Zespół neuroleptyczny

Zespół neuroleptycznych (zaburzenia pozapiramidowe) - neurologiczne, zaburzenia w wyniku leczenia lekami przeciwpsychotycznymi. Duża różnorodność może być ostry lub przewlekły. W pierwszych latach stosowania neuroleptyków (głównie - chlorpromazyna), zaburzenia pozapiramidowe są tak powszechne, że nawet eksperci uważane im konieczną konsekwencją farmakoterapii i znak, za pomocą którego do oceny skuteczności leku. Następnie, po bardziej szczegółowej analizy zasad działania leków przeciwpsychotycznych i pojawienie się nowej generacji leków (atypowe leki przeciwpsychotyczne), pogląd ten został uznany za nieważny.

Pomimo spadku częstości występowania zespołu, problem zaburzeń pozapiramidowych w leczeniu leków przeciwpsychotycznych nie traci swoje znaczenie. Naukowcy twierdzą, że jeden na trzech parkinsonizm spowodowany zażywaniem narkotyków. zespół neuroleptyczny upośledza jakość życia chorych, prowadzi do zmniejszenia lub utraty zdolności do pracy i ma negatywny wpływ na socjalizację. Leczenie zespołu neuroleptycznego prowadzone przez ekspertów w dziedzinie psychiatrii i neurologii.

Przyczyny i klasyfikacja zespół neuroleptyczny

Przyczyny zespołu neuroleptycznego ostatecznie wyjaśnione. Biorąc pod uwagę właściwości przeciwpsychotycznymi psychiatrii i neurologii sugerują, że zaburzenia neurologiczne są wywoływane przez blokowanie receptorów dopaminy, a następnie reakcji wyrównawczych powoduje zachwianie równowagi neuroprzekaźników i zniszczenie stosunkach wzgórza i struktur podkorowych. zespół neuroleptyczny może wystąpić z jakichkolwiek leków przeciwpsychotycznych, ale niektóre nieprawidłowości są wykrywane częściej w leczeniu typowych leków przeciwpsychotycznych.

Ze względu na czas wystąpienia, istnieją trzy odmiany zespołu neuroleptycznego: wczesny, długotrwałe i przewlekłe. Wczesne zaburzenia pozapiramidowe pojawiają się w ciągu pierwszych kilku dni leczenia i ustępują po odstawieniu leków przeciwpsychotycznych. Przewlekły zespół neuroleptyczny jest diagnozowana przez długotrwałego leczenia farmakologicznego, zaburzenia ustępują w ciągu kilku miesięcy. Przewlekłe zaburzenia pozapiramidowe rozwijać podczas długotrwałego leczenia, a czasem utrzymują się przez całe życie. W związku z przeważającymi objawami pięć typów zespół neuroleptyczny: neuroleptykami parkinsonizm, ostra dystonia, akatyzja, dyskineza późna i złośliwy zespół neuroleptyczny.

postacie kliniczne zespół neuroleptyczny

neuroleptykami parkinsonizm

Jest to najbardziej popularny rodzaj zespołu neuroleptycznego. zostały wykryte w 15-60% pacjentów przyjmujących leki przeciwpsychotyczne. Zazwyczaj występuje w początkowym okresie leczenia. To jest bardziej powszechne u starszych kobiet. Czynnikami ryzyka są zaburzenia funkcji poznawczych, palenie, TBI, cukrzyca, organiczne uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego, oraz istnienie przypadkach Choroba Parkinsona w rodzinie.

Ten zespół neuroleptyczny objawia forma ruchów hamowania, sztywność mięśni, nerwowe ruchy, drżenie kończyn, mimiki i zubożenia ślinienie. Wielu pacjentów ujawniły charakterystyczne emocjonalnych, poznawczych i społecznych zaburzeń: apatia, utrata zdolności do cieszyć się, powolne myślenie, trudności próbując skupić, zmniejszenie liczby więzi społecznych.

Diagnostyki różnicowej wykonuje się z innymi formami parkinsonizm. Za zespół neuroleptyczny oznacza podostrą początek symetryczne zaburzeń neurologicznych i niewielkie zaburzenia postawy. Objawy nie postępu. Leczenie - anulowanie lub zmniejszenie dawki zostać zastąpiony innym przeciwpsychotycznego w połączeniu z dekoderem antycholinergiczne. Zazwyczaj wszystkie przejawy zespołu neuroleptycznego ustępują w ciągu kilku tygodni. Gdy formy oporne wymagać zwiększenia dawki leki przeciwcholinergiczne i detoksykacji pozaustrojowym (hemosorbtion, plazmaferezy).

ostra dystonia

Ostra dystonia występuje natychmiast po rozpoczęciu leczenia lub po zwiększeniu dawki. Prawdopodobieństwo rozwoju zespół neuroleptyczny, zwiększa się z cocainism, alkoholizm, organiczny patologii ośrodkowego układu nerwowego, hipokalcemii, naruszenie czynności tarczycy i przytarczyc. Bardziej prawdopodobne, że młodzi mężczyźni. Zaburzenia neurologiczne obserwowano w postaci wolnych i szybkich ruchów mimowolnych. Początkowo nagle pojawiają się skurcze mięśni w obrębie głowy i szyi. Być może skrzywiony, wystający język, rzuca głowę do tyłu, i tak dalej .. Czasami rozwijać krtani, gutturotetany i niedrożność dróg oddechowych.

Później w gwałtownych ruchów zaangażowane mięśnie tułowia. Chory pererazgibaet powrotem w odcinku lędźwiowym kręgosłupa jest wygięta w prawo lub w lewo, czasami skręcone. Ręce i nogi, co do zasady, nie są wykorzystywane lub mało używany. Skurcze często powodują ból i może być tak poważne, że mogą stać się przyczyną zwichnięcie stawów. Wyrażone krtani mogą stwarzać zagrożenie dla życia pacjenta. Aby wyeliminować zespół neuroleptyczny, zmniejszyć dawkę lub anulować przeciwpsychotyczne podawać leki przeciwcholinergiczne.

akatyzja

Akatyzja można rozpocząć natychmiast po rozpoczęciu leczenia (początek akatyzja) i długotrwałego leczenia (późna akatyzja). Czynnikami ryzyka są: płeć żeńska, wiek średni, alkoholizm, leczenie dużymi dawkami leków, dramatycznym wzrostem dawki i stosowania typowych leków przeciwpsychotycznych. Czasami ta forma zespołu neuroleptycznego występuje po zniesieniu lub zmniejszenie dawki leku i znika po wznowieniu leczenia lub w okresie zwiększania dawki.

Patologia ta przejawia nieodpartą chęć, aby przejść do wyeliminowania dyskomfort i niepokój wewnętrzny. Pacjenci fidget, kołysać, przesuwanie, potrząsać ani uderzać nogę, udar głową poprawnego odzież i tak dalej. Stan źle tolerowany, może sprowokować depresja i próby samobójstwo. Rozpoznanie różnicowe zespół neuroleptyczny, odbywa się za pomocą innych psychoz, zaburzeń neurologicznych i mieszanej depresji. Leczenie - zniesienie lub obniżenie przeciwpsychotycznego dawki. Czasami przepisywane antiholinolitiki, benzodiazepiny, beta-blokery i leki przeciwhistaminowe. Przy użyciu farmakoterapia nieskuteczność ect.

późna dyskineza

Ten rodzaj zespołu neuroleptycznego wystąpić dopiero po kilku miesiącach lub latach od rozpoczęcia terapii. Czynniki ryzyka obejmują zaawansowany wiek, ostry zespół neuroleptyczny, płeć żeńska, cukrzyca, po menopauzie, zaburzenia afektywne, choroby Parkinsona u krewnych, organiczne uszkodzenie mózgu, palenie, alkoholizm, stosowanie typowych leków przeciwpsychotycznych, duże dawki leków, przerywany leków i leczenia elektrowstrząsami.

Pierwszy pojawia się mimowolne ruchy mięśni twarzy. Pacjent wystaje mu język, bicie, oblizując wargi, sprawia, że ​​ruchy ssania lub żucia, krzywiąc się, nadęci policzki. W ciężkich przypadkach niewydolności oddechowej, krtani i gutturotetany. Później w procesie polega na tułów i kończyny. Pacjent trzęsie i skręca ciało wygina się i rozszerza nadgarstek i palce zatrzymać. Ze względu na skurcze mięśni zniekształcony chodzenie staje się dziwaczny charakter.

Zwykle zespół neuroleptyczny jest postępujące zaburzenia neurologiczne są łagodne lub umiarkowane. Rzadsze są wyrażone frustracji, które stają się przyczyną niepełnosprawności u pacjentów. Późna dyskineza ma negatywny wpływ na postrzeganie samego siebie, niepokojącą, złości, wstydu i winy, komplikuje socjalizacji, może wywołać depresję, samobójcze zamiary i działania. Leczenie - zniesienie lub zmniejszenie dawki neuroleptyczny. Efektywność innych metod leczenia tej postaci zespołu neuroleptycznego nie jest jeszcze możliwe do dokładnego oszacowania. Psychiatrzy są powszechnie stosowane środki antycholinergiczne, przeciwutleniacze, beta-blokery, wysokie dawki witaminy i toksyny botulinowej.

Złośliwy zespół neuroleptyczny

Według różnych danych, zespół neuroleptyczny złośliwy wykryto w 0,1-3,2% pacjentów przyjmujących leki przeciwpsychotyczne w środowisku szpitalnym. To może być wywołane przez którąkolwiek neuroleptyki i rozwijać na każdym etapie leczenia, ale najczęściej występuje w pierwszym tygodniu leczenia. czynniki ryzyka to wyczerpanie, zaburzenia metabolizmu wody i soli, alergie, organiczny patologii ośrodkowego układu nerwowego demencja, Uraz głowy, alkoholizm, choroby zakaźne, w wysokiej temperaturze i wilgotności otoczenia ECT dużych dawkach lub szybkiego zwiększenia dawki leków przeciwpsychotycznych.

Z ciężkimi zaburzeniami wegetatywnymi, hipertermia (pocenie, nadmierne ślinienie się, zwiększona częstość akcji serca i oddychania, ciśnienie krwi niestabilność, nietrzymanie moczu), Wzrost napięcia mięśni i Zaburzenia świadomości. Objawy psychiczne mogą różnić się od niepokoju i pobudzenia do nieporozumień, katatonia, delirium, stupor i śpiączka. Diagnoza jest wykluczenie innych stanów patologicznych, które mogą powodować podobne objawy. Złośliwy zespół neuroleptyczny jest zróżnicowana z ciężkimi zakażeniami, udar cieplny, hipertermii złośliwej, guzy mózgu, zespół zmiażdżenia i inne choroby.

Leczenie odbywa się w oddziale intensywnej terapii. Anuluj leki przeciwpsychotyczne, przenieść pacjenta do respiratora w razie potrzeby. Objawowe i specyficzny lek terapia pod kontrolą funkcji życiowych. Gdy lekooporne formy zespół neuroleptyczny użyciem ECT. w około 30% przypadków zaobserwowano wcześniej śmierć. Aktualne dane wskazują na spadek śmiertelności o 10-12%. Śmierć może nastąpić ze względu na ostra niewydolność nerek lub niewydolność wątroby, obrzęk płuc, zachłystowe zapalenie płuc, wstrząs płuc zatorowość płucna, ostra choroba serca, ataki padaczkowe lub komplikacji infekcyjnych.