Klaustrofobia

Klaustrofobia - przytłaczający strach bycia w miejscach o ograniczonej przestrzeni. Wraz ze strachem otwartych przestrzeniach (agorafobia), Wysokość (acrophobia) głębokość (batofobiey) i ciemności (niktofobiey) wchodzi do grupy przestrzennej fobie. To odnosi się do liczby wspólnych fobie. Według zachodnich uczonych, ciężka klaustrofobia cierpi od 3 do 7% populacji, ale tylko niewielki odsetek pacjentów, należy zasięgnąć pomocy lekarskiej. Klaustrofobia rozpoczyna się zwykle w młodym wieku, często diagnozowane u kobiet. Nasilenie klaustrofobii może się znacznie różnić - od łagodnego niepokoju, gdy zwolniony do zamkniętych pomieszczeń, aby zakończyć niezdolność do korzystania z windy, zlokalizowane w małych pomieszczeniach zamkniętych itp klaustrofobia Leczenie prowadzone przez ekspertów w dziedzinie psychologii klinicznej i psychoterapii ...

Przyczyny klaustrofobii

Claustrophobia rozwija się w wyniku oddziaływania wielu czynników. U podstaw tego zaburzenia jest lęk przed śmiercią, ze względu na wcześniej niezbędne, a teraz już nie ważne sposobów reakcji organizmu na zmiany środowiskowe. Nasi przodkowie żyli w znacznie bardziej niebezpiecznym świecie, po możliwość szybkiego opuszczenia otwartą przestrzeń lub uciec z pułapki, których należy unikać wroga lub drapieżnik był obowiązkowy warunek przetrwania. Dziś oczekujemy bardzo różne niebezpieczeństwa, ale ludzki organizm nie miał czasu na przegrupowanie, więc reaguje jak reaguje na tysiące lat, łącząc niepokój i strach spowodowane przez bardzo różnych okolicznościach, przy zamkniętej lub otwartej przestrzeni.

Psychologowie uważają, że rola w rozwoju odgrywa klaustrofobiczny ilość przestrzeni osobistej (istniejące w każdej osoby rodzaj niewidzialnej „strefy buforowej”, którego penetracja wyrażona dyskomfort występuje). Im bardziej osobista przestrzeń - tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia klaustrofobii. Jednak główną rolę w powstawaniu patologicznego lęku ekspertów jest wycofywany traumatyczne sytuacje występujące w dzieciństwie.

urazy psychiczne mogą wystąpić, gdy dziecko zostało ukarane przez umieszczenie w rogu lub w pobliżu małego pokoju (łazienka, WC, Temnushka) - jeżeli dziecko podczas gry lub okrutnej zabawy rówieśników był zamknięty w szafie, piwnicy lub chulane- jeżeli dziecko zostało utracone przez długi czas był w . miejsce publiczne bez rodziców, itd. najważniejsze są akty agresji lub przemocy, które miały miejsce w zamkniętej przestrzeni: bicie i groźby rodziców lub innych dzieci, molestowanie seksualne. W takich okolicznościach, strach jest stała i wtedy nawet wiele lat później pojawia się we wszystkich podobnych sytuacjach.

Eksperci również pamiętać, że klaustrofobia często diagnozowana w kilku pokoleń tej samej rodziny. Wynika to ze sposobu podobnych cech charakteru i organizacji psychicznego bliskich krewnych, a także rodzaj indukcji - rodzice boją zamkniętej przestrzeni, jego zachowania i reakcje emocjonalne dzieci nieświadomie przekazywać komunikat „jest niebezpieczne.” Dziecko nie jest w stanie krytycznie ocenić zachowanie rodziców, to po prostu trwa komunikat i co sprawia, że ​​część ich życia.

objawy klaustrofobii

Klaustrofobia opracowany w pomieszczeniach zamkniętych: .. Windy, szafy, piwnice, dopasowane pokoje, prysznice, wąskie korytarze, przedział pociągu, salon samochodowy, maszyny MRI, itd. W tym samym klaustrofobii zazwyczaj najtrudniej znieść pobytu w zwarciu z mało okna lub bez nich. Lęk jest również często pojawia się, gdy pacjent cierpiący na klaustrofobię, zmuszeni długo pozostać w określonym miejscu i nie można pozostawić bez echa. Wśród nich sytuacje stoją w długich kolejkach, pobyt w fotelu u fryzjera lub dentysty.

Po wstrzyknięciu do przerażającego miejsca klaustrofobiczny pacjent odczuwa silny niepokój i strach przed ograniczeniem swobody działania (pułapki, nie można uciec). Wielu pacjentów obawia się, że pokój nie jest wystarczająca ilość tlenu do oddychania. Charakterystycznym objawem jest poczucie utraty kontroli nad własnym zachowaniem. Pacjent jest klaustrofobiczna wydaje się, że świat rozprzestrzenia się i traci przejrzystość, a on już nie jest właścicielem je, może spaść półomdlały, śmierć, samookaleczanie, niektóre niedopuszczalny sposób, aby pokazać swoją słabość i bezradność.

W rzeczywistości, siebie i otaczającej rzeczywistości zaburzenia percepcji spowodowane zmianą ośrodkowego i autonomicznego układu nerwowego. Mózg klaustrofobii pacjentów uważa, że ​​sytuacja jest potencjalnie niebezpieczne, zagrażające życiu i wysyła sygnały do ​​autonomicznego układu nerwowego, obracając ciało w specjalnym trybie - Tryb „walki lub ser to”, odziedziczonej po naszych przodkach. Nadnercza emitują duże dawki adrenaliny. Oddychanie i bicie serca stają się coraz częstsze, aby upewnić się, że gwałtowne aktywności fizycznej.

dreny krwi z żołądka i jelit (w tej chwili najważniejsze - przeżycia, nie trawienie) i idzie do mięśni. Gruczoł położony we wszystkich częściach przewodu pokarmowego, w tym - ślinowych rozpocząć przeznaczyć mniej tajemnicy. Mózg „eliminuje” niepotrzebnych informacji i skupić się na sygnały ostrzegawcze. Ale sygnały zagrożenia ze światem zewnętrznym nie, co pacjent czuje klaustrofobicznych - modyfikacje ciała. On skupia się na tych zmianach, wyraźnie odczuwa serce bijące jak naciśnięcie piersi ciężkiej pracy mięśni oddechowych jako dzwonienie w uszach i głowie od nadmiaru tlenu, jak suchość w ustach ze względu na zmniejszenie wydzielania gruczołów ślinowych, kurczy się żołądek i drżenie napięte mięśnie i kończyn.

Mózg, gotowy do negatywnie interpretować wszelkie nietypowe sygnały, biorąc pod uwagę zmiany w organizmie jako oznakę poważnego zagrożenia i przekształcenia wyimaginowanego zagrożenia dla roślin „z czegoś poważnie nie tak, ja umrę.” Idea ta jest dodatkowo zwiększa niepokój i strach przed klaustrofobię pacjenta i pobudza nadnercza do dalszego uwolnienia adrenaliny. Jeśli pacjent cierpi na klaustrofobię, nie można pozostawić zamkniętą przestrzeń, wegetatywny burzy pojawia się w jego ciele. Rozwija atak paniki.

Po pewnym czasie, pacjent zaczyna się klaustrofobicznie w żaden sposób uniknąć popadania przerażających sytuacjach, aby zapobiec kolejnemu atakowi paniki. Lęk zamkniętych przestrzeni w załączeniu. następnie, ataki paniki, zanikają, ale nie z powodu klaustrofobii minęło, ale dlatego, że pacjent nauczył się planować swoje życie w sposób szczególny, usunięcie windy, ciasnych korytarzy i podobnych miejscach. Jeśli klaustrofobia pacjent będzie odwiedzić biuro mieści się na wyższych piętrach budynków wielopiętrowych, jest z góry wiedzieć, czy możliwe jest, aby korzystać ze schodów, gdy będzie długa podróż - wybierz transportu, co powoduje mniejszy dyskomfort.

W ciężkich przypadkach takie zachowanie poważnie ogranicza życia pacjentów cierpiących na klaustrofobię. Może on odmówić dobrze płatnej pracy, ponieważ jest to związane z byciem w zwarciu, przystanek w podróży, i tak dalej. D. Innym charakterystycznym objawem klaustrofobii (i inne fobie) jest bezczynny strach. Jeżeli pacjent jest klaustrofobiczna wie, że po jakimś czasie będzie on w zamkniętej przestrzeni, zaczyna się martwić z góry i doświadczyć wszystkich powyższych objawów wegetatywnych, nawet bez spełnienia alarmującą sytuację w rzeczywistości.

diagnoza klaustrofobii

W większości przypadków diagnoza nie jest trudna klaustrofobię. Rozpoznanie opiera się narazić skarg pacjenta i dane uzyskane podczas specjalnej ankiecie. W niektórych przypadkach, objawy przypominające klaustrofobię może być spowodowane hormonalnego, zaburzenia neurologiczne i choroby fizycznej. Podejrzeniem organicznej patologii u dotyczy skonsultować: praktykujących lekarzy ogólnych, endokrynologii, neurologii i kardiologia innych specjalistów.

Rozpoznanie różnica przeprowadzono klaustrofobicznej nerwice lękowe i majaczenia w schizofrenia. na nerwica lękowa lęk nie jest związane z konkretnym sytuacja jest niestabilna i bezsensowna fabuła. Czas trwania choroby wynosi nie więcej niż sześć miesięcy. Na klaustrofobię lęk pojawia się w sytuacjach stresowych pewne, czy w oczekiwaniu na takich sytuacjach. Strach ma jasną fabułę, która praktycznie nie zmienia się z czasem, ale może stać się bardziej powszechne, zawierać więcej sytuacji niż kiedykolwiek wcześniej. Choroba ma ciągłe lub powtarzające się w naturze i trwa przez kilka miesięcy lub lat. Kiedy pacjent delirium mocno wierzyć rzeczywistość swoich lęków, krytyka jest zmniejszone lub nieobecne. Na klaustrofobię pacjent wyraźnie rozumie, że jego obawy nie są pod prawdziwego powodu.

leczenie klaustrofobia

klaustrofobia Leczenie zwykle odbywa się w warunkach ambulatoryjnych i obejmuje techniki relaksacyjne szkoleniowe, psychoterapii i leczenia farmakologicznego. Pacjent cierpiący na klaustrofobię, mówić o przyczynach i mechanizmach rozwoju autonomicznych odpowiedzi - nie pozbyć się strachu, ale daje możliwość zdobycia zaufania do ataku bezpieczeństwa dla życia i ustawia scenę dla nauki umiejętności samokontroli. klaustrofobia pacjent uczy prostych technik rozproszenia, dywersji, kontroli oddechu i tak dalej. Do najbardziej znanych technik, które pomogą zmniejszyć niepokój i zapobiegać atakom paniki, gdy potrącony przez przerażającą sytuację, są elastyczne w nadgarstku (z ostrym kliknięciem bólu odwrócenie uwagi od lęku i przerywa panika zaczyna ), napięcie mięśni, a następnie ich złagodzenie oraz zwiększenie długości wydechowego.

Najbardziej skuteczne leczenie psychoterapeutyczne dla klaustrofobii jest terapia poznawczo-behawioralna. Terapeuta pomaga pacjentowi w celu identyfikacji nieprawidłowych wzorców myślowych, które stają się przyczyną niepokoju i strachu, i stworzyć zamiast tych programów są inne, bardziej adaptacyjne. Klaustrofobiczny pacjent uczy się blokować negatywne myśli i zastąpić je pozytywnie. Po pracy przez psychologicznej podstawie klaustrofobii rozpoczyna stopniowe zanurzenie w przerażających sytuacji pacjenta. Klaustrofobii pacjenta (na początku - przy wsparciu ze strony lekarza, a potem samodzielnie) jest w zwarciu, wsiada do windy, itp terapia poznawczo-behawioralna jest metodą krótkoterminowy, czas trwania leczenia wynosi zwykle mniej niż 12 tygodni ...

W niektórych przypadkach, dobry efekt osiąga się przy użyciu technik hipnozy i NLP (praca z obrazem przerażających sytuacjach na ekranie, że pacjent jest w ich wyobraźni). W obecności ciężkiej traumy z dzieciństwa i przedłużających się konfliktów wewnętrznych może wymagać długotrwałego leczenia (terapii Gestalt, klasycznej psychoanalizy, psychoterapii psychoanalitycznej i innych podobnych metod), co samo w sobie nie eliminuje fobii, ale pozwala nam rozwiązać podstawowych problemów ją. Kiedy wyraził obawę, towarzyszące uogólnione zaburzenie lękowe, depresja i subdepression psychoterapia przeprowadzona na tle pomocy medycznej. Użyj uspokajających i przeciwdepresyjnych.

Rokowanie klaustrofobii

Rokowanie klaustrofobii zależy od czasu trwania i ciężkości choroby, jak również gotowość pacjenta do aktywnej pracy szeregowego do przezwyciężenia własnych lęków. A dokładnie do zaleceń lekarskich i regularnego wykonywania samodzielnych zadań w większości przypadków jest to możliwe do osiągnięcia długotrwałej remisji, ale odzyskiwania może nie być kompletna w ciężkich przypadkach. Konieczne jest, aby prowadzić zdrowy tryb życia, do przestrzegania reżimu pracy i odpoczynku, a także odnowienie strach, niepokój lub zwiększając swój pobyt w sytuacjach stresowych, aby szukać pomocy u psychologa lub terapeuty.