Vneorgannye zaotrzewnowy guza

Vneorgannye zaotrzewnowy nowotworu - grupy nowotworach pochodzących z tkanek przestrzeni pozaotrzewnowej oraz tkanki tłuszczowej, mięśni, tkanki łącznej i nerwów, węzłów limfatycznych, naczyń limfatycznych i komórek krwi i zarodkowych. guzy pozaotrzewnowych grupa nie obejmuje procesów nowotworowych w narządach znajdujących się w tej przestrzeni, a także ogniska przerzutowe zaotrzewnowego węzłów chłonnych nowotworów w innych miejscach. Powody łączenia tych różnych zaburzeń, w tej samej grupy są podobne funkcje kliniczne, ogólne metody diagnostyki i terapii.

guzy pozaotrzewnowych może być łagodny lub złośliwy. Rzadko, różne dane są od 0,03 do 0,3% całkowitej ilości nowotworu. Niektórzy eksperci uważają, że liczba ta jest niedoszacowana ze względu na trudności diagnostyczne w wykrywaniu choroby. Znalezione głównie w wieku 50 lat i starszych. Obie płcie są dotknięte równie często. Leczenie prowadzone przez ekspertów w dziedzinie onkologii, neurologii i chirurgii naczyniowej.

Klasyfikacja guzy pozaotrzewnowych

Przestrzeni zaotrzewnowej zwana przestrzeń pomiędzy ulotce tylnej otrzewnej, przepona, mięśnie pleców, kręgosłupa i mięśni wykładania dna miednicy. W tym obszarze anatomicznym zlokalizowane trzustki, nerki, nadnercza, moczowodów, część dwunastnicy i jelita grubego. Przestrzeń pomiędzy korpusami wypełnione włóknem, w którym są splotów nerwowych, węzłów chłonnych, krwi i naczyń limfatycznych. Zaotrzewnowy powięź tłuszcz jest podzielony na kilka sekcji.

Vneorgannymi guzy pozaotrzewnowych obejmuje wszystkie węzły znajdujące się w tym miejscu, z wyjątkiem guzów pochodzących z powyższych organów, a także ogniska przerzutowe w węzłach chłonnych i nowotworów kiełkujących w przestrzeni pozaotrzewnowej z innych obszarów anatomicznych (na przykład z jamy brzusznej). W samym sercu najbardziej popularnej klasyfikacji guzów przestrzeni zaotrzewnowej, stworzonych przez Ackermana w 1954 roku, są szczególnie Gistogeneticheskaja nowotwór. Zgodnie z tą klasyfikacją są trzy podgrupy dużych guzów: mezodermy neurogenne, oraz elementy pochodzące z tkanek embrionalnych.

Mezodermy guzy pozaotrzewnowych:

• Pochodzący z tkanki tłuszczowej: tłuszczak (Niezłośliwe) i tłuszczakomięsak (Złośliwą).
• Pochodzące z mięśni gładkich: mięśniakowatość (łagodne) i mięsak gładkokomórkowy (złośliwą).
• Pochodzące z mięśni prążkowanych: mięśniak prążkowanokomórkowy (łagodne) i prążkowany (Złośliwą).
• Pochodzące z tkanki łącznej: włókniaka (łagodnego) i włókniak (Złośliwą).
• Pochodzące z naczyń krwionośnych: naczyniak (łagodnego) i mięsak (złośliwą) hemangiopericytoma (łagodne i złośliwe).
• Pochodzące z naczyń limfatycznych: lymphangioma (łagodne) i lymphangiosarcoma (złośliwe).
• Pochodzące z pozostałości pierwotnego mezenchymy: śluzak (łagodne) i miksosarkomy (złośliwą).
• Niejasne histogenezie: ksantogranulemy (łagodny).

Guzy neurogenne pozaotrzewnowych:

• Pociski pochodzące z nerwów nerwiakowłókniaki (łagodnego) neyrolemommy (łagodne i złośliwe).
• Pochodzące od zwojów współczulnych nerwów: ganglioneuroma (Niezłośliwe) i ganglioneyroblastomy (Złośliwą).
• Pochodzi z komórek chromochłonnych i nehromafinnyh vneogranno paraganglia i nadnerczy miejscach tkanki położone: przyzwojaków (łagodne, złośliwy) pheochromocytoma, raka komórek nadnercza.

Pozaotrzewnowych nowotwory zarodkowe z pozostałości: potworniaki, struniak.

Przyczyny nowotworów pozaotrzewnowych

Przyczyny guzów przestrzeni zaotrzewnowej nie została jeszcze wyjaśniona. Badacze zidentyfikowali szereg czynników przyczyniających się do rozwoju tej patologii. Wśród tych czynników - specyficzne i niespecyficzne zaburzenia genetyczne, ekspozycję na promieniowanie jonizujące i niektórych substancji chemicznych. W ewentualnym związkiem z promieniowaniem jonizującym oznacza większe prawdopodobieństwo guzów pozaotrzewnowych u pacjentów uprzednio leczonych z radioterapią w leczeniu innych raków.

Są badania wskazujące na zwiększone ryzyko rozwoju pewnych typów nowotworów tej lokalizacji, gdy wystawione na działanie herbicydów i pestycydów, w szczególności dioksyn i - pochodne kwasu fenoksiatsetonovoy. Mechanizm stymulacji wzrostu guzów przestrzeni zaotrzewnowej w tych przypadkach, które nie zostały jeszcze wyjaśnione. Istnieją wersje jako bezpośredni skutek i efekt pośredni wskutek immunosupresji w toksycznych chemikaliów.

Objawy pozaotrzewnowych nowotwory

guzy pozaotrzewnowych funkcja jest długotrwały brak objawów klinicznych, ze względu na obecność dużych ilości luźnych włókien i ruchliwości względnej sąsiadujących narządów. Niektóre nowotwory osiągną ogromne rozmiary, nie powodując zaburzenia czynnościowe dróg moczowych i przewodu pokarmowego. W literaturze opisane są poszczególnych składników w wadze od 13 do 51 kg.

Inną typową cechą jest brak specyficznych objawów zaotrzewnowy nowotworowych. Obraz kliniczny choroby nie jest w wyniku nowotworów widzenia, a jego lokalizacja (u dołu, u góry lub z boku zaotrzewnowej), lub odległość od innych narządów i struktur anatomicznych (naczyń krwionośnych, nerwów, kanałów chłonnych). Pacjenci z nowotworami zaotrzewnowych zwykle najpierw udać się do lekarza z powodu uporczywego bólu w jamie brzusznej. Na palpacyjnie u 80% pacjentów określonych węzłach różnej wielkości i konsystencji. W połowie próbkowania nowotworów pozaotrzewnowych towarzyszy ból o różnej intensywności.

Są skargi nudności, wymioty, wczesne uczucie sytości, a pojawienie się naruszenia krześle. Gdy nowotwory zlokalizowane w dolnej części przestrzeni pozaotrzewnowej można zaobserwować zaburzenia oddawania moczu spowodowanych kompresją pęcherza. Kiedy wysoko umieszczone guzów przestrzeni zaotrzewnowej czasami rozwijać duszność, spowodowane przez nacisk na membranę. We wczesnych stadiach, wielu pacjentów są identyfikowane i hipotermia nadmierna potliwość kończyny dolnej w chorym. W późniejszych stadiach choroby, kończyn hipotermia zastąpione hipertermii. Rozwój tego objawu podczas guzów spowodowanych zaotrzewnowych początkowego i kolejnego podrażnienie nerwu współczulnego porażenia.

Podczas kompresji dużych żyłach, znajdujących się w przestrzeni zaotrzewnowej, obserwowano obrzęk i żylakowatość w kończynach dolnych. W 25-30% pacjentów zidentyfikowano zaburzenia neurologiczne. W złośliwych guzów przestrzeni zaotrzewnowej w zaawansowanym stadium utrata masy ciała, utrata apetytu, Gorączka nieznanego pochodzenia i ogólnie hipertermii. Nowotwory lokalizacji często powtarzać, ale rzadko przerzuty. Charakterystyczne przerzuty do wątroby i płuc. Rzadsze nowotwory wtórne w jajnikach i węzłów chłonnych.

guzy diagnoza pozaotrzewnowych

Rozpoznanie opiera się na dolegliwości, wyniki oględzin i badań dodatkowych. U pacjentów z podejrzeniem nowotworu zaotrzewnowego skierowane do tomografii komputerowej i MRI jamy brzusznej i zaotrzewnowego przestrzeni. Możliwe są te metody diagnostyczne do określenia struktury i lokalizacji nowotworów, ocena stopnia zajęcia narządów i otaczającą wykrywania odległych przerzutów w wątrobie. Ze względu na wiele właściwości (kształt, gęstość, w obecności lub przy braku kapsułki, poziom stopnia homogeniczności unaczynienia) po tomografii komputerowej i MRI Specjalista może ocenić złośliwości nowotworu zaotrzewnowego wcisnąć rozsądne założenia o typie nowotworu.

W celu oceny stanu przewodu pokarmowego i dróg moczowych stosować metody roentgenopaque (irrigoscopy i wydalniczy urografii). W celu określenia nowotworów germinalnych określonych testów do oznaczania z alfa-fetoproteiny i ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej. Ponieważ główne leczenie nowotworów pozaotrzewnowych rodnik jest ich usuwanie, biopsja nie odbywa się normalnie z powodu wysokiego ryzyka zanieczyszczenia i brak badaniu wykonalności. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ogrodzenie jest materiał do operacji planowania, określając nowotwór resekcyjności lub wyeliminowanie zmian przerzutowych charakterze onkologicznym.

Leczenie i rokowanie guzów pozaotrzewnowych

Jedyną radykalną metodą leczenia jest zabieg chirurgiczny. W zależności od lokalizacji nowotworu zaotrzewnowego usunięto za boczny dostęp laparotomii w linii środkowej lub piersiowo dostępu. Więcej niż połowa pacjentów chirurgii obejmuje resekcję sąsiednich organów: nerki, trzustki, dwunastnicy lub okrężnicy. Skuteczność przed- i pooperacyjnej radioterapii i chemioterapii guzów przestrzeni zaotrzewnowej nadal jest w wątpliwość. Wskazania do stosowania tych procedur medycznych jest udowodnione nowotworów złośliwych w przypadku wątpliwości w jego funkcjonalności.

Dane dotyczące funkcjonalności guzów przestrzeni zaotrzewnowej znacznie się różnią. W piśmiennictwie podane są w zakresie 25% do 95% resekcyjności tych guzów. Pooperacyjne śmiertelność po usunięciu guzów pozaotrzewnowych wynosi około 5%, a prawdopodobieństwo wznowy w długim okresie - 50%. Do 5 lat po operacji przetrwać mniej niż 10% pacjentów z nowotworami złośliwymi. W łagodnych nowotworów pozaotrzewnowych rokowanie jest korzystniejsze jednak duże prawdopodobieństwo nawrotu wymaga dużej liczby powtarzalnych operacji.