Szczotka zapalenie pochewki ścięgna

Szczotka zapalenie pochewki ścięgna - ostry lub przewlekły proces zapalny w mięśniach pochewki ścięgna ręki i palców. Często rozwija się w wyniku ciągłego przeciążenia szczotkę podczas wykonywania powtarzalnych ruchów. Zwykle występuje w środku pochewki ścięgna, w fazie ostrej fazy przeważa stan zapalny rozwija przewlekłe zmiany zwyrodnieniowe stopniowo. Sposób może być rozszerzony do sąsiednich tkanek: kanały ścięgna i tkanki ścięgna. Leczenie tej choroby odbywa urazu, chirurgii i ortopedii.

Klasyfikacja i przyczyny zapalenie pochewki ścięgna nadgarstka

Odróżnić aseptyczne i zakaźną postać choroby. jałowy zapalenie pochewki ścięgna Torbiele rozwijać się w wyniku podrażnienia lub uszkodzenia wewnętrznej wyściółki pochewki ścięgna, zapalenie jest surowiczy i zachodzi bez udziału mikroorganizmów. Zakaźne zapalenie pochewki ścięgna występuje podczas penetracji bakterii do kanału ścięgna, zapalenie często ropne charakter procesu zapalnego zależy od rodzaju patogenu. Zakaźne zapalenie pochewki ścięgna mogą być specyficzne lub niespecyficzne. Niespecyficzne zwykle spowodowane przez gronkowce lub pneumokoków paciorkowce, - specyficzne patogeny gruźlica, rzeżączka, kiła i t. d.

W zależności od przyczyny rozwoju w traumatologii i ortopedii wydaniu:

• Profesjonalne aseptyczne zapalenie pochewki ścięgna szczotka. Najczęstszą postacią choroby. Występuje z powodu przeciążenia niektórych ścięgien. Po pierwsze, jest ostry, często staje się przewlekły. Wpływa na ludzi, którzy z powodu zawodu lub obowiązków domowych wykonują powtarzające się ruchami pędzla. W grupie ryzyka są muzycy, maszynistki, operatorów komputerowych, stolarzy, hydraulików, stolarzy, kowali, tokarstwo, Gladilschikov, szlifierki ręczne dojenie dojarka, polerki.
• Reaktywny aseptyczne zapalenie pochewki ścięgna szczotka. Jest to reakcja na negatywne skutki. Początkowo, jak toksyczność, staje się on przewlekłe w niekorzystnych warunkach. Występuje przy lokalnych zaburzeń dopływu krwi, choroby reumatyczne, i tak dalej. D.
• Niespecyficzne zakaźne zapalenie pochewki ścięgna szczotka. Rozwija się w kontakcie, krwiopochodnej i lymphogenous infekcji dryfu. Jest ostra. Może wystąpić, gdy rozdarty, dźgnięcie i cięcie rany, cięcia i krostkowate zmiany skórne w ścięgien, jak również obecność ognisk zakażenia w odległych organach.
• Specyficzne zakaźne zapalenie pochewki ścięgna szczotka. Obserwowane w określonych zakażeń: gruźlica, rzeżączka, kiła i bruceloza. Rzadko może przepływać zarówno ostro i przewlekle. Objawy kliniczne zależą od rodzaju patogenu.

Objawy i diagnoza zapalenie pochewki ścięgna szczotka

Aseptyczne zapalenie pochewki ścięgna tworzy ostrą historia zwykle wykrywane szczoteczki (na przykład przeciążeniowych, długotrwałe działanie komputera). Pacjent skarży się na ból, dokuczliwy pogarsza ruchu. Dotknięte obszar obrzęk, ograniczony ruch. Czasami wykrył lekkie zaczerwienienie i lokalnej hipertermii. W fazie podostrej, pacjenci mogą skarżyć się na nieprzyjemne uczucie uwaga pędzlem. Podczas przechodzenia przewlekły ból staje się mniej intensywne i występują tylko podczas ruchu i palpacyjnie ścięgna regionie. Obrzęk jest nieobecny, ruch może być usłyszał cichy trzask.

Szczególną postać przewlekłego szczotki aseptyczne zapalenie pochewki ścięgna jest constrictive zapalenie pochewki ścięgna, zwykle dotyka kobiety w wieku 40-50 lat. W tej postaci choroby obserwuje się obrzęk, zgrubienie tkanki lokalnej, ból lub dyskomfort po załadunku. Z biegiem czasu, istnieje trudność zginanie palców lub nieugięty - przeszkodą jest odczuwany w danym obszarze, gdy pokonywanie usłyszenia kliknięcia ( „Rzut palec” syndrom). W ciężkich przypadkach, pokonywanie przeszkód, nie jest to możliwe, są formowane przykurcze.

Dla ostrej infekcji nieswoistej zapalenie pochewki ścięgna charakteryzuje się silnym bólem w tle oznaczonego obrzęk, przekrwienie i lokalnej hipertermii. Są to objawy zatrucia: zmęczenie, osłabienie, gorączka, dreszcze, bóle głowy. Z ropiejące bóle stać drga, przechodząca może zakłócać nocny sen. Ruch nadgarstka ostro ograniczone. Specyficzne tendovaginitis zakaźne zazwyczaj postępuje tak samo jak niespecyficzne, ale pojawiają się na tle choroby podstawowej.

Diagnoza umieścić na podstawie objawów klinicznych. Dla rozróżnienia pochewki zakaźną artretyzm i zapalenie szpiku przepisać rentgenowskie i promieniowanie rentgenowskie ręki stawu nadgarstkowego. W przypadku wątpliwości, należy skorzystać z CT lub MRI kości. U pacjentów z podejrzeniem szczególny sposób dotyczy Konsultacja ze specjalistą do TB, chorób wenerycznych infektsionistu- lub pacjentów z podejrzeniem choroby reumatycznej - konsultacji z reumatologowi.

zapalenie pochewki ścięgna leczenie szczotka

W ostrym aseptyczne zapalenie pochewki ścięgna nałożyć szynę gipsową, zaleca się, aby dołączyć pozycję kończyn podniesiony. Przypisać NLPZ (fenylobutazon, indometacyna i tym podobne. D.) i UHF ustąpił po ostrym zjawisk zapalnych pacjenta skierowana jest do elektroforezy z hydrokortyzonu i Novocaine terapię mikrofalowej, ultradźwięki i promieni UV. Najbardziej skuteczny sposób zapobiec przejście do przewlekłego ostrego procesu jest to, aby zmniejszyć obciążenie cięgna. Zaleca się, aby pacjent zmienić technikę wykonywania czynności, które generują nadmierne obciążenie na ręce, lub, jeśli nie jest to możliwe, zaleca się, aby zmienić kierunkach.

W zaostrzeniach przewlekłego aseptyczne zapalenie pochewki ścięgna spędzać unieruchomienia kończyny, przepisanych leków przeciwbólowych, leków przeciwzapalnych, masaż, terapia ruchowa, aplikacje ozokeryt i elektroforezy Lydasum. Kiedy zapalenie pochewki ścięgna Zwężenie wykonać blokadę kortykosteroidów narkotyków w ciężkich przypadkach mogą wymagać chirurgicznego Interwencja - rozwarstwienie lub wycięcie pochewki ścięgna.

W ostre niespecyficzne zapalenie pochewki ścięgna zakaźnych podawane środki znieczulające, antybiotyki (zwykle - antybiotyk o szerokim spektrum działania), a środki w celu zwiększenia odporności. Kiedy ropienie produkować autopsji ścięgna osłonkę z kolejnym drenażem. Pacjenci z poszczególnych procesów przeprowadzanych leczenia choroby podstawowej: gruźlica przepisać leki przeciw-TB dla rzeżączki - leki z grupy penicylin, fluorochinolony, tetracykliny, i cefalosporyny, aminoglikozydy, makrolidy i azalidów.