Ostrą utratę krwi

Ostra utrata krwi - stan, w którym organizm szybko i trwale stracić pewną ilość krwi w wyniku krwawienie. Jest najczęstszą szkody dla organizmu człowieka w całej historii. Nie uraz (otwarte i zamknięte) i uszkodzenia ściany naczynia, w niektórych chorób (na przykład, wrzodziejące procesów w przewodzie żołądkowo-jelitowym). Utrata dużej ilości krwi stanowi zagrożenie dla życia ze względu na gwałtowny spadek BCC i późniejszego rozwoju niedotlenienia, niedotlenienia, niedociśnienie, niedostateczny dopływ krwi do narządów wewnętrznych i kwasicy metabolicznej. W ciężkich przypadkach możliwe jest również, aby rozwinąć DIC.

Im większa wielkość utraty krwi i krew wylewa się szybciej, im cięższe warunki i rokowanie pacjenta jest gorzej. Ponadto, odpowiedź organizmu zależy od takich czynników jak wiek, ogólny stan zdrowia, zatrucia, chorób przewlekłych, a nawet pory roku (w miesiącach letnich, utrata krwi nosić ciężki). Utrata 500 ml (10% BCC) w zdrowej osoby dorosłej nie prowadzi do znacznych zaburzeń hemodynamiki i nie wymaga specjalnej korekty. Jeśli stracisz podobną ilość pacjenta cierpiącego na chorobę przewlekłą, trzeba wymiany głośności z krwi i osocza haemo- ekspandery. Najtrudniej ten warunek cierpią osoby starsze, dzieci i kobiety w ciąży cierpi toksykoza.

Przyczyny i klasyfikacja ostrą utratą krwi

Najczęstszą przyczyną urazów są: urazy tkanek miękkich i narządów wewnętrznych, wielokrotne złamania lub uszkodzenia dużych kości (np ciężki złamanie miednicy). Ponadto, ostrą utratę krwi może wynikać z tępym z pęknięciem narządu. szczególnie niebezpieczne rany z uszkodzenia dużych naczyń krwionośnych, a także ran i złamań narządów miąższowych. Wśród chorób, które mogą spowodować utratę krwi - wrzody żołądka i dwunastnica, Zespół Mallory'ego-Weissa marskość, towarzyszyć żylaki przełyku, nowotworach złośliwych i narządów w klatce piersiowej, zgorzel, zawał płucny oraz inne choroby, w których możliwe degradacji ściany naczynia.

Istnieje kilka klasyfikacji ostrej utraty krwi. Najbardziej powszechnie stosowane w praktyce klinicznej stosuje się następującą klasyfikację:

• Łagodne - utrata do 1 litra (10-20% BCC).
• Średni stopień - utrata nawet do 1,5 litra (20-30% BCC).
• Ciężkie - utrata do 2 litrów (40% BCC).
• Znaczna utrata krwi - utrata więcej niż 2 litry (ponad 40% BCC).

Ponadto, pojedyncze supermassive lub śmiertelne krwotok, w którym pacjent traci ponad 50% BCC. Przy takiej ostrej utraty krwi, nawet w przypadku natychmiastowego uzupełniania objętości w większości przypadków prowadzi do nieodwracalnych zmian w homeostazie.

Patogeneza ostrą utratą krwi

W ostrej utraty krwi żył łagodne podrażnienie receptorów, w wyniku trwałego i całkowitego skurczu żylnej. Znaczące zaburzenia hemodynamiczne są nieobecne. wymiana objętość u osób zdrowych występuje w ciągu 2-3 dni z powodu aktywacji hematopoezy. Gdy straty na 1 litr są pobudzane nie tylko receptory żylnego, ale receptorów alfa tętnic. Powoduje to wzbudzenie współczulnego układu nerwowego i stymulować odpowiedź neurohumoralny - kory nadnerczy uwalniania dużych ilości katecholamin. W tym przypadku, ilość adrenaliny przekracza normę o 50-100 razy większą ilość noradrenaliny - 5-10 razy.

Pod wpływem katecholamin spazmiruyutsya pierwszych naczyń włosowatych, a następnie większych statków. Pobudzone kurczliwości mięśnia sercowego, nie tachykardia. Wątroby i śledziony zmniejszona uwalniania do krwiobiegu krew z magazynu. W płucach ujawnił tętniczo boczniki. Wszystkie powyższe pozwala na 2-3 godziny, aby zapewnić odpowiednią ilość krwi do ważnych narządów utrzymać ciśnienie krwi i poziom hemoglobiny. Następnie mechanizmy neuro-reflex są wyczerpane, wymień skurcz naczyń pochodzi rozszerzenie naczyń krwionośnych. Przepływ krwi we wszystkich naczyń krwionośnych zmniejsza się, to zastój erytrocytów. Procesy metaboliczne w tkankach jeszcze naruszone, rozwija się kwasica metaboliczna. Wszystkie z powyższych form obraz hipowolemii i wstrząs krwotoczny.

Nasilenie wstrząsu krwotocznego, określa się, biorąc pod uwagę parametry pulsu, ciśnienie krwi, moczu i wyjściowych laboratoryjnych (hematokrytu i hemoglobiny we krwi). Pod działaniem aldosteronu w przecieku tętniczo nerek zostają otwarte, w wyniku krwi „usunięta”, bez przechodzenia przez aparatu przykłębuszkowego urządzenia, co prowadzi do gwałtownego spadku momentu bezmoczem diurezy. Ze względu na zmiany hormonalne w osoczu wychodzi z naczyń w tkance śródmiąższowej, które, wraz z pogorszeniem się mikrokrążenia, zaostrzyć naruszenie metabolizmu tkanki, wagi mleczanowej i prowokuje rozwój niewydolności wielonarządowej.

Naruszenia te nie są całkowicie w stanie zatrzymać nawet gdy natychmiastowe uzupełnianie utraty krwi. Po zakończeniu odzyskiwania BCC obniżenie ciśnienia krwi utrzymuje się w ciągu 3-6 godzin, zaburzenia przepływu krwi w płucach - w ciągu 1-2 godzin, zaburzenia przepływu krwi w nerkach, - w ciągu 3-9 godzin. Mikrokrążenie w tkankach zostaje przywrócona dopiero w 4-7 dni, a całkowite wyeliminowanie skutków trwa wiele tygodni.

Objawy i diagnoza ostrej utraty krwi

Niektóre z objawów ostrej utraty krwi obejmują nagłe osłabienie, przyspieszone bicie serca, obniżenie ciśnienia krwi, bladość, pragnienie, zawroty głowy, Stan presyncopal i omdlenia. W ciężkich przypadkach może być duszność, okresowe oddychanie, zimne poty, utrata przytomności, a marmur zabarwienie skóry. Wraz z laboratorium klinicznym istnieją wskaźniki w celu oceny ilości utraconej krwi. Liczbę erytrocytów zmniejszona poniżej 3x10 / l, hematokryt - poniżej 0,35. Jednak dane wymienione tylko pośrednio wskazują stopień ostrej utraty krwi, ponieważ wyniki badań odzwierciedlają rzeczywisty przebieg wydarzeń z jakimś „lag”, czyli, gdy masywna utrata krwi w pierwszych godzinach testów może być normalne. Jest to szczególnie widoczne u dzieci.

Biorąc pod uwagę powyższe, a także niespecyficzne objawy ostrej utraty krwi (szczególnie łagodnym lub umiarkowanym), należy zwrócić szczególną uwagę na ich wygląd. na krwawienie zewnętrzny stwierdzenie utraty krwi nie jest trudne. na krwawienie wewnętrzne uwzględniać znaki pośrednie: odkrztuszanie krwi w krwotok płucny, wymioty „fusy” i / lub smołowate stolce patologii przełyku, żołądka i jelit, napięcie przedniej ściany jamy brzusznej i otępieniu na perkusję pochyłych w jamie brzusznej w przypadku uszkodzenia narządów miąższowych, i tak dalej. d. badania i wywiad dane uzupełniają wyniki badań instrumentalnych. Jeśli to konieczne, przeprowadzać RTG, MRI, USG, laparoskopia i inne testy, przepisać konsultację chirurga naczyniowego, chirurgii jamy brzusznej, klatki piersiowej chirurga i innych specjalistów.

Leczenie ostrej utraty krwi

Taktyka leczenia zależy od ilości ostrej utraty krwi i stanu pacjenta. Z nie są wymagane utrata nawet do 500 ml wydarzeń specjalnych, bcc odzyskiwania występuje niezależnie. Ze stratą w wysokości do 1 litra objętości napełnienia rozwiązać problem różnie. Jeśli tachykardia jest nie większa niż 100 uderzeń / min, normalna napary ciśnienia krwi i oddawania moczu nie zostały przedstawione, w przypadku złamania tych parametrów jest przenoszona plazmozameniteli: roztwór soli fizjologicznej, glukozy i polyglukin. Obniżenie ciśnienia krwi przekracza 90 mm Hg. v jest wskaźnikiem do wlewu kroplowego roztworów koloidalnych. Dzięki zmniejszeniu ciśnienia poniżej 70 mm Hg. Art. wytwarzają transfuzji strumienia.

Przy umiarkowanym (do 1,5 litra) wymagało transfuzji ekspanderów plazmatycznych w objętości, która jest 2-3 razy większa od utraty BCC. Ponadto, zaleca się, 500-1000 ml transfuzji krwi. W ciężkiej potrzebie i transfuzji osocza substytutów w objętości, która jest 3-4 razy wyższa niż wartość strat BCC. Jeśli masywna utrata krwi jest konieczne przetoczenie 2-3 objętości krwi i liczby tomów ekspanderów osocza.

Odpowiednie kryteria odzyskiwania BCC: impuls nie jest większa niż 90 uderzeń / min, stabilne ciśnienie krwi 100/70 mm Hg. p., hemoglobiny 110 g / l, HPC 4-6 cm. wody. Art. diurezy i 60 ml / godz. W tym przypadku jeden z najważniejszych wskaźników jest diurezy. Odzyskiwanie moczu w ciągu 12 godzin od początku utraty krwi jest jednym z podstawowych zadań, ponieważ w przeciwnym razie stają się martwicze kanalików nerkowych i rozwija nieodwracalny niewydolność nerek. W celu normalizacji diurezy użyciu terapii infuzyjnej w połączeniu ze stymulacją Lasix i aminofilina.