TMJ zesztywnienie

Choroby stawu skroniowo-żuchwowego (zesztywnienia, artretyzm, TMJ artroza, jawfall) W chirurgii szczękowo-twarzowej są stosunkowo częste. Zesztywnienie TMJ - pokonać stawu skroniowo-żuchwowego, któremu towarzyszy znaczne ograniczenie przepływu (czasami zakończeniu unieruchomienia) i szczepu odpornego na żuchwie. W 80% przypadków TMJ zesztywnienia rozwija się w dzieciństwie i okresie dojrzewania. U osobników męskich TMJ zesztywnienie występować w 2 razy częściej. Zesztywnienia towarzyszył TMJ niedorozwój żuchwy, naruszenie czynności stawów wyrażony defekt estetyczny wymagających przedłużonego, fazy operacją i korekcji ortodontycznych. Zapobieganie i likwidacja skutków TMJ zesztywnienia są poza zakresem stomatologii i wymaga udziału specjalistów w dziedzinie pediatrii, otolaryngologii, traumatologii, chirurgii plastycznej.

Przyczyny TMJ zesztywnienia

Zesztywnienie TMJ jest często wynikiem przewlekłych zapalnych chorób stawów lub w bliskiej odległości od niego górnych dróg oddechowych: TMJ stawów, zapalenie szpiku żuchwa, admaxillary ropnie, ropne zapalenie ucha środkowego, zapalenie wyrostka sutkowatego i in., często przyczyną powstawania zesztywnienia TMJ wystaje u dzieci posocznica noworodków, przystąpieniem do formowania ropne ognisk przerzutowych stawów i kości.

Inna grupa przyczyn TMJ zesztywnienia związane jest z jego kontuzji w wyniku urodzenie uraz, bezpośredni wpływ, upadek z wysokości, rany postrzałowe i t. d. W takich przypadkach, może być złamana szczęka kłykcia, zwichnięcie żuchwy, gromadzenie się krwi (hemarthrosis) Do wspólnej komory.

Zapalenie lub uraz w wyniku tworzenia się na wspólnych części powierzchni chrząstki pozbawiony powłoki. Ich przerost występuje granulacji, który twardnieje, tworząc połączenie między dwoma powierzchniami zrosty - TMJ włóknistej zesztywnienia. Następnie, w procesie kostnienia tkanki łącznej jest utworzony przez stały kostnej fuzji kłykcia kości i czasowego, T. E. Bony zesztywnienie TMJ. W dzieciństwie często poprzedza zesztywnienie kości deformując choroba zwyrodnieniowa stawów TMJ.

Klasyfikacja TMJ zesztywnienia

Z pochodzenia odróżnić wrodzonych i nabytych TMJ zesztywnienia. Wrodzonej sztywności TMJ jest rzadka i zwykle jest związane z innymi wadami wrodzonymi regionu szczękowo-twarzowej. Dodatkowo, zesztywnienie stawu skroniowo-żuchwowego może być jednokierunkowy (93% przypadków) oraz dwustronne (7%) - przy czym prawa i lewa stawów skroniowo wpływa na tej samej częstotliwości.

Ze względu na charakter zmian powierzchnie stawowe zesztywnienia TMJ podzielonych na włóknistych bony. W dzieciństwie i okresie dojrzewania często tworzą kościstą fuzję stawów, co jest związane z wysoką zdolnością kosteobrazovatelnoy u dzieci z osobą dorosłą - włóknistego zesztywnienia z TMJ.

Również w patologii struktury odizolowane częściowe i całkowite zesztywnienie TMJ: w pierwszym przypadku, powierzchnie stawowe są resztki chrząstki tkanki sekundy - kompletne rozwija bezruchu żuchwy.

Objawy TMJ zesztywnienia

Główny zarzut pacjentów z TMJ zesztywnienia jest niemożność otworzyć usta wystarczająco szeroko, a zatem trudno posiłek i złamane przejrzystość mowy. Pacjenci są zmuszeni do jedzenia żywności ciekłej lub pół-ciekłej, która przechodzi przez szczelinę pomiędzy łuków zębowych lub dostępne defektów dentystycznych. W przypadku wystąpienia wymiotów u pacjentów z zagrożonego TMJ zesztywnienia i aspiracji asfiksja.

Jeśli TMJ zesztywnienie rozwija się w dzieciństwie, to towarzyszy deformacji twarzoczaszki, anomalie zębowe, wada zgryzu, naruszenie ząbkowanie. Kiedy przeciętny człowiek jednostronne TMJ zesztywnienie linia jest przesunięta w kierunku zniszczenia, rozwija krzyż zgryz: Obustronne zmian podbródka przemieszcza się ku tyłowi i tworzą microgeny niedorozwój dolnej trzeciej ( „ptak”) powierzchni czołowej, w połączeniu z Prognatyzm na ukąszenia. Zaburzenia odżywiania może prowadzić do dzieci niedożywienie i opóźniony rozwój fizyczny.

Dla pacjentów z TMJ zesztywnienia charakteryzuje się problemy z oddychaniem, zwłaszcza podczas snu - chrapanie, bezdech senny, język. Trudność lub niemożność całkowitej higieny jamy ustnej w zesztywnienia stawu skroniowo prowadzi do tworzenia się płytki nazębnej i kamień nazębny, rozwój próchnica, zapalenie dziąseł i zapalenie ozębnej.

Diagnozowania TMJ zesztywnienie

Patrząc od pacjenta z TMJ zesztywnienie wykrytego ograniczenia lub niemożliwość otwarcia ustach amplituda cofania żuchwy jest zwykle mniejsza niż 1 cm, przy czym normalna odległość pomiędzy górnymi siekaczy i dolnej szerokości szczęki 3 x palców środkowych ramion pacjenta. Ono także cechuje się brakiem w dotkniętych stawu skroniowo-żuchwowego ruchów ślizgowych poziomo asymetrii twarzy.

Podczas przeprowadzania orthopantomography, radiografii lub tomografia komputerowa TMJ radiologicznych oznak zesztywnienia wykryte: częściowy lub całkowity brak wspólnej przestrzeni, wspólny głowy, deformacji i destrukcji skrócenia gałęzi żuchwy, itd. W razie potrzeby, badanie kontrast uzupełnione artrografii, elektromiografii .. Aby ocenić zgryzu i żujące kontakty wprowadzone do produkcji i analizy modeli diagnostycznych szczęk.

Zesztywnienie TMJ należy odróżnić od ograniczonej ruchliwości dolnej szczęki, a nie związane z patologii stawów: guzy szczęki (Odontoma, kostniak, mięsak), ciał obcych metali blizny twarzy, szyi lub błonę śluzową jamy ustnej, kostniejące zapalenie mięśni i in.

Leczenie TMJ zesztywnienia

Konserwatywne terapiami stosowanymi w początkowych etapach zesztywnienie włókien TMJ: fizykoterapia (ultradźwięków, fonoforeza, elektroforeza lidazy, jodek potasu, hialuronidaza), śródstawowej iniekcji hydrokortyzonu, mechano. W niektórych przypadkach wraz z powyższymi procedurami, zastosowania redressatsii - gwałtowne szczęki razdvizheniya w znieczuleniu ogólnym lub rozwarstwienia zrostów włóknistych w złączu z obniżeniu głowicy dolnej szczęki.

opornej na leczenie włókniste i kostne zesztywnienie TMJ chirurgia sam uzupełnić dalszymi ortodontycznych interwencji. Głównymi celami korekcji operacyjnej są TMJ zesztywnienie eliminując deformacje twarzy i przywrócenie funkcji żuchwy. Ważną rolę w skutecznym leczeniu chirurgicznym TMJ zesztywnienia odgrywa znieczulających operacji zarządzania, jak intubacji pacjentów z technicznie trudne. W niektórych przypadkach (z zarośnięcie lub zwężenie przewodów nosowych, odchylony przegrody) Gdy jest to niemożliwe nasotracheal intubacja wymaga tracheotomii.

Dla chirurgicznej korekcji zesztywnienia TMJ zaproponowano różne przykłady i sposoby :. osteotomii gałęzi żuchwy szkieletowych trakcję z osteotomii endoprotezoplastyce z TMJ i kości żuchwy autologiczny kości szczepienie lub alloprzeszczepu, etc., których wybór zależy od rodzaju i nasilenia deformacji. W okresie pooperacyjnym w celu zapobiegania nawrotom z TMJ zesztywnienia służy utrwalaniu żuchwy przy użyciu wewnątrzustnych opon i pojazdów, wyznaczony wcześniej dawkowania hydroterapia, masaż mięśni żucia, miogimnastika, fizjoterapię.

Następnie aktywnego leczenia ortodontycznego prowadzi się pozwalając na normalizacji pozycję zębów i przekąskę. Po zakończeniu wzrostu kości twarzy pacjentów operowanych na zesztywnienia TMJ może wymagać operacji plastycznej (Mentoplasty).

Przewidywanie i zapobieganie TMJ zesztywnienia

Leczenie niechirurgiczny TMJ zesztywnienia nieuchronnie powoduje poważne deformacje twarzoczaszki i uporczywe zaburzenia funkcjonalne. Terminowe i odpowiednie korekty chirurgiczne zesztywnienie stawu skroniowo-żuchwowego w większości przypadków pomaga w normalizacji funkcji żuchwy i poprawy estetyki twarzy. Jednak dość wysoki odsetek nawrotów sztywności stawu skroniowo-żuchwowego mówi o konieczności dalszego udoskonalenia metod leczenia i rehabilitacji pacjentów.

Prewencja pierwotna TMJ zesztywnienie jest zapobieganie urazów i chorób septycznych żuchwy. Środki zapobiegania nawrotom TMJ zesztywnienia to właściwy wybór techniki chirurgicznej, technicznie bez zarzutu wykonanie wszystkich fazach operacji, wczesnej i aktywnej rehabilitacji, skutecznego leczenia ortodontycznego.