Zapalenie stawu kolanowego

Zapalenie stawu kolanowego - procesy zapalne i degeneracyjne w rejonie ścięgna kolana. Choroba dotyka głównie więzadła rzepki własne ( „kolano skoczka”), ostrość zapalenia zwykle zlokalizowane jest w obszarze mocowania ścięgna do kości, choć może występować w żadnym innym rejonie ścięgna. Zdiagnozowano u sportowców, często uważana za chorobę zawodową siatkarzy, koszykarzy, tenisistów, piłkarzy i sportowców. Według naukowców w dziedzinie medycyny sportowej i traumatologii, choroba występuje częściej u mężczyzn z większą wagę.

Strącanie czynnikiem jest stałą skoki na twardej powierzchni. Wśród czynników predysponujących należą nieprzemyślanych reżim treningowy, noszenia niewygodnych butów, urazy stawów, Długotrwałe stosowanie antybiotyków patologia stóp (glina, przystanek koślawe ustawienie) błędna postawa i zmiany patologiczne kręgosłupa (zazwyczaj przejmowana). W niektórych przypadkach, reumatycznych, choroby zakaźne, choroby endokrynologiczne i choroby metaboliczne opracowanie wtórne ścięgien. Leczenie kolana ścięgna odbywa ortopedii i traumatologii.

Objawy zapalenia ścięgna stawu kolanowego

Istnieją cztery stadium klinicznym ścięgien. W pierwszym etapie ból ścięgna występują jedynie u szczytu intensywnej aktywności fizycznej. W spoczynku iw normalnych obciążeń (w tym tradycyjnym procesie szkolenia) ból jest nieobecny. W drugim etapie blunt sporadycznie napadowy ból i dyskomfort pojawiają się w standardowych obciążeń i utrzymują się przez pewien czas po treningu. W trzecim etapie ból jest dodatkowo wzmocniona, dyskomfort i ból nie znika nawet po 4-8 godzin pełnego wypoczynku. W czwartym etapie ze względu na rozległe zwyrodnieniowych ścięgna jest mniej trwały w jego łez tkanek wydaje się, wraz pęknięcia możliwe.

A także ból spowodowany pod obciążeniem, po czym w stanie spoczynku, to jest cechą bólu ścięgien w badaniu palpacyjnym i prasuje na ścięgna. Jeśli „kolano skoczka” może być ból w badaniu palpacyjnym od guzowatości kości piszczelowej, a ciśnienie na rzepkę. W niektórych przypadkach wykazały niewielki miejscowy obrzęk i zaczerwienienie w obszarze zagrożonym. Nie mogą być nieznaczne ograniczenie ruchów.

Diagnostyka i leczenie zapalenia ścięgien kolana

Rozpoznanie opiera się na historii, objawów klinicznych charakterystycznych i badań instrumentalnych. Zmiany w wynikach badań krwi i moczu ujawniła tylko na wtórnym objawowego zapalenia ścięgna. W obecności zakażenia krwi oznaki zapalenia w chorobach reumatycznych zdefiniowane antitsirulinovye przeciwciała i czynnika reumatoidalnego z zaburzeniami przemiany materii jest zwiększenie stężenia kreatyniny i kwas moczowy.

TK stawu, MRI i USG stawu kolanowego są pouczające tylko wtedy, gdy istnieją poważne zmiany patologiczne. Wykryte ogniska struktura naruszenie degeneracji i łzy tkanki ścięgna. RTG stawu kolanowego jest zwykle w stanie nienaruszonym, czasami na zdjęciach zauważalnie niewielkie zgrubienie tkanek miękkich. Ścięgna różnicować urazowe, reumatyczne i zmian zwyrodnieniowych stawu kolanowego, w diagnostyce różnicowej kluczowym danych badania radiologicznego.

leczenie ścięgna jest zazwyczaj konserwatywne. Całkowicie zatrzymać szkolenia, prowadzenie kompleksowej terapii. Pacjenci są odpoczynek, unieruchomienie prowadzi szyny gipsu lub tworzyw sztucznych, w razie potrzeby. Przypisywanie leki przeciwbólowe i leki przeciwzapalne (naproksen, ibuprofen). Po eliminacji efektów u pacjentów z ostrym zapaleniem są określane fizjoterapii, masażu, elektroforeza ze Novocaine, jontoforeza, UHF oraz terapii magnetycznego. W zaznaczonym obrzękiem, zespół bólu intensywnej i włóknienia zmian ścięgna czasami używane radioterapię lub obsługiwać blokadę z kortykosteroidami.

Zwiększyć obciążenie stawu powinna być gładka i stopniowe. Pacjenci w remisji zaleca się rozładować wpływ wiązkę za pomocą specjalnych taśm (taśmy) lub poprzez ustalenie stawu kolanowego za pomocą ortezy. W niektórych przypadkach, dobry wynik świadczy dążenie do współpracy z technologią i wysokości skoku (znaleziono być bardziej narażone na rozwój ścięgna u sportowców korzystających z twardego lądowania strategię, popełnić wyższe skoki i ziemie z głębokiego przysiadu).

Wskazaniami do zabiegu są łzy i zerwanie ścięgien, jak również braku pozytywnego efektu leczenia zachowawczego z ciągu 1,5-3 miesięcy. Operację tę przeprowadzono w zaplanowany sposób w jednostce ortopedycznej lub urazu. Skórę wokół obszaru uszkodzeń rozcięto więzadeł kanału autopsję usunięcie wytwarzać patologicznie zmienionych tkanek. Czasami redukcyjne proces stymulowania ośrodka do zgarniania dno rzepki. Na duże łzy i pęknięcia przeprowadzenia rekonstrukcji chirurgicznej więzadła rzepki. W okresie pooperacyjnym wyznaczonym antybiotyki, środki przeciwbólowe, fizykoterapia, fizjoterapia i masaż. Przez szkolenia mogą przystąpić dopiero po zakończeniu działań rehabilitacyjnych.