DuranHedt.com

Szok hipowolemiczny

szok hipowolemiczny

szok hipowolemiczny - stan patologiczny jest gwałtowne zmniejszenie objętości krążącej krwi. Przyczyna ostrą utratą krwi jest wynikiem zewnętrznych lub wewnętrznych krwawień, plazmopoterya oparzeń, odwodnienie z niekontrolowanego wymioty kosmata biegunki. Widoczne obniżenie ciśnienia krwi, tachykardia, pragnienie, nudności, zawroty głowy, zawroty głowy, utrata przytomności i bladość skóry. W przypadku utraty dużej ilości cieczy pogarsza zaburzeń, w wyniku wstrząsu hipowolemicznego staje się nieodwracalne uszkodzenia narządów wewnętrznych i śmierci. Rozpoznanie opiera się na objawach klinicznych, wyników badań i analiz instrumentalnych. Leczenie - korekcja awaryjnego (wlew dożylny, glukokortykoidy) oraz eliminowanie przyczyny hipowolemicznym.

szok hipowolemiczny

Hipowolemicznym - stan, który pojawia się z powodu gwałtownego spadku objętości krążącej krwi. Towarzyszą zmiany w części układu sercowo-naczyniowego i ostre zaburzenia metaboliczne: zmniejszenie objętości wyrzutowej i napełniania komór serca pogorszenie perfuzji tkanek, niedotlenienie tkanek i kwasica metaboliczna. Jest to mechanizm wyrównawczy, aby zapewnić prawidłowy przepływ krwi do narządów wewnętrznych, w małej objętości krwi. Z utratą dużej ilości krwi rekompensaty jest nieskuteczne, wstrząs hipowolemiczny zaczyna odgrywać destrukcyjną rolę w patologicznych zmian nasilają się i doprowadzić do śmierci pacjenta.

Leczenie wstrząsu hipowolemicznego reanimacji zaangażowany. Leczenie patologii leżącej, co jest przyczyną tego stanu chorobowego może wykonywać urazu, chirurgii, gastroenterologii, chorób zakaźnych i innych specjalistów lekarzy.

Przyczyny hipowolemicznym

Istnieją cztery główne powody, dla rozwoju wstrząsu hipowolemicznego: trwałą utratę krwi na krwawienie- trwała utrata osocza i płynu osocza uraz i patologicznych sostoyaniyah- osadzania (akumulacji) duże ilości utraty krwi kapillyarah- dużej ilości płynu na wymioty i izotoniczny biegunka. Spowodować nieodwracalną utratę krwi może być zewnętrzny lub krwawienie wewnętrzne w wyniku urazu lub zabiegu chirurgicznego, krwawienie z przewodu pokarmowego, i sekwestracja krwi w tkankach miękkich lub rannych obszarze złamania.

Utrata dużej ilości osocza jest charakterystyczna zdecydowana oparzenia. Przyczyną utraty osocza się gromadzenie się płynu w świetle jelita i jama brzuszna podczas zapalenie otrzewnej, zapalenie trzustki i niedrożność jelit. Osadzanie się dużych ilości krwi w naczyniach włosowatych obserwuje się po urazie (traumatyczny szok) I niektóre choroby zakaźne. Masywna utrata płynu izotonicznego od wymioty i / lub biegunka występuje, gdy ostrych zakażeń jelitowych: cholera, nieżyt żołądka i jelit różnej etiologii, gronkowcowe, odurzenie formy pokarmowego salmonelloza i t. d.

Patogenezę wstrząsu hipowolemicznego

Krew w organizmie człowieka jest w dwóch funkcjonalnych „stanach”. Pierwszy - krążenie krwi (80-90% całkowitej objętości) w celu dostarczania tlenu i składników odżywczych do tkanki. Drugi - rodzaj zapasów, nie uczestniczy w ogólnym obiegu. Ta część krwi znalezionej w kości, wątroby i śledziony. Jego funkcja - utrzymywanie wymaganej objętości krwi w sytuacjach kryzysowych związanych z nagłą utratą dużej części BCC. Ze zmniejszeniem objętości krwi podrażnienia baroreceptorów i osadza krew „wrzucony” krążenia ogólnego. Jeśli to nie wystarczy, to wyzwalany mechanizm ochrony i utrzymać mózg, serce i płuca. naczyń obwodowych (naczyń krwionośnych, które dostarczają krew do kończyn i „mniej ważnych” narządów) są zwężone, a krew będzie krążyć tylko w ważnych dla życia narządów.

Jeśli brak przepływu krwi nie może zrekompensować centralizacji jest dodatkowo wzmocniona, skurcz naczyń obwodowych wzrasta. Następnie, z powodu wyczerpania mechanizmu otrzymuje porażenie skurcz ściany naczyń i ostrym (rozszerzenie) zbiornika wyrównawczego. W rezultacie znaczna część krwi krążącej przenosi się do części obwodowej, co prowadzi do pogłębienia deficytu dopływu krwi do najważniejszych organów. Procesy te towarzyszą łamania wszelkiego rodzaju metabolizmu tkanki.



Istnieją trzy fazy w rozwoju hipowolemicznym: brak objętości krwi, simpatoadrenalovoj układ stymulacji i prawidłowego prądem.

Etap 1 - brak BCC. Ze względu na wielkość niedoboru krwi zmniejsza powrót krwi żylnej do serca, zmniejszenie ośrodkowe ciśnienie żylne i objętości wyrzutowej. Ciecz wcześniej przechowywane w tkankach Przesuwa wyrównawcze do kapilar.

Etap 2 - stymulacja układu Sympatic. Podrażnienie baroreceptorów stymuluje gwałtowny wzrost wydzielania katecholamin. adrenalina zwiększa zawartość setki razy, noradrenaliny - w dziesiątki razy. Ze względu na pobudzanie receptorów beta-adrenergicznych zwiększa napięcie naczyń, kurczliwość i tętno. Śledziony, żyły w mięśniach szkieletowych, skóry i nerek są zmniejszone. Zatem, organizm nie obsługuje tętniczych i ośrodkowe ciśnienie żylne, w celu zapewnienia krążenia krwi do mózgu i serca z powodu pogorszenia perfuzji nerek, skóry, układu mięśniowo-szkieletowego i narządów unerwionej od nerwu błędnego (jelito, trzustka, wątroba). W krótkim okresie czasu mechanizm ten jest skuteczny, należy go leczyć szybki odzysk BCC. Jeśli niedobór objętości krwi utrzymuje się w przyszłości do głosu konsekwencje długotrwałego niedokrwienia narządów i tkanek. skurcz naczyń obwodowych porażenie otrzymuje duża ilość płynu ze zbiornika wchodzi do tkanki, co pociąga za sobą znaczne zmniejszenie CBV warunkach początkowej ilości niedoboru krwi.

Etap 3 - faktycznie hipowolemiczny szok. Deficyt BCC postępuje, powrót żylny i napełniania serca zmniejsza się ciśnienie krwi spada. Wszystkie narządy, w tym czynności życiowych, nie uzyskać wymaganej ilości tlenu i substancji odżywczych, jest niewydolność wielonarządowa.

Niedokrwienia narządów i tkanek, rozwijać się w określonej kolejności po szoku hipowolemiczny. Po pierwsze, skóra cierpi, a następnie - mięśni szkieletowych i nerki, a następnie - narządów jamy brzusznej, aw końcowym etapie - płuc, serca i mózgu.

Objawy hipowolemicznym

Obraz kliniczny wstrząsu hipowolemicznego zależy od objętości i szybkości utrata krwi i pojemność kompensacyjna organizmu, które są wyznaczone przez pewną liczbę czynników, w tym wieku pacjenta, jego utworzenia, jak również obecność ciężkich chorób somatycznych, zwłaszcza płuc i choroby serca. Główne objawy postępujące hipowolemiczny częstotliwości impulsu uderzeniowego (tachykardia), Obniżenie ciśnienia krwi (niedociśnienie), Bladość skóry, nudności, zawroty głowy i zaburzenia świadomości. Aby ocenić stan pacjenta i stopnia porażenia hipowolemicznego w traumatologii powszechnie używanych klasyfikacji American College of Surgeons.

Utrata nie więcej niż 15% BCC - jeśli pacjent jest w pozycji poziomej, objawy na ogół są nieobecne. Jedynym znak początkowej wstrząsu hipowolemicznego może zwiększyć szybkość pracy serca przez więcej niż 20 minut. Przejście od pacjenta w pozycji pionowej.

Utrata 20-25% BCC - niewielki spadek ciśnienia krwi i przyspieszone bicie serca. Zatem skurczowego ciśnienia krwi przekracza 100 mm Hg. Art., Impuls wynosi nie więcej niż 100-110 uderzeń / min. W pozycji leżącej na plecach, ciśnienie krwi może odpowiadać normie.

Utrata 30-40% BCC - obniżenie ciśnienia poniżej 100 mm Hg. Art. w pozycji leżącej serca powyżej 100 uderzeń / min, a bladość chłodzenia skóry, skąpomoczu.

Utrata więcej niż 40% BCC - Skóra zimno, bladość oznaczone marmurkowatość. Obniżone ciśnienie krwi, tętna w tętnicy obwodowej jest nieobecny. Świadomość jest złamany, możliwe jest śpiączka.

Rozpoznanie hipowolemicznym

Diagnoza i stopień hipowolemiczny szok określane na podstawie objawów klinicznych. Zakres i zakres badań dodatkowych niezależnych od patologii. Jest to obowiązkowe, aby podjąć analizę moczu i krwi, jest określona przez grupy krwi. Jeśli podejrzewasz, że złamania wykonywana radiografii poszczególne segmenty, z podejrzeniem uszkodzenia jamy brzusznej jest przypisany do laparoskopii, itp. d. Przed wydaniem stanu wstrząsu pozostały tylko istotne studia w celu określenia i usunąć przyczynę hipowolemicznym jako przesunięcie, manipulowania, i tak dalej. d. mogą niekorzystnie wpływać od stanu pacjenta.

Leczenie wstrząsu hipowolemicznego

Głównym celem w początkowej fazie leczenia wstrząsu hipowolemicznego - zapewnienia wystarczającego przepływu krwi do ważnych narządów, w celu wyeliminowania oddechowy i krążenia niedotlenienie. Cewnikowania żył centralnych działać (przy znacznej redukcji BCC cewnikowanie jest wykonywane dwa lub trzy żyły). Pacjent z hipowolemicznym podawania dekstrozy i polijonowego roztworów krystaloidów. Szybkość podawania powinny zapewnić najbardziej gwałtowny stabilizacji ciśnienia i utrzymywania go na poziomie nie mniejszym niż 70 mm Hg. Art. W przypadku braku wpływu tych leków podawany dekstran, żelatyna, skrobia hydroksyetylowa i innych syntetycznych odpowiedników w osoczu.

Jeśli parametry hemodynamiczne są stabilizowane wytwarzane sympatykomimetycznej dożylne (norepinefryny, fenylefryny dopaminy). Jednocześnie działają mieszanki powietrza z tlenem inhalacyjnego. Według zeznań wentylacji mechanicznej. Po ustaleniu przyczyny zmniejszenia BCC działać hemostazy chirurgicznej i innych działań mających na celu zapobieganie dalsze zmniejszenie objętości krwi. Krwiste poprawione niedotlenienie wytwarzający infuzji krwi i składników naturalnych roztworów koloidalnych (białek, albuminy).

Udostępnij w sieciach społecznościowych:

Podobne
Wstrząs anafilaktycznyWstrząs anafilaktyczny
Utrata krwiUtrata krwi
Zespół zmiażdżeniaZespół zmiażdżenia
Krwawienie do jamy brzusznejKrwawienie do jamy brzusznej
Traumatyczny szokTraumatyczny szok
Ostrą utratę krwiOstrą utratę krwi
Anemia krwotocznaAnemia krwotoczna
Objawy odwodnienia u dzieckaObjawy odwodnienia u dziecka
Brzucha tępy urazBrzucha tępy uraz
Wstrząśnienie mózgu u dzieckaWstrząśnienie mózgu u dziecka