Choroba popromienna

choroba popromienna - wspólne choroby spowodowane wpływem promieniowania na korpusie w zakresie przekraczającego maksymalne dopuszczalne dawki. Wpływy z pokonaniu krwiotwórczego, układu nerwowego, układu pokarmowego, skóry, endokrynologicznych i innymi systemami. W ciągu życia osoby jest stale narażone na niskie dawki promieniowania emitowanego z dwóch zewnętrznych źródeł (naturalne i sztuczne) i wewnętrznych jonizującego wnikania do organizmu przez oddychanie, wody i żywności zużycia i gromadzą się w tkankach. Tak więc, w normalnych promieniowania tła, biorąc pod uwagę powyższe czynniki, całkowita dawka promieniowania jonizującego zwykle nie przekracza 1-3 mSv (mGy) / rok i jest uważany za bezpieczny dla ludności. Zdaniem Międzynarodowej Komisji Ochrony Radiologicznej, przekraczającej próg ekspozycji ponad 1,5 Sv / lub otrzymujących pojedynczą dawkę 0,5 Sv może rozwinąć chorobę popromienną.

Przyczyny choroby popromiennej

uszkodzenia radiacyjne mogą wynikać z pojedynczym naświetlaniu w wysokiej intensywności lub przedłużone działanie niskich dawek promieniowania (krótkie). High Intensity uderzające efekty charakterystyczne dla człowieka katastrof w jądrowej energetyce, testowania lub użycia broni jądrowej, całkowitej ekspozycji w onkologii, hematologii, reumatologii i innych. Przewlekła choroba popromienna może wystąpić u personelu medycznego Wydziały diagnostyki radiologicznej i terapii (radiolodzy, radiolodzy), pacjenci podlega częstym badań radiologicznych oraz radionuklidów.

czynniki uszkadzające może działać jako alfa i beta, promieniowania gamma, neutronów, x-luchi- ewentualnego jednoczesnego oddziaływania różnych rodzajów energii promieniowania - tzw ekspozycji mieszanej. W tym przypadku, promieniowanie rentgenowskie strumień neutronów i gamma może spowodować chorobę promieniowania pod wpływem czynników zewnętrznych, a alfa- i beta-cząstki powodują uszkodzenie tylko po spożyciu przez oddechowego, przewodu pokarmowego, uszkodzenie skóry i błon śluzowych.

choroby popromiennej jest wynikiem szkodliwego wpływu, co dzieje się na poziomie molekularnym i komórkowym. W wyniku skomplikowanych procesów biochemicznych produktów krwi pojawiają się nieprawidłową tłuszczów, węglowodanów, azotu, metabolizm wodzie soli, powodując zatrucie promieniowania. Niezwykłych efektów, dotykającą głównie aktywnie dzielących się komórek szpiku kostnego, tkanki limfatycznej, gruczołów dokrewnych, nabłonek jelit, skóry i neuronów. Prowadzi to do rozwoju szpiku kostnego, przewodu pokarmowego, toksemicheskogo krwotocznym, mózgu i innych chorób, które składają się na patogenezę choroby popromiennej.

Cechą uszkodzeń promieniowania jest brak w chwili bezpośredniego wpływu ciepła, bólu i innych doznań, istnieje okres utajenia przed rozwojem kompleksowego obrazu choroby popromiennej.

Klasyfikacja choroby popromiennej

Podstawą klasyfikacji choroby popromiennej w sprawie kryteriów czasu porażki i pochłoniętej dawki promieniowania. W jednym masowym ekspozycję na promieniowanie jonizujące, rozwija się ostre choroby popromiennej długoterminowego, powtarza się w stosunkowo małych dawkach, - przewlekłe choroby popromiennej. Ciężkość i formę klinicznych ostrego uszkodzenia popromienne określonej dawce promieniowania:

szkoda promieniowanie Występuje przy jednoetapowej / przerywany napromienianie dawką mniejszą niż 1 Gr zmiany patologiczne są odwracalne;

Forma szpiku kostnego (Typowy) rozwija się w jednym etapie / przerywany napromieniowania dawką 1-6 Gy. Śmiertelność wynosiła 50%. Posiada cztery stopnie:

• 1 (łatwy) - 1,2 Gy
• 2 (średnie) - 2-4 Gy
• 3 (ciężka) - 4-6 Gy
• 4 (bardzo ciężkie, przemijające) - 6-10 Gy

pokarmowego Jest to wynikiem jednoczesnego / krótkotrwałego dawki promieniowania 10-20 Gy. Wpływy z ciężkimi zapalenie jelit, krwawienie z przewodu pokarmowego powikłań oddechowych, gorączka, zakaźnych i gnilnych.

Naczyń (toksemicheskaya) tworzą ujawnia, gdy jedna faza / przerywany napromienianie dawką 20-80 Gy. Charakteryzuje się ciężkim zatruciu i zaburzeń hemodynamicznych.

postać mózgowa opracowany napromieniania jednoetapowe / krótkotrwałe dawce ponad 80 Gy. Zabójcza wynik wystąpić 1-3 dni po ekspozycji na obrzęk mózgu.

Podczas normalnego (rdzeniowych) tworzy ostrego zespołu promiennego przechodzi faza IV:

• ja - Pierwszą fazę ogólną reaktywność - rozwija się w ciągu pierwszych minut do godziny po ekspozycji na promieniowanie. Towarzyszy złe samopoczucie, nudności, wymioty, niedociśnienie i in.
• II - Fazę utajony - reakcji podstawowej jest zastąpiony przez wyimaginowaną kliniczne dobrze jest z poprawą stanu subiektywna. Zaczyna się od 3-4 dni i trwa przez okres do 1 miesiąca.
• III - Fazę stosowane promieniowanie objawy bolezni- występuje z krwotoczny, niedokrwistości, jelita i inne choroby zakaźne. zespołów.
• IV - etap odzyskiwania.

Przewlekła choroba popromienna w rozwoju przechodzi 3 etapy: formowanie, odzyskiwania i konsekwencje (wyników, powikłania). Podczas powstawania zmian patologicznych trwa 1-3 lata. W tej fazie rozwoju charakterystykę promieniowania do uszkodzenia zespołu klinicznego, ostrości, które mogą się wahać od łagodnych do bardzo ciężkie. Okres odzyskiwania zazwyczaj rozpoczyna się po 1-3 latach od znacznego zmniejszenia nasilenia lub całkowitym zaprzestaniu ekspozycji na promieniowanie. Wynik przewlekłej choroby popromiennej może być leczniczy, niekompletne odzysku, zmiany stabilizacyjne otrzymane lub progresja.

Objawów ostrej choroby popromiennej

W typowych przypadkach choroby popromiennej występuje w postaci szpikową. W pierwszych minutach lub godzinach po otrzymaniu dużych dawek promieniowania w fazie choroby popromiennej I trzymany występuje osłabienie, senność, nudności i wymioty, suchość lub gorzki smak w ustach, ból głowy. Podczas napromieniania jednoetapowy w dawce przekraczającej 10 Gy może wystąpić gorączka, biegunka, spadek ciśnienia tętniczego krwi z utratą przytomności. Od miejscowych objawów mogą wystąpić przemijające zaczerwienienie skóry z odcieniem niebieskawym. Z krwi obwodowej charakteryzuje wczesne zmiany reaktywne leukocytoza, które otrzymuje się na drugi dzień leukopenii i limfopenia. Mielogramie definiuje się przez brak młodych form komórek.

Fazę widocznych klinicznych dobrego samopoczucia podstawowych objawów reakcji znika i trzymany jest ulepszone. Jednak, gdy obiektywna diagnoza określana labilność BP i tętno, obniżenie odruchów, brak koordynacji, pojawienie się wolnych rytmów danych EEG. Po 12-17 dniach po uszkodzeniu promieniowanie zaczyna się i postępuje łysienie. W leukopenia krwi wzrasta, małopłytkowość, retykulocytopenię. Druga faza ostrego zespołu promiennego może trwać od 2 do 4 tygodni. Kiedy promieniowanie dawki większej niż 10 Gy, pierwsza faza może przejść bezpośrednio do trzeciego.

W fazie ciężkich objawów klinicznych rozwiniętej choroby popromiennej ostrego zatrucia krwotoczny, anemię, zapalenie przewodu pokarmowego, skóry, zespołach neurologicznych. Z początkiem trzeciego etapu choroby popromiennej następuje pogorszenie stanów dotkniętych. W tym przypadku nowo wzmocnione osłabienie, gorączka, niedociśnienie. Na tle ciężkiej małopłytkowości rozwijać objawy krwotoczne, w tym krwawienie z dziąseł, krwawienia z nosa, krwawienie z przewodu pokarmowego, CNS krwotok i tak dalej. W rezultacie zniszczenie błony śluzowej wygląd martwicze wrzodziejące zapalenie dziąseł, zapalenie jamy ustnej, zapalenie gardła, nieżyt żołądka i jelit. Powikłania infekcyjne często obejmują chorobę popromienną ból gardła, zapalenie płuc, ropnie płuc.

Pod wysokim naświetlanie rozwija radiodermitis. W tym przypadku na skórę szyi, kolanko gniecenie, pachowe i region pachwinowy uformowanej podstawowej zaczerwienienie, obrzęk skóry, który jest zastąpiony przez powstawanie pęcherzyków. W korzystnych przypadkach, popromienne zapalenie skóry mogą tworzyć pigmentacja, blizna i uszczelniania tkanki podskórnej. W interesie statki powstają owrzodzenia, martwica skóry na promieniowanie. wypadanie włosów Jest to wspólny znak: obchodzony depilacji włosów na głowie, klatce piersiowej, włosy łonowe, utrata rzęs i brwi. Ostrej choroby popromiennej głęboka depresja funkcji endokrynologiczne, głównie tarczycy, gonadach, nadnerczach. Pod koniec okresu radiację oznaczone przyspieszenie rak tarczycy.

uszkodzeń przewodu pokarmowego, może mieć postać belki przełyku, nieżyt żołądka, jelit, zapalenie jelita grubego, zapalenie wątroby. W tym przypadku nie ma nudności, wymioty, bóle w różnych częściach żołądka, biegunka, parcie, krew w stolcu, żółtaczka. Zespół neurologiczne związane choroba popromienna przejawia coraz większą Adynamia, objawy oponowe, splątanie, osłabienie mięśni, zwiększona odruchów ścięgnistych.

Etap odzyskiwania stopniowo się poprawił i częściowo w przekroju znormalizowanej funkcji, ale przez długi czas przechowywane w chorych i niedokrwistość zespół asthenovegetative. Powikłań i zmiany pozostające ostrej choroby popromiennej może obejmować tworzenie zaćma, marskość wątroby, bezpłodność, nerwice, białaczka, nowotworów złośliwych różnych lokalizacjach.

Objawami przewlekłej choroby popromiennej

W przewlekłej postaci choroby popromiennej efekty patologiczne rozwijają się powoli. Są prowadzące zaburzenia neurologiczne serdchno-naczyniowe, endokrynologicznych, przewodu pokarmowego, metabolicznych, hematologicznych.

Łagodne przewlekła choroba popromienna charakteryzuje nieswoistych i funkcjonalnie odwracalne zmiany. Pacjenci czują słabość, obniżenie wydajności, bóle głowy, zaburzenia snu, niestabilność emocjonalną tle. Wśród uporczywych objawów - utrata apetytu, zespół dyspeptic, przewlekłe zapalenie żołądka wydzieliną zmniejszoną, dyskineza dróg żółciowych. zaburzenia wydzielania wewnętrznego w trakcie choroby popromiennej wyrażone w zmniejszenie libido, nieprawidłowości miesiączkowania u kobiet, impotencja u mężczyzn. Zmiany hematologiczne są nietrwałe i nie są wymawiane. Dla łagodnego przewlekłej choroby popromiennej korzystnie można odzyskać bez skutków.

Gdy średni stopień uszkodzenia promieniowaniem obserwowano bardziej wyraźne wegetatywne-naczyniowych, asteniczny objawów. Nie ma zawroty głowy, chwiejność emocjonalna i drażliwość, utrata pamięci, może wystąpić napady utraty przytomności. Dołącz do zaburzeń troficznych: łysienie, zapalenie skóry, deformacja paznokci. zaburzenia sercowo-naczyniowe są przedstawiane uporczywy niedociśnienie tętnicze, napadowy częstoskurcz. Do II stopnia nasilenia choroby popromiennej przewlekłe charakteryzuje zjawiska krwotocznych: wiele wybroczyny i wylewy, nawrotu do nosa i zapalenie dziąseł, krwawienia. Typowe zmiany hematologiczne pojawiają leukopenia, trombotsitopeniya- w szpiku kostnym - niedorozwój krwiotwórczego kiełków. Wszystkie zmiany są trwałe.

Ciężka choroba popromienna charakteryzuje degeneracyjnych zmian tkanek i narządów, które nie są kompensowane regeneracji funkcji organizmu. Objawy kliniczne są rozwój progresywny, dodatkowo wyrównać syndrom zatrucia i powikłania infekcyjne, r. H. posocznica. Były ostre osłabienie, uporczywe bóle głowy, bezsenność, wielokrotne i powtarzane krwotok krwawienie, rozluźnienie i utrata zębów, martwicze wrzodziejące zmiany błony śluzowej, całkowity łysienie. Zmiany w krwi obwodowej biochemicznych wskaźników szpiku kostnego są głęboko wyraźny. Jeśli IV bardzo ciężką chorobą promieniowania przewlekłą postęp zmian patologicznych wystąpić gwałtownie i równomiernie, prowadzące do nieuniknionej śmierci.

Rozpoznanie choroby popromiennej

Rozwój choroby popromiennej można przyjąć na podstawie obrazu historii pierwotnej reakcji objawów klinicznych. To ułatwia diagnozę stwierdzeniem szkodliwym działaniem promieniowania danych i monitorowania promieniowania.

Nasilenie i wystawienie zmiany mogą być zidentyfikowane przez zmianę struktury krwi obwodowej. choroba popromienna oznacza wzrost o leukopenia, niedokrwistość, małopłytkowość, retikulocytopenią, zwiększone OB. Analizując parametry biochemiczne we krwi jest wykrywane hipoproteinemii, hipoalbuminemia, zaburzenia elektrolitowe. Myelogram wykazały oznaki wyraźnego zahamowania hematopoezy. Z korzystnego przebiegu choroby popromiennej w fazie naprawy rozpoczyna regresję zmian hematologicznych.

Dodatki są ważne inne dane laboratoryjne i diagnostyczne (mikroskopowe zeskrobiny skóry i owrzodzenia błon śluzowych, posiewy krwi do bezpłodności), studia instrumentalne (EEG, EKG, USG jamy brzusznej, miednicy, tarczycy, itd.), Konsultacja wąskich specjalistów (hematolog, neurologist, gastroenterolog, endocrinologist i in.).

Leczenie choroby popromiennej

W ostrej chorobie promieniowaniem pacjenta hospitalizowanego w sterylnej polu, zapewniając warunkach aseptycznych i resztą złoża. Środki bezpośrednie obejmują PECVD rany odkażanie (płukanie żołądka, wlewów doodbytniczych, leczenie skóry) podawanie leków przeciwwymiotnych, eliminacja zwijania. Promieniowaniem wewnętrznej przedstawia wprowadzenie lekami neutralizacji substancji radioaktywnych. W pierwszym dniu po wystąpieniu objawów choroby popromiennej prowadzone silny terapii odtruwania (wlew soli fizjologicznej, stosując roztwory osocza gemodeza) diureza. Z objawami martwiczych enteropatia przydzielony głód, żywienie pozajelitowe, doustne środki antyseptyczne przetwarzania śluzówkę.

W celu zwalczania syndromu krwotocznej posiadanych transfuzji płytek krwi i krwinek czerwonych. Wraz z rozwojem DIC To przeprowadzili transfuzję osocza świeżo mrożonego, plazmaferezy. W celu uniknięcia powikłań infekcyjnych antybiotykoterapii jest powołany. Ciężka choroba popromienna, a następnie aplazji szpiku kostnego, jest wskazaniem do przeszczepu. Gdy leczenie jest przewlekła choroba popromienna, przede wszystkim objawowe.

Przewidywania i zapobiegania choroby popromiennej

choroby promieniowanie przewidywania jest bezpośrednio związana z masywności czasu ekspozycji od dawki promieniowania, a wynikające z uderzające. Pacjenci, którzy doświadczyli krytyczny okres 12 tygodni po napromieniowaniu, są szanse korzystnego rokowania. Jednak może następnie wystąpić nawet z non-lethal obrażeń u ofiar promieniowanie hemoblastoses, Nowotwory o różnej lokalizacji, a także potomstwo zidentyfikować różne zaburzenia genetyczne.

W celu uniemożliwienia osobom choroby popromiennej w zakresie emisji radiowej, należy stosować środki ochrony osobistej i monitorowania promieniowania, narkotykami radioprotekcyjne zmniejszających promieniowrażliwość organizmu. Osoby, które stykają się ze źródłami promieniowania jonizującego musi przejść regularne badania lekarskie z obowiązkowej kontroli hemogram.