Zespół Oppenheim

Rzęskowego (rzęskowego) autonomicznego zwoje się za gałkę oczną w tkance tłuszczowej oczodołu blisko pnia nerwu wzrokowego. Jego średnica wynosi około 2 mm. Rzęskowego Zespół składa się z przywspółczulnego neuronów otrzymujących nerwowe włókna przedzwo- z gałęzi okoruchowy nerwowych. Tranzytowy przechodzą przez zwoju włókna nerwów czuciowych nozoresnichnogo i włókna współczulne od wewnętrznej senność splotu. Ponieważ węzeł rzęskowego się krótkie nerwów rzęskowych zawierające w swojej strukturze włókna przywspółczulne są procesów neuronów zwoju i włókna wrażliwych i współczulne przelotowych.

Rzęskowe nerwy udający się do tylnej powierzchni gałki ocznej i przechodzące przez jego osłonki obolochku- Innervate mięśni i źrenicy oka, w t. H. rogówki. Co ciekawe, zwieracz źrenicy i unerwienie mięśnia rzęskowego otrzymać tylko włókna przywspółczulne i Dilator mięśni tęczówki - po prostu sympatyczny. W związku z tym skurcz źrenicy obserwuje się zaburzeń autonomicznego unerwienia z przewagą układu przywspółczulnego (skurcze), w wysokiej pobudzenia włókien sympatycznych - rozszerzenie źrenicy (mydriazę).

wraz z nerwoból podżuchwowych i podjęzykowe węzły, Węzeł skrzydłowo-podniebiennego ganglionitis i Urządzenie ucho nerwoból Praktyczne zespół Neurology Oppenheim dotyczy wegetatywnych ganglionitis powierzchnię twarzy.

przyczyny

czynniki etiologiczne powodujące zespół Oppenheim mogą działać zakaźne i zapalne choroby oczu (bakteryjne zapalenie rogówki, przewlekłe zapalenie spojówek, helcoma, zapalenie wnętrza gałki ocznej) I przewlekłe zakaźne ogniska górnych dróg oddechowych (przewlekłe ropne zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok, zapalenie migdałków). W niektórych przypadkach zespół przyczyną ganglionitis rzęskowego są odległe ogniska zakaźne: zapalenie szpiku, ropniak, odmiedniczkowe zapalenie nerek, ropne zapalenie pęcherzyka żółciowego, szyja zapalenie węzłów chłonnych, przewlekłe zapalenie pęcherza AP i wspólne chorób zakaźnych reumatyzm, gruźlica, błonica, kiła, posocznica- Endogenny zatrucie w CRF, marskość wątroby, rak patologia, nadczynność tarczycy, cukrzyca) - toksyczny ekspozycji zagrożeń trucizn przemysłowych i domowych, narkotyki i alkohol.

Czasami zespół Oppenheim rozwija się jako powikłanie pooperacyjne w chirurgii gałki ocznej lub w jamie oczodołu. Możliwa kompresja rzęskowych zwój nowotworowych ze wzrostem wielkości oczodołu.

Rozwijać ganglionitis montaż rzęsek predysponują: dystonia naczyniowy, nadciśnienie i niedociśnienie, gipovitaminoz, Zimno ekspozycja na twarzy i głowie, drgania, naprężenia.

Objawy syndromu Oppenheim

Wiodącym objawem, który charakteryzuje syndrom Oppenheim jest wegetatywny ból gałki ocznej i za nim. Jest to intensywne spalanie w naturze, właściwe dla wszystkich vegetalgiyam, a tam jest paroksyzm bólu, którego czas trwania waha się od 30 minut do kilku godzin. W niektórych przypadkach, w których zespół Oppenheim ból napad trwa dłużej niż tydzień. Zgodnie z opisem samych pacjentów podczas ataku vegetalgii czują „ściskając gałkę oczną z gniazda”. Ból promieniujący do świątyni i czoła, co najmniej - w podniebienia twardego i nasady nosa. Odruch naświetlanie obserwowano bardzo często prowadzi do rozprzestrzeniania ból w obszarze karku i barku pasa po stronie choroby.

Typowa barwiących wyrażone wegetatywne paroksyzmy towarzyszące zespołowi Oppenheim. W pristupnaya okres zaczerwienienie spojówki gałki ocznej, łzawienie oczu, katar, światłowstręt. można aktywować zakażenia herpes z wysypki na skórze nosa i czoła, które odbywają się w ciągu kilku tygodni. może wystąpić, chorób oczu, - rogówki, zapalenie spojówek, ciała rzęskowego.

Paroksyzm vegetalgii występuje zwykle w godzinach wieczornych lub w nocy. Okres ostry towarzyszy cykl codziennych ataków, a następnie możliwość rozszerzonego międzynapadowym etapie. Zwykle zespół Oppenheim charakteryzuje się typowym sezonowego zaostrzeń vegetalgy - sprężynę, jesienią.

Oppenheim zespół diagnoza

Obiektywnie pacjentów mających syndrom Oppenheim oznaczone ostry ból, gdy jest wywierany nacisk na wewnętrzny kącie oka punktu wystawania wyjściu nadoczodołowej nerwów (przyśrodkowej granicy i środkowym 1/3 nadoczodołowej krawędzi) i nosoresnichnogo nerwów (przyśrodkowe punktu oczodołu). W zależności od występowania lub przywspółczulnych współczulne włókna wzbudzenia obserwowanych u pacjentów Hornera zespół lub zespół Petit. Pierwsza triada zawiera funkcje: zwężenie źrenic, opadające z górnej powiece i enoftalmia, drugie - rozszerzenie źrenic, wytrzeszcz i rozszerzenie nerwu szczeliny.

Diagnozowanie gangliitis zespół rzęskowego może neuropatologa. Jednakże w odniesieniu do badania stanu gałki ocznej jest obowiązkowa konsultacja okulisty. Ostatnio prowadzi ostrość widzenia, perymetrii i badanie struktur oka (oftalmoskopia, biomicroscopy, diaphanoscope). Okulistyczne badanie mające na celu określenie, w jaki sposób patologia, która spowodowała syndrom Oppenheim, a diagnoza zmian wynikających ganglionitis gałki ocznej.

W trudnych sytuacjach diagnostycznych zwój rzęskowy blokada jest wykonywana - pozagałkowe iniekcji do węzła lidokainę R-ra lub Novocaine. Łagodzenie bólu wskazują prawidłową diagnozę.

Szukaj sprawczym zakaźnego ostrości może zażądać konsultacji audiologa, dentysta, urologa, gastroenterologa, dodatkowe egzaminy hirurga- celu - badanie moczu, biochemia krwi, zatok Radiologii rinoskopii, pharyngoscope, otoskopia, USG nerek, wątroby, USG ginekologiczne badanie i tak dalej.

Leczenie zespołu Oppenheim

Podstawowym celem leczenia jest łagodzenie bólu czy napadów. W tym celu przyporządkowana wkraplania do oka 0,25% roztworu tetrakainy, korzystnie w połączeniu z 0,1% roztwór adrenaliny. Krople do oczu są stosowane pierwszych 5-7 dni choroby. Zalecana niesteroidowy przeciwzapalny (diklofenak, ibuprofen, piroksykam), w przypadku intensywnego vegetalgy - kompleks proszku zawierającego Dibazolum, niacyna, wit. C tiaminy spazmolitin kwas glutaminowy.

Równolegle, w zależności od objawów klinicznych związanych z zespołem Oppenheima, podawane leki objawowe (środki uspokajające, nasenne, zwojowego, holinoblokatory). W obecności opryszczkowych wykwitów zaleca leki przeciwwirusowe (acyklowir) i neomidantan induktory interferonu (amiksin, tsikloferon). Korzystnie domięśniowo vit. B12 i wit. B1. pacjenci z chroniczne niedokrwienie mózgu dodatkowo mianowany naczyniowy i terapia metaboliczna: pentoksyfilina, Cavinton, mildronat nootropil.

Leczenie skojarzone ganglionitis zespół rzęskowego obejmuje zastosowanie rehabilitacji. Najbardziej okazały diadynamik, endonasal elektroforezy z novotel, Fonoforeza Novocaine na czole kierunkowym magnetyczne. W przypadku pacjentów z nieprawidłową tolerancją farmaceutycznych powodzeniem stosować akupunktury.