Lęku napadowego

zaburzenie paniczne (dawniej - dystonia naczyniowy z przebiegu kryzysu cardioneurosis, cardiopsychoneurosis) - zaburzenie psychiczne, głównym objawem, który jest ataki paniki, nie dotyczy konkretnej sytuacji lub okoliczności. Należy ona do kategorii typowych zaburzeń psychicznych. Poszczególne doświadczających ataki paniki od 10 do 20% populacji. Lęk paniczny, w zależności od różnych źródeł, cierpiących od 0,5 do 3% światowej. U kobiet, to patologia jest wykrywany w 2-5 razy częściej niż mężczyźni.

Lęk napadowy zazwyczaj rozwija się w drugiej lub trzeciej dekadzie życia. Rzadko występuje u dzieci i osób starszych. Skłonność do przewlekłego przebiegu falisty. W 70% przypadków choroba jest skomplikowana depresja, w 20% przypadków wywołuje uzależnienia od leków i alkoholizm. To zwiększa prawdopodobieństwo samobójstwo. Leczenie lęku napadowego jest prowadzone przez ekspertów w dziedzinie psychoterapii i psychologii klinicznej.

Przyczyny lęku napadowego

Istnieje kilka teorii powstania choroby. Zwolennicy teorii genetycznej oznaczać predyspozycje genetyczne - zespół lęku napadowego dotyka 15% pacjentów bliskich krewnych. Wielu ekspertów uważa, że ​​rozwój zaburzeń związanych ze wzrostem poziomu katecholamin (amin biogennych produkowanych przez korę nadnerczy). Psychoanalitycy uważają, że lęku napadowego jest wynikiem ochrony nieskuteczne nieświadomych destrukcyjnych impulsów wywołujących lęk.

Najbardziej popularny jest obecnie uważany teoria poznawcza. Następni tej teorii uważa się za zaburzenia napadowego w wyniku błędnej interpretacji ciała nietypowych sygnałów. Przyczyną tych sygnałów zwykle staje zmęczenie, brak snu, stresu, stanu kaca odczuwanego po ostrych chorób zakaźnych lub odbierać duże ilości napojów zawierających kofeinę.

Pierwszy atak w lęku napadowego wynika z nietypowej dolegliwości: zawroty głowy, kołatanie serca, osłabienie w nogach, lub duszność. Mózg interpretuje ten dyskomfort jako oznakę poważnego cierpienia fizycznego. Poziom niepokoju wzrasta. We krwi u pacjentów z zaburzeniami lękowymi wyrzuca dużej ilości adrenaliny, wpływa na działanie autonomicznego układu nerwowego. Prowadzi to do wzmocnienia istniejących objawów i pojawienia się nowych nietypowych wrażeń. W organizmie jest wegetatywny burza, towarzyszy katastroficznych myśli o śmierci. Intensywność wzrasta alarmowych ponadto tworzy atak paniki.

Nietypowe, niewyjaśnione i wyjątkowo nieprzyjemne odczucia wywołują lęku napadowego pacjenta, aby wyznaczyć nową wersję tego, co się dzieje. Ilość katastrofalne myśli wzrasta. Ktoś boi się umrzeć, ktoś - get crazy, kogo - hańbą dla ludzi, utraciwszy kontrolę nad swoim zachowaniem. Często wszystkie te obawy są połączone i powiązane. Z powodu obaw o pacjenta jest bardziej skoncentrowany na sygnały swojego ciała. Najmniejszy dyskomfort prowokuje nowy atak paniki. Błędne koło rozwija lęku napadowego.

Objawy lęku napadowego

Głównym objawem lęku napadowego są regularne lub okresowe ataki paniki. Średni czas trwania ataku paniki, zaburzeń wynosi 10 minut, ale może być tak krótki (od 1 do 5 minut), a wydłużony ataku (pół godziny i więcej). Częstotliwość ataków mogą się znacznie różnić - od kilku razy w roku do kilku razy w tygodniu lub codziennie.

Z biegiem czasu, niektórzy pacjenci, którzy są zaznajomieni z przyczynami i objawami lęku napadowego, częściowo przeszkolony kontrolować swoje zachowanie podczas ataku paniki. Niektórzy pacjenci, aby uniknąć rozwoju ataku na pełną skalę, należy wykonać pewne działania (myślę sobie, chodząc po pokoju lub opuścić pokój, napiętej i rozluźnić mięśnie, i tak dalej. N.). Inne tłumią objawy i cierpią intensywny atak niemal niezauważalnie.

Typowym objawem lęku napadowego jest niekontrolowany strach. Początkowo pacjenci cierpiący na choroby, wyjaśnić ten strach przed strachem oszaleć, umrzeć albo stracić przytomność. Po przestudiowaniu przyczyny lęku napadowego spadków strachu, ale nie całkowicie nie znikną, a często staje się niejasne ( „Wiem, że nie istnieje realne niebezpieczeństwo, ale czuję, że coś złego się stało, a ja nie mogę do tego dopuścić”).

Wśród innych charakterystycznych objawów lęku napadowego - zawroty głowy, niewyraźne widzenie, uczucie utraty równowagi, szybki oddech i tętno, dreszcze lub gorączka, napięcie mięśni lub osłabienie mięśni, drżenie kończyn, wewnętrznym drżeniem, pocenie się, nudności, trudności w połykaniu, parcia na mocz i t. e. Oprócz wyżej wymienionych objawów wegetatywnych podczas ataku paniki, zaburzenia występują depersonalizację i DEREALIZACJA. Objawy ataku paniki może być stały lub zmieniać się od jednego do drugiego ataku. Nasilenie objawów i liczba może się różnić.

W odróżnieniu od ataków paniki Zaburzenia lękowe, w lęku napadowego ataki występować bez związku z okolicznościami zewnętrznymi. To sprawia, że ​​nieprzewidywalne ataki paniki, wywołuje alarm i stałą troskę. Zachowanie pacjentów z zaburzeniami lękowymi różna. Rzadko wychodzi z domu, starają się zminimalizować stres fizyczny, nie są pozostawione same lub, alternatywnie, zapewnienie warunków, w których możliwe jest poślizgu cicho z pokoju w przypadku ataku, i tak dalej. D. ograniczonej dostępności, możliwości zaburzeń odżywiania.

U niektórych pacjentów, lęku napadowego, ataki występują głównie w nocy. Z tego powodu pacjenci boją się iść do łóżka, mają trudności z zasypianiem i cierpiącego bezsenność. Ataki męczące, zakłócając normalnego rytmu życia i poczucie bezradności często powoduje depresję. Część pacjentów, starając się wyeliminować objawy lęku napadowego lub zmniejszyć ich intensywność, zaczynają przynosić alkoholu, narkotyków i środków uspokajających, które mogą stać się przyczyną alkoholizmu i nadużywania substancji. Często nie jest wykluczenie społeczne i pogorszenie stosunków w rodzinie.

Diagnoza lęku napadowego

Diagnoza umieścić na podstawie skarg pacjenta, historii medycznej i konkretnych wyników badań. W diagnostyce zaburzeń panicznych wykluczyć somatyczne choroba zdolny wywołać podobne objawy, w tym - niedoczynność tarczycy, cukrzyca, Choroby przytarczyc, choroba Cushinga, pheochromocytoma, przewlekła obturacyjna choroba płuc, zatorowość płucna, astma, choroby układu krążenia, nowotworów mózgu, padaczka, vestibulopathy i wrzód trawienny.

Pacjenci cierpiący na zaburzenia panicznego, skierowany do konsultacji z lekarzem, kardiologii, gastroenterologii, endokrynologii, pulmonologii, neurologii, onkologii i innych specjalistów. Listę dodatkowych badań określana patologię zdiagnozowane przez lekarzy ogólnych. W trakcie badania mogą być wymagane i biochemicznej analizy krwi, moczu, krwi i moczu hormonów, EKG, USG narządów wewnętrznych, MRI mózgu i innych badań.

Lęk napadowy jest również odróżnić od stanu wywołanego przez podejmowanie środków odurzających i niektórych leków. W wątpliwych przypadkach przepisać konsultacji psychiatry. Po wyłączeniu chorób ogólnoustrojowych i skutków stosowania substancji psychoaktywnych przeprowadzonych różnicowania przez innych zaburzeń psychicznych: zaburzenia pod postacią somatyczną, zaburzenia lękowe, depresja, obsesyjny nerwica i PTSD. Jeśli zaburzenie paniczne powstały na tle depresji lękowej, jest on traktowany jako choroby współistniejące, a nie jako choroby podstawowej.

Leczenie lęku napadowego

Leczenie tej choroby jest zwykle wykonywane w warunkach ambulatoryjnych. W obecności schorzeń neurotycznych związanych z widmem możliwe hospitalizacji. W leczeniu zaburzeń paniki i używa leków terapii. Pacjenci uczą konkretnych technik szybkiego znormalizować sytuację i zapobiec rozwojowi ataku paniki. Takie techniki obejmują oddychania w papierowej torbie (bez pakietu - aby zebrać złożoną dłoń), oddychanie „na koncie” z rozszerzonym wydechu, przemiennie napinając i rozluźniając mięśnie, elastyczne na nadgarstek, które trzeba kliknąć wraz z pojawieniem się pierwszych objawów.

Najbardziej skuteczną metodą leczenia lęku napadowego jest uważany terapia poznawczo-behawioralna. Psycholog mówi pacjentowi, jak występuje atak paniki, wyjaśnia, że ​​ataki nie są oznaką poważnej choroby lub zagrażającego życiu. Następnie pacjent z pomocą eksperta ujawnia katastroficzne myśli, które wywołać atak, a także tworzy nowe wzorce myślenia - pozytywna i konstruktywna. Następnie pacjent uczy się stosować nowe sposoby myślenia w praktyce.

W niektórych przypadkach, stosowanie psychoanalizy i terapii rodzinnej dla lęku napadowego. Psychoterapia odbywa się zwykle w kontekście pomocy medycznej. Pacjenci przepisane środki uspokajające na okres 2-3 tygodni, a leki przeciwdepresyjne przez okres 4-6 miesięcy. W łagodnych przypadkach farmakoterapia nie jest wymagane. Ważnym elementem w leczeniu lęku napadowego jest normalizacja pracy i odpoczynku, umiarkowanej aktywności fizycznej, rezygnując alkoholu i napojów zawierających kofeinę.

Stosunkowo rokowanie. W przypadku braku innych zaburzeń, na początku leczenia i odpowiedniej terapii można leczyć. Niektórzy pacjenci mają przewlekły wahania kursu, jednak nawet jeśli takie rozwiązanie jest często możliwe, aby zmniejszyć nasilenie ataków oraz do zmniejszenia liczby ataków paniki, a także w celu zminimalizowania negatywnych skutków lęku napadowego do profesjonalnej realizacji, życia społecznego i osobistego pacjentów.