Cukrzyca

Wśród występujących zaburzeń metabolicznych cukrzyca jest na drugim miejscu po otyłość. W świecie cukrzycy u około 10% populacji, jednak, ze względu na utajoną postać choroby, liczba ta może być 3-4-krotnie wyższa.

Cukrzyca rozwija się w wyniku chronicznego niedoboru insuliny i towarzyszą zaburzenia węglowodanów, protein i tłuszczów. Preparat insuliny występuje w komórkach p wysp trzustkowych Langerhansa.

Uczestniczenia w metabolizmie węglowodanów, insulina zwiększa wejście glukozy do komórek promuje syntezę i gromadzenie glikogenu w wątrobie hamuje rozkład związków węglowodanowych. W procesie metabolizmu białka zwiększa syntezę insuliny kwasu nukleinowego, białka i hamowanie jej rozkładu. Wpływ insuliny na metabolizm tłuszczu jest, aby włączyć przychodzące glukozy w komórkach tłuszczowych, a procesy energetyczne w komórkach, w syntezie kwasów tłuszczowych i spowolnienia rozpadu tłuszczu. Insulina zwiększa się udział w procesie przechodzi komórka sodu.

zaburzenia metaboliczne insuliny kontrolną może pojawić się, gdy jest niewystarczające, jego syntezy (cukrzyca typu I) lub niewrażliwość na działanie insuliny (cukrzyca typu II).

Przyczyny i mechanizm rozwoju cukrzycy

Cukrzyca typu I zwykle diagnozuje się u osób młodych do 30 lat. Raport Synteza insuliny wywołane przez uszkodzenia trzustki i autoimmunologicznej destrukcji produkujących insulinę komórek. U większości pacjentów rozwija się cukrzyca po infekcji wirusowej (świnka, różyczka, wirusowe zapalenie wątroby) Lub toksycznych skutków (nitrozoamin, pestycydy, środki odurzające i inne substancje.), Odpowiedź immunologiczną, co powoduje śmierć komórek trzustki. Cukrzyca jest chorobą, uderza więcej niż 80% komórek produkujących insulinę. Jako choroby autoimmunologiczne, cukrzyca typu I, jest często związana z innymi procesami autoimmunologicznymi Rodzaju: nadczynność tarczycy, dyfuzję toksyczne wole i in.

W cukrzycy typu II rozwija oporność tkanek na insulinę, t. E. Ich odporność na działanie insuliny. Zatem poziom insuliny we krwi, mogą być normalne lub zwiększona, a komórki układu odpornościowego do nich. Większość pacjentów (85%) wykazało, cukrzyca typu II. Jeżeli pacjent jest otyła, wrażliwości tkanek na insulinę jest zablokowany przez tkankę tłuszczową. Cukrzyca typu II są bardziej podatne na pacjentów w podeszłym wieku, których wiek jest zmniejszenie tolerancji glukozy.

Występowanie cukrzycy typu II mogą towarzyszyć następujące czynniki:

• genetyczny - ryzyko zachorowania jest 3-9%, jeśli rodzice lub krewni pacjentów z cukrzycą diabetom-
• otyłość - z nadmiaru tkanki tłuszczowej (szczególnie otyłość brzuszna) typu istnieje znaczne zmniejszenie wrażliwości tkanek na insulinę, co sprzyja rozwojowi cukrzycy diabeta-
• zaburzenia odżywiania - głównie węglowodany posiłki z braku błonnika zwiększa ryzyko cukrzycy diabeta-
• choroby układu krążenia - miażdżyca, nadciśnienie, CHD, zmniejsza insulinooporność tkaney-
• przewlekły stres - w stanie naprężenia w korpusie zwiększa ilość katecholaminy (norepinefryny), adrenalinę, glikokortykosteroidy, promocyjne diabeta-
• diabetogenne działanie niektórych leków - syntetyczne glukokortykoidy hormony, diuretyki, niektóre leki przeciwnadciśnieniowe, leki cytostatyczne i inne.
• chroniczny niewydolność kory nadnerczy.

W przypadku uszkodzenia lub odporność na insulinę obniża wychwyt glukozy przez komórki i podnosi jej stężenie we krwi. W organizmie zawierać alternatywne sposoby aktywacji wychwytu glukozy i obróbki, co prowadzi do gromadzenia się w tkankach glikozaminoglikanów, sorbitol glikilirovannogo hemoglobiny. Nagromadzenie sorbitolu prowadzi do rozwoju zaćma, powikłania mikronaczyniowe (zaburzenia naczyń włosowatych i tętniczki), neuropatia (zaburzenia układu nerwowego) - GAG powodują uszkodzenie stawów. W przypadku komórek pozbawionych energii w organizmie rozpoczyna proces rozpadu białek, powodując osłabienie i zwyrodnienie szkieletowych i mięśnia sercowego mięśni. Aktywowany peroksydacji tłuszczów akumulacji toksycznych produktów przemiany materii (ketonowych).

hiperglikemia krwi przyczyn cukrzycy zwiększone wydalanie moczu z nadmiaru cukru z organizmu. Wraz z glukozy przez nerki traci znaczną ilość płynu, co prowadzi do odwodnienia (odwodnienia). Wraz z utratą glukozy zmniejsza się rezerw energetycznych organizmu, jednak u pacjentów z cukrzycą mają odchudzania. Podwyższony poziom cukru we krwi, odwodnienie i nagromadzenie ciał ketonowych w wyniku rozpadu komórek tłuszczowych powoduje niebezpieczny stan kwasicy cukrzycowej. Z biegiem czasu, ze względu na wysoki poziom cukru rozwijać nerwów uszkodzenia małych naczyń krwionośnych w nerkach, oczach, sercu, mózgu.

Klasyfikacja cukrzycy

Parowanie z cukrzycy, inne choroby endokrynologii przydziela objawowe (wtórne) i prawdziwe.

cukrzycy towarzyszy objawowe choroby gruczołów dokrewnych: trzustki, tarczycy, przysadki, nadnerczy i służy jako jeden z objawów choroby podstawowej.

Prawdziwe cukrzyca może być dwojakiego rodzaju:

• insulinozależną typu I (Typ ISZD I), w przypadku naturalnej insuliny w organizmie nie ma lub wytwarzane niewystarczająco kolichestve-
• insulinoniezależnej typu II (NIDDM typu II), jeśli oznaczono wrażliwości na insulinę w obfitości i nadmiaru krwi.

Oddzielnie izolowane cukrzycy ciężarnych.

Istnieją trzy stopnie nasilenia cukrzycy: łagodne (I), drugorzędowe (II) i ciężkiego (III) i trzy kompensacji stan zaburzenia metabolizmu węglowodanów: kompensowane i niewyrównaną subcompensated.

Objawy cukrzycy

Rozwój cukrzycy typu I pojawia się szybko, typ II - wręcz przeciwnie stopniowo. Często oznaczone utajonego bezobjawowe cukrzycy i jej identyfikacja stanie przypadkowo w badaniu oznaczania dna oka lub laboratoryjnych cukru we krwi i moczu. Klinicznie, cukrzyca typu I i II przejawiają się w różny sposób, jednak następujące funkcje są wspólne dla nich:

• pragnienie i suchość w ustach, towarzyszy nadmierne pragnienie (zwiększona ilość płynów) przed 8-10 litrów na sutki-
• wielomocz (nadmierne i częste oddawanie moczu) -
• łaknienie (zwiększony apetyt) -
• rogowacenie naskórka i błon śluzowych, świąd towarzyszy (w t. h. krocza) krostkowate infekcje skóry-
• zaburzenia snu, osłabienie, zmniejszenie rabotosposobnosti-
• skurcze w myshtsah- cielęcej
• zaburzenia widzenia.

Przejawy cukrzyca typu I charakteryzuje się silnym pragnienie, częste oddawanie moczu, nudności, osłabienie, wymioty, zmęczenie, ciągły głód, utrata masy ciała (w normalnej lub podwyższonej mocy) drażliwość. znak Cukrzyca u dzieci To jest pojawienie moczenie nocne, zwłaszcza jeśli zanim dziecko nie jest oddawanie moczu w łóżku. W cukrzycy typu I cukrzyca bardziej narażone na rozwój hiperglikemii (z krytycznie wysoki poziom cukru we krwi) oraz hipoglikemii (z krytycznie niskiego poziomu cukru we krwi), co wymaga środków nadzwyczajnych.

W cukrzycy typu II dominują świąd, pragnienie, niewyraźne widzenie, senność i zmęczenie wyrażone, zakażenia skóry, powolne procesy gojenia ran, parestezje i drętwienie w nogach. Pacjenci z cukrzycą typu II jest często obserwowane otyłości.

Cukrzycy często towarzyszy utrata włosów na kończynach dolnych i zwiększenie ich wzrostu na twarzy, wygląd żółtaka (małe żółtawe narośla na ciele) balanoposthitis u mężczyzn i sromu i pochwy kobiet. Jako progresji zaburzeń cukrzycowych wszelkiego rodzaju wymiana prowadzi do spadku układu immunologicznego i odporności na zakażenia. Długi czas trwania cukrzycy, utrata masy kostnej przejawia osteoporoza (Utrata kości). Ból w dolnej części pleców, kości, stawy, skręcenia i kręgowe subluxations i stawów, złamania i deformacja kości, prowadząc do niepełnosprawności.

Powikłania cukrzycy

Na cukrzycę może być utrudnione ze względu na rozwój wielu schorzeń narządów:

• angiopatia cukrzycowa - zwiększenie przepuszczalności naczyń, oraz ich kruchość zakrzepica, aterosklerozirovaniem, co prowadzi do rozwoju choroby wieńcowej, chromanie przestankowe, diabetyków encefalopatia-
• cukrzycowy polineuropatia - zaangażowanie nerwów obwodowych u 75% pacjentów, w wyniku naruszenia wrażliwości, obrzęk i uczucie zimna kończyn, uczucie pieczenia i „pełzające” dreszcze. neuropatia cukrzycowa Rozwija się po latach na cukrzycę, jest bardziej powszechne w insulinę tipe-
• retinopatia cukrzycowa - zniszczenie siatkówki tętnic, żył i naczyń włosowatych oka, ograniczone widzenie, obarczona odwarstwienie siatkówki i kompletna ślepota. W cukrzycy typu I jest pokazany w 10-15 lat z typem II - dotychczas wykryto u 80-95% patsientov-
• nefropatia cukrzycowa - nerkowe uszkodzenia naczyń z upośledzoną czynnością nerek i rozwoju niewydolność nerek. Widać w 40-45% pacjentów z cukrzycą w 15-20 lat od początku zabolevaniya-
• stopa cukrzycowa - naruszenie dolnej krążenia krwi kończyn, bóle mięśni łydki, owrzodzeń troficznych, zniszczenie kości i stawów stóp.

Krytyczne, ostre stany występujące w cukrzycy cukrzycę (hiperglikemię) oraz hipoglikemii śpiączka.

stan hiperglikemii oraz śpiączka opracowany w wyniku gwałtownego i znacznego wzrostu poziomu glukozy we krwi. Zwiastunami hiperglikemii rosną złe samopoczucie, osłabienie, bóle głowy, depresja, utrata apetytu. Potem są bóle brzucha, głośne oddychanie KUSSMAUL, wymioty aceton oddech, letarg i progresywne senność, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi. Stan ten jest spowodowany kwasicy (nagromadzenie ciał ketonowych) we krwi i może prowadzić do utraty przytomności - śpiączki cukrzycowej, i śmierci pacjenta.

Przeciwieństwem stanu krytycznego w cukrzycy - śpiączki hipoglikemicznej rozwija się, gdy gwałtowny spadek poziomu glukozy we krwi, często w połączeniu z przedawkowania insuliny. Nagły wzrost hipoglikemii, szybki. Ostro występuje uczucie głodu, osłabienie, drżenie kończyn, duszność, nadciśnienie tętnicze, skóra pacjenta jest zimne, wilgotne, czasami rozwijają drgawki.

Zapobieganie powikłaniom cukrzycy jest możliwe dzięki stałej opieki i staranne monitorowanie stężenia glukozy we krwi.

Rozpoznanie cukrzycy

Obecność cukrzycy pokazuje poziom glukozy we krwi na czczo większe kapilary niż 6,5 mmol / l.

Zazwyczaj nie ma glukozy w moczu, np. K. opóźnione nerek korpus filtra. Przy wyższych poziomach glukozy we krwi w ciągu 8,8-9,9 mmol / L (160-180 mg%), nie poradzić sobie barierę nerek i przechodzi do glukozy w moczu. Obecność cukru w ​​moczu oznacza się przez specjalne pasków testowych. Minimalny poziom glukozy we krwi, przy którym zaczyna być określona w moczu, nazywany jest „próg nerkowy”.

Badanie z podejrzeniem cukrzycy obejmuje określanie poziomu:

• stężenie glukozy we krwi włośniczkowej (palca) -
• obecność glukozy w moczu i ketony - obecność wskazuje na cukrzycę diabete-
• hemoglobiny glikowanej - znacznie wzrosła w cukrzycy diabete-
• C-peptyd i insulina we krwi - jak cukrzyca typu I są znacznie zmniejszone, podczas gdy typ II - praktycznie izmeneny-
• prowadzenia testu obciążenia (OGTT): określenie poziomu glukozy na czczo i 1 i 2 godziny po przyjęciu 75 g cukru, rozpuszczono w 1,5 kubka wrzącej wody. Negatywne (nie potwierdzone przez cukrzycę), wynik testu jest uznawany w testach: czczo < 6,5 ммоль/л, через 2 часа - < 7,7ммоль/л. Подтверждают наличие сахарного диабета показатели > 6,6ммоль/л при первом измерении и >11,1 ммоль/л через 2 часа после нагрузки глюкозой.

W diagnostyce powikłań cukrzycy dodatkowych badań: USG nerek, niższy reovasography kończyn, rheoencephalography mózgu EEG.

Leczenie cukrzycy

Przedstawienia diabetologa zalecenia, opanowanie i leczenie cukrzycy odbywają się przez całe życie i może znacznie spowolnić lub uniknąć skomplikowanych wariantów choroby.

Leczenie jednej postaci cukrzycy etapy od celu obniżenia stężenia glukozy we krwi rodzaje normalizacji metabolizmu i profilaktyki powikłań.

Podstawą leczenia wszystkich form cukrzycy, terapia dieta jest oparta na płci, wieku, masy ciała, fizycznej pacjenta obciążeń. Przeprowadzono szkolenia w zakresie zasad obliczania kalorii, z uwzględnieniem zawartości węglowodanów, tłuszczy, białek, witamin i minerałów.

W insulinozależną cukrzycą zaleca się spożycie węglowodanów w tym samym zegarze, aby pomóc insuliny kontroli i korekty poziomu glukozy. W typie I IDDM ograniczoną foods odbiór tłuszczowe sprzyjających kwasicy ketonowej. Gdy insulinoniezależna cukrzyca wykluczyć wszystkie rodzaje cukrów i zmniejsza łącznego poboru kalorii.

Posiłki powinny być frakcji (co najmniej 4-5 razy dziennie), przy czym niejednorodny rozkład węglowodanów wpływa na trwałość i utrzymywanie stężenia glukozy w podstawowej przemiany materii. Zalecane specjalnych produktów dietetycznych na bazie środków słodzących (aspartam, sacharyna, ksylitol, sorbitol, fruktoza, itp).

Korekcji zaburzeń cukrzycowych z wykorzystaniem tylko jednego diety stosuje się łagodne choroby.

Wybór leczenia farmakologicznego cukrzycy jest spowodowane przez rodzaj choroby. Pacjenci z cukrzycą typu I insuliny pokazano na typu II - diety i cukrzyca leków (insuliny przydzielony podczas otrzymywania postaci tabletek nieefektywność, stan rozwoju i ketoazidoza prekomatosnoe, gruźlica, chroniczny odmiedniczkowe zapalenie nerek, wątroby i niewydolności nerek).

Insulina jest pod systematyczną kontrolę stężenia glukozy we krwi i moczu. Mechanizm insuliny i ważności są trzy główne rodzaje: trwałe (rozszerzony), związku pośredniego, oraz krótko działające substancje. Insulina o przedłużonym postać wprowadzona 1 raz dziennie niezależnie od posiłku. Częściej wstrzykiwanie insuliny o przedłużonym uwalnianiu jest podawana razem z lekami pośrednich oraz krótko działające, co pozwala uzyskać kompensację cukrzycy.

Korzystanie z przedawkowania insuliny jest niebezpieczna, co prowadzi do gwałtownego spadku cukru, rozwoju stanu hipoglikemii i śpiączki. leki selekcji i dawka insuliny jest przeprowadzane, biorąc pod uwagę zmiany w aktywności fizycznej pacjenta w ciągu dnia, stabilność stężenia glukozy we krwi, kalorycznej diecie, mocy ułamkowej, tolerancji glukozy i tak dalej. D. Insulina możliwe zmiany lokalnej (ból, zaczerwienienie, obrzęk w miejscu wstrzyknięcia) i powszechne (do reakcji anafilaktycznych) reakcji alergicznej. Ponadto, leczenie insuliną mogą komplikować lipodystrofii - „luk” w tkance tłuszczowej na wstrzykiwanie insuliny.

Leki hipoglikemizujące przepisuje tabletki z insulinozależną cukrzycą, oprócz diety. Od mechanizmu obniżenie poziomu cukru we krwi są następujące grupy leków przeciwcukrzycowych:

• Sulfonylomoczniki (glyurenorm, maninil, chlorpropamid, bucarban) - komórek beta w celu stymulowania produkcji insuliny w trzustce i promowanie penetracji glukozy w tkance. Optymalnie wybrane dawkowanie leków w tej grupie nie są obsługiwane poziom glukozy > 8 mmoli / l. W przypadku przedawkowania może wystąpić hipoglikemia i śpiączkę.
• biguanidy (siofor, Adeb i in.) - spadek wychwytu glukozy w jelicie i promowania nasycenie s tkanek obwodowych. Biguanidy może podnieść poziom kwasu moczowego we krwi i powodować rozwój ciężkim stanie - kwasicy mleczanowej u pacjentów starszych niż 60 lat, a także osób cierpiących na niewydolność wątroby i nerek, przewlekłe infekcje. Biguanidy często przepisywane insulinozależną cukrzycą u młodych pacjentów otyłych.
• meglitynidy (starliks, NOVONORM) - spowodować obniżenie poziomu cukru przez stymulowanie wydzielania insuliny z trzustki. Działanie tych leków zależy od zawartości cukru we krwi i nie powoduje hipoglikemii.
• inhibitory alfa-glukozydazy, miglitol (akarboza) - powolny wzrost poziomu cukru we krwi, blokując enzymy zaangażowane w trawieniu skrobi. skutki uboczne - wzdęcia i biegunki.
• tiazolidynodiony (Avandia Actos) - zmniejszenie ilości cukru uwalniany z wątroby, zwiększają wrażliwość komórek tkanki tłuszczowej na insulinę. przeciwwskazane u niewydolność serca.

W cukrzycy ważne jest, aby edukacja pacjenta i jego umiejętności kontroli rodzinnych dla dobrego samopoczucia i stanu pacjenta, środki pierwszej pomocy w rozwoju prekomatosnoe i stanów w stanie śpiączki.

Korzystne efekty terapeutyczne w przypadku cukrzycy jest zmniejszenie nadmiernego ciężaru i indywidualnej umiarkowane ćwiczenia. Z powodu wysiłku nasila utlenianie glukozy i zmniejszenie jej krwi. Jednak ćwiczenia nie powinny być uruchamiane na poziomie glukozy > 15 mmol / l, najpierw trzeba poczekać na jej redukcję w wyniku działania leków. W cukrzycy ćwiczenia powinny być równomiernie rozłożone na wszystkich grup mięśniowych.

Przewidywania i zapobiegania cukrzycy

Pacjenci z rozpoznaną cukrzycą są zarejestrowanymi endokrynolog. Organizując prawidłowego stylu życia, żywienia, leczenia, pacjent może czuć się w zadowalający sposób przez wiele lat. Pogorszyć rokowanie cukrzycy i zmniejszyć długość życia pacjentów z rozwijającą się ostrych i przewlekłych powikłań.

Zapobieganie cukrzycy typu I jest zwiększenie odporności na infekcje i wyeliminować toksyczne działanie różnych czynników na trzustce. Środki zapobiegawcze cukrzyca typu II obejmują zapobieganie otyłości, korekcja odżywiania, szczególnie u osób z wywiadem dziedzicznej historii. Ostrzeżenie dekompensacji i zachorowalność na cukrzycę jest w jego właściwego, systematycznego i leczenia.