Agorafobia

Agorafobia - lęk trwały niewyjaśnione pobyt w tłumie, w otwartej przestrzeni i innych miejscach, że nie można zostawić bez echa w trakcie rozwoju ataku paniki, przejaw bezradności lub „utraty twarzy”, rzekomo potwierdzające niewybaczalną słabość pacjenta lub nieodpowiednich standardów postępowania w miejscach publicznych. Może wystąpić, gdy ataki paniki, lęku napadowego, uogólnione zaburzenie lękowe, fobia społeczna, Inne choroby umysłowe, zaburzenia nerwicowe, a graniczny.

Pacjenci cierpiący na agorafobię, nie mogą korzystać z transportu publicznego, nie może dostać się do pracy, aw ciężkich przypadkach może i nie wychodzić z domu. To poważnie ogranicza ich możliwości zawodowe i społeczne, a także ich osobiste relacje z innymi ludźmi. Agorafobia jest jednym z najtrudniejszych fobie i często prowadzi do niepełnosprawności. Agorafobia Leczenie prowadzone przez ekspertów w dziedzinie psychologii, psychoterapii i psychiatrii.

Przyczyny agorafobii

Z punktu widzenia pacjentów, ich lęki niewytłumaczalnych, bezpośredni związek pomiędzy agorafobii i ostrego lub przewlekłego urazu emocjonalnego często nie można odnaleźć. Niektórzy mówią, że po raz pierwszy pojawił się strach w okolicznościach związanych z problemami zdrowotnymi lub niepożądanych stanów psychicznych, takich jak zmęczenie, ostrej niewydolności oddechowej, obniżenia ciśnienia krwi lub ciepła i duszności z mieszaniem przed badaniem lub ciężkiego rozmowy osobistej i m. s.

W rzeczywistości, rozwój agorafobii spowodowany przez kombinację kilku czynników fizycznych i psychicznych, których znaczenie może znacznie się różnić. Zazwyczaj jest ona oparta na niskim poziomie zabezpieczenia podstawowego (poziom odczucia bezpieczeństwa na świecie, który jest położony w dzieciństwie i dotyka całe późniejsze życie ludzkie). Z jakiegoś powodu u pacjentów z dzieciństwa tworzą stabilny obraz siebie jako wrażliwego, bezbronny, bezradny, nie mogąc poradzić sobie z okolicznościami, a obraz świata jako substancje niebezpieczne, grożące przestrzeń, nie odpuszczając słabości i porażek.

Oprócz cech edukacji są ważnymi cechami charakteru pacjentów. Agorafobię często rozwija się u osób wrażliwych, wrażliwych, skłonnych do zakłócania ukryć swoje uczucia, „zaoszczędzić” negatywne emocje. Czasami agorafobia występuje po ostrych zdarzeń traumatycznych: poważnej choroby, fizyczne lub seksualne, śmierć bliskiej osoby, katastrof naturalnych, utrata pracy lub pobytu na terytorium operacji wojskowych.

Według badań, niektórzy pacjenci z agorafobii złamanym relacji z przedsionkowego proprioceptywnych i wizualnych systemów percepcyjnych. Zazwyczaj ludzie mogą łatwo utrzymać równowagę, koncentrując się na trzy rodzaje sygnałów: proprioceptywną, dotykowe i wizualne. Jeśli bilans jest utrzymywany wyłącznie lub głównie za pomocą sygnałów wizualnych i dotykowych dezorientacji możliwym podczas pobytu w poruszającej tłumie, w kontakcie ze nachylonej powierzchni i dużej otwartej przestrzeni z minimum punktów orientacyjnych.

Mówi relacja z agorafobii dziedzicznych zmian poziomu niektórych hormonów w mózgu. U pacjentów z agorafobii często obserwowane dystonia naczyniowy i cardiopsychoneurosis. Eksperci również pamiętać, że przy odpowiednim przedchorobowego agorafobii może rozwinąć się w wyniku nadużywania alkoholu, używek (w tym - kofeina), Benzodiazepiny i leki narkotyczne.

Objawy agorafobii

Tradycyjnie nazywa agorafobia lęk przestrzeni otwartych, ale te dni interpretacja terminu znacznie wzrosła. Pod zrozumieć strach agorafobię sytuacjach poza strefę komfortu pacjenta. Pacjenci z agorafobii mogą odczuwać lęk podczas podróży z dala od domu, pozostań w otwartej przestrzeni w zatłoczonych miejscach publicznych oraz w miejscach, które nie mogą opuścić niezauważone (transport publiczny podczas podróży, fryzjer krzesła podczas fryzury). Przyczyną strachu lęku staje się publicznie zademonstrować swoją bezradność przed hańbą otaczającej utratę kontroli i rozwoju ataku paniki.

Zazwyczaj poziom lęku jest zmniejszona, jeśli istnieje osoba, której ufa pacjentów. Nasilenie objawów agorafobii oraz listę niepokojących sytuacjach może być bardzo różna. Niektóre z nich posiadają alarm występuje tylko podczas pobytu w kwadraty lub w środkach transportu publicznego, inni nie mogą chodzić bez opieki, ale mogą swobodnie poruszać się samochodem, inni w ogóle nie wyjść z domu, a czasami nawet w domu nie może być sam. Charakterystyczną cechą agorafobii jest uniknięcie sytuacji niebezpiecznych. Pacjenci organizować swoje życie tak, aby nie okazać się w środowisku lub okoliczności, które powodują niepokój.

Po wstrzyknięciu do niepokojących okolicznościach tachykardia, szybki płytki oddech, pocenie się, zawroty głowy, głowy, drżenie, nudności, dyskomfort w żołądku i jelitach, oraz trudności w połykaniu. Fizyczne objawy towarzyszą strachu aby odkryć ich panikę innym, oszaleje lub umrze. Za niepokojące okoliczności powszechnie obserwowane oczekiwania boją (pacjent zaczyna się martwić, z góry wiedząc, że po jakimś czasie będzie musiał opuścić strefę komfortu).

Pacjenci z agorafobii cierpią z powodu zwątpienia i niską samoocenę. Czują się bezsilni, obawiając się, że nie mogą przetrwać bez pomocy innych ludzi czują, że tracą kontrolę nad swoim życiem. Pacjenci często rozwijać agorafobii depresja. Nie może być pewien nawrót choroby, w którym pacjent jest „pozyskanie” od choroby dla niektórych przestrzeni i rozszerzenie strefy bezpieczeństwa, to traci swe (zwykle straty występują w przypadku jakichkolwiek dodatkowych traumatycznych okolicznościach).

leczenie agorafobia

Najbardziej skuteczną metodą leczenia agorafobii jest terapia poznawczo-behawioralna. Ta terapia krótkoterminowa, podczas którego lekarz wspólnie z pacjentem identyfikacji myśli i przekonania, które powodują rozwój lęku podczas odwiedzania niebezpiecznych witryn. Następnie pacjent zaczyna stopniowo popadają w przerażającej sytuacji, na początku - przy wsparciu specjalisty, a następnie samodzielnie. Jest to psychologiczny odczulanie pacjent przyzwyczaja się do przerażających sytuacjach, a poziom lęku maleje.

W obecności współistniejących depresji, lęku napadowego i podobnych chorób psychoterapeutyczne obróbkę prowadzi się w kontekście terapii lekowej z wykorzystaniem leków przeciwdepresyjnych i leków uspokajających. Należy pamiętać, że substancje hamujące na ośrodkowy układ nerwowy, może utrudniać terapię poznawczo-behawioralna, więc podczas leczenia jest konieczne, aby wyeliminować stosowanie alkoholu i leków uspokajających podjętej ściśle przepisane przez lekarza (zwykle te leki są powoływani przez krótki okres czasu, aby ułatwić stan pacjenta przed rozpoczęciem działania leków przeciwdepresyjnych ).

W obecności ciężkim urazie i konfliktów wewnętrznym może wymagać długotrwałego leczenia z terapii, terapii Gestalt psychoterapii, Psychodrama terapii egzystencji i innych metod. Wszystkie te techniki mają na celu nie pozbyć się agorafobii i eliminowanie postaw, postrzegania siebie i postrzegania osobliwości, które przyczyniają się do powstawania i zachowania obaw - bez czynienia z tych mechanizmów psychologicznych po agorafobii CBT po pewnym czasie może powrócić lub przekształcone do innego fobii.

Rokowanie agorafobii zależy od głębokości i nasilenia problemów psychologicznych, powodując choroby, cech indywidualnych pacjenta, obecność towarzyszących patologii somatycznych i psychicznego. Szanse odzyskania są zwiększone, jeśli istnieje wyraźna motywacja, świadoma współpraca z psychologiem, psychoterapeutą lub psychiatrą i precyzyjne wykonanie wszystkich porad ekspertów.