Zespół nadpobudliwości u dzieci

zespół nadpobudliwości u dzieci (zwiększony odruch zespołem neurologicznym pobudliwość) - zespół objawów patologicznych rozwijających się u dzieci z łagodnym okołoporodowym uszkodzenia układu nerwowego. U małych dzieci zdiagnozowano zespół nadpobudliwości jest w 42-44% przypadków. W krajowej i zagranicznej neurologii dziecięcej opracował inny stosunek do syndromu nadpobudliwość u dzieci. W ten sposób neurolodzy krajowe uważają ten stan tylko jako patologicznego zespołem, a ich zagranicznymi odpowiednikami raczej rozważyć więcej stanów granicznych, nie zawsze wymagają aktywnej kompensacji. Jednakże, dostępne obserwacje, niekorzystny przebieg syndrom nadpobudliwość dziecka oraz brak terminowego leczenia może być czynnikiem ryzyka dla uporczywych zaburzeń nerwicowych.

Przyczyny syndromu nadpobudliwość u dzieci

zespół nadpobudliwości może być wynikiem okołoporodowym patologii ośrodkowego układu nerwowego (niedotlenienia, pourazowe, zakaźne, toksyczne metaboliczny) lub innych chorób u małych dzieci.

Najczęściej przyczyną zespołu nadpobudliwości u dzieci jest w niekorzystnej sytuacji w czasie ciąży i Urazy urodzenia noworodka, co prowadzi do wewnątrzmaciczne niedotlenienie i choroby ośrodkowego układu nerwowego. Może to przyczynić się do toksemii w okresie ciąży, niewydolność fetoplacental, Choroby zakaźne przyszłej matki, poronienie, przedłużone ciąży, długotrwałe lub szybkie dostawa zaciągnięte miednica matek i innych. Niefortunny sposób na rozwój płodu układu nerwowego są pod wpływem niekontrolowanego przyjmowania leków przyszłe matki, palenie tytoniu, spożywanie alkoholu, powodując Fetal Alcohol Syndrome. Dlatego dzieci z zespołem nadpobudliwości często mają diagnozę kliniczną "okołoporodowa encefalopatia”.

Pojawienie przejściowej nadpobudliwość u dzieci, może być związane z zaburzeniami adaptację reakcji ze względu na stres, chorób wieku dziecięcego (kolki jelitowej ząbkowanie, spazmofiliey i krzywica, przepukliny, dysbioza itd.). Wreszcie, aby nadpobudliwość tendencję do dzieci ze specjalnymi temperament choleryczny (typ reakcji). zespół nadpobudliwości jest typowe dla dzieci z neuro-artretyzmu skaza.

Objawy syndromu nadpobudliwość u dzieci

Manifestacje zespołem nadpobudliwości zwykle rozwijają się w ciągu pierwszych miesięcy życia. Główne objawy zespołu nadpobudliwości u dzieci należą somatovegetativnye zaburzeń, zwiększenie pobudliwości nerwowo-mięśniowej i wyczerpanie psychiczne w tym samym czasie.

Dzieci z zespołem nadpobudliwości obserwowano wzmocnienie spontanicznej aktywności ruchowej, zaburzenia snu (Wydłużanie okresu czuwania, trudności ze snem, problemy ze snem, zaskoczyć we śnie). Pomimo dobrej opieki i wystarczająco dużo jedzenia, dzieci są niespokojne, płacze i często niesprawiedliwie. Podczas płacz, dziecko rozwija reakcje wegetatywne: akrozianoz, marmurkowatość lub zaczerwienienie skóry, przyspieszony oddech, tachykardia, wzmocnienie pocenie. Dzieci z zespołem nadpobudliwości wziąć złe klatki piersiowej, często przerywany podczas karmienia, są podatne na obfite mitralnej, zaburzenia trawienne (naprzemienne biegunka i zaparcie), Słaby przyrost masy ciała.

Charakterystyczne objawy zespołu nadpobudliwości u dzieci są zmienne napięcie mięśni, drżenie, szczęki i ramię kostki szarpnięcie, ożywienie wad odruchów niekondycjonowanych (spontaniczne Moro odruchów), oczopląs poziomej. Różne bodźce zewnętrzne powodują szybki rozwój dzieci silnika, zmysłowych i emocjonalnych reakcji, które są tak samo szybko ugaszony, co wskazuje, że zwiększone zmęczenie psychiczne.

w wcześniaki zespół nadpobudliwości jest zazwyczaj odzwierciedleniem spadku próg napadowy, więc te dzieci mogą łatwo rozwijać drgawki (Dla hipertermii działanie nadmiernych bodźców i m. G).

W przypadku korzystnego przebiegu nasilenia objawów syndromu nadpobudliwość u dzieci jest zwykle zmniejszona do 4-6 miesięcy i znika do 1 roku. W przeciwnym razie, jak rozwój dziecka można znaleźć strukturalnie niestabilny opóźnienie psychoruchowe oraz w rozwoju języka, nadpobudliwość, moczenie mimowolne, nietrzymanie kału, jąkanie, tiki, parasomnie, zaburzenia lękowe, padaczka.

nadpobudliwość u dzieci zespół diagnoza

Prawidłowa ocena przyczyn i przejawów syndromu nadpobudliwość u dzieci może być udzielona tylko specjaliści podrzędne: pediatry i neurologa dziecięcego. Kontrola tych dzieci powinno być prowadzone ostrożnie, ponieważ nieznanym otoczeniu, nagość, mięśni ciała narzędzi dotykowe zimno może powodować odporność dziecka badania, wzrosła, płacz, komplikuje interpretację danych obiektywnych.

Po zebraniu okołoporodowym historię wyjaśnienie diagnozy może wymagać dodatkowego narzędzia egzaminu: kręgosłup szyjny w RTG i USG, USG Dopplera, neurosonography i skanowanie dwustronne naczyń mózgu, elektroencefalografii, electroneuromyography. Dodatkowe badania wskazywać na obecność lub brak zmian chorobowych organicznych i tkance naczyń mózgowych, zwłaszcza przepływ procesów elektrofizjologicznych w tkankach nerwowych mięśni.

Głównym zadaniem diagnozowania zespołu nadpobudliwość u dzieci jest ustalenie jego przyczyny (neurologiczne, metaboliczne, psychologiczne i somatyczne in.), Co sprawia strategię terapeutyczną będzie zależeć.

Leczenie syndromu nadpobudliwość u dzieci

Na syndrom nadpobudliwości związanej z okołoporodowym OUN, w pierwszym roku życia dzieci wykazujących powtarzające kursy masażu, ćwiczenia terapii, hydroterapia (pływanie, sól i kąpieli sosna), fizjoterapia (elektroforezy amplipulsem, kąpiele parafinowe, etc ..), leki ziołowe (Opłaty uspokajających i herbatki). Dzieci z zespołem nadpobudliwości wymagają ścisłego przestrzegania reżimu dnia, wygodnej i spokojnej atmosferze, długie spacery na świeżym powietrzu. Jeśli to konieczne, przepisane przez lekarza, przeprowadzone w celu leczenia medycznego nootropowych naczyniowy, leki uspokajające, leki moczopędne, leki przeciwdrgawkowe.

Jako jego starszego dziecka może potrzebować terapii mowy i pomóc psycholog dziecięcy.

Przewidywanie i zapobieganie syndromu nadpobudliwość u dzieci

Zapobieganie zespołem nadpobudliwości u dzieci jest zapobieganie okołoporodowe niedotlenienie wewnątrzmaciczne: OUN i zakażenie płodu, wewnątrzczaszkowe szkoda narodziny, urazy rdzenia u noworodków i d. Po urodzeniu dziecka największe znaczenie ma pełne karmienie, hartowanie, przyczepność, konserwacja zapobiegawcza, masażu i siłownię itd..

W przypadku braku uwagi na problem nadpobudliwość, wszystkie objawy syndromu u dzieci mogą się pogarszać na początku i wieku przedszkolnym. W przyszłości te dzieci mogą tworzyć stabilny Zaburzenia nerwicowe, wykluczenie społeczne i behawioralne. Dzieci z zespołem nadpobudliwości muszą monitorować neurologa i okresowej terapii podtrzymującej.