Zaburzenia snu

zaburzenia snu Jest to dość powszechny problem. Częste skargi złym snem nałożyć 8-15% dorosłej populacji całego globu, a 9-11% używać różnych opiatów. Ponadto wskaźnik ten wśród osób starszych jest znacznie wyższa. Zaburzenia snu występują w każdym wieku i dla każdej grupy wiekowej charakteryzuje ich rodzajów naruszeń. Od moczenie nocne, we śnie i lęki nocne występują w okresie dzieciństwa i patologiczną senność lub bezsenność są bardziej powszechne u osób starszych. Są tacy, zaburzenia snu, którego początek w dzieciństwie towarzyszą osobie przez całe życie, takie jak narkolepsja.

Zaburzenia snu są podstawowym - nie związane z patologią jakiegokolwiek narządu lub wtórne - powstają w wyniku innych chorób. Zaburzenia snu mogą występować w różnych chorób ośrodkowego układu nerwowego lub zaburzeń psychiatrycznych. Gdy liczba chorób somatycznych u pacjentów mających problemy ze snem z powodu bólu, kaszel, duszność, drgawki angina lub niemiarowość, swędzenie, częste oddawanie moczu, i tak dalej. n. Upojenie różnego pochodzenia, w tym u pacjentów z nowotworem, często powodować senność. zaburzenia snu, patologiczną senność mogą powstać z powodu zaburzeń hormonalnych, takich jak patologii obszaru podwzgórze śródmózgowia (epidemicznych zapalenie mózgu, guz itd.).

Klasyfikacja zaburzeń snu

1. bezsenność - bezsenność, zaburzenia snu i proces snu.

• Psychosomatyczne - związane ze stanem psychologicznym może być sytuacyjne (czasowe) lub stała
• Spowodowane alkoholem lub środkach leczniczych:

1. zło Saint Martin-
2. długotrwałe stosowanie leków aktywujących lub przygnębiające TSNS-
3. syndrom odstawienia leków nasennych, uspokajających i innych preparatov-

• Spowodowana chorobą psychiczną
• Powodować zaburzenia oddychania podczas snu:

1. zmniejszyć wyrostka zespół ventilyatsii-
2. Zespół noc apnoe-

• Syndrom spowodowany przez „niespokojnych nóg” czy noc mioklonie
• Z powodu innych stanów patologicznych

2. nadmierna - nadmierna

• Psychofizjologiczne - związane ze stanem psychologicznym może być stałe lub czasowe
• Spowodowane przez alkohol, lekarstwa sredstv-
• Powoduje zabolevaniyami- psychicznego
• Spowodowane przez różne zaburzenia oddychania sne-
• choroba spania
• Z powodu innych stanów patologicznych

3. Naruszenie snu i czuwania

• Przejściowe zaburzenia snu - związane z nagłą zmianą w harmonogramie pracy lub strefy czasowej
• Stałe zaburzenia snu:

1. opóźniony okres snu syndrom
2. wczesny okres zespołem snu
3. zespół, nie 24-godzinny cykl snu i czuwania

4. parasomnia - nieprawidłowości w funkcjonowaniu narządów i układów związanych ze snu lub przebudzenia:

• lunatyzm-
• moczenie nocne (moczenie mimowolne) -
• lęki nocne
• noc EPI-ataki-
• inne zaburzenia

Objawy zaburzeń snu

Objawy zaburzeń snu są zróżnicowane i zależą od rodzaju naruszenia. Ale bez względu na zaburzenia snu, w krótkim okresie czasu może prowadzić do zmian stanu emocjonalnego, opieki i zdrowia ludzkiego. W wieku szkolnym dzieci mają problemy z nauką, zmniejszonej zdolności do uczenia się nowego materiału. Zdarza się, że pacjent idzie do lekarza ze skargami na zły stan zdrowia, nie wiedząc, że jest to związane z zaburzeniami snu.

Behawioralna bezsenności. Bezsenność jest uważany sytuacyjne, jeśli trwa dłużej niż 3 tygodnie. Bezsenność ludzie nie zasnąć, obudzić się często w nocy i nie mogę spać. Charakterystycznie przed porannym przebudzeniu, poczucie braku snu snu po. W konsekwencji, nie drażliwość, chwiejność emocjonalna, przewlekłe zmęczenie. Sytuację komplikuje fakt, że pacjenci odczuwają z powodu zaburzeń snu i noc, z niepokojem czeka. Czas spędzony na jawie podczas przebudzeń nocnych, zdają się 2 razy dłużej. Zazwyczaj sytuacyjne bezsenność ze względu na stan emocjonalny osoby pod wpływem pewnych czynników psychologicznych. Często po ustaniu czynnika stresu normalizuje sen. Jednak w niektórych przypadkach, trudności z zasypianiem i noc przebudzeń stać się nawykiem, bezsenność i lęk pogarsza tylko sytuację, prowadząc do rozwoju trwającego bezsenność.

Bezsenność wywołana przez spożycie alkoholu lub leków leczniczych. Długoterminowa ciągłe spożywanie alkoholu prowadzi do zaburzeń snu organizacji. snu REM jest skrócony, a pacjent często budzi się w nocy. Po odstawieniu alkoholu, zazwyczaj w ciągu 2 tygodni od zaburzeń snu są.

Zaburzenia snu mogą być skutkiem ubocznym leków, pobudzenia układu nerwowego. Długotrwałe stosowanie z lekami uspokajającymi i nasennych może prowadzić do bezsenności. Z biegiem czasu, efekt leku zmniejsza się, a zwiększenie dawki powodowało poprawę krótkoterminowej sytuacji. W wyniku tego, zaburzenia snu mogą być zaostrzone przez pomimo podwyższenia dawki. W takich przypadkach, często charakteryzują się krótkim okresie przebudzenia się i zanikania klarownego granica pomiędzy fazami snu.

Bezsenność w chorobie psychicznej, charakteryzującej się ciągłym uczuciem wielkiego niepokoju w nocy, jest bardzo wrażliwy i płytki sen, częste wybudzenia, zmęczenie w ciągu dnia i apatia.

zespół bezdechu sennego lub bezdech senny - krótkotrwałe zaprzestanie przepływu powietrza w górnych drogach oddechowych występujące podczas snu. Ta przerwa w oddychaniu mogą być związane z chrapania lub niepokój. Odróżnić bezdechu występujące w związku z zamknięciem światła wdechowych górnych dróg oddechowych, a centralny bezdech związanych z rozerwaniem ośrodek oddechowy.

Bezsenność w syndrom „niespokojnych nóg” rozwija się ze względu na występujące w głębi mięśni łydki czuć, chcesz zrobić ruchu stopy. Niekontrolowane chęć poruszania nogami występuje przed snem i biegnie w czasie jazdy lub chodzenia, ale to może się powtórzyć.

W niektórych przypadkach, zaburzenia snu są spowodowane podczas snu mimowolnych monotonnych i powtarzalnych ruchów zgięcia w nogę, pieszo lub kciuka. Zwykle zginania trwa 2 sekundy i powtarza się po upływie pół minuty.

Zaburzenia snu w narkolepsji charakteryzuje się nagłym napadowym zasypianiem w ciągu dnia. Są krótkie i mogą pojawić się podczas podróży w transporcie, po posiłku, podczas powtarzającej się pracy, a czasami w trakcie działalności. Dodatkowo, narkolepsja towarzyszyć napady katapleksji - nagła utrata napięcia mięśniowego, dlatego pacjent może nawet spaść. Najczęściej występuje podczas ataku ciężkich reakcji emocjonalnych (złość, śmiech, strach, zaskoczenie).

Naruszenia snu i czuwania. zaburzenia snu związane ze zmianą strefy czasowej ( „przesunięcia fazowego reaktywnego”) lub pracy w systemie zmianowym harmonogramu są elastyczne i badano w ciągu 2-3 dni.

Syndrom opóźnionego okresu uśpienia charakteryzuje się niezdolnością do zasnąć w pewnych okresach wymaganych do normalnej pracy i rekreacji w dniach roboczych. Z reguły pacjenci z zaburzeniem snu spać o 2 rano lub późno w nocy. Jednakże, w weekendy lub w czasie wakacji, gdy tryb nie jest konieczne u pacjentów nie wystąpią jakiekolwiek problemy ze snem.

wczesny okres zespołem snu rzadko jest przyczyną poszukiwania pomocy lekarskiej. Pacjenci szybko zasnąć i spać dobrze, ale jest zbyt wcześnie, aby obudzić się wczesnym wieczorem, a więc iść do łóżka. Te zaburzenia snu są często spotykane u ludzi i zazwyczaj nie powodują wiele dolegliwości z nimi.

Zespół nie-24-godzinnego cyklu uśpienia jest niezdolność pacjenta do życia harmonogramu dni 24 godzin. dzień biologiczny ci pacjenci często obejmuje 25-27 godzin. Te zaburzenia snu występują u osób ze zmianami osobowości i niewidomych.

Lunatycy (somnambulizm) - jest nieprzytomny spełnienie złożonych automatycznych działań podczas snu. Pacjenci z tymi zaburzeniami snu może wstać z łóżka w nocy, iść i coś zrobić. Jednak nie obudzić się, są odporne na próby ich obudzić i może sprawić, że niebezpieczne dla życia działania. Zazwyczaj taki stan nie trwa dłużej niż 15 minut. Następnie pacjent wraca do łóżka i nadal spać lub budzi.

Lęki nocne występują zazwyczaj w ciągu pierwszych godzin snu. Pacjent siedzi, płacze w łóżku w stanie lęku i paniki. To jest po tachykardia i przyspieszony oddech, pocenie się, rozszerzone źrenice. Kilka minut później, uspokoił pacjent zasypia. Rano, zazwyczaj nie pamięta koszmar.

Moczenie nocne jest obserwowany w pierwszej trzeciej części snu nocnego. To może być fizjologiczny u niemowląt i patologicznych - w dzieci, które już nauczyły się chodzić do toalety.

Diagnoza zaburzeń snu

Najbardziej powszechną metodą badania zaburzeń snu jest polisomnografia. Ten test jest wykonywany w specjalnym laboratorium, w którym pacjent musi spędzić noc. Podczas snu wiele czujników równocześnie rejestrować aktywności bioelektrycznej mózgu (EEG), czynności serca (EKG), układu oddechowego ruch klatki piersiowej i brzusznej ściany wdychanego i wydychanego strumienia powietrza nasycenia tlenem krwi i inne. Wyprodukowane wideo występujące w komorze i stałym nadzorem lekarz dyżurny. Badanie to stanowi okazję do zbadania stanu aktywności mózgu i funkcjonowania głównych systemów ciała podczas każdego z pięciu etapów snu ujawni odchylenia i znaleźć przyczynę zaburzeń snu.

Inna metoda diagnozowania zaburzeń snu jest badaniem średniego latencji snu (SLS). Jest on używany do identyfikacji przyczyny senności i odgrywa ważną rolę w diagnostyce narkolepsji. Badanie składa się z pięciu prób zasypiania, które odbywają się w godzinach po przebudzeniu. Każda próba trwa 20 minut, a przerwa pomiędzy próbami wynosi 2 godziny. Średnia latencji snu - czas zajęło dla pacjenta zaśnięciem. Jeżeli jest ona większa niż 10 minut, to jest normalne, od 10 do 5 minut - wartości granicznej, mniej niż 5 minut - patologiczną senność.

Leczenie zaburzeń snu

Leczenie zaburzeń snu, powołanego neurologa, zależy od ich przyczyn. Jeśli to zaburzeń somatycznych, leczenie powinno być ukierunkowane na choroby. Zmniejszając głębokość snu i czasu jego trwania, który występuje w starszym wieku, jest to naturalne i często wymaga tylko rozmowy wyjaśniające z pacjentem. Przed uciekania się do leczenia zaburzeń snu z pomocą tabletek nasennych, powinny monitorować zgodność z ogólnymi zasadami zdrowego snu: nie zatrzymuj się podekscytowany lub stanu zły, nie jeść przed pójściem do łóżka, nie pić alkoholu na noc, kawy lub mocnej herbaty, nie spać w dzień, regularnie ćwiczyć, ale nie rób ćwiczenia w nocy, należy przestrzegać czystości w sypialni. Pacjenci z zaburzeniami snu jest przydatna iść spać i obudzić się codziennie w tym samym czasie. Jeśli nie możesz zasnąć w ciągu 30-40 minut, trzeba wstać i zrobić porządki, chyba że jest to pragnienie snu. Można wprowadzić nocne kojące zabiegi: spacer lub ciepłą kąpiel. Radzenia sobie z zaburzeniami snu często pomaga terapia, różnych technik relaksacyjnych.

Jako farmakoterapii zaburzeń snu częściej używają narkotyków benzodiazepiny. Leki o krótkim czasie trwania - triazolam (somneton) i midazolamu przewidziany dla procesu zaburzenia snu. Ale kiedy podawany często mają działania niepożądane: pobudzenie, niepamięć, dezorientację, a także naruszenie snu rano. Nasenne przedłużonego działania - diazepam (Relanium), flurazepam (benazil), chlordiazepoksyd (elenium) stosowany we wczesnych godzinach porannych lub nocnych przebudzeń częste. Jednak często powoduje senność w ciągu dnia. W takich przypadkach, przepisać leki średni czas działania - zopiclon (imovan) i zolpidem. Leki te mają niższe ryzyko rozwoju uzależnienia lub tolerancji.

Inną grupą leków na zaburzenia snu obejmują środki antydepresyjne: amitryptylina, mianseryna, doksepina (sinekvan). Nie będą one prowadzić do uzależnienia, u pacjentów w wieku, chorych na stany depresyjne lub tych, którzy cierpią z powodu przewlekłego bólu. Jednak duża liczba efektów ubocznych ograniczyć ich stosowanie.

W ciężkich przypadkach zaburzeń snu i w przypadku braku wyniku ze stosowania innych leków u pacjentów z splątanie stosowanych neuroleptyków działanie uspokajające: Tisercinum, prometazyna, chlorprotiksen.

W przypadkach patologicznej senności łagodnym stymulowanie OUN wyznaczonym słabych: glutaminowego i kwasu askorbinowego, preparaty wapnia. Kiedy wyrażone naruszenia - psihotoniki: gratsidin, iprazid, imipramina.

Leczenie zaburzeń rytmu snu u osób w podeszłym wieku są złożone kombinacje środków rozszerzających naczynia (kwas nikotynowy, papaweryna, dibasol, Cavintonum), stymulatory centralnego układu nerwowego, środki uspokajające i lekki pochodzenia roślinnego (waleriany, pospolity).

Przyjmowanie tabletek nasennych może być wykonywane tylko przez recepty i pod jego nadzorem. Po ukończeniu kursu leczenia powinno być stopniowe zmniejszanie dawki i staranne wymieszanie go do niczego.

Rokowanie dla zaburzeń snu

Co do zasady, różne zaburzenia snu są utwardzane. Trudność stanowi leczenie zaburzenia snu spowodowane przez przewlekłe choroby fizycznej lub występującego u osób starszych.

Profilaktyka zaburzeń snu

Zgodność ze snu i czuwania, normalnym wysiłku fizycznego i umysłowego, właściwe stosowanie leków wpływających na centralny układ nerwowy (alkohol, środki uspokajające, środki uspokajające, nasenne) - wszystko to jest profilaktyka zaburzeń snu.

Zapobieganie nadmierna jest zapobieganie urazowe uszkodzenie mózgu i ośrodkowego układu nerwowego, co może prowadzić do nadmiernej senności.