Padaczka

padaczka - stan chorobowy charakteryzujący się powtarzającymi (więcej niż dwie), napadów padaczkowych, nie jest wywołane przez każdy natychmiast określa przyczyny. Padaczkowy - kliniczną manifestacją nienormalnym i nadmiernym rozładowaniem neuronów w mózgu, powodując nagły nieustalonych zjawisk patologicznych (sensorycznej, silnik, umysłowego, wegetatywne objawy, zmiany świadomości). Należy pamiętać, że niektóre wywołało lub wywołane przez różnych powodów (nowotworów mózgu, TBI) napady padaczkowe nie wskazują na obecność pacjenta padaczki.

Klasyfikacja padaczki

Według Międzynarodowej klasyfikacji napadów padaczkowych pojedyncze częściowe (lokalnym, centralnym) i padaczką uogólnioną. Napady padaczki częściowe dzielą się na: proste (bez zaburzenia świadomości) - z silnikiem, somatosensorycznych, autonomicznym i objawów psychicznych i kompleksu - towarzyszą zaburzenia świadomości. Pierwotnych uogólnionych wystąpić o udział w patologicznym procesem obu półkulach mózgu. Rodzaje ogólnych: mioklonicznych drgawek klonicznych napadów nieświadomości, atypowe napady nieświadomości, tonik, toniczno-klonicznych atoniczne.

Nie niesklasyfikowane napady padaczkowe - nie pasują do żadnej z powyższych typów ataków, a także niektórych noworodkowych napadów (żucie ruchy rytmiczne ruchy gałek ocznych). Przewidziano również powtórzone napadów padaczkowych (sprowokowany, cykliczną losowo) i przedłużonym drgawki (stan padaczkowy).

Obraz kliniczny padaczki

Obraz kliniczny padaczki są trzy okresy: napadowym (w ataku), postictal (postpristupny) i międzynapadowym (między atakami). Okres postictal może całkowity brak objawów neurologicznych (inne niż objawów choroby, powoduje padaczki - urazowe uszkodzenie mózgu, krwotoczny lub udar niedokrwienny i wsp.).

Zidentyfikować kilka podstawowych typów aury, która poprzedza częściowe złożone padaczkowy - wegetatywny, motor, umysłowego, mowy i dotyku. Do najczęstszych objawów padaczki obejmują: nudności, osłabienie, zawroty głowy, poczucie przewężenie w gardle, uczucie drętwienia języka i warg, ból w klatce piersiowej, senność, dzwonienia i / lub szum w uszach, węchowe paroksyzmy, uczucie guzek w gardle, i inne. Ponadto, napady częściowe złożone w większości przypadków towarzyszy zautomatyzowanych ruchów pozornych niewystarczające. W takich przypadkach należy skontaktować się z pacjentem trudne lub niemożliwe.

Wtórny Uogólnione zajęcie zwykle zaczyna się nagle. Po kilku sekund, co trwa aury (dla każdego pacjenta jest unikalny aury), pacjent utraty świadomości i spada. Spadek towarzyszy swego rodzaju wołanie, które jest spowodowane przez skurcz głośni i drgających mięśni klatki piersiowej. Następnie przychodzi faza tonik z napadem padaczkowym, nazwany tak dla tego typu napadów. Toniczno drgawki - tułowia i kończyn, są przyciągane w stanie znacznego naprężenia, głowica odchyla i / lub obraca się na stronie przeciwnej do ostrości uszkodzeń, oddychanie jest opóźnione, obrzęk żyły w szyjce, twarz blednie o powolnej postępującej sinica szczęka szczelnie zaciśnięte. Czas trwania fazy ataku tonik - od 15 do 20 sekund. Potem przychodzi faza kloniczne padaczkowy towarzyszy klonicznych (głośny, świszczący oddech, piana jamy ustnej). Fazę kloniczne trwa od 2 do 3 minut. Częstość napadów stopniowo zmniejsza się, a następnie pełnej relaksacji mięśni, gdy pacjent nie reaguje na bodźce, rozszerzone źrenice, ich reakcja na światło jest nieobecny, ochronne i odruchy nie są nazywane.

Najbardziej powszechne rodzaje pierwotnych napadów uogólnionych, charakteryzujące się udział w patologicznych proces obu półkulach mózgu - napadów toniczno-klonicznych i napadów nieświadomości. Ostatnie są częstsze u dzieci i charakteryzuje się nagłym krótkoterminowej (do 10 sekund), zatrzymać aktywność dziecka (gry, rozmowy), dziecko umiera, nie ma odpowiedzi na to wyzwanie, a po kilku sekundach kontynuował działalność przerwało. Pacjenci nie zdają sobie sprawy i nie pamiętam zajęcia. nieobecności częstotliwości może osiągnąć kilkadziesiąt dziennie.

rozpoznanie padaczki

Diagnozowania padaczki powinna być oparta na danych z wywiadu lekarskiego, badania fizykalnego, pacjent EEG danych i neuroobrazowania (MRI i CT mózgu). Jest to konieczne w celu określenia obecności lub braku napadów padaczkowych przez historię, badania klinicznego pacjenta oraz wyników badań laboratoryjnych narzędzia, a także różnicować i inne padaczkowe pristupy- określić rodzaj napadów i padaczki. Zapoznanie pacjenta z zaleceniami reżimu, aby ocenić potrzebę leczenia, jego charakter i prawdopodobieństwa leczenia chirurgicznego. Pomimo faktu, że rozpoznanie padaczki opiera się przede wszystkim na danych klinicznych, należy pamiętać, że w przypadku braku klinicznych objawów padaczki, diagnoza nie może być wykonana, nawet jeśli nie zostanie wykryty na aktywność padaczkowe w EEG EEG.

Rozpoznanie padaczki zaangażowany neurologów i epileptolog. Główną metodą badania chorych z rozpoznaniem „padaczki” jest EEG, który nie ma przeciwwskazań. EEG jest przeprowadzana dla wszystkich pacjentów bez wyjątku, w celu wykrycia aktywności epilepsji. Najczęściej takie zmiany aktywności obserwowano napady jak fale, ostre kolce (piki) kompleksy „szczyt - slow wave”, „ostre fali - slow wave”. Nowoczesne metody komputerowej analizy EEG może określić lokalizację źródła patologicznej aktywności bioelektrycznej. Przeprowadzając EEG podczas ataku aktywność padaczkowy jest rejestrowane w większości przypadków w normalnym EEG międzynapadowym okresie 50% pacjentów. EEG w połączeniu z testów funkcjonalnych (fotostymulacji, hiperwentylacja) zmian wykrywanych w większości przypadków. Należy podkreślić, że brak aktywności padaczkowego w EEG (za pomocą testów funkcjonalnych lub nie), lecz nie wyklucza obecności padaczki. W takich przypadkach monitorowanie ponowne badanie lub wideo prowadzone przez EEG.

W diagnostyce padaczki wśród najcenniejszych metod badawczych neuroobrazowania jest MRI mózgu, pokazując gospodarstwo do wszystkich pacjentów z miejscowym początku wystąpienia napadu padaczkowego. MRI może wykryć choroby, które dotknęły provotsirovanny ataki znaków (tętniak, guz) lub czynników etiologicznych padaczki skroniowej (środkowy rozsiane). Pacjenci z rozpoznaniem padaczki farmakorezistetnaya „” w związku z późniejszym dostarczeniem do leczenia chirurgicznego również przeprowadzić MRI w celu określenia lokalizacji OUN. W niektórych przypadkach (pacjenci w podeszłym wieku) jest konieczne przeprowadzenie dodatkowych badań: Chemia krwi, badanie dna oka, elektrokardiogramu.

Padaczka należy odróżnić od innych non-padaczkowe napadowe stany natury (półomdlały, napady psychogenne wegetatywne kryzysy).

leczenie padaczki

Wszystkie metody leczenia padaczki mające na ataki przystankach, poprawa jakości życia i odstawienia leków (remisja). W 70% przypadków odpowiednie i terminowe leczenie prowadzi do zaprzestania napadów padaczkowych. Przed wprowadzeniem leki przeciwpadaczkowe jest konieczne do przeprowadzenia szczegółowego badania klinicznego, w celu analizy wyników MRI i EEG. Pacjent i jego rodzina powinni być informowani nie tylko o zasadach przyjmowania leków, ale również o możliwych skutkach ubocznych. Wskazania do hospitalizacji to: po raz pierwszy opracowała epilepsji, stan padaczkowy, oraz konieczność chirurgicznego leczenia padaczki.

Jedną z zasad leczenia padaczki jest monoterapia. Lek jest zalecana minimalna dawka, z późniejszym wzrostem do przestają ataków. W przypadku awarii, dawkę należy sprawdzić prawidłowość leku i ustalić, czy maksymalna tolerowana dawka jest osiągnięty. Użycie większości leków przeciwpadaczkowych wymaga stałego monitorowania ich stężenia we krwi. Leczenie pregabaliny, lewetiracetam, kwasu walproinowego rozpoczyna klinicznie skuteczne dawki do podawania lamotryginy, topiramatu, karbamazepinę należy przeprowadzić powoli miareczkowanie dawki.

Leczenie nowo rozpoznaną padaczką rozpocząć zarówno tradycyjnych (karbamazepina i kwas walproinowy), oraz nowych leków przeciwpadaczkowych (topiramat, okskarbazepina, lewetyracetamem) zarejestrowanych do stosowania w monoterapii. Przy wyborze pomiędzy tradycyjnych i najnowszych leków należy wziąć pod uwagę indywidualne cechy pacjenta (wiek, płeć, choroby współistniejące). Do leczenia padaczki niezidentyfikowany zastosowanego kwasu walproinowego. Podczas przypisywania konkretnego leku przeciwpadaczkowego należy szukać minimalną możliwą częstotliwość jej recepcji (2 razy / dobę). Ze względu na stężenie stabilnych preparatów o przedłużonym uwalnianiu są bardziej skuteczne. Dawka przypisuje starszych pacjentów, tworzy większe stężenie we krwi niż w analogicznym dawki, podawanie pacjentowi młodym wieku, więc konieczne jest, aby rozpocząć leczenie od małych dawek i ich późniejszego miareczkowania. Zniesienie leku stopniowo danej formy padaczki, jej rokowania i możliwości ponownych ataków.

Lekoopornej padaczki (napadów kontynuował nieskuteczności leczenia przeciwpadaczkowego odpowiednią) wymagają dalszego zbadania pacjenta do decydowania o leczeniu chirurgicznym. ocena przedoperacyjna powinna zawierać zapis wideo-EEG napadów, aby uzyskać wiarygodne dane dotyczące lokalizacji, anatomii i charakteru rozprzestrzeniania strefy padaczkogennej (MRI). Na podstawie powyższych badań określonej operacji znaków: chirurgiczne usunięcie padaczkogennej tkance mózgowej (korowe topetomiya, Lobektomia, hemisferektomia, multilobektomiya) - selektywnej pracy (ciało migdałowate-gippokampektomiya na padaczka skroniowa) - callosotomy i funkcjonalne stereotaktycznej vmeshatelstvo- stymulacji nerwu błędnego.

Istnieją ścisłe wskazania do każdej z tych operacji. Ich realizacja jest możliwa jedynie w specjalistycznych klinikach neurochirurgicznych posiadania odpowiedniej technologii, a także z udziałem wysoko wykwalifikowanych specjalistów (neurochirurgów, neuroradiologii, neuropsychologii, neurofizjologii, i inne).

Rokowanie padaczki

Prognoza niepełnosprawnych padaczki zależy od częstotliwości ataków. W fazie remisji, kiedy ataki występują rzadziej i nocą, pacjent zachował zdolność do pracy (z wykluczeniem pracy w nocy i podróży). Daytime padaczka, towarzyszy utrata przytomności, ograniczona zdolność do pracy z pacjentem.

Padaczka ma wpływ na wszystkie aspekty życia pacjenta, a więc jest to istotny problem medyczny i społeczny. Jednym z aspektów tego problemu - niedostatek wiedzy na temat padaczki i powiązanej stygmatyzacji chorych, którego orzeczenie o częstotliwości i nasilenia zaburzeń psychicznych towarzyszących padaczka, często nieuzasadnione. Zdecydowana większość pacjentów otrzymujących prawidłowego leczenia, prowadzić normalne życie bez napadów.

Zapobieganie padaczka

Zapobieganie padaczka przewiduje ewentualnego zapobiegania urazom mózgu, zatrucia i chorób zakaźnych, zapobiegania możliwych małżeństw między pacjentów z padaczką, odpowiedniego obniżenia temperatury u dzieci w celu zapobiegania gorączka, konsekwencje, które mogą być padaczka.