Spontaniczna odma

Pod spontanicznej odmy w pulmonologii zrozumieć idiopatyczna, spontaniczny odma płucna, nie związane z urazem lub jatrogenne leczenia i interwencji diagnostycznych. Spontaniczna odma jest statystycznie bardziej prawdopodobne, aby rozwijać u mężczyzn i rozpowszechnione wśród osób w wieku produkcyjnym (20-40 lata), który określa nie tylko medycznych, ale również społeczne znaczenie problemu. Jeżeli traumatyczne i jatrogenna odma wyraźnie zaobserwować związek przyczynowy pomiędzy chorobą i czynników zewnętrznych (uszkodzenie w klatce piersiowej, nakłucie jamy opłucnej, centralny cewnikowania żylnej opłucnej, biopsji, płynu opłucnowego barotrauma i in.), W przypadku spontanicznej odmy takie kondycjonowania offline. Dlatego dobór odpowiedniej polityki diagnostyki i leczenia jest przedmiotem zwiększonego pulmonologów uwagi, torakochirurgów TB specjalistów.

Klasyfikacja spontanicznej odmy

Na zasadzie etiologicznego odróżnić pierwotne i wtórne spontanicznej odmy opłucnowej. O pierwotnej spontanicznej odmy znaczy w nieobecności danych do klinicznie znaczącej patologii płuc. Wtórne spontaniczne odma Występowanie występuje z współistniejących chorób płucnych.

W zależności od stopnia częściowego kollabirovaniya emitują światło (mała, średnia) oraz całkowitą spontaniczne opłucnowa. Przy niskiej spontanicznej odmy, niedodma występuje 1/3 początkowej objętości, średnio - 1/2, łącznie - ponad połowę.

Według stopnia zaburzeń hemodynamicznych układu oddechowego o kompensacji i towarzyszącej spontanicznej odmy opłucnowej, wyróżnia trzy fazy: korekcja zmian patologicznych odbiór faza, faza i faza kompensacji niestabilny dekompensacji (brak zapłaty). Stabilność fazy kompensacji zaobserwować w spontanicznym odma małych i średnich obema- się, charakteryzuje się brakiem objawów oddechowy i choroby układu krążenia, Vc MVV zmniejszone do 75% wartości prawidłowych. Kompensacja fazy niestabilny odpowiada kollabirovanie światło o więcej niż 1/2 objętości, rozwój tachykardia i duszność wysiłkową, znaczne zmniejszenie zewnętrznego oddychania. Fazę dekompensacji objawia się dusznością w spoczynku, ciężką tachykardia, zaburzeń mikrokrążenia, hipoksemia, zmniejszenie wartości funkcji oddechowych na 2/3 lub więcej prawidłowych.

Przyczyny spontanicznej odmy

Podstawowym spontaniczna odma opłucnowa występuje u osób bez klinicznie zdiagnozowanych chorób płuc. Jednak podczas torakotomii diagnostycznego lub kadzi w tej grupie pacjentów w 75-100% pacjentów wykryto subpleurally umieszczoną rozedmową pęcherze. Zwracając uwagę na zależność między częstotliwością spontanicznej odmy i typów konstytucyjnych pacjentów: Choroba występuje częściej w cienkich wysokich młodzieży. Palenie zwiększa ryzyko spontanicznej odmy do 20 razy.

Wtórny spontaniczna odma można rozwijać na tle szerokiego zakresu chorób płuc (POChP, mukowiscydoza, astma), zakażenia układu oddechowego (PCP, ropień płuc, gruźlica) śródmiąższowe choroby płuc (sarkoidoza BOECK za, zwłóknienie płuc, limfangioleiomiomatoza, ziarniniak Wegenera), choroby ogólnoustrojowe (reumatoidalne zapalenie stawów, twardziny, zespół Marfana, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, zapalenie skórno-mięśniowe i wielomięśniowe), Nowotwory (mięsak, rak płuc). W przypadku przełom w jamie opłucnej ropień płuca rozwija pneumoempyema.

W przypadku stosunkowo rzadkie postaci samoistnej odmy obejmują menstruacyjnego i noworodkowy opłucnowa. Menstruacyjny odma jest etiologicznie związany z piersi endometrioza i rozwija się u młodych kobiet w ciągu pierwszych dwóch dni od wystąpienia miesiączki. Prawdopodobieństwo nawrotu odmy miesiączkowego, nawet przy konserwatywnej terapii endometriozy jest o 50%, więc natychmiast po postawieniu diagnozy w celu uniknięcia powtarzających się epizodów spontanicznej odmy mogą być wykonywane pleurodesis.

Noworodkowy odma - noworodka spontaniczna odma opłucnowa występuje u 1-2% dzieci w 2 razy częściej u chłopców. Patologia może wiązać się z problemami rozkładania światło zespół zaburzeń oddechowych, rozerwanie tkanki płuc podczas wentylacji mechanicznej wady rozwojowe płuc (Cysty, pęcherze).

Patogeneza spontanicznej odmy

Nasilenie zmian strukturalnych zależnych od czasu, który upłynął od momentu wystąpienia spontanicznej odmy, obecność pierwotnych zaburzeń patologicznych w płucach opłucnej trzewnej dynamika zapalenia w jamie opłucnej.

Samoistne odma płucna opłucnej występuje nienormalny komunikatu, określanie wnikaniu i gromadzeniu się powietrza w opłucnej polosti- częściowe lub całkowite załamanie legkogo- offsetowy i śródpiersia flotacji.

W odpowiedzi na stan zapalny rozwija się w jamie opłucnej, przez 4-6 godzin, po epizodzie spontanicznej odmy. Charakteryzuje się rumienią, wstrzyknięcie naczyń opłucnej, tworzenie małej ilości płynu surowiczego. W ciągu 2-5 dni zwiększa obrzęku opłucnej, zwłaszcza w obszarze jego styku z przesączanej powietrza zwiększa ilość wydzielin fibrynę wytrącanie na powierzchni opłucnej. Postęp procesu zapalnego towarzyszy wzrost przemiany granulacji zwłóknieniowe wytrąca fibryny. Zapadnięte płuco jest stała bez utraty stanu i staje się niezdolny do ekspansji. W przypadku przystąpienia krwiak opłucnej lub ewentualnie opracowanie infekcji, tworzenie ropniaka plevry- przetoki oskrzelowo, Wsparcie przewlekłego ropniaka.

Objawy spontanicznej odmy

Od charakteru objawów klinicznych wyróżnić przykład wykonania spontanicznej odmy utajonego opcji (subkliniczną). Typowa klinika spontaniczna odma może towarzyszyć łagodnych lub gwałtownych manifestacji.

W większości przypadków podstawowym spontaniczna odma rozwija się nagle wśród pełnego zdrowia. Już w pierwszych minutach choroby oznaczony ostry ból przeszywający lub kompresji odpowiedniej stronie klatki piersiowej, duszność ostro wynikającej. Natężenie bólu zależy od słabego do bardzo silne intensywne. Zwiększona ból dzieje podczas próby biorąc głęboki oddech, kaszel. Ból rozprzestrzenił się na szyi, barku, ramienia, brzuch lub lędźwiowego regionie. W ciągu 24 godzin ból zmniejsza się lub całkowicie znika, nawet jeśli nie jest dozwolony spontanicznej odmy opłucnowej. Uczucie dyskomfortu oddechowego i braku powietrza występują tylko podczas ćwiczeń.

Kiedy burzliwe objawy kliniczne bólu samoistnego ataku odma i duszność wyrażone są bardzo silnie. Nie może być krótki półomdlały, bladość skóry, akrozianoz, tachykardia, uczucie strachu i niepokoju. Pacjenci oszczędzić sobie ograniczyć ruch, wziąć pół-pozycji siedzącej lub leżącej po stronie pacjenta. Często rozwija się i wzrasta stopniowo podskórne rozedmę płuc, trzeszczenie w szyi, tułowia, kończyn górnych.

U pacjentów z wtórną spontanicznej odmy opłucnowej, odnosząc się do ograniczonych rezerw układu sercowo-naczyniowego, choroby jest cięższy. Dla skomplikowanych wariantów kursu jest rozwijanie spontanicznej odmy napięcia odmy, krwiak opłucnej, reaktywne zapalenie opłucnej, jednoczesny dwustronny zapaść płuc. Zatory i długotrwałe działanie zakażonej plwociny kollabirovannom łatwo prowadzi do tworzenia wtórnych oskrzelowe, powtarzające się epizody zachłystowe zapalenie płuc W zdrowym ropnie płuc. Powikłaniem spontanicznej odmy rozwija się w 4-5% przypadków, ale mogą stanowić zagrożenie dla życia pacjentów.

Diagnoza spontanicznej odmy

Badanie pokazuje, piersi gładkość przestrzenie międzyżebrowe ulga, ograniczając wycieczki oddechowych po stronie spontanicznej odmy, rozedma podskórne, obrzęk żył szyi. Na stronie znajduje się osłabienie światło kollabirovannogo drżenie głosu, thympanitis perkusję, Osłuchiwanie - brak lub drastyczne osłabienie hałasu oddechowego.

Pierwszorzędne znaczenie w diagnostyce podano techniki rentgenowskiej: fluoroskopii i radiografii klatki piersiowej, które pozwalają na ocenę ilości powietrza w jamie opłucnej, niedodma stopniu i w zależności od częstości spontanicznego odmy. Kontrolne badanie rentgenowskie przeprowadzone po żadnej manipulacji medycznych (przebicie lub drenaż jamy opłucnej) i pozwalają na ocenę ich skuteczności. W przyszłości, wysokiej rozdzielczości CT lub MRI płuc zainstalowany przyczyna spontanicznej odmy opłucnowej.

Wysoce metody stosowane w diagnostyce spontanicznej odmy jest torakoskopię. Badania nie można zidentyfikować subpleural zmian nowotworowych, pęcherze lub gruźlicę opłucnej wykonywania biopsji materiału do badań morfologicznych.

Spontaniczna utajony odma lub usunięte przepływu musi być zróżnicowana od olbrzymiego oskrzelowo torbieli i przepuklina przeponowa. W tym ostatnim przypadku difdiagnostiki pomaga radiografii przełyku.

Leczenie spontanicznej odmy

Leczenie spontanicznej odmy wymaga możliwie najwcześniej odprowadzanie powietrza zgromadzonego w jamie opłucnej i osiągnąć rozkładania płuc. Ogólnie akceptowanym standardem jest przejście od diagnostyczne taktyki terapeutycznych. Tak więc, w procesie uzyskiwania powietrza opłucnej wskazania do drenażu opłucnej. drenaż opłucnej jest zainstalowany w II przestrzeni międzyżebrowej w linii środkowoobojczykowej, a następnie łączy się z aktywną aspiracji.

Poprawa obturacji oskrzeli i ewakuacji śluzu lepkich ułatwić zadanie rozkładanie światło. W tym celu, bronchoskopię leczniczy (płukanie oskrzelowo-pęcherzykowe, aspirat tchawicy), środki rozszerzające oskrzela oraz środki mukolityczne inhalacji, ćwiczenia oddechowe tlen.

Jeżeli w ciągu 4-5 dni nie przychodzi łatwo rozkładania, przystąpić do taktyki chirurgicznych. To może być diathermocoagulation torakoskopowej formacji pęcherze i zrosty, eliminacja przetoki oskrzelowo, wdrażanie pleurodesis chemicznej.

W przypadku nawracającego spontanicznej odmy, w zależności od przyczyny, jak również stan tkance płucnej można przedstawić nietypowy resekcja płuc, lobektomię lub pneumonektomii.

Rokowanie spontanicznej odmy

W podstawowej spontaniczne odmy rokowanie. Zazwyczaj w stanie osiągnąć prostowania proste techniki małoinwazyjne. W wtórnych spontanicznych nawrotów odmy występuje w 20-50% chorych, co narzuca konieczność zajęcia się przyczynami i wyboru bardziej aktywnej strategii leczenia. Pacjenci z historii spontanicznej odmy powinno być nadzorowane przez lekarza piersiowej lub pulmonologa.