Choroba von Willebranda

Choroba von Willebranda (angiohemophilia) - rodzaj dziedziczenia skaza krwotoczna, ze względu na brak lub zmniejszoną aktywność składnika VIII w osoczu-tego czynnika krzepnięcia - czynnik von Willebranda (vWF). Choroba von Willebranda jest częstą patologią z krzepnięciem krwi, występujące z częstością 1-2 przypadków na 10 000 osób. Wśród dziedziczną skazą krwotoczną stoi na 3. miejscu po thrombocytopathy i hemofilii A. Choroba von Willebranda rozpoznaje się jednakowo u obu płci, ale ze względu na bardziej surowe często diagnozowane u kobiet. Choroba ta może być związana z fybrodisplations, Słabość nadmiernej ruchomości stawów i więzadeł, rozciągliwość skóry wzrosła, wypadnięcie zastawki serca (Ehlersa-Danlosa Zespół).

Klasyfikacja choroby von Willebranda

Istnieje kilka typów klinicznych choroby von Willebranda - Classic (typ I) - formy wariant (II typu) - ciężkie (typ III) i rodzaj płytek.

W najbardziej powszechnej (70-80% przypadków) I typu choroby są nieznaczne do umiarkowanego zmniejszenie vWF w osoczu (czasami nieznacznie poniżej dolnej granicy normy). oligomery widma nie ulegnie zmianie, ale forma jest oznaczony Vincheza stałej obecności superciężkie multimerów VWF.

Gdy typ II (20-30% przypadków) są defekty i zmniejszoną aktywność czynnika von Willebranda, których poziom jest w normalnych granicach. Powodem tego może być brak lub niedobór średnim i wysokim nadmiarem oligomerov- powinowactwa (powinowactwa) z receptorami płytek krwi, zmniejszenie ristomycin kofaktora, zaburzenia aktywności wiązania i inaktywacji czynnika VIII.

W typie III czynnik von Willebranda w osoczu prawie całkowicie nieobecny, aktywność czynnika VIII jest niska. typu płytek (pseudo choroby von Willebranda) obserwuje się normalny VWF, lecz zwiększone wiązanie go z odpowiednimi zmianami receptora płytek.

Przyczyny choroby von Willebranda

W leczeniu choroby von Willebranda jest oparta na ilościowej (typu I i III), o wysokiej jakości (typu II) naruszenie syntezy vWF - kompleksu glikoproteiny w osoczu krwi, który to zestaw oligomerów (dimerów do multimerów). Czynnik von Willebranda jest wydzielana przez komórki śródbłonka naczyniowego i megakariocytów jako probiałko, wchodzi do krwiobiegu i podśródbłonkowej matrycę, która składa się w a-granulki płytek i ciałka Veybla Pallas.

VWF uczestniczy w płytkowego naczyń (podstawowego) i krzepnięcia (średnich) hemostazy. VWF jest podjednostką Antihemophilic globuliny (VIII) czynnik krzepliwości krwi, co zapewnia jego stabilność i ochrony przed przedwczesną inaktywacją. W związku z obecnością specyficznych receptorów czynnika von Willebranda pośredniczy mocne przyleganie płytek krwi (trombocytów) na podśródbłonkowych struktury i agregacji ze sobą w miejscach uszkodzeń naczyń krwionośnych.

Poziom w osoczu VWF w warunkach normalnych wynosi 10 mg / l, tymczasowo zwiększa się, aktywność fizyczna, ciąża, stres, chorób zapalnych i zakaźnych procesów estrogenov- odbioru konstitutsionalno zmniejszone u pacjentów z grup krwi I. Aktywność vWF jest zależna od jego masy cząsteczkowej, potencjał najbardziej trombogenny widać w największych multimerów.

choroby von Willebranda jest uwarunkowane genetycznie chorób spowodowanych mutacjami czynnika VWF genów zlokalizowanych na chromosomie 12. Dziedziczenie VWD typu I i II, w sposób autosomalny dominujący niecałkowicie penetracji (pacjenci - heterozygoty), typ III - autosomalnie recesywnie (pacjenci - gomoozigoty). W typie III VWD delecje występują duże obszary mutację genu vWF, lub kombinacji tych wad. Tak więc, zarówno rodzice są zazwyczaj łatwe do choroby typu I.

Nabyte postaci choroby von Willebranda, mogą występować jako powikłanie po wielokrotnych transfuzji na układowy (SLE, reumatoidalne zapalenie stawów) Serca (Zwężenie zastawki aortalnej), Raka (nerczak, Guz Wilmsa, makroglobulinemia) choroby. Te postacie choroby von Willebranda związane z powstawaniem przeciwciał przeciwko VWF selektywnej absorpcji komórek nowotworowych lub oligomery wada błon płytek krwi.

Objawy choroby von Willebranda

choroby von Willebranda ujawnia zespół krwotoczny zmieniające się natężenie - korzystnie wybroczynowe-sinyachkovogo, sinyachkovo-gematomnogo, co najmniej - gematomnogo typów, jak określono w zależności od ciężkości i choroby.

Łagodne formy choroby von Willebranda typu I i II charakteryzują się spontaniczną wygląd krwawienia z nosa, Małych i umiarkowanych śródskórne i krwotok podskórne (wybroczyny wybroczyny), długotrwałe krwawienie po urazie (kawałków), a procedury chirurgiczne (wycięcie migdałków, ekstrakcji zębów i wsp.). Dziewczęta obchodzony krwotok miesiączkowy, krwawienie, w poród - nadmierna utrata krwi podczas porodu.

W typie III i ciężkich przypadkach I i II typy choroby von Willebranda obraz kliniczny może przypominać objawy hemofilia. Są częste krwotoki podskórne, bolesne krwiak miękkich tkanek, krwawienie z miejsca wstrzyknięcia. Krwotoki występują w dużych stawów (hemarthrosises) Długi trudny krwawienia podczas operacji, urazy, obfite krwawienie z nosa, dziąseł, przewodu pokarmowego i dróg oddechowych. Zwykle, tworzenie się grubej pourazowych blizna. W ciężkim zespołem krwotocznej choroby von Willebranda manifestuje się w pierwszych miesiącach życia. choroby Gemosindrom Willebranda występuje przy zmianach ostrych i prawie kompletne (lub całkowite) objawy zniknięcia, ale jasne ciężkości może prowadzić do ciężkiej niedokrwistości posthemorrhagic.

Diagnostyka i leczenie choroby von Willebranda

W uznaniu choroby von Willebranda ważną rolę odgrywaną przez historię rodziny, dane kliniczne i laboratoryjne badania przesiewowe naczyń płytek krwi i hemostazy w osoczu. Powołany ogólnymi i biochemicznych testach krwi, koagulacji z określeniem poziomu płytek krwi i fibrynogenu, PTI upłynie czas svertyvaniya-, stężenia odbywają TWEAK próbki i wiązkę próbki. Zalecana grupa krwi Survey Ogólnie mówiąc, badanie moczu, krew utajona w kale, USG brzucha.

Dla potwierdzenia choroby von Willebranda VWF określenia osocza, a jego aktywność, aktywność kofaktora ristocetyny-stosując immunoelektroforezy i metody ELISA. W choroby von Willebranda typu II, z normalnego poziomu czynnika VIII i vWF, informacyjny do badania czynnika aktywującego płytki (PAF), aktywność wywoływania krzepnięcia krwi czynnika VIII, agregacji płytek krwi. W przypadku pacjentów z chorobą von Willebranda charakteryzuje się kombinacją zmniejszenie poziomu i aktywności VWF w osoczu krwi, wydłużenie czasu i aPTT, łamanie adhezji i agregacji płytek krwi, krwawienia.

Choroba Willebranda wymaga diagnostyki różnicowej z hemofilią dziedziczne thrombocytopathies. Oprócz hematolog konsultingowej i genetyki, kontrole przeprowadzane są dodatkowo otolaryngologa, dentysta, ginekolog, gastroenterologa.

Regularne leczenie choroby von Willebranda z skąpoobjawowych i umiarkowanym gemosindromom nie zostanie przeprowadzona, ale pacjenci pozostają w grupie zwiększonego ryzyka krwawienia. Leczenie jest zalecane, gdy występują w czasie porodu, uraz, krwotok miesiączkowy, krwotok hemarthrosis, aktywnie - przed zabiegach chirurgicznych i stomatologicznych. Celem tej obróbki - w celu zapewnienia minimalnego poziomu niedoboru czynników krzepliwości krwi.

Jako transfuzji terapii substytucyjnej antihemophilic krioprecypitatu i osocza (wysoki vWF) w niższych dawkach niż w przypadku chorych na hemofilię. Kiedy choroba von Willebranda typu I, aby zatrzymać krwawienie skutecznie powołanie desmopresyny. W łagodnych i umiarkowanych krwotoków formy można stosować kwas aminokapronowy, kwas traneksamowy. Aby zatrzymać krwawienie rany krzepnięcia używać gąbki, fibryny klej. Gdy powtarzalne krwawienie stosowane COC w nieobecności pozytywnych wyników przeprowadza się histerektomię.

Przewidywanie i zapobieganie chorobom Willebranda

W przypadku odpowiedniego leczenia hemostazy choroby von Willebranda występuje zwykle stosunkowo korzystne. Ciężki von Willebranda choroby może prowadzić do poważnych niedokrwistość post-krwotoczny, śmiertelny Krwawienie po porodzie, poważne urazy i operacje, czasem - i krwotok podpajęczynówkowy udar krwotoczny. W celu zapobieganie chorobom Willebranda jest konieczne, aby wykluczyć małżeństw między pacjentami (w tym krewnych ..), w obecności diagnozy - wyklucza NLPZ, leki przeciwpłytkowe, unikać urazów, wystarczy postępować zgodnie z zaleceniami lekarza.