Powtarzały dyslokacji

powtarzały dyslokacji - Pierwotne wynik traumatyczne zwichnięcie, znamienny tym, że powierzchnię stawową stawu kilkakrotnie przemieszczać się względem siebie. W przeciwieństwie do pierwotnej zwichnięcia, co jest wynikiem znacznego wpływu traumatycznych, nawykowe zwichnięcie występuje przy minimalnym urazie lub codziennych czynności (podnoszenia ciężkich przedmiotów, ostre ruchy, mycie, czesanie i tak dalej. D.).

Często rozwija zwykłego zwichnięte ramię. Nawykowe zwichnięcie innych stron (zwykle zwichnięcie rzepki, łokieć, żuchwa i tak dalej. zm.) występują znacznie rzadziej. Młodzi ludzie cierpią z powodu tej choroby częściej u pacjentów w podeszłym wieku.

przyczyny

Nawykowe zwichnięcie może wystąpić z powodu:

• ciężkie zwichnięcie pierwotne traumatyczne towarzyszą znaczne szkody do torebki stawowej otaczających stawy ścięgna, więzadła i myshts-
• Stawowe wady powierzchniowe powstałe podczas początkowego dyslokacji (na przykład, przez sprasowanie ramiennej krawędzi głowicy kostną panewkę ustnej) -
• Późne poszukiwania pomoschyu- medycznej
• brak unieruchomienia, niewystarczająca unieruchomienia lub przedwczesnej prekrascheniya-
• nadmierne ćwiczenia w okresie rekonwalescencji po urazie.

Nawykowe zwichnięcie barku

Występuje u 16% pacjentów w przeszłości cierpieli traumatyczne zwichnięcia barku. Ryzyko zwykłego zwichnięcia stawu barkowego jest zwiększona o:

• duża kulista głowa kości ramiennej kosti-
• Rozszerzone sustava- kapsułka
• małe mieszkanie Glenoid jamy lopatki-
• paraliż, niedowład i mankiet słabość rotatorów (mięśni, zablokowanie stawu barkowego) o różnej etiologii.

objawy

Zazwyczaj choroba rozwija się w ciągu sześciu miesięcy od daty repozycji zwichnięcia urazowego. Częstotliwość powtarzania zwykłych zwichnięcia barku może znacznie się różnić. U niektórych pacjentów nawykowe zwichnięcie stawu barkowego występuje 1-2 razy w roku, inne - kilka razy dziennie. Z każdym nawrotów patologiczne zmiany w stawach stają się bardziej wyraźne i odstępy czasowe pomiędzy dyslokacji stopniowo zmniejszać.

W przeciwieństwie do pierwotnej urazowego zwichnięcia, zwykłego przemieszczenie łopatki To nie towarzyszy silny ból. Ból jest zazwyczaj słabe lub nieobecne. Pacjenci zmniejszyć przemieszczenie własnych i rzadko odnoszą się do traumatolog.

W niektórych przypadkach pacjenci mają częściowy nawykowe zwichnięcie stawu barkowego towarzyszy poczucie niestabilności. Wcześniej ta patologia jest nazywany podwichnięcia stawu. Obecnie stan ten nazywany jest „wspólne niestabilność” i jest traktowane jako rodzaj stałego zwichnięcia barku.

Z biegiem czasu, ruch stawu staje się ograniczony, rozwija deformując ostaoartroz. Pacjenci skarżą się chrzęstem i podczas ruchów wspólnego pobolewania pogarsza wysiłku. Otaczający wspólnych mięśnie stopniowo atrofia, jest słabość w kończynach.

diagnoza

Diagnoza nawykowe zwichnięcie barku jest ustalane na podstawie charakterystycznego wywiadu klinicznego i badań danych zewnętrznych. Zmiany radiologiczne po redukcji dyslokacji nie można ustalić. W niektórych przypadkach wykazały oznaki deformując artroza. W niektórych przypadkach, w celu wyjaśnienia zmian zachodzących we wspólnym postępowania USG stawu barkowego.

leczenie

Zabieg operacyjny nawykowe zwichnięcie tylko. Kiedy nawykowe zwichnięcie barku wskazaniem do leczenia chirurgicznego jest 2 lub więcej nawroty dyslokacji w ciągu roku. Istnieje wiele metod leczenia chirurgicznego zwykłego zwichnięcia stawu barkowego. Dobór metod operacyjnych zdefiniowane cechy strukturalne i charakter zmian patologicznych w stawie, poziom traumy i innych czynników.

Wszystkie operacje stałego przemieszczeniem ramion, które znajdują się w urazem mogą być podzielone na:

• osteoplastic operatsii-
• chirurgia wzmocnienie sustava- kapsułki
• chirurgia plastyczna na ścięgien i mięśni;
• operacji przy użyciu transplantatov-
• Połączone metody (na przykład, połączenie z tworzywa sztucznego ze wzmocnieniem ścięgien kapsułek, etc.).

Po operacji, ramię pacjenta jest ustalony specjalny bandaż. Czas unieruchomienia zależy od rodzaju zabiegu i może wahać się od 1 tygodnia do 1 miesiąca. Pacjent został przepisany fizykoterapii, aby wzmocnić mięśnie obręczy barkowej. Czas trwania okresu rehabilitacji - 2-4 miesięcy. Razem obciążenie stawu może sześciu miesięcy po operacji.

Nawykowe zwichnięcie rzepki

Trzecia częstotliwość wniosków o pomoc wyspecjalizowanego patologii stawu kolanowego. Występuje po urazowego zwichnięcia rzepki. Prawdopodobieństwo wystąpienia zwykłego zwichnięcie rzepki wzrasta o zwiększonej elastyczności więzadeł kolana, rzepki jest umieszczona zbyt wysoko, zrostu wspierającą więzadła rzepki uszkodzonej przez traumatyczne zwichnięcia.

Nawykowe zwichnięcie rzepki towarzyszy ból słaby lub bezbolesny, a często zmniejszyć siebie. Każdy charakterze powtarzającym zwichnięcie rzepki i kłykcia kości udowej zewnętrznym zderzają się ze sobą. Jednak ich wspólne powierzchnie są uszkodzone. Zmiany patologiczne w stawie są zaostrzane przez obecność „stawów myszy” (chrząstki fragmentów w momencie ucieczce i podstawowym pływającym wolny dyslokacji w stawie), które są diagnozowane za pomocą ultradźwięków lub metodą rezonansu magnetycznego kolana.

Dla pełniejszego rozpoznania zmian w stawie odbywa się artroskopii stawu kolanowego.

Operacja wybór ze zwykłego zwichnięcia rzepki jest obecnie artroskopowe zabieg usuwania i odzyskiwania wspólnego myszy obsługuje więzadła rzepki.