Zwichnięcie

Dyslokacji - stan patologiczny, w którym powierzchnie szczeliny są przesunięte w stosunku do siebie nawzajem. Skręcona uważane dystalny (najdalej od ciała) kończyn. Wyjątek - przemieszczenie obojczyka (w tytule wskazuje koniec zwichnięty kości) i przemieszczone kręgu (oznaczony przez leżącą kręgu). Zwichnięcie jest stosunkowo często patologia w traumatologii. Traumatyczne dyslokacje stanowią 1,5-3% ogólnej liczby urazów układu mięśniowo-szkieletowego. Leczenie urazu skręcenia udział, co najmniej - ortopedów.

anatomia

Wspólny - ruchome połączenie dwóch lub większej liczby kości objętych błony maziowej stawowej rozdzielone szczeliną i połączone między kapsułki i więzadeł. Istnieje kilka typów złączy (eliptyczny, bloczkowy, kuliste, siodło), ale niezależnie od postaci, są utworzone przystające (pokrywającą kształtu, komplementarne) powierzchni. W związku z tą konstrukcją, gdy ruchome powierzchnie szczeliny ślizgać się w stosunku do siebie, a złącze działa jak zawias. Ruch jest spowodowane mięśni dołączonych do kości powyżej i poniżej stawu. Napięcie mięśni ciągnie kości w określonym kierunku, jak i kapsułki oraz przytrzymania stawowej więzadła końce przed nadmiernym przemieszczeniem. Gdy występuje przemieszczenie względne przemieszczenie końców kości, które tworzą połączenia. Powierzchnie nie są już „mecz”, ruch staje się niemożliwy.

Upraszczając, istnieją trzy główne mechanizmy powstawania dyslokacji. Urazowe - w wyniku zwiększonej przyczepności mięśni, bezpośredniego uderzenia lub gwałtownego zderzenia z pośrednim obrażeń z końców stawowych kości są przesunięte nadmiernie. Wpływ jest zbyt silny, kapsuła nie wstać i podarte, możliwe jest również rozdarty więzadła. Patologiczny - ze względu na różne procesy patologiczne kapsułek wytrzymałościowych i więzadeł jest zmniejszona, tracą zdolność do utrzymywania stawowej końce kości w prawidłowym położeniu nawet w niewielkich oddziaływań, więc przemieszczenie może wystąpić w normalnych ruchów niewymuszone. Wrodzona - w związku z nieprawidłowościami rozwojowymi wspólnych struktur (kości, więzadeł, kapsułki) wspólne powierzchnie początkowo nie pasują lub nie odbywają się w prawidłowym położeniu.

Klasyfikacja dyslokacji

Biorąc pod uwagę stopień przemieszczenia Izolowane pełnej skręcenia, w których wspólne końce odbiegają całkowicie i nadwichnięcie w których przechowywane częściowy styk powierzchni połączeniowych.

Ze względu na pochodzenie wyróżnia się:

• Wrodzone zwichnięcie - spowodowane przez wady wspólnych elementów. Najczęstszym wrodzone zwichnięcie stawu biodrowego, rzadko spotykane wrodzona zwichnięcia stawu kolanowego i rzepki.
• Nabyte skręcenia - spowodowane przez uraz lub chorobę. Najbardziej powszechne są traumatyczne zwichnięcia. Kończyny górne są dotknięte 7-8 razy częściej niższe.

Traumatyczne zwichnięcia z kolei dzielą się na:

• Ze względu na ograniczenie uszkodzeń: Świeże (do 3 dni po urazie) nieaktualnych (do 2 tygodni po urazie), przewlekłe (w ciągu 2-3 tygodni od momentu urazu).
• Z naruszeniem lub bez naruszania integralności skóry i tkanek miękkich: bazowych otwartych i zamkniętych.
• Biorąc pod uwagę obecność lub brak komplikacji: nieskomplikowanych i skomplikowanych - towarzyszy uszkodzenia nerwów lub statki, jak również bliskiego nadajnika i złamania dostawowe.

wytwarzają również nieredukowalnego przemieszczenie - grupa ta obejmuje przemieszczenie się pomiędzy nimi tkanek miękkich, zapobieganie redukcja zamkniętej i wszystkich stanów przewlekłych skręcenia.

Ponadto rozróżnia się dwie grupy patologicznych dyslokacji:

• Porażenna dyslokacji - przyczyną rozwoju jest paraliż jednej grupy mięśni z powodu której oporowa mięśnia antagonisty przeważa.
• powtarzały dyslokacji - na nawracające zwichnięcie, która występuje w związku z osłabieniem w kapsułce, mięśni i ścięgien i / lub zmian konfiguracji powierzchni stawowych. Przyczyną rozwoju staje się często do przedwczesnego rozpoczęcia ruchu stawu po redukcji ostrego urazowego dyslokacji. Rzadziej nawykowe zwichnięcie występuje chorób kości i więzadeł (artroza, zapalenie szpiku, paraliż dziecięcy oraz pewne choroby ogólnoustrojowe, takie dziedziczność).

Traumatyczne zwichnięcia - informacje ogólne

Przyczyną urazowego zwichnięcia to zwykle efekt pośredni: uderzenie lub upadek na sąsiednim stawie lub dystalnej części kończyny (na przykład zwichnięcie stawu barkowego może wystąpić, gdy spada na łokcia lub przedramienia), wymuszonego skurczu mięśni, wymuszonej gięcia i wspólnego przedłużenia, skręcanie, pragnienie finału. Mniej szkody wynikają z bezpośredniego urazu (na wspólny kołek lub spadają na niego). Gdy guzy i zanurza często, najczęściej tworzy pojedyncze przemieszczenie (rzadko - perelomovyvih). Kiedy wypadków drogowych, upadków i urazów kombinacja zwichnięcie może występować z innych uszkodzeń układu mięśniowo-szkieletowego (złamania miednicy, złamania kręgów i kończyn) urazowe uszkodzenie mózgu, tępy uraz jamy brzusznej, obrażenia klatki piersiowej i urazy układu moczowo-płciowego.

Ostre traumatyczne zwichnięcia towarzyszy silny ból. kliknięcie lub bawełny są zwykle słyszał w czasie kontuzji. Wspólna jest zdeformowany, pęcznieje, skóra w obszarze zagrożonym może wydawać potłuczony. Ruchy aktywne i pasywne są nieobecne, opór sprężyny jest wykrywany podczas próby ruchów biernych. Może blanszowania i chłodzenia skóry poniżej poziomu uszkodzenia. Jeżeli uszkodzenie lub ściśnięcie nerwów pni pacjent skarży się na drętwienie, mrowienie, oraz zmniejszenie wrażliwości.

Pacjenci z podejrzeniem urazowego zwichnięcia konieczności dostarczenia jak najszybciej do specjalistycznego miodu. instytucja (optymalnym wariancie - w ciągu pierwszych 2-3 godziny), ponieważ w kolejnym pęcznienie i wzrost napięcia mięśni odruch hamowały redukcji. Należy zablokować kończyny za pomocą autobusu lub trójkątne bandaż, aby dać pacjentowi przeciwbólowo i dołączyć do pola zimnej uszkodzeń. Pacjenci z skręceń kończyn dolnych są transportowane w pozycji leżącej, pacjenci z zwichnięcia kończyn górnych - w pozycji siedzącej.

Diagnoza dyslokacji jest narażona na podstawie danych klinicznych i badań radiologicznych. W niektórych przypadkach (zwykle w skomplikowanych skręcenia) przepisać MRI lub CT skanowanie stawu. Gdy prasowanie lub podejrzewa uszkodzenia naczyń i nerwów konsultacji dla pacjenta jest skierowany do chirurga naczyniowego i neurochirurgu. Leczenie odbywa się w centralnej jednostce uraz lub urazu. Potrzebę hospitalizacji ustala lokalizację przemieszczeniem, przy braku lub w obecności powikłań.

Nieskomplikowane skręcenia być redukcja zamknięty. Świeże nieskomplikowane zwichnięć małych i średnich stawów zwykle zmniejszenie lokalnego znieczulenia, zwichnięcia stawów i skręcenia głównych nieświeży - w znieczuleniu ogólnym. U małych dzieci, redukcja we wszystkich przypadkach przeprowadzane w znieczuleniu ogólnym. Gdy otwarte, skomplikowane i przewlekłe zwichnięcia odbyła otwarty redukcji. Następnie mianowany odpoczynek i unieruchomienie bandaż jest stosowana. Czas unieruchomienie określona przez osobliwości i lokalizacji dyslokacji. Przedwczesny usuwanie opatrunku i wczesnego pojawienia wspólnego przemieszczania się w żadnym przypadku nie są dozwolone, to może prowadzić do stałego dyslokacji. Okres rehabilitacji jest przypisany do wykonywania terapii, fizjoterapii i masażu. Pogoda korzystne.

Pierwsze miejsce na rozpowszechnienie traumatyczne trwa zwichnięte ramię, następnie zwichnięcia palca i łokieć. Kilka mniej powszechne zwichnięcie rzepki i biodra.

Urazowe zwichnięcie barku

patologie wysokiej częstotliwości ze względu na szczególne cechy struktury połączenia (głowy kości ramiennej w kontakcie z kostną panewkę wgłębienia na niewielkim stopniu i przeznaczone głównie z mięśni, więzadeł i tkanek miękkich specjalny formacji - obrąbka), duże obciążenia i duża ilość ruchów w stawie. Jeżeli uszkodzenie jest silny ból występuje, jest to uczucie, że ręka nie jest na swoim miejscu. Stawu barkowego jest nienaturalnie: głowa kości ramiennej nie jest widoczna, to jej położenie jest widoczne na gładkiej powierzchni z zaostrzoną górnej krawędzi. Ramię wygląda opuszczone. ręka pacjenta jest zazwyczaj blisko ciała.

W zależności od kierunku przemieszczania głowicy istnieją trzy rodzaje barkowych skręcenia z przodu, z tyłu i na dole. Przemieszczenie przedniej - najczęściej (według różnych źródeł występuje w 80-95% przypadków). Głowica przesuwa się do przodu i to zarówno pod kości kruczej łopatki (w tym przypadku, nie podklyuvovidny przemieszczenie) lub pod obojczyka (podobojczykowej skręcenie). Zazwyczaj przedni dyslokacje towarzyszy drobne uszkodzenia obrąbka (poduszki chrząstki, który jest kontynuacją kostną panewkę jamy łopatki i pomaga ramię czołem w stawie). Tylne zwichnięcie rozwija się rzadko (mniej niż 5,20%), a towarzyszy znacznego uszkodzenia obrąbka. Dolna dyslokacji występuje bardzo rzadko. Gdy taka uszkodzona głowica ramię „idzie” w dół i w górę do momentu ramienia repozycji jest w pozycji uniesionej.

Aby potwierdzić rozpoznanie wykonać badanie radiologiczne stawu barkowego. CT i MRI stawu barkowego zwykle nie jest wymagane, wyjątki są podejrzewane poważne uszkodzenia struktur tkanek miękkich i perelomovyvihi. Nieznaczne zaburzenia ukrwienia i małą drętwienie kończyn zwykle spowodowane przez kompresję wiązek nerwowo-naczyniowych i ustępują samoistnie po redukcji dyslokacji. łamanie brutto czułości może wskazywać na uszkodzenie nerwów i jest wskazaniem do konsultacji z neurochirurgiem.

Redukcja świeżych dyslokacji jest zazwyczaj wykonywane w izbie przyjęć w znieczuleniu miejscowym. Czerstwy zwichnięcie i nieudana pierwsza próba, aby zmienić wskazanie repozycji są w znieczuleniu ogólnym. metoda zazwyczaj używane Dzhanelidze, przynajmniej - sposób na Kocher. Po repozycji ramię jest przymocowana do trzech tygodni. W tym okresie jest przypisany UHF celu zmniejszenia stanu zapalnego i terapia ruchowa (sprawność i stawu nadgarstkowego). Następnie unieruchomienie zatrzymany w złożonych ćwiczeń fizykoterapii dodaje się stopniowo do rozwoju łokciowych i głowicą. Należy pamiętać, że na to potrzeba czasu na uzdrowienie torebki stawowej. Zbyt wcześnie nieupoważnione usunięcie opatrunku (nawet przy braku bólu) może prowadzić do tworzenia się stałego dyslokacji.

Nawykowe zwichnięcie barku

Zazwyczaj występuje po ostrej traumatyczne zwichnięcie undertreated. czynniki przyczyniają się słabością mięśni, wzrost z kapsułką rozciągliwości slabovognutaya Glenoid jamy łopatki i dużej kulistej główki kości ramiennej. Nawykowe zwichnięcie barku towarzyszy mniej intensywnego bólu i może wystąpić nawet przy niskich ekspozycji. Częstość nawrotów zwichnięcia jest bardzo zróżnicowana - od 1-2 razy w roku na kilka razy w miesiącu. Przyczyny awarii stawowej. Wymagać leczenia chirurgicznego. Wskazaniem do zabiegu jest 2-3 i więcej dyslokacje w ciągu roku.

Urazowe zwichnięcie paliczków

Najczęściej rozwijać po trafieniu czubek palca do stosowania siły w kierunku bliższym. Jest ostry ból i zauważalny widoczna deformacja palca w stawie. Ruch niemożliwe. Zwiększenie obrzęk zauważyć. Aby potwierdzić rozpoznanie rentgenowskie przeprowadzenia szczotek. Redukcja jest wykonywana w warunkach ambulatoryjnych w znieczuleniu miejscowym. Następnie umieszcza się bandaż gipsowy i przypisanie UHF.

Urazowe zwichnięcie stawu łokciowego

Przyczyną uszkodzenia staje upadku na wyciągniętą ręką lub ciosem zgiętym ramieniu. W pierwszym przypadku, zwichnięcie z tyłu, w drugim - z przodu. Obrażenia towarzyszy silny ból i obrzęk znaczącej tkanek miękkich. Region łokieć ujawnił poważne deformacje, ruch niemożliwy. puls promieniowy osłabione, często obserwowaną drętwienie. Gdy tylna przemieszczenie głowicy promienia jest odczuwany w przód, natomiast przód - tył. Charakterystyczną cechą zwichnięcie stawu łokciowego Jest to połączenie z Złamania kości łokciowej i promień, jak również uszkodzenie nerwów i naczyń krwionośnych. Aby potwierdzić rozpoznanie odbywa się zdjęcie rentgenowskie stawu łokciowego. Według zeznań mianowany skonsultować neurochirurga i chirurga naczyniowego. Leczenie odbywa się w środowisku szpitalnym. Strategia leczenia zależy od charakterystyki szkód. W większości przypadków redukcja zamknięta jest wykonywana. Jeśli jest to niemożliwe, aby wyprostować zwichnięcia, zestawić lub zachować fragmenty kości (w perelomovyvihah) operacja jest wykonywana.

Urazowe zwichnięcie rzepki

Urazy powstałe w wyniku upadku lub dmuchać na kolana w czasie skurczu mięśnie czworogłowe. Często występują poprzeczne przemieszczenie rzepki (rzepki przesunięte do wewnątrz lub na zewnątrz). Rzadsze skrętny (rzepki obraca się wokół osi pionowej) i poziome (rzepki obraca się wokół poziomej osi i jest wprowadzona pomiędzy powierzchnie stawowe kości tworzących stawu kolanowego) skręcenia. Obrażenia towarzyszy silny ból. Szczep występuje, jest zwiększenie obrzęku. Kolana lekko ugięte, ruch niemożliwe. Palpacyjne określane przesunięcie rzepki. często tam hemarthrosis.

Rozpoznanie opiera się na charakterystycznych objawów i danych kolanowego radiografii. Redukcja nie jest trudna i zazwyczaj odbywa się w znieczuleniu miejscowym. Możliwe jest również zmniejszenie spontanicznej. Kiedy hemarthrosis wykonywane arthrocentesis. Po przywróceniu naturalnego anatomicznego położenia rzepki na szynie nóg jest stosowana przez 4-6 tygodni. Przypisywanie UHF, masażu i fizykoterapii.

Urazowe zwichnięcie stawu biodrowego

Jest to wynikiem urazu pośredniego, najczęściej - w wypadkach drogowych i upadki z wysokości. W zależności od położenia głowy kości udowej może być przód i tył. zwichnięcie stawu biodrowego widać ostry ból, obrzęk, zniekształcenie obszarze zagrożonym, wymuszonej pozycji kończyn oraz skróceniem uda. Ruch niemożliwe. RTG stawu biodrowego jest wykonywana w celu potwierdzenia diagnozy. Redukcja jest wykonywana w znieczuleniu ogólnym w warunkach szpitalnych. Następnie nałożony szkieletu trakcję na 3-4 tygodni, fizykoterapia i terapia ruchowa jest powołany.

wrodzone zwichnięcie

Najczęstszym - wrodzone zwichnięcie stawu biodrowego. Jest to wynikiem niedorozwoju panewki i głowy kości udowej. To jest bardziej powszechne u dziewcząt. Wykrywany natychmiast po urodzeniu. Niemowlęta wykazują ograniczoną uprowadzenia kończyny skrócenie kończyn i asymetria fałdów skórnych. Następnie, nie ma kalectwo w obustronnym zwichnięciem - kaczka chodzić. Diagnozę potwierdzono metodą rentgenowskiej, CT i MRI stawu biodrowego. Leczenie rozpoczyna się od pierwszych miesięcy życia. Stosując specjalne opatrunki gipsowe i opon. Z nieskuteczności leczenia zachowawczego zaleca operację aż do 5 lat.

Drugą najczęstszą wrodzoną zwichnięcie rzepki trwa. W porównaniu do zwichnięcia stawu biodrowego jest dość rzadka anomalia. można wyizolować lub w połączeniu z innymi wady kończyn dolnych. To jest bardziej powszechne u chłopców. Niestabilność objawia się spaceru, zmęczenia oraz ograniczenie ruchu stawu. Rentgenowskie kolana przedstawia niedorozwój i przemieszczenie rzepki. Zwichnięcie usunąć chirurgicznie, przesuwając swój więzadła rzepki.

Jeśli leczenie nie jest przeprowadzane w stawie, który znajduje się w stanie wrodzonego zwichnięcia, rozwój postępowych zmian patologicznych, jest ciężka choroba zwyrodnieniowa stawów, któremu towarzyszy zwiększone odkształcenia kończyn, zaburzenia wsparcia lub zmniejszenie niepełnosprawności. Dlatego wszystkie dzieci z podejrzeniem patologii powinny być pod nadzorem ortopedii dzieci i odbierać terminowe odpowiedniego leczenia.