Omdlenia (omdlenia)

Omdlenia (omdlenie, omdlenie), uprzednio traktowany jako przejściowej utraty przytomności z utratą postawy tonem. Rzeczywiście, jest to zaburzenie napięcia mięśni prowadzi do osoby w spadku omdlenie. Jednakże, zgodnie z tą definicją zmieścić wiele innych warunków: różne rodzaje epipristupov, hipoglikemia, TBI, TIA, ostre zatrucie alkoholem itd. W związku z tym inna definicja została przyjęta w 2009 roku, jest interpretowany jako słaby przejściowej utraty przytomności spowodowanej hipoperfuzji mózgu generała.

Według ogólnych danych do 50% osób, co najmniej 1 raz w ciągu swojego życia ponieśli omdlenia. Zwykle pierwszy epizod omdlenia kont na okres 10-30 lat, ze szczytem w okresie dojrzewania. Badania populacyjne wskazują, że częstość występowania omdleń wzrasta wraz z wiekiem. U 35% pacjentów ponownie omdlenie występuje w ciągu trzech lat po pierwszym.

Przemijające niedokrwienie mózgu globalny powoduje omdlenia, może mieć wiele przyczyn, takich jak neurogennego, charakteru tak somatycznej. Różnorodność etiopatogenetyczny mechanizmów omdleń i wyjaśnia epizodyczny charakter wynikający lekarzom znaczne trudności w rozpoznawaniu przyczyn i wybór strategii leczenia omdleń. Powyższe podkreśla interdyscyplinarny znaczenie tego problemu, który wymaga udziału specjalistów w dziedzinie neurologii, kardiologii, traumatologii, endokrynologii, pediatrii i psychiatrii.

Przyczyny omdleń

Zwykle, przepływ krwi w tętnicach mózgowych, szacuje się na 60-100 ml krwi na rdzeniu 100 g na minutę. Jego znaczne ograniczenie do 20 ml na 100 g na minutę jest słaby. Czynniki powodujące nagłe zmniejszenie objętości krwi wchodzącej do naczynia mózgowe, mogą być: zmniejszenie pojemności minutowej serca (w zawał mięśnia sercowego, masywny ostrą utratę krwi, ciężki niemiarowość, częstoskurcz komorowy, bradykardia, hipowolemia ze względu na obfity biegunka), Zwężenie tętnic zasilających mózg (miażdżyca tętnic, okluzja tętnic szyjnych, skurcz naczyń), rozszerzenie naczyń, szybkie zmiany położenia ciała (R. N. niedociśnienie ortostatyczne).

Zmiany tonacji (dylatacyjny lub skurcze) statki zaopatrzenia w mózgu jest często charakter neuroreflex i jest główną przyczyną omdleń. Takie omdlenie może wywołać silne doświadczenie psycho-emocjonalne, ból, podrażnienie zatoki szyjnej (gdy kaszel, połykanie, kichanie) oraz nerw błędny (z otoskopia, zespół gastrocardiac), Atak ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego lub kolka nerkowa, nerwoból nerwu trójdzielnego, nerwoból nerwu językowo-gardłowego, atak dystonia wegetatywna-naczyniowego, przedawkowania niektórych leków i innych.

Inny mechanizm prowokowania omdlenia, zmniejszenie natlenienie krwi, np. E. zmniejszenie zawartości tlenu w krwi na normalnym BCC. Omdlenia takie pochodzenie może być obserwowana w chorobach krwi (niedokrwistość z niedoboru żelaza, anemia sierpowata), zatrucia tlenkiem węgla, choroby dróg oddechowych (astma, obturacyjne zapalenie oskrzeli). Przyczyną omdlenia może również zmniejszać zawartość CO2 we krwi, która jest często postrzegane w hiperwentylacji. Według niektórych szacunków, około 41% jest słaby, których etiologia i nie można ustalić.

Klasyfikacja omdleń

Próby usystematyzowania różne rodzaje omdleń zaowocowała powstaniem kilku klasyfikacjach. W sercu większość z nich jest zasada Etiopatogenetichesky. Grupa neurogenne omdlenia obejmują stany wazowagalne, które są oparte na rozszerzenie naczyń, ostrego i podrażnienia (zespół zatokowego szyjnej omdlenia gdy językowo-gardłowe i nerwoból nerwu trójdzielnego). Przez hipotonii omdleniami należą omdlenia z powodu niewydolności układu autonomicznego, zmniejszenie CBV, polekowego niedociśnienie ortostatyczne. Omdlenia typ sercowy powstaje z powodu chorób układu sercowo-naczyniowego: kardiomiopatia przerostowa, zwężenie tętnicy płucnej, zwężenie zastawki aortalnej, nadciśnienie płucne, śluzak przedsionków, zawał mięśnia sercowego, zastawek choroby serca. Znacznej obecności arytmogennej omdlenia niemiarowość (blok AV, tachykardia, SSS) Awaria rozrusznika, skutki uboczne leków antyarytmicznych. Naczyń mózgowych wyizolowane (dyscirculatory) omdlenia związane z zaburzeniami naczyniowymi, dostarczając strukturę mózgu. Omdlenia, czynnik wyzwalający, które nie mogły zostać ustalone, odnoszą się do nietypowej grupy.

Obraz kliniczny omdlenia

Maksymalny czas trwania omdlenia nie przekracza 30 minut, większość słabych nie trwa dłużej niż 2-3 minuty. Mimo to, podczas omdlenia wyraźnie widać 3 etapy: w pobliżu omdleń (prekursory okresu), faktycznie zemdlał i stan postsinkopalnoe (okres zwrotu). Klinika i czas trwania każdego etapu jest bardzo zmienna i zależy od mechanizmów patogenetycznych leżących omdlenia.

Okres Presinkopalny trwa kilka sekund lub minut. Jest on opisany przez chorych jako uczucie zawrotów głowy, znaczne osłabienie, zawroty głowy, brak powietrza, niewyraźne widzenie. Może powodować nudności, migające kropki przed oczami, dzwonienie w uszach. Jeżeli dana osoba ma czas, aby usiąść z głową w dół, lub położyć się, może nastąpić utrata przytomności. W przeciwnym razie wzrost tych przejawów skończyć utratą przytomności i upadku. Z powolnym omdlenia rozwój pacjenta spada, przeznaczone do okolicznych obiektów, co pozwala mu uniknąć obrażeń. Szybko rozwijających się omdlenia może prowadzić do poważnych konsekwencji: TBI złamanie, uraz kręgosłupa a temp. topn.

Podczas rzeczywistych notatek omdlenia one różnić w ich głębi utraty przytomności, wraz z płytkiego oddechu, rozluźnienie mięśni zakończona. W dniu badania pacjenta w czasie rzeczywistym omdlenia występuje rozszerzenie źrenic i powolny przebieg reakcji uczniów na światło, słaby napełniania impulsu niedociśnienie. Odruchy zapisane. Głębokie zaburzenia świadomości z omdleniami z ciężkim niedotlenieniem mózgu może wystąpić wraz z pojawieniem się napadów krótkoterminowych i mimowolne oddawanie moczu. Ale ten jeden omdleń paroksyzm ma powodu do diagnozowania padaczka.

Postsinkopalny okres omdlenie trwa zwykle nie więcej niż kilka minut, ale może trwać 1-2 godziny. Istnieje pewna słabość i brak ruchu jest zachowana zawroty głowy, niskie ciśnienie krwi i bladość. Możliwe suchość w ustach, nadmierna potliwość. Charakterystyczne jest, że pacjenci dobrze pamiętam, co się stało, aż stracił przytomność. Ta cecha sprawia, że ​​można wykluczyć WTC, co jest typowe dla obecności amnezji wstecznej. Brak objawów neurologicznych deficytowych i mózgu pozwala nam odróżnić omdlenia z powodu udaru.

Klinika poszczególnych rodzajów omdlenie

omdlenie wazowagalne - najczęstszym typem omdleń. Jego patogenny mechanizm jest w ostrym rozszerzenia naczyń obwodowych. Wywołać atak może być długi dystans, pobyt w dusznym miejscu, przegrzaniem (w wannie, na plaży), nadmierna reakcja emocjonalna, ból impulsu, i tak dalej. N. omdlenie wazowagalne występuje tylko w stanie pionowym. Jeśli pacjent nie położyć się lub usiąść, wyjść z dusznym i gorącym pomieszczeniu, słaby może zakończyć na etapie presinkopalnoy. Dla omdleń omdlenia charakteryzuje się ciężką typu postoju. Pierwszy etap trwa do 3 minut, dla którego pacjenci mają czas, aby powiedzieć innym, że są „złe”. Etap rzeczywista omdlenia trwa przez 1-2 minuty, a następnie przez nadmierne pocenie się, bladość, hipotonia mięśni, spadek ciśnienia krwi z impulsem nitkowej podczas normalnej akcji serca. Postsinkopalnoy W etapie (5 minut do 1 godziny) do osłabienia dziobowej.

mózgowych omdlenie często występuje, gdy patologia kręgosłupa w odcinku szyjnym (spondyloarthrosis, osteochondroza, kręgosłupa). Patognomoniczny wyzwalacz ten typ omdleń jest ostry skręt głowy. Co się dzieje z ściśnięciu tętnicy kręgowej prowadzące do nagłego niedokrwienia mózgu, co wiąże się z utratą przytomności. Na scenie presinkopalnoy możliwych fotopsja, szum w uszach, czasami - intensywne cephalalgia. Właściwie omdlenie charakteryzuje się gwałtownym osłabieniem postawy tonem, który jest przechowywany w etapie postsinkopalnoy.

Podrażnienia omdlenia rozwija się w wyniku odruchu bradykardii podczas stymulacji nerwu błędnego impulsów nerwowych z jej stref receptorów. Pojawienie się takiego omdlenia mogą wystąpić, gdy Achalazja, Choroba wrzodowa 12 N wnętrzności, żółciowa hiperkinezja moczowych i in., chorób związanych z nieprawidłową formacji trzewio-trzewny odruchów. Każdy typ ma swoje podrażnienia omdlenia spust, takich jak konkretnego ataku bólu, połykania, przeprowadzenia gastroskopii. Ten rodzaj omdlenia ma krótki, zaledwie kilka sekund, okres prekursorów. Świadomość wyłączone przez 1-2 min. Okres Postsinkopalny często brakuje. Tam zazwyczaj są stereotypowe powtarzalne omdlenia.

Cardio i arytmogenna omdlenie zaobserwowano u 13% chorych z zawałem mięśnia sercowego. W takich przypadkach omdlenie jest pierwszym objawem i poważnie utrudnia rozpoznanie patologii. Funkcje są: występowanie, niezależnie od kondycji ludzkiej, obecność objawów zapaści kardiogennego, duża głębokość utraty świadomości, powtórzenie omdleń pacjenta paroksyzmie kiedy próbuje wstać po pierwszym omdleń. Omdlenia, wprowadzając zespół Klinice Morgagni-Edemsa-Stokesa, znamienny tym, ze względu na brak prekursorów, nie jest możliwe określenie częstości akcji serca i palpitacje, bladość, sinica, rozciągającym się, na początku odzyskania przytomności po rozpoczęciu skurczów serca.

hipotonia omdlenie Rozwija się tylko podczas przejścia z pozycji poziomej do pozycji pionowej. U pacjentów z niedociśnieniem pacjentów z zaburzeniami wegetatywnymi, osób starszych i osłabionych. Zazwyczaj te pacjentów wykazują powtórzono przykłady zawroty głowy lub „zamglenia” w ostrym zmiany położenia ciała. Często zdarza się, hipotonia omdlenie nie jest stanem patologicznym i nie wymaga dodatkowego leczenia.

diagnostyka

Staranne i konsekwentne pacjent badanie mające na celu określenie wywołało spust omdlenia i analizę cech omdleń klinice, pozwala lekarzowi określić rodzaj omdlenia, aby odpowiednio określić potrzeby i kierunku badań diagnostycznych za omdleń patologii. W tym przypadku priorytetem jest wyeliminowanie pilne warunki, które może objawiać omdlenia (PE, ostry zawał mięśnia sercowego, krwawienie itd.). W drugim etapie, jest nie jest omdlenia objawem choroby organicznej mózgu (tętniaka naczyń mózgowych, nowotworów wewnątrzczaszkowych oraz m. p.). Wstępne badanie pacjenta lub terapeuta przeprowadzono pediatra neurolog. W przyszłości konieczne może konsultować kardiolog, epileptologa, Endocrinology, psychiatrii i innych. Specjalistów.

Z metodami laboratoryjnymi w diagnostyce omdleń genesis pomocy moczu i krwi, analiza krwi od składu gazu, oznaczania cukru we krwi, przeprowadzania testu tolerancji glukozy, chemii krwi. Ocena planu pacjentów z omdleniami zazwyczaj obejmuje: EKG, EEG, Vilnius, Echo-EG, USG naczyń pozaczaszkowych. Jeśli podejrzewasz, że charakter kardiogennego omdleń wyznaczyć więcej USG serca, phonocardiography, monitorowania EKG, wykonywać testy. Jeśli założyć, organicznego uszkodzenia mózgu, a następnie wydać MSCT lub MRI mózgu, MPA, skanowania dwustronnego i przezczaszkowej ultrasonografii dopplerowskiej, rentgenowskich kręgosłupa szyjnego w regionie.

W diagnostyce omdleń pochodzenia niepewnej znalazła szerokie zastosowanie tilt-testu w celu określenia mechanizmu występowania omdleń.

Pierwsza pomoc dla omdlenia

Podstawowym jest stworzenie warunków sprzyjających lepsze dotlenienie mózgu. Aby to zrobić, należy podać pacjentowi pozycji poziomej, poluzować krawat, rozpiąć koszulę, wyjść na świeże powietrze. Rozpryskiwania do twarzy pacjenta z zimną wodą i doprowadzając do amoniaku nos, starając się doprowadzić do pobudzenia odruchu naczyniowego i ośrodków oddechowych. W ciężkiej omdleń ze znacznym spadkiem ciśnienia krwi, jeżeli wyżej wymienione działania nie miały żadnego sukcesu, pokazuje wprowadzenie sympathicotonics (efedryna mezatona). Kiedy arytmii zalecane leki antyarytmiczne, zatrzymanie akcji serca - atropina i uciskanie klatki piersiowej.

Leczenie pacjentów z omdleniami

Strategia terapeutyczna u pacjentów z omdlenia dzieli się niezróżnicowanej i zróżnicowanej obróbce. Niezróżnicowanych podejście jest wspólny dla wszystkich typów omdleń i jest szczególnie istotne, gdy niejawnym geneza omdlenia. Jej główne obszary są: obniżenie progu pobudliwości nerwowo-naczyniowych, zwiększoną stabilność układu autonomicznego, osiągnięcie stanu równowagi psychicznej. Leki 1st linii leczenia omdleń są beta-adrenolityki (atenolol, metoprolol). W obecności przeciwwskazania do zastosowania beta-blokery stosowane efedryna, teofilinę. Dla leków 2. rzędzie są vagolitiki (dizopiramid, skopolamina). Może zwężające przypisania (etilefrina, Midodryna), inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (metylofenidat, sertralina). Leczenie skojarzone za pomocą różnych środków uspokajających (New Przełęcz menovalen Percy Corvalolum, Bellaspon, Belloidum, seduksen), czasami - środki uspokajające (nozepam, medazepam, fenazepam).

Zróżnicowane terapia omdlenie jest wybrana zgodnie ze swoim rodzaju i cech klinicznych. Tak więc, terapia omdlenia na zespół zatoki szyjnej opiera się na wykorzystaniu simpato- i antycholinergicznych. W ciężkich przypadkach, chirurgiczne odnerwienie od zatoki. Głównym leczenia omdleń związany z nerwobólem nerwu trójdzielnego i językowo-gardłowy, jest zastosowanie środków przeciwdrgawkowych (karbamazepina, Finlepsinum). Omdlenie wazowagalne traktowane przede wszystkim w ramach terapii niezróżnicowanych.

Powtarzające niedociśnienie omdlenia wymagają środków mających na celu ograniczenia objętości krwi, osadza się w dolnej części korpusu w czasie przechodzenia do położenia pionowego. Aby uzyskać skurcz naczyń obwodowych i dihydroergotamina podawano-adrenergicznych zablokować rozszerzaniu naczyń obwodowych - propranolol. Pacjenci z omdleniami kardiogennego nadzorowanym przez kardiologa. Jeśli jest to konieczne, aby zdecydować, czy do wszczepienia kardiowertera-defibrylatora.

Należy zauważyć, że w każdym przypadku leczenie pacjentów polega na konieczności leczenia omdleń przyczynowym i związanych z nimi chorób.