Stwardnienie rozsiane

Przyczyny stwardnienia rozsianego
Objawy
diagnostyka
leczenie
Powikłania i profilaktyka
Historia choroby

Stwardnienie rozsiane, albo bardziej poprawnie rozsiane zapalenie mózgu - przewlekłą, postępującą chorobą demielinizacyjną ośrodkowego układu nerwowego. Pierwszy opisał chorobę w 1868 roku przez francuskiego neurologa Jean-Martin Charcot. Wcześniej uważano, że najczęściej u kobiet, a krytyczny wiek - 20 - 40 lat, ale teraz częstsze stwardnienie rozsiane u mężczyzn i ludzi w drugiej połowie życia, ludzie rasy białej, mieszkańcy obszarów północnych (rejon Skandynawii, Białoruś i Petersburg, Karelia) ,

Przyczyny stwardnienia rozsianego

Głównymi przyczynami choroby - wirusy (odra, świnka, opryszczka, wścieklizna, różyczka, ...), które żyją od lat w komórkach nerwowych, niszcząc struktury komórkowej, niszczy osłonek mielinowych i zastąpić je sformirovshimsya obcego białka - prion. Prionowe pokazany jako antygen, a ciało reaguje autoagresji - wytwarza przeciwciała. Tak utworzony poważnej autoimmunizacji.

Własny system odpornościowy w stwardnieniu rozsianym stopniowo niszczy układ nerwowy - „obcy” białe rzeczy, widząc go po Aktywowanych makrofagów i komórek pomocniczych T, wzrost przepuszczalności bariery krew-mózg jest zwiększenie migracji limfocytów T, które syntetyzują przeciwciała protivomielinovye - kształt trzonu przewlekłych demielinacji zapalnego (stwardnienie rozsiane lub zniszczenia). Takie zmiany stwardnienie rozsiane przestrzennie mózgu i rdzenia kręgowego, stąd nazwa choroby - stwardnienie rozsiane. Jeden z pacjentów na różnych etapach choroby może być wykrywane w różnych okresach zmian wykształcenie - ostra (proces aktywny), stare (proces), przewlekłe aktywne cechy aktywacją płytek pomocniczym (możliwe remielinizacji).

Dodatkowo do białej lub innych tkanek dotkniętych: szarej (ciał komórek nerwowych), a w środku włókien nerwowych (mieliny). Porażki zachodzi poprzez różne mechanizmy: tkanka stopniowo zanikać, przyśpieszyć starzenie. A proces ten jest stały, występuje nie tylko podczas zaostrzenia.

Czynniki ryzyka stwardnienia rozsianego

Czynniki ryzyka można uznać - rasa biała, północna kraj zamieszkania, zakłócony stan psycho-emocjonalne, choroby autoimmunologiczne, choroby zakaźne i alergiczne, choroby naczyniowe, predyspozycje genetyczne (awaria T-tłumiki, zmiana wskaźników enzymatycznych).

Objawy stwardnienia rozsianego

Proces przekazywania impulsów nerwowych jest zakłócana z utratą osłonki mielinowej nerwów.
Zdefiniowane matryce ze zmianami w demielinizacji aksonów i tworzenie różowego szary stwardniałym tablice, proliferacją oraz ogniskowej martwicy. Zapewnia aksony obniżające deficyt neurologiczny nieodwracalny. Demielinizacji może wystąpić w dowolnym miejscu przerwane impulsów nerwowych i o różnych zaburzeń neurologicznych.

W zaostrzenia stwardnienia rozsianego, a następnie okres remisji. W początkowych etapach po remielinizacji objawy neurologiczne może zniknąć lub zmniejszyć podczas zaostrzenia, czyli nowy demielinizacji - pogorszyć lub spowodować nowy, w zależności od funkcjonalnego znaczenia uszkodzenia układu nerwowego. Ogniska demielinizacji „rozrzucone” w całym układzie nerwowym są wielorakie.

I te same wielostronne objawy. W zależności od lokalizacji obszaru uszkodzeń pojawia się odpowiedni defekt neurologiczny.

Zakres objawów stwardnienia rozsianego jest dość szeroki: od łagodnego drętwienie dłoni lub rozłożenie podczas spaceru do nocnego, paraliżu, ślepoty i trudności w oddychaniu. Zdarza się, że po pierwsze zaostrzenie choroby nie przejawiać się w ciągu najbliższych 10 lub nawet 20 lat, człowiek czuje się całkowicie zdrowe. Ale choroba w ten ostatni bierze swoją znowu przychodzi nasilenie.

Najczęstsze objawy wśród dominującego zaburzenia motoryczne - niedowład, porażenie, zwiększone napięcie mięśni, hiperkineza, zaburzenia widzenia. Naruszenia mogą być początkowo miały charakter przemijający, to pojawiają się i znikają.

Neurolog w badaniu można wykryć oczopląs, podwójne widzenie, zwiększone odruchów ścięgnistych, anizorefleksiyu, utrata odruchów brzusznych, patologicznych objawów, brak koordynacji ruchów - statyki i dynamiki, dysfunkcją narządów miednicy - opóźnienia i nietrzymanie moczu, zaburzenia nerwów czaszkowych, objawy dystonia wegetatywna-naczyniowego zaburzenia psychiatryczne - nerwic podobne objawy, osłabienie, euforię bezkrytycznie, depresja, zaburzenia czucia, zmniejszoną wrażliwość na drgania. Ponadto, wszystkie powyższe mogą występować w dowolnej kombinacji i w postaci mono objawów.

Nasilenie różni się: łagodny przebieg stwardnienie rozsiane - zwalniający (ze sporadycznymi nawrotów i remisji trwałych), umiarkowane - remittiruyusche postępujące, ciężką - postępujący (pierwszorzędowa, drugorzędowa). Formy stwardnienia rozsianego, w zależności od objawów występujących - mózgu, rdzenia kręgowego, mózgowo-rdzeniowy, oko, hiperkinetyczny, nietypowe.

Może sprowokować zaostrzenie jakiejkolwiek choroby, nawet SARS, hipotermia i hipertermia, nasłonecznienie, przeciążenie neuro-emocjonalne.

Objawy stwardnienia rozsianego

W zależności od lokalizacji ognisk demielinizacji, objawy stwardnienia rozsianego są indywidualnie dla każdego pacjenta. Należy ostrzec:

• Zaburzenia Czułość: mrowienie ( „jak leżeć”) lub drętwienie palców, rąk, stóp lub pół naruszenie tela- uczucie twardy grunt pod stopami ( „go jako materac”, „jakby poduszka bawełna pod nogami”, „często traci pantofle a ja nie zauważy „).
• zaburzenia ruchowe: napięcia wyrażona w stóp i rąk (poprzez zwiększanie napięcia mięśni), i ewentualne paraliż ( „zmniejszenie siły mięśni rąk i stóp”).
• Utrata koordynacji w organizmie, zataczając podczas chodzenia, niezdarność i drżenie rąk i stóp ( „kończyny nie są posłuszni”) opowiada o klęsce móżdżku.
• Zaburzenia widzenia: zmniejszone widzenie w jednym oku aż do całkowitej utraty wzroku-czarną kropką w środku pola widzenia-uczuciem błotnistym welonu szklanego przed okiem. Ta manifestacja zapalenia nerwu wzrokowego (z tyłu gałki ocznej do uszkodzenia nerwu wzrokowego w miejscu upadku jego osłonki mielinowej).
• Upośledzenie ruchu gałek ocznych ( „obiektów dvoyatsya”) - oczopląs.
• dróg moczowych: nietrzymanie moczu ( „nie dojdzie do toalety”).
• Słabość mięśni po jednej stronie twarzy ( „twarz wykrzywioną”, „oczy nie całkowicie zamknąć”, „usta porusza się w dół w kierunku”) - zmniejszenie wrażliwości smakowej ( „gryzienia trawy”). Mówią o klęsce nerwu twarzowego.
• zaburzenia emocjonalne często występują na tle stwardnienia rozsianego: nadmiernego lęku, przygnębienia, depresji lub, wręcz przeciwnie, niedoszacowania ich stanu, nieprawidłowe wesołość (euforia).
• Stała zmęczenie i zmęczenie nawet po łagodne fizycznego i psychicznego nagruzki- poczucie „przejście prądu elektrycznego” w dół kręgosłupa jest przechylony golovy- pogorszenie objawów po istniejącym już filiżanką gorącej herbaty, talerze zupy, po kąpieli (objaw „gorącej kąpieli”).

To jest niemożliwe do przewidzenia z góry, jak ciężka będzie przejawy choroby u danego pacjenta, jak często będą występować zaostrzenia i nie może trwać długo remisji.

Rozpoznanie stwardnienia rozsianego

Jako specyficzny simptomv w stwardnieniu rozsianym nie tylko narzędzie diagnostyczne.

Diagnoza zostanie potwierdzona przez znalezienie płaty demielinizacji w obrazowaniu metodą rezonansu magnetycznego. Najbardziej wiarygodne badania na urządzeniach z 1,5 T z podawania kontrastu. Brak płytek nie zaprzecza diagnozę. Wymaga ona dynamiczną obserwację w neurolog, okulista badania do badania wizualne pól i dna żołądka. Prowadzi obraz kliniczny.

Rezonans magnetyczny - podane tablice - ogniskami demielinizacji

Marburg choroby - nietypowe postać złośliwe stwardnienie rozsiane opisano rzadkie przypadki. Charakteryzują się ostrego wystąpienia u młodych dorosłych, szybkiej trakcie postępującego bez remisji. Korzystnie wpływa pnia mózgu. Wyrażone zaburzenia motoryczne - Hemi lub tetraplegia, zespół opuszkową - zaburzenia mowy, połykania, oddychania, zaburzenia nerwów okoruchowe, funkcje poznawcze, afazja, zaburzenia świadomości aż do śpiączki. Ogniska Demielinację są ogromne i wielokrotność. Prognozowanie jest zazwyczaj niekorzystne.

Diagnostyka różnicowa jest przeprowadzane z prawie wszystkiego, ponownie ze względu na wszechstronność objawów.

Progresja objawów neurologicznych prowadzących do niepełnosprawności pacjenta. Istnieją specjalne wagi do określania stopnia nasilenia, nasilenia zaburzeń ruchowych, niedowład, skala niepełnosprawności - EDSS.

Leczenie stwardnienia rozsianego

Dobry prognostyk objawem stwardnienia rozsianego - późnym początku choroby i monosemeiotic.

Pacjenci z debiutu stwardnienia rozsianego są hospitalizowani w specjalistycznych ośrodków leczenia stwardnienia rozsianego. Są to wybrane schematy w większości ośrodków są programy leczenia z randomizowanych badań. Wszyscy pacjenci powinni być uzupełniane przez neurologa. Liczy się stan psychiki pacjenta, jego adaptacji społecznej.

Leczenie przypisane indywidualnie, w zależności od stopnia i zaawansowania choroby.

• Hormon - leczenie impuls o wysokich dawek kortykosteroidów (hormonów). Użyj dużych dawek hormonów przez 5 dni. Ważne jest, aby rozpocząć jak najszybciej zrobić z tymi przed kapaniem i hamując immunologicznych leków systemowych, potem przyspiesza proces odzyskiwania i skrócenia czasu trwania zaostrzeń. Hormony są podawane krótkim przebiegu, a więc stopień nasilenia efektów ubocznych jest minimalna, ale dla zapewnienia ich razem biorąc leki chroniące błonę śluzową żołądka (ranitydynę omez), potasu i magnezu (asparkam preparatów, Pananginum), witaminy i składniki mineralne;
• plazmaferezy;
• cytostatyki;
• -interferrony (Rebif Avonex®). -interferrony - jest zapobieganie zaostrzeniom choroby, zmniejszenie nasilenia zaostrzeń, hamowanie aktywności aktywnego przedłużenia adaptacji społecznej i niepełnosprawności;
• leczenie objawowe - przeciwutleniacze, środki nootropowe, aminokwasy, witaminy E i B-kompleks, antycholinesterazy leki leczenie naczyniowe, leki zwiotczające mięśnie, środki chelatujące.
• Do leczenia szybko postępującej postaci stwardnienia rozsianego są używane immunosupresyjny - mitoksantron.
• Immunomodulatory: Copaxone® - uniemożliwia zniszczenie mieliny zmiękcza chorobą, zmniejszenie częstotliwości i nasilenia zaostrzeń POChP.
• W okresie remisji może sanatorium leczenia, fizykoterapii, masażu, ale z wyłączeniem wszystkich obróbek cieplnych i ekspozycji na słońce.

Niestety, stwardnienie rozsiane nie polnost uleczalne, można jedynie zmniejszyć objawy choroby. Z odpowiedniego leczenia może poprawić jakość życia ze stwardnieniem rozsianym oraz przedłużyć okres remisji.

Objawowe leczenie stwardnienia rozsianego

Kiedy wrażliwy na światło zaostrzenia z zaburzeniami emocjonalnymi lub izolowanych służy: środki wzmacniające, poprawia krążenie krwi, witaminy, przeciwutleniacze, środki uspokajające, antydepresyjne, jeśli to konieczne.

Aby usunąć zwiększonym napięciem mięśni (spastyczność) stosowane środki zwiotczające mięśnie (baklosan). Drżenie, niezborność ruchów kończyn usunięte clonazepam, finlepsin. Kiedy zmęczenie służy neuromidin. Kiedy łamanie oddawanie moczu - detruzitol, amitryptylina, Neostygmina. Przewlekłego bólu, - leki przeciwpadaczkowe (finlepsin, gabapentynę, tekstu), środki przeciwdepresyjne (amitryptylina, Ixel). Depresja, stany lękowe, zespół dystonia autonomicznego usuwane środki uspokajające, środki uspokajające (fenazepam), leki przeciwdepresyjne (amitryptylina, tsipramil, Paxil, fluoksetyna)

Często w stwardnieniu rozsianym potrzebne leki, które chroni tkankę nerwową przed szkodliwymi skutkami (neuroprotekcyjne) - cerebrolysin cortexin mexidol aktovegin i inne.

Stwardnienie rozsiane w czasie ciąży

Pomimo choroby podstępnej, ciąża, wiele zaostrzenia rozsiane występuje znacznie rzadziej. Wynika to z faktu, że układ odpornościowy matki jest tłumione w celu uniknięcia agresywny wpływ na płód, a reakcje autoimmunologiczne ustępują. Jeżeli nasilenie w czasie ciąży nadal zdarza się, w miarę możliwości unikać kortykosteroidy, a leczenie jest prowadzone przez plazmaferezy. Od zapobiegania Copaxone i interferonem beta w czasie ciąży powinno być zaniechane. W ciągu pierwszych sześciu miesięcy po urodzeniu, a wręcz przeciwnie, ryzyko nawrotu jest bardzo wysoka i trzeba być ostrzegł wcześniej o leczeniu zapobiegawczym.

Powikłania stwardnienia rozsianego

Stwardnienie rozsiane prowadzi do niepełnosprawności. Najczęściej występuje to w późniejszych stadiach choroby, gdy objawy nie ustępują po ustępujące zaostrzenie. Ale czasami od samego początku jest bardzo ciężki przebieg choroby z naruszeniem spontanicznego oddychania i czynności serca, w tym przypadku, być śmiertelne.

Zapobieganie Stwardnienia Rozsianego

Prewencja pierwotna (bezpośrednio na celu zapobieganie chorobie) nie istnieje. Możesz być w stanie bronić się przed stwardnieniem rozsianym lub nawrotu, z wyłączeniem jakiejkolwiek infekcji, stresu, urazu, zabiegu chirurgicznego, paleniem.

Palenie niszczy nerwy

Palenie zwiększa ryzyko zachorowania na stwardnienie rozsiane w różnych czasach, pokazuje wspólnych badań amerykańskich i norweskich naukowców. Naukowcy z Uniwersytetu w Bergen (Norwegia) i Gardvardskogo University (USA) wykazały, że dym papierosowy zawiera chemikalia, które są silnymi neurotoksyny. W konsekwencji palaczy bardziej narażeni na rozwój choroby układu nerwowego, w tym nieuleczalne (to ostatnie dotyczy stwardnienie rozsiane). "Okazało się, że spośród 87 zbadanych pacjentów cierpiących na stwardnienie rozsiane, 76 procent w przeszłości byli aktywnymi palaczami, z doświadczenia nie mniej niż 15 lat - powiedział w wywiadzie "wojska lotnicze" Dr Alberto Asher, szef gabinetu. - W związku z tym związek pomiędzy paleniem i tej strasznej choroby, nie ma wątpliwości."

Ale często istnieje potrzeba przeciwdziałania narkomanii zaostrzenia jeśli choroba występuje z ciężkimi objawami i nasilenie jeśli zdarza się to często. Korzystanie immunomodulatory - leki, które powodują, że układ odpornościowy działa prawidłowo: interferon beta (Betaferon, Rebif, avaneks) i Copaxone. Leki te są stosowane w iniekcji codziennie, co drugi dzień lub mniej - przez wiele lat. Przyjmowanie tych leków zwiększa czas trwania remisji, zmniejsza objawy zaostrzeń i pomaga spowolnić postęp stwardnienia rozsianego.