Kardiomiopatia

Określenie „kardiomiopatia” jest wspólną nazwą dla grupy idiopatycznej (nieznanego pochodzenia), choroby mięśnia sercowego, które są oparte na rozwój procesów zwyrodnieniowych i sklerotycznych komórek mięśnia sercowego - kardiomiocytów. Kiedy kardiomiopatie zawsze cierpi funkcję komory. Uszkodzenie mięśnia sercowego w CHD, choroba nadciśnieniowa, naczyń, objawowy nadciśnienie tętnicze, Choroby tkanki łącznej, rozpraszające, zapalenie mięśnia sercowego, myocardiodystrophy i inne stany patologiczne (toksycznych, lecznicze, efekty alkoholowe) i są uważane za wtórnego specyficznego kardiomiopatia wtórna, spowodowany chorobą.

Klasyfikacja kardiomiopatii

Anatomiczne i funkcjonalne zmiany w mięśniu sercowym są różne typy kardiomiopatii:

• rozszerzone (lub stagnacji);
• przerostowa: asymetryczna simmetrichnuyu- obturacyjna i nie obturacyjna;
• restrykcyjne: zarostowe i rozproszonych;
• arytmogenna kardiomiopatia prawej komory.

Przyczyny kardiomiopatii

Etiologia kardiomiopatie pierwotne dziś nie jest w pełni poznany. Wśród możliwych przyczyn rozwoju kardiomiopatii, nazywa się:

• infekcje wirusowe, wywołane wirusy Coxsackie, opryszczka, grypa i in.,;
• dziedziczna predyspozycja (genetycznie wada dziedziczna, niewłaściwe warunkujących powstawanie i funkcjonowanie mięśni, w kardiomiopatii przerostowej);
• zapalenie mięśnia sercowego;
• utrata kardiomiocytów toksyn i alergenów;
• Regulacja wewnątrzwydzielniczego (niszczący wpływ na kardiomiocytów hormonu wzrostu i katecholamin);
• Zaburzenia regulacji układu odpornościowego.

Rozstrzeniową (zastoinowa) kardiomiopatia

kardiomiopatia rozstrzeniowa (DCM) wykazała znaczącego wzrostu wszystkich jam serca, zjawiska przerostu i zmniejszają kurczliwość. Znaki kardiomiopatią rozstrzeniową manifestują się w młodym wieku - 30-35 lat. W etiologii kardiomiopatią rozstrzeniową prawdopodobnie odgrywać rolę zakaźnych i toksycznych efektów, metaboliczne, hormonalne, choroby autoimmunologiczne, w 10-20% przypadków kardiomiopatii jest historią rodziny.

Intensywność zaburzeń hemodynamicznych w kardiomiopatii rozstrzeniowej spowodowane jest stopień zmniejszenia kurczliwości mięśnia sercowego i funkcja pompowania. Powoduje to wzrost ciśnienia w pierwszych lewo a następnie w prawo jam serca. Klinicznie, kardiomiopatia rozstrzeniowa niewydolność lewej komory serca przejawia objawy (duszność, sinica, drgawki astma sercowa i obrzęk płuc), Niewydolność prawej komory (akrocyjanoza, ból i zwiększenie wątroby wodobrzusze, obrzęk, obrzęk żył szyjnych), ból serca, nekupiruyuschimisya nitrogliceryny bicie serca.

Zaobserwować obiektywnie deformacja klatki piersiowej (garb serca) - kardiomegalia z rozszerzeniem do lewej krawędzi, prawej i górę auscultated głuchota serce dźwięki przy wierzchołku, szmer skurczowy (względna niewydolność mitralny lub trójdzielnej Zawór) galopować rytmu. W kardiomiopatią rozstrzeniową ujawnił niedociśnienie i ciężkie zaburzenia rytmu serca (napadowy częstoskurcz, beats, migotanie przedsionków, blokada).

Podczas badania EKG stałe korzystnie przerost lewej komory serca, przewodnictwo serca i rytmu. Echokardiografia pokazuje rozproszone uszkodzenie mięśnia sercowego, ostry rozszerzenie jam serca i jego przewaga nad przerostu nienaruszonego zastawek serca, dysfunkcję lewej komory, rozkurczowe. Radiologicznie z kardiomiopatią rozstrzeniową jest określony przez rozszerzenie granic serca.

kardiomiopatia przerostowa

kardiomiopatia przerostowa (HCM) stanowi ograniczone lub rozproszone zgrubienie (przerost mięśnia sercowego) i zmniejszenie komórek komór (głównie w lewo). HCM jest dziedzicznym zaburzeniem z dziedziczenia autosomalny dominujący, występuje częściej u mężczyzn w każdym wieku.

W kardiomiopatii przerostowej obserwowano tworzą symetryczny lub asymetryczny przerost błony mięśniowej komory. Asymetryczne przerost charakteryzuje się dominującą zagęszczania przegrody międzykomorowej, symetryczne HCM - jednolity pogrubienia ścian komory.

Na podstawie obecności przeszkód komory wyróżnić dwa rodzaje kardiomiopatii przerostowej - obturacyjnych i nie niedrożnością. Gdy kardiomiopatią (podzastawkowym zwężenie) przerywa odpływ krwi z jamy lewej komory, co nie obturacyjnej HCM off zwężenie drogi odpływu. Konkretne przejawy kardiomiopatii przerostowej są objawy zwężenie zastawki aortalnejFałsz: angina, drgawki zawroty głowy, słabość półomdlały, kołatanie serca, duszność, bladość. W późniejszych etapach zjawisk zastoinową dołączyć niewydolność serca.

Udarowe W określa powiększenie serca (pozostałą), osłuchiwania - głuchy serca dźwięki, szmer skurczowy III-IV przestrzeni międzyżebrowej i w wierzchołku niemiarowość. Jest ona określana przez przemieszczenia impulsu serca w dół i w lewo, małych i powoli impuls w obwodzie. Zmiany w badaniu wyrażona w kardiomiopatii przerostowej przerostu mięśnia sercowego, głównie z lewej strony serca, odwrócenie załamka T, rejestracja patologiczne zębów P.

Nieinwazyjnej techniki diagnostyczne w najbardziej znaczące HCM echokardiografii, które ujawnia zmniejszenie wielkości jam serca, środki zagęszczające i słabą ruchliwość przegrody międzykomorowej (w kardiomiopatią), zmniejszenie aktywności skurczowej mięśnia sercowego, zaburzenia skurczowe wypadnięcie mitralnej klap zaworowych.

kardiomiopatia restrykcyjna

kardiomiopatię restrykcyjną (RCM) - rzadki porażka sercowego, występujących zwykle przy wsierdzia odsetek (zwłóknienie) niewystarczające komory relaksacji rozkurczowej i pogorszenia hemodynamiki serca u pacjentów z zachowaną kurczliwości mięśnia sercowego i przy braku jego wymawiane krokowego.

W rozwoju RCM dużą rolę oznaczonego eozynofilią, ma toksyczny wpływ na kardiomiocytów. Kiedy kardiomiopatię restrykcyjną, wsierdzia występuje pogrubienie i naciekowe, martwicze, zwłóknieniem zmiany w mięśniu sercowym. Rozwój RCM przechodzi 3 etapy:

• etap I - martwicze - charakteryzuje się wyraźną infiltracją eozynofilową mięśnia sercowego, rozwój i koronarita zapalenie mięśnia sercowego;
• etap II - zakrzepowa - przejawia przerost, zapalenie wsierdzia pristenochnymi złogi włóknikowe w jamach serca, zakrzepica naczyń sercowego;
• etap III - włóknieniem - charakteryzuje się wspólnym stacjonarne zwłóknienie mięśnia sercowego i nieswoistej endarteritis zarostową tętnic wieńcowych.

Kardiomiopatię restrykcyjną mogą występować w dwóch typach: zarostowe (zwłóknienie i przestrzeni komorowej obliteracji) i rozproszonego (non-zatarcia). Kiedy kardiomiopatię restrykcyjną obserwowane zjawiska ciężkie, szybko postępujące zastoinowa niewydolność serca: duszność, zmęczenie przy niewielkim wysiłku, zwiększając obrzęki, wodobrzusze, powiększenie wątroby, obrzęk żył szyjnych.

Wielkość serca zwykle nie jest zwiększona, osłuchową auscultated galop. EKG rejestrowane migotanie przedsionków, migotanie komór, może być określona zmniejszeniem odcinka ST z odwrócenie załamka T zjawisko obserwowano przekrwienie radiologicznie żylnego w płucach, zwiększenie lub niezmieniony kilka wymiarów serca. Ehoskopicheskaya obraz odzwierciedla niewydolności zastawki trójdzielnej i mitralnej, zawory komory rozdrabniania zdarty jamy, upośledzoną funkcją pompowania i rozkurczową serca. Krew oznaczone eozynofilia.

Arytmogenna kardiomiopatia prawej komory

Rozwój arytmogenną kardiomiopatia prawej komory (ACHR) charakteryzuje stopniowe zastąpienie prawej komory mięśnia sercowego lub włóknistej tkanki tłuszczowej, różnych zaburzeń rytmu komorowego towarzyszy w tonach. H. migotanie komór. Choroba występuje rzadko i słabo rozumiana, jako możliwe czynniki etiologiczne określone dziedziczność, apoptozę, wirusowych i środków chemicznych.

Arytmogenna Kardiomiopatia może rozwinąć się już w okresie dojrzewania lub w okresie dojrzewania i przejawia kołatanie serca, częstoskurcz napadowy, zawroty głowy, omdlenia lub. W przyszłym ryzykiem wystąpienia zagrażających życiu rodzaje arytmii: arytmia komorowa lub tachykardia, epizody migotania komór lub przedsionków tachyarytmii przedsionkowych trzepotanie przedsionków.

Kiedy arytmogenna kardiomiopatia morfometryczne parametry zostały zmienione serce. Echokardiografia staje umiarkowane rozszerzenie prawej komory, dyskinezy i lokalnego występ górnej lub dolnej ściany serca. MRI wykazały zmian strukturalnych w mięśniu sercowym: miejscowy sercowego przerzedzone ściana, tętniaka.

powikłania kardiomiopatie

Dla wszystkich rodzajów kardiomiopatii progresją niewydolności serca, rozwój tętnicze możliwy zatorowa płuc, zaburzenia przewodzenia serca, ciężkie zaburzenia rytmu (migotanie przedsionków, arytmia komorowa, napadowy częstoskurcz), nagły zgon sercowy zespół.

Rozpoznanie kardiomiopatii

W diagnostyce kardiomiopatii uwzględnić obraz kliniczny i innych danych metod instrumentalnych. EKG są zazwyczaj stałe objawów przerostu mięśnia sercowego, różne rodzaje zaburzeń rytmu serca i przewodnictwa, zmiany odcinka ST kompleks komory. Kiedy światło rentgenowskie można odsłonić dylatacja przerost serca, zatorów w płucach.

Szczególnie informacyjny kardiomiopatii Echokardiograficznego dane określające dysfunkcji mięśnia sercowego i przerost jej ciężkości oraz patofizjologiczny mechanizm prowadzący (skurczowe lub rozkurczowe awarii). Według zeznań może przeprowadzić badanie inwazyjne - wentrykulografii. Nowoczesne techniki obrazowania wszystkie części serca są MRI serca i MSCT. Sondowanie jamach serca pozwala na wykonywanie ogrodzenia kardiobioptatov wnęk serca do badań morfologicznych.

Leczenie kardiomiopatii

Specyficzne leczenie kardiomiopatii brakuje, więc wszystkie środki lecznicze są przeznaczone do zapobiegania powikłaniom niezgodnych z życia. Leczenie kardiomiopatii faza stabilna ambulatoryjne, z udziałem kardiologa- okresowych zaplanowanej hospitalizacji w oddziale kardiologicznym u pacjentów z ciężką niewydolnością serca, nagłych - w przypadkach częstoskurczu napadowego, nieuleczalną arytmii komorowej, migotania przedsionków, choroby zakrzepowo-zatorowej, obrzęk płuc.

Pacjenci z kardiomiopatie koniecznego zmniejszenia aktywności fizycznej, diety z ograniczonym spożyciem tłuszczów zwierzęcych i soli, z wyjątkiem szkodliwych czynników środowiskowych i nawyków. Środki te znacznie zmniejszyć obciążenie mięśnia sercowego i spowolnić postęp niewydolności serca.

Kiedy kardiomiopatie zalecany diuretyki, aby zmniejszyć zatory płucne i układowe żylnego. Podczas łamania kurczliwości i funkcji mięśnia pompowania stosuje glikozydy nasercowe. Aby skorygować tętna przedstawia przyporządkowanie leków antyarytmicznych. Zapobiegania powikłaniom zakrzepowo-zatorowe umożliwia stosowanie antykoagulantów i leków przeciwpłytkowych w leczeniu pacjentów z kardiomiopatie.

W bardzo ciężkich przypadkach leczenie chirurgiczne kardiomiopatii: przegrody myotomy (resekcja przerostowa część przegrody międzykomorowej) z protezą zastawki mitralnej lub przeszczepu serca.

Rokowanie kardiomiopatie

W odniesieniu do prognozy na kardiomiopatie jest wyjątkowo niekorzystna: niewydolność serca stale postępuje, jest prawdopodobne, antyarytmiczne, powikłania zakrzepowo-zatorowe i nagłej śmierci. Po rozpoznaniu kardiomiopatią rozstrzeniową 5-letnich przeżyć wynosi 30%. Gdy planowane leczenie jest możliwe, aby ustabilizować stan nieokreślony. Istnieją przypadki, w ilości przekraczającej 10-letniego przeżycia chorych po operacji przeszczepu serca.

Chirurgiczne leczenie zwężenie podzastawkowym i kardiomiopatia przerostowa chociaż niewątpliwie daje wynik pozytywny, ale pacjent wysokiego ryzyka śmierci w trakcie lub tuż po zabiegu (umiera co drugi operowane). Kobiety cierpiące na kardiomiopatie, powinien powstrzymać się od ciąży, ze względu na wysokie prawdopodobieństwo śmiertelności okołoporodowej. Środki służące zapobieganiu szczególnych kardiomiopatii nie są rozwinięte.