Stwardnienie rozsiane

zawartość:

• mechanizm rozwoju
• Przyczyny stwardnienia rozsianego
• objawy
• Rozpoznanie choroby
• leczenie rozsianego

Stwardnienie rozsiane odnosi się do przewlekłych chorób układu nerwowego dotyczące mózgu i rdzenia kręgowego - czy raczej osłonkę mielinową włókien nerwowych.

W domu rozsiane powszechnie nazywane zmian zaburzenia pamięci związane z wiekiem. W rzeczywistości, stwardnienie rozsiane, stwardnienie i starczej - zupełnie innej choroby. Pierwszy nie ma związku z roztargnienia.

Termin określający „stwardnienie rozsiane” oznacza „wiele blizny” w wyniku zmian patologicznych układu nerwowego są utworzone zmian sklerotycznych, które charakteryzują się zastąpieniem nerwowej tkanki łącznej.

Zasadniczo, choroba występuje u młodych iw średnim wieku, ale świadomych indywidualnych przypadków wykrywanie chorób u dzieci i osób starszych.

mechanizm rozwoju

To nie jest jeszcze ujawnił dokładnych mechanizmów powstawania i rozwoju procesu patologicznego. Eksperci są skłonni wierzyć, że choroba jest autoimmunologiczną, która charakteryzuje się zniszczeniem tkanek własnych układu odpornościowego za. Stwardnienie rozsiane prowadzi do pokonania mieliny - specjalna warstwa pokrycia włókna nerwowe i chroni je uszkodzić mieliny powoduje spowolnienie lub zablokowanie transmisji impulsów pochodzących na nerw.

Przyczyny stwardnienia rozsianego

Eksperci nie mogą osiągnąć porozumienia co do przyczyn tej choroby. Uważa się, że zmian sklerotycznych wskutek tego, że w połączeniu z niekorzystnymi czynnikami wewnętrznymi i zewnętrznymi. Wśród czynników zewnętrznych należą:

• Infekcje wirusowe i bakteryjne;
• narażenia na działanie substancji toksycznych;
• Działanie promieniowania;
• Intensywne promieniowanie ultrafioletowe;
• niekorzystne cechy geo-ekologiczne regionu (szczególnie negatywny wpływ na organizm dziecka);
• niewłaściwa dieta;
• palenie;
• czynnik urazowy;
• Długotrwały stres;
• predyspozycje genetyczne.

Ten ostatni czynnik jest związany z połączeniem kilku genów, głównie w wyniku niewłaściwej regulacji odpowiedzi układu immunologicznego.

1. Należy zauważyć, że teoria autoimmunologiczna rozwoju stwardnienia rozsianego jest najbardziej popularny. Jej zwolennicy twierdzą, że z jakiegoś powodu układ immunologiczny „rozpoznaje” komórki nerwowe i cudzoziemiec zaczyna je zniszczyć.
2. Powinniśmy skupić się na czynnikach geograficznych środowiska. Badania wykazały zależność częstości występowania stwardnienia rozsianego na oddaleniem regionu zamieszkania równika: im większa odległość, tym bardziej powszechne patologia. Ryzyko rozwoju sklerotycznych zmian jest szczególnie wysokie w obszarach z brakiem światła słonecznego. Fakt ten z powodu niskiego poziomu endogennej syntezy i używać egzogennego witaminy D.
3. Ostatnio naukowcy przedstawili nową hipotezę o związku między rozwojem stwardnienia rozsianego i otyłości. Taka jest konkluzja dotarli po serii badań stosunku masy ciała, stężenia leptyny, niektóre inne wskaźniki aktywności metabolicznej i odpowiedzi immunologicznej. Ciekawy był inny fakt: w przypadku otyłości u młodych ludzi (około 20 lat) ryzyko zmian sklerotycznych wzrosła o 2 razy.
4. Naukowcy uważają też, że występowanie stwardnienia rozsianego może być wywołane przez długotrwałe stosowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych. Obserwacje wykazały, że kobiety, które używają środków antykoncepcyjnych do czynienia ze stwardnieniem rozsianym o 40% więcej od tych, którzy nigdy nie używany.
5. Inna teoria mówi, że choroba rozwija się w wyniku szczepienia przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B.
6. Ponieważ analiza wykazała, że ​​u wszystkich pacjentów ze stwardnieniem rozsianym poziomu kwasu moczowego jest niski, nie było sugestii, że kwas moczowy może chronić przed rozwojem ciężkiej choroby.

objawy

Charakterystyczną cechą stwardnienia rozsianego jest pokonany w tym samym czasie kilku różnych częściach OUN, co prowadzi do manifestacji wielu różnych objawów neurologicznych.

Symptomatologia różni się w zależności od lokalizacji uszkodzonych włókien nerwowych. Głównymi objawami choroby:

• drętwienie i osłabienie jednego, czasem więcej kończyn - przeważnie po jednej stronie lub dolnej części tułowia;
• niewyraźne widzenie, podwójne pętle, zacieranie;
• Utrata jednego lub obu oczu z częściową lub całkowitą utratę wzroku, w większości przypadków, a następnie zapalenie nerwu pozagałkowym (bolesność podczas ruchów gałek ocznych);
• uczucie porażenia prądem elektrycznym w niektórych ruchów głowy;
• ból, mrowienie lub - znajdują się w różnych częściach ciała;
• zmęczenie;
• zawroty głowy;
• Dreszcz charakteru nerwowego;
• brak koordynacji ruchów;
• Aż chód.

Wielu pacjentów (głównie we wczesnych stadiach choroby) nastąpiła zmiana okresów zaostrzenia pełnej lub częściowej remisji obrazu klinicznego jest często pogarsza się na tle rosnącej temperatury ciała.

Rozpoznanie choroby

Rozpoznanie stwardnienia rozsianego ma pewne cechy szczególne: to opiera się głównie na wykluczeniu nieprawidłowości, które mogłyby, prowadziłoby do pojawienia się podobnych objawów.

1. Krew - przydzielony do wyłączenia chorób zakaźnych i zapalnych procesów podobnych funkcji.
2. Lędźwiowych (rdzenia) przebicie - ekstrahowano z badania płynu mózgowo-rdzeniowego z rdzenia kanału do dalszej analizy laboratoryjnej w celu wykluczenia pewnych infekcji wirusowych i innych patologii, a także do wykrywania stwardnienia rozsianego związanego z zaburzeniami: nieprawidłowy poziom leukocytów i immunoglobuliny.
3. Rezonans magnetyczny umożliwia uzyskanie dokładnych obrazów narządów wewnętrznych i pomaga zidentyfikować obszary zniszczenia osłonki mielinowej w mózgu i rdzeniu kręgowym. Tylko w tym badaniu nie mogą być podstawą do rozpoznania, ponieważ podobnej charakterystyce szkodę w chorobie z Lyme, toczeń i niektórych innych chorób.
4. Analiza potencjałów wywołanych

Celem tej metody jest pomiar sygnałów wysyłanych mózgu w odpowiedzi na elektryczną (wpływ na region rąk lub stóp) lub bodźce wizualne.

leczenie rozsianego

1. W leczeniu stwardnienia rozsianego, są szeroko stosowane leki przeciwwirusowe. Metoda ta opiera się na teorii pochodzenia wirusowego choroby. Najskuteczniejszym narzędziem do tej pory uważany jest Betaferon. Czas trwania kursu - 2 lata. Przepisywane pacjentom strukturalnie niestabilne deficyt neurologiczny i rzutowym przebiegu choroby. Stosowanie tego preparatu prowadzi do zmniejszenia liczby zaostrzeń znacznie łagodniejsze choroby, zmniejszenie całkowitej powierzchni sklerotycznych zmian. Zastosowano także IFN-A.

2. Jest on powszechnie stosowany interferon induktorów:

• prodigiozan;
• Właściwa-mil;
• dipirydamol;
• zymosan;
• niesteroidowe leki przeciwzapalne: Voltaren, indometacyna.

3. W przypadku wolnych reprodukcji wirusów RNA stosowane rybonukleazy. Jest to preparat enzymatyczny podstawie trzustki bydła.

4. Kortykosteroidy - są przypisane do różnych systemów. Jednym z najbardziej popularnych terapii hormonalnej jest sinakten depot. Jest to syntetyczny analog kortykotropinę, składający się z pierwszych 24 aminokwasów z tej substancji. Odbierający wymaga dużych dawek hormonów jednoczesne podawanie Almagelum i diety o niskiej zawartości węglowodanów, sodu, oraz dużą liczbę białek i potasu.

5. kwas askorbinowy jest zaangażowany w syntezę glukokortykoidów. Dawkę określa się w zależności od pacjenta i może się wahać w szerokim zakresie.

6. Etimizol stymuluje przysadkę mózgową, co przyczynia się do rozwoju wielu hormonów. Ponadto, lek ma działanie przeciwzapalne i przeciwalergiczne.

7. objawowe leczenie stosuje się:

• środki zwiotczające mięśnie (baklofen, tyzanidyna);
• fizjoterapia;
• leki zmniejszają zmęczenie (amantadyny);
• znieczulające;
• leki do jelita grubego i funkcji pęcherza moczowego;
• antydepresanty.