Stwardnienie zanikowe boczne

Stwardnienie zanikowe boczne - choroba neurodegeneracyjna, która towarzyszy śmierci centralnego i obwodowego neuronów motorycznych. Główne objawy choroby - zanik mięśni szkieletowych, drgania pęczkowe, spastyczność, hiperrefleksja, patologiczne objawy piramidalnych w nieobecności funkcji miednicy i okoruchowe. Charakteryzuje się stabilnym postępujący prowadzące do śmierci.

Pojęcie „stwardnienia zanikowego bocznego” odpowiadają: silnik chorobę neuronu rodzinną choroby neuronów motorycznych, postępujący zanik mięśni, postępujące porażenie gałkowej.

Etiologia i patogeneza stwardnienia zanikowego bocznego

Stwardnienie zanikowe boczne - „wspólny końcowy szlak” General patologiczne kaskady reakcji inicjowane różnymi znanych lub nieznanych wyzwalaczy. W niektórych przypadkach, stwardnienie zanikowe boczne mogą być spowodowana przez mutacje w genie superoksiddimutazy-1, gdy główny czynnik patogenetyczne jest cytotoksyczne wadliwego enzymu. Mutant SOD-1 między kolejnymi warstwami błony mitochondriów, zaburzenia transport aksonalny oddziałuje z innymi białkami, które prowadzi do zakłóceń w ich degradacji.

Pojawienie sporadycznych przypadkach stwardnienia zanikowego bocznego przyczyniają nieznanych powoduje, że, jak również mutantów SOD-1, są w stanie realizować swoje działanie w warunkach zwiększonego obciążenia funkcjonalnego na neuronach ruchowych, które prowadzi do selektywnego luki. W rezultacie funkcję wzmocnienia całkowego zwiększa poziom emisji motoneuronów glutaminianu gromadzić nadmiaru wewnątrzkomórkowego wapnia, aktywowanych wewnątrzkomórkowych enzymów proteolitycznych, uwalnia się i nadmiar wolnych rodników uszkodzenie mitochondriów mikrogleju, astrogleju, jak i samych neuronów ruchowych, a następnie ich degenerację.

Klasyfikacja stwardnienia zanikowego bocznego

Obecnie są cztery podstawowe formy stwardnienia zanikowego bocznego:

• Wysoka (mózgowych);
• szyjki macicy, klatki piersiowej;
• opuszkową;
• lędźwiowo-krzyżowego.

Obraz kliniczny stwardnienia zanikowego bocznego

W klasycznej wersji stwardnienia bocznego z początku choroby szyjki debiutu powstaje niesymetryczny z górnego luzu parapareza hiperrefleksja i patologiczne piramidalnych znaczników jednocześnie. Wraz z tym rosnącym asymetrycznym dolnym spastycznego niedowładu kończyn dolnych z hiperrefleksją i patologicznych objawów. Potem połączone przez połączenie opuszkowych i rzekomoopuszkowych zespołach jeszcze później w większości manifestuje amiotrofii dolnych kończyn, panujące w grupie mięśni prostowników.

Segmentowy wykonaniu, stwardnienie zanikowe boczne z wczesną chorobą szyjki debiutu powstaje niesymetryczny górną wiotkie parapareza, które towarzyszą arefleksja i patologiczne objawy piramidowe nóg (bez hypertonus). W czasie rozwoju bliższej kończyn plegia minimalnych objawów piramidowych w rękach blaknięcie, w tym czasie pacjenci zachowują zdolność do samodzielnego chodzenia. Wraz z rozwojem choroby i dołącza do zespołu gałkowej, nawet po odrębną amiotrofii i niedowład kończyn dolnych.

W klasycznej wersji stwardnienia zanikowego bocznego z rozproszonym zachorowania rozpoczyna się powolny rozwój asymetrycznym niedowład czterokończynowy. Jednocześnie rozwijać jako zespół gałkowej dysfonia i trudności w połykaniu. Jest zmęczenie, oznaczona utrata masy ciała, duszność wdechu.

W klasycznej wersji stwardnienia zanikowego bocznego odcinka lędźwiowego z wystąpieniem choroby debiutu powstaje niesymetryczny dolną luzu parapareza z hiperrefleksja i patologiczne oznaki piramidy. Jednocześnie występuje asymetryczny top niedowład z amiotrofii, wzmożone napięcie mięśni, hiperrefleksją i patologicznych objawów piramidowych. W czasie powolny chorych paraplegia zachowują zdolność do korzystania z jego rąk. Później dołączył opuszkowych i rzekomoopuszkowych zespołach.

Segmentowy wykonaniu, stwardnienie zanikowe boczne z lędźwiowego wystąpieniem choroby rozpoczyna się tworzenie niższych asymetrycznego wiotkim kończyn dolnych z atrofii i początku ekstynkcji odruchy. Następnie łączy się z górną luzu asymetryczny parapareza z wczesnym ekstynkcji odruchy. Następnie wystąpienia zespołu opuszkowych przejawiające się dysfonia i trudności w połykaniu. Istnieje wyraźna wdechu duszności z powodu wczesnego udział w procesie patologicznym pomocniczych mięśni oddechowych, a także znaczne zmniejszenie masy ciała.

Piramidalne wykonaniu, stwardnienie zanikowe boczne z lędźwiowego wystąpieniem choroby objawia się tworzenia dolnej spastycznego niedowładu kończyn dolnych asymetryczny hiperrefleksją amiotrofii i patologicznych piramidalnych znakami- następnie połączony z nim i górnym spastycznego niedowładu kończyn dolnych z tymi samymi objawami, a następnie rozwija się zespół rzekomoopuszkowy.

W klasycznej wersji stwardnienia bocznego z postępującego porażenia opuszkowego wcześnie w rozwoju choroby ataxiophemia, dysfagia, nazofoniya, atrofia i drgania pęczkowe język. Potem tworzy górną asymetryczny wiotkie parapareza z hiperrefleksja patologicznych atrofia i objawy piramidowe. Następnie łączy się z dolną asymetryczny spastyczne parapareza z hiperrefleksją i patologicznych objawów piramidowych. Istnieje wyraźna redukcja masy ciała i zaburzeń układu oddechowego, są połączone w późnym stadium choroby.

W segmentowego wariant stwardnienia zanikowego bocznego z postępującą chorobą gałkowej porażeniem rozpoczyna się wraz z rozwojem chrypka, zaburzenia połykania, dyzartria, utrata odruchów gardła i żuchwy. Następnie górna luzu tworzy asymetryczny parapareza z hiperrefleksja, atrofii i patologiczne oznaki piramidy. Później dołącza niższy asymetryczny spastyczne parapareza z hiperrefleksją i patologicznych objawów. W związku z zaburzeniami połykania, znacząco obniżył masę ciała. W późniejszych stadiach choroby łączą zaburzeń oddechowych.

W segmentowanej wariantu stwardnienia bocznego z postępującą chorobą opuszkowego porażenie objawia się zaburzeniami połykania, nazofonii, dyzartria, drgania pęczkowe i zanik języka. Następnie rozwija górną asymetryczny wiotkie parapareza z wczesnej utraty odruchów ścięgien, zanik, ale w przypadku braku widocznych objawów chorobowych piramidy. Potem łączy się z dolną luzu asymetryczny parapareza o takich samych właściwościach. Zaburzenia połykania ze względu na znacząco obniżył masę ciała, zaburzenia dróg oddechowych wyraża się w późniejszych stadiach choroby.

Rozpoznanie stwardnienia zanikowego bocznego

Do diagnozowania stwardnienia zanikowego bocznego muszą spełniać następujące warunki: motoneuronów dużych zmian obwodowych objawów klinicznych, elektrofizjologicznych i patomorfologicznych oznak zmian dannym- centralny neuronu dannym- objawy kliniczne stopniowego replikacji w jednym lub więcej obszarów unerwienia (wykryte przez obserwację pacjentów). Jednocześnie nie może być żadnych elektrofizjologicznych i patologiczne objawy choroby, co tłumaczyłoby obecność ośrodkowego i obwodowego degeneracji neuronów ruchowych, a także od dostępności neuroobrazowania dane innych chorób, które mogłyby wyjaśnić cechy kliniczne i elektrofizjologiczne.

Istnieje kilka klinicznych postacie stwardnienia zanikowego bocznego (ALS): formie sporadycznej - stwardnienie zanikowe boczne, w postaci wyodrębnionej lub jednoczesnego zabolevanij genetycznie uwarunkowanych (dziedziczona, rodzinną) tworzą grupę - stwardnienie zanikowe boczne, jak pokazano na więcej niż jedno pokolenie rodziny mającym różne rodzaje spadku i / lub związane z różnych mutacji wywołujących. Oddzielnie kilku pojedynczych ALS jak syndrom fenomenologicznie przypominają stwardnienie zanikowe boczne, ale rozwijały się innych procesów chorobowych. Typowe objawy ALS, takich jak zespoły: endemiczne, sporadyczne lub rodzinną obecności pozapiramidowych objawów, zwyrodnienie móżdżku demencja czołowa typ zaburzeń autonomicznych awarii, czuciowych i okoruchowych.

Inną formą stwardnienie zanikowe boczne - ALS z dowodami laboratoryjnej niepewnym znaczeniu diagnostycznym - przypadków ALS, w połączeniu z laboratorium dowodów, że istnieją wątpliwości związane z patogenezą choroby. W diagnostyce przypadków ALS muszą być dopasowane elektrofizjologii, klinicznych i neuroobrazowania kryteria klinicznie istotnego lub możliwej stwardnieniem zanikowym bocznym. Stosunek dodatkowych oznaczeń laboratoryjnych patogenezie choroby jest możliwe, ale nie jest wymagane. Te wyniki laboratoryjne obejmują: wysokie miana przeciwciał monoklonalnych występuje gammapatia, chłoniak, endokrynologicznego łagodny patologia (nadczynność przytarczyc, nadczynność tarczycy et al.), zatrucie egzogenne (rtęć, ołów, itd.), zakażenia (bruceloza, kiła, HIV, półpasiec i wsp.).

Jeśli podejrzewasz, że stwardnienie zanikowe boczne potrzebne: wywiad lekarski (zarówno osobistego i rodzinnego) - fizyczne i neurologiczne obsledovanie- badania instrumentalne (EMG, MRI mózgu) - badania laboratoryjne (testy biochemiczne krwi i ogólny) - badania serologiczne (przeciwciała HIV , Wasserman i in.) - badanie likvora- analizy molekularnej genetycznej (mutacja genu superoksiddissmutazy-1).

Jeśli historia jest bardzo ważne, aby zwrócić uwagę na skargi pacjenta sztywności i / lub osłabienie pewnych grup mięśni, skurcze mięśni i skurcze, utrata masy ciała niektórych mięśni, epizody ostrego niedoboru powietrza, mowy, ślinotok, połykaniu, duszność (podczas ćwiczeń aw przypadku ich braku), sen frustrację, ogólne zmęczenie. Ponadto, konieczne jest w celu wyjaśnienia obecności (lub braku) podwójne widzenie, dreszcze, zaburzenia pamięci.

Badanie neurologiczne dla podejrzanych ALS powinna obejmować selektywną neuropsychologiczne oceny testirovanie- unerwienia nerwów czaszkowych, sprawdź żuchwy refleksa- ocenę opuszkową siły funktsiy- sternomastoid i trapezowych myshts- oceny napięcia mięśniowego (na skali od British Medical Research Council), a także ciężkość zaburzenia ruchowe (na skali Ashforta). Dodatkowo, trzeba badać patologicznych odruchów i testów koordynacyjnych (statyczne i dynamiczne).

Na elektromiografii igłowej w celu wykrycia objawów ostrego i przewlekłego unerwienia lub aktualnego procesu unerwienia co potwierdza porażkę centralnych neuronów. Charakterystyczną cechą elektrofizjologicznych stwardnienie rozsiane boczne drgania pęczkowe są potencjały, ich rozkład ilościowy w różnych mięśni mogą się różnić. Należy jednak pamiętać, względnych drgania pęczkowe specyficzności ( „łagodne” drgania pęczkowe może wystąpić u zdrowych ludzi).

Jedyną metodą laboratorium, co może być potwierdzone przez stwardnienia zanikowego bocznego, analizy molekularnej genetycznej genu SOD-1. Biopsja nerwu obwodowego, mięśnie szkieletowe i inne tkanki są niezbędne jedynie w przypadku, stwardnienia zanikowego bocznego, gdy są neuroobrazowania, neurofizjologiczne i kliniczne dane nie są charakterystyczne ALS.

rozpoznanie różnicowe

Aby odróżnić ALS z potencjalnie leczyć i / lub mają łagodny rokowanie jest przeprowadzane MRI kręgosłupa i mózgu. Dzięki niemu wykazywać oznaki degeneracji piramidalnych dróg, które są charakterystyczne piramidy i klasycznych wariantów SLA.

Ponadto, w związku z podobnych objawów klinicznych i stwardnienie zanikowe boczne muszą być zróżnicowane z:

• choroby mięśni (zapalenie mięśni z zaburzeniami komórkowych, dystroficzne miotonia Rossolimo-Steinert-Kurshmana, okulofarengialnaya dystrofię);
• Choroba z uszkodzeń synapsy nerwowo-mięśniowej (miastenię, Zespół Lamberta-Eatona);
• choroby nerwów obwodowych (Wieloogniskowa neuropatia ruchowa z gospodarstwa bloków Personeydzha, zespołem Turnera polineuropatia pojedyncze silnik proksymalny silnik polineuropatia cukrzycowa, neyromiotoniya Isaacs);
• Choroby rdzenia kręgowego (miastenię amiotrofii Kennedy, jak również inne rdzeniowy amiotrofii dorosłych, przewlekłe Vertebrogenic niedokrwienny mielopatia, Syringomielia, guz rdzenia kręgowego, rodzinną paraplegię spastyczną, niedobór heksozoaminidazy przewlekła białaczka limfocytowa lub chłoniaka z obwodowych neuronów ruchowych);
• choroby mózgu (encefalopatia, zanik wieloukładowy, siringobulbiya, tylny rów i craniospinal guzy przejściowe)
• choroby układowe.

Leczenie stwardnienia zanikowego bocznego

Podstawowym celem leczenia stwardnienia zanikowego bocznego: spowolnienie progresji choroby i przedłużenie okresu choroby, w których pacjent zachowuje zdolność do oddzielania samoobsluzhivaniyu- obniżonego stopnia nasilenia objawów oraz w celu utrzymania stałego poziomu jakości życia.

Wskazania do hospitalizacji może służyć jako wstępnego badania, jak i przezskórnej endoskopowej gastrostomia. Poinformować pacjenta z rozpoznaniem ALS neurologa możliwe dopiero po dokładnym zbadaniu, która jest ogólnie i wielokrotnie. Konieczne jest poinformowanie pacjenta zmienność w progresji choroby.

Jedynym lekiem znacznie spowalnia progresję stwardnienia zanikowego bocznego - Riluzole. Jest inhibitorem presynaptycznego uwalniania glutaminianu, którego użycie pozwala przedłużyć życie chorych średnio o 3 miesiące. Wskazania do stosowania Riluzolu ważne są stwardnienie zanikowe boczne lub stwardnienie zanikowe boczne prawdopodobieństwo wykluczenia innych możliwych pacjenta urazu powoduje ośrodkowych i obwodowych neuronów motorycznych z postępem choroby poniżej pięciu lat, bez tracheotomii z FVC (wymuszona pojemność życiowa) o ponad 60%. Riluzol podawany w dawce 100 mg / dzień (od początku), niezależnie od posiłku. W tym przypadku musi być kontrolowane (co 3 miesiące) wątrobowe Poziomy transaminaz uniknąć rozwoju leku zapalenie wątroby.

Próby patogenetyczną leczenia stwardnienia zanikowego bocznego, innych leków (w tym ksaliproden, środki przeciwdrgawkowe, środki przeciw chorobie Parkinsona, środków metabolicznych, przeciwutleniacze, blokery kanału wapniowego, immunomodulatory) zakończyły się niepowodzeniem. Aplikacja Cerebrolysin wysokich dawkach powodowało ogólnego aktywacji pacjentów, jednak są inne przekonujące dowody skuteczności.

Celem opieki paliatywnej jest zawieszenie progresji głównych objawów Stwardnienie zanikowe boczne - dysfagia, dyzartria, drgania pęczkowe, spastyczność, depresja. Aby poprawić metabolizm mięśni zalecane karnityna, levocarnitine kursy kreatyny przez 2 miesiące trzy razy w roku. Aby ułatwić pacjentom chodzić zalecają stosowanie buty ortopedyczne, chodziki, laski, a gdy Zakrzepica żył głębokich kończyn dolnych pokazany bandażowania nóg elastycznych bandaży.

Dysfagia - krytyczny objawów stwardnienia zanikowego bocznego, prowadząc do kacheksji. Po pierwsze istnieje wspólny zdrowie jamy ustnej, konsystencja żywności następnie zmieniło. Jednakże, w bardzo wczesnych stadiach rozwoju dysfagii jest niezbędne do prowadzenia rozmowy z pacjentem, wyjaśniając mu potrzebę endoskopowego gastrostomia, koncentrując się na tym, że będzie to poprawić jej kondycję i przedłużać życie.

Potrzeba tracheotomii i wentylacji mechanicznej - sygnał o bliskim śmierci. Argumenty przeciwko wentylacji mechanicznej może być nieprawdopodobieństwo następnie usunięcie pacjenta z jednostki wysoki koszt opieki dla tych pacjentów, trudności techniczne i powikłania poresuscytacyjnym (zapalenie płuc, posthypoxic encefalopatia i in.). Argumenty dla wentylacji - pragnienie pacjenta, aby przedłużyć swoje życie.

Rokowania stwardnienia zanikowego bocznego

W rokowania stwardnienia zanikowego bocznego zawsze niekorzystne. Wyjątkiem może być dziedziczone przypadków ALS związane z pewnymi mutacjami w dysmutazy ponadtlenkowej-1. Czas trwania choroby w debiucie lędźwiowego - około 2,5 roku, opuszkową - około 3,5 roku. Nie więcej niż 7% pacjentów z rozpoznaniem ALS żyć dłużej niż 5 lat.