Niestrawność

Niestrawność - jeden z głównych problemów gastroenterologii, jak niejasnych dolegliwości trawiennych dyskomfort stanowi 40% populacji w krajach rozwiniętych, z połączeniami do lekarzy tylko jeden na pięciu. zaburzeń układu pokarmowego może być podstawą organiczny lub funkcjonalne. niestrawność organiczny występuje w kontekście różnych chorób układu trawiennego (nieżyt żołądka, wrzód trawienny, choroby zapalne dróg żółciowych, trzustki, oraz różne części jelita, nowotworów przewodu pokarmowego, itd). Na dyspepsji znaczy w przypadku, gdy obecność objawów zaburzeń żołądka nie wykryto żadnej patologii organicznych, które mogą powodować zmiany tych zastrzeżeń. Kobiety cierpią z dyspepsją czynnościową 1,5 razy bardziej narażone na pierwotnym wiekowej kontyngent samca, który jest wykrywany choroba, to osoby 17-35 lat.

Przyczyny niestrawność

Do tej pory, niestrawność uważa się za zaburzenia psychospołeczne, w którym w wyniku wielu czynników stresowych zakłócona regulacja funkcji żołądka i jelit podstawowej. Ponadto napięcie emocjonalne, powoduje powstawanie dyspepsji funkcjonalnej może być zaburzenia odżywiania, otrzymanie niektórych leków, zwiększone wydzielanie kwasu solnego, Helicobacter kolonizacji błony śluzowej żołądka, dyskineza pierwotnego przewodu pokarmowego, zaburzeń trawienia i innych złożonych cukrów. Wiadomo, że hipowitaminozę (Brak witaminy B i C), może przyczyniać się do rozwoju niestrawnością.

Jak wynika z tych czynników na ścianie żołądka receptory zwiększona wrażliwość trzewnej występuje discoordination perystaltykę żołądka i jelita cienkiego zakłóca normalne wydzielanie soków trawiennych. Przejawy tych zaburzeń są gastroparezą (towarzyszy uczucie ciężkości w nadbrzuszu, nudności i wymioty), zwiększenie trzewnego wrażliwość na naprężenia (uczucie pełności, bóle głodu w nadbrzuszu), niekompletnym rozluźnienia mięśni ciała warstwy (a uczucie wczesnej sytości), powolnej promocją masy żywności z żołądka w jelitach.

Z przepływem niestrawności i zespołu chorób, takich jak alergia pokarmowa, choroba refluksowa, przepuklina przeponowa z przemieszczeniem przełyku do jamy brzusznej piersi, żołądka, achlorhydria, wrzód trawienny i wrzody dwunastnicy, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, Stan po cholecystektomii, zapalenie trzustki, pyloristenosis, Różne nowotwory żołądkowo-jelitowe, infekcje przewodu pokarmowego. Najczęstszą przyczyną niestrawności u dzieci są choroby pokarmowe, w tym przypadku na pierwszy plan, wraz z dyspeptic, opuszcza zespół toksyczny-exsicosis. Ponieważ objawy niestrawności organicznym omówionego w sekcjach dotyczących odpowiednich chorób przewodu pokarmowego, artykuł ten skupia się głównie na niestrawność funkcjonalna.

Klasyfikacja dyspepsji

Na podstawie zasady patogenetycznego odróżnić organicznej i dyspepsja czynnościowa. niestrawność organicznych towarzyszy zazwyczaj w różnych chorobach przewodu pokarmowego, a przepływy funkcjonalne w tle bez organicznego zespół wstrząsu.

Zgodnie z czynników przyczynowych są następujące opcje niestrawność:

• pokarmowy - zwykle związane z zaburzeniami proporcji niezbędnych składników odżywczych w diecie. Fermentacyjny niestrawność rozwija się przewagą menu węglowodanów, białek i gnijących - nieświeży mięsa, mydła - gdy nadmiar tłuszczu o wysokiej temperaturze topnienia.
• enzym - związany z niedostateczną produkcją enzymów trawiennych. W zależności od w którym niewydolność narządu rozwinęła enzym jest izolowany gastrogennuyu, pancreatogenic, gepatogennuyu enterogenous i niestrawność.
• Niestrawność w zespole zaburzenia wchłaniania - Jest to związane z zaburzeniami wchłaniania składników pokarmowych w jelitach.
• zaraźliwy - rozwija się w różnych zakażeń przewodu pokarmowego, najczęściej czerwonka i salmonelloza.
• zatrucie - dotyczy ostrego zatrucia, ciężkie wspólne infekcjami, głównymi uraz.

Ponadto, istnieją cztery kliniczne form niestrawność funkcjonalna: yazvennopodobnom, dyskineza reflyuksopodobnaya i niepewność.

Objawy niestrawności

Rozpoznanie dyspepsją czynnościową jest ustawiona z trzech obowiązkowych kryteriów. Pierwszy z nich - reklamacja bólu i dyskomfortu w nadbrzuszu w linii środkowej na jeden tydzień w miesiącu lub 12 tygodni w roku. Po drugie - brak organicznymi zmianami żołądkowo na fizyczne, endoskopowych ultradźwięków i górnej części przewodu pokarmowego. Trzecie kryterium jest nieobecność objawów Zespół jelita drażliwego (Łagodzenie objawów po wypróżnieniu lub zmiany częstotliwości przyrody i stolca).

Istnieje szereg objawów, obecność których diagnoza dyspepsji funkcjonalnej wyłączone: jest dysfagia, gorączka, krew w stolcu, zmiany zapalne w analizach klinicznych nieuzasadnione utrata masy ciała, anemii. W obecności tych objawów wymaga więcej dogłębnego zbadania pacjenta do ustawiania prawidłowej diagnozy.

Istnieją cztery rodzaje trakcie dyspepsją czynnościową, z których każda posiada własne objawów klinicznych i fizycznych. Tak, opcja yazvennopodobny pojawia się wystarczająco silny, albo głodne nocny ból w okolicy nadbrzusza, często występujące po emocjonującej przepięć. zespół bólowy zadokowany posiłek, podawanie leków zobojętniających. Charakterystyczną cechą jest poczucie strachu podczas ataku, obsesyjne myśli o obecności nieuleczalną chorobę.

Dyskine- opcja niestrawność wyrażone uczucie pełności po jedzeniu, uczucie ciężkości w nadbrzuszu, nudności, wzdęcia. Możliwe wymioty, przynosząc ulgę. Pacjenci mówią, że po posiłku nastąpił gwałtowny nasycenie. Reflyuksopodobnaya niestrawność przejawia się zgaga, uczucie piekącego bólu za mostkiem, odbijanie i kwas mitralnej. Ta ostatnia postać choroby - niejasne lub niespecyficzne - charakteryzuje polimorfizmu objawów, a głównym punktem jeden przewód nie jest możliwe. Dyspepsji czynnościowej cechuje długi okres, bez oznak postępu.

diagnoza niestrawność

Konsultacja gastroenterologa zidentyfikuje wiodącą skargę, w celu określenia niezbędnej ilości badań. Rozpoznanie dyspepsji funkcjonalnej utworzony dopiero po pełnym badanie pacjenta i wyklucza innych patologii układu pokarmowego. Obowiązkowe są następujące badania: Endoskopista konsultacja lekarza dla Ezofagoduodendoskopia, USG jamy brzusznej, badania krwi (liczą, biochemiczne), badania kala ocenić trawienny wykrywanie aktywności krwi utajonej. Gdy funkcjonalna niestrawność w endoskopii zmianami śluzówki nie są renderowane. W badaniu ultrasonograficznym jamy brzusznej można wykryć przewlekłe zapalenie trzustki, kamica żółciowa. Odchylenia w analizach nie są zwykle bywa z tą diagnozą.

W diagnostyce różnicowej dyspepsja czynnościowa dodatkowych badań może być wymagane w przypadku innych chorób żołądkowo-jelitowych. W przypadku promieni rentgenowskich żołądka można wykryć rozszerzalnego korpusu wnękę, spowalniając ewakuacji żywności. Na elektrogastrografii rejestrowane naruszenie motoryki żołądka (głównie spowalnianie jej rytmu). Aby określić, kwasowość soku żołądkowego przeprowadzonego badania, monitorowania pH soku żołądkowego (ewentualnie jako zwiększenie lub zmniejszenie pH). W celu oceny stopnia rozluźnienia żołądka manometrię antroduodenalnaya stosowany, przez który jest wprowadzany do jamy ciała jest czujnik, który przekazuje odczyty ciśnienia. Gdy dyspepsja czynnościowa manometria może wskazywać na niewystarczającą relaks lub, wręcz przeciwnie, rozluźnienie ściany żołądka.

W sytuacjach, w których objawy dyspepsji czynnościowej postępu lub regresu wystarczająco trakcie leczenia, wymagane jest, aby trzymać dwa różne badania w celu wykrycia zakażenia H. pylori. Stosując metody diagnostyczne, z różnymi mechanizmami (oznaczenie Helicobacter w kale za pomocą testu ELISA, diagnozowania PCR Helicobacter, określania przeciwciał w krwi metodą ELISA, test na Helicobacter oddech Helicobacter) w celu uniknięcia błędów.

Powtarzające się konsultacji z gastroenterologa po wynikach wszystkich badań pozwala wykluczyć patologii organicznej diagnozy funkcjonalnej dyspepsji i odpowiedniej obróbce. Wiadomo, że organiczne przyczyną niestrawności występują u 40% pacjentów, z typowymi skarg na tę chorobę, ale wyszukiwania diagnostyczny powinien najpierw być przystosowany do wykrywania wspomnianych chorób. dyspepsja czynnościowa należy różnicować z zespołem jelita drażliwego, funkcjonalne, wymioty aerofagię.

leczenia dyspepsji

Główne cele realizowane przez lekarzy przy przepisywaniu leczenia dyspepsji czynnościowej, - zmniejszenie nasilenia objawów, zapobieganie nawrotom. Hospitalizacji rozdzielania gastroenterologii zwykle widoczny tylko w skomplikowanych badań trudności różnicowej diagnozy. Główne kierunki leczenia dyspepsji czynnościowej: Korekta styl życia i żywności, leków i psychoterapeutyczne interwencji.

Znormalizować tryb dzień powinien wykluczyć sytuacje, które powodują stres i niepokój, przeciążenie fizyczne i emocjonalne. Zaleca się zrezygnować z alkoholu, palenie. Trzeba poświęcić czas na codzienną aktywność fizyczną - poprawiają ogólną kondycję pacjenta i funkcjonowanie układu pokarmowego. Konieczne jest również zwrócić szczególną uwagę na dietę. Wykluczyć z diety smażone, wydobywczego i pikantnych potraw, napojów gazowanych, kawy. Istnieje potrzeba w małych porcjach, żuć, unikać przejadania się i długie przerwy między posiłkami. Po posiłku, trzeba aktywnie poruszać, nie jest konieczne, aby przejść do odpoczynku. Jeżeli istnieją oznaki niestrawności zaleca się unikanie stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych, gdyż wpływają one niekorzystnie na stan błony śluzowej żołądka. Działania te prowadzą do leczenia dyspepsji funkcjonalnej.

Jeśli pacjent nie jest w stanie znormalizować dietę, może potrzebować pomocy dietetyka. Specjalista wyjaśnić trzeba obserwować częstotliwość i głośność każdego posiłku, przejadanie szkody i długie przerwy w diecie. Ponadto żywienia monitoruje jakościowego składu żywności - dostępność wystarczającej ilości białka i witaminy, błonnika.

Odzyskiwanie z dyspepsją czynnościową nie jest możliwe bez głębokiej korekty psycho-emocjonalnym. W tym celu konieczne jest nie tylko zmniejszyć ilość stresu do minimum, ale także, aby zmienić nastawienie pacjenta do negatywnych sytuacji. Może to przyczynić się do sportu, zabiegi wodne, zajęcia jogi. Lekarz prowadzący musi utrzymać pełne zaufania relacje z pacjentem, aby szczegółowo wyjaśnić przyczyny i mechanizmy rozwoju choroby - tylko w tym przypadku możliwe jest uzyskanie pożądanego efektu leczenia. Terapia większą wydajność można osiągnąć poprzez przydzielanie środków uspokajających (trawa waleriana, pospolity), leki przeciwdepresyjne (fluwoksamina, fluoksetyna).

Leczenie lekiem podaje się w zależności od postaci niestrawnością. Gdy grupa zasadowa yazvennopodobnom wykonań leków - środki zobojętniające kwasy i środki przeciwwydzielnicze: wodorotlenek glinu razem z wodorotlenkiem magnezu, inhibitory pompy protonowej, blokery receptora H2 i innych. Kiedy stosuje się formę dyskine- niestrawność prokinetyki: domperidon lub metoklopramid. Inne warianty dyspepsją czynnościową sugerują stosowanie różnych kombinacji leków zobojętniających i prokinetycznych.

W przypadku wystąpienia objawów jadłowstręt nie regres w trakcie leczenia, należy stosować inne leki z tych grup, lub zmienić kombinację leków. Zaleca się również, aby przeprowadzić badanie na H. pylori (jeśli do tej pory nie były), z wynikiem pozytywnym - do przeprowadzenia eliminacji czynników przeciwbakteryjnych mikroorganizmów. H. pylori leczenie w 25% przypadków znacznie łatwiej niestrawność.

Nie powinniśmy zapominać o znakach ostrzegawczych, które mogą wystąpić u pacjentów z dyspepsją: dysfagii, krwawienie różnych pokarmowego, motywacji utraty wagi. Jeśli pacjent sprawia skarg na liście, powtórzyć badanie endoskopowe i inne testy do wczesnego wykrywania niebezpiecznych patologii przewodu pokarmowego (rak żołądka, rak jelita oraz m. p.).

Przewidywania i zapobiegania dyspepsji

dyspepsja czynnościowa pogarsza życia pacjenta, ale rokowanie jest korzystne. W nieobecności objawów lękowych wymienionych powyżej poważnych patologii pokarmowego są mało prawdopodobne. Jednakże, dyspepsji charakteryzuje falisty przebieg, więc po przebiegu leczenia istnieje wysokie prawdopodobieństwo nawrotu objawów. Szczególne środki zapobiegawcze niestrawność nie został opracowany, ale utrzymanie zdrowego stylu życia, zbilansowanej diety i eliminację sytuacjach stresowych znacznie zmniejszyć prawdopodobieństwo zachorowania na tę chorobę.