Rak sromu

W strukturze złośliwy rak ginekologiczny patologii raka sromu wynosi około 2-5%, druga częstotliwość występowania rak szyjki macicy, rak endometrium i rak jajnika. rak sromu najczęściej występuje u kobiet 65-75 lat-w wieku rozrodczym jest rzadko zdiagnozowanych. Typowa lokalizacja raka sromu są wargi, łechtaczki, cewki moczowej, tylny spoidło rzadko wpływa gruczoły bartolinievyh powierzchnia procesu.

O ile rak sromu, odnosi się do umiejscowienia guza procesach zewnętrznych, ponad 60% z pacjentów miał ginekologa w stadium choroby III-IV. Ten problem w ginekologii jest świadectwem niskiej kulturze medycznej, brak pracy profilaktycznej, późne wykrycie tle i przedrakowych sromu zmian.

Przyczyny raka sromu

Epidemiologii raka sromu ujawnione są wystarczające. Uważa, że ​​mechanizmy prowadzące do rozwoju raka sromu, uruchomiony w wyniku zmian hormonalnych podczas sferze rozrodczej klimakterium i menopauza. Prowadzi to do zmniejszenia poziomu receptorów wrażliwości na estrogen, wiek inwolucyjne zmienia tkanek. Pod wystąpić niekorzystne warunki w tkankach proliferacyjnej sromu dysplastycznych zmian z kolejnej transformacji nowotworowej.

rak sromu często rozwija się na tle poprzednich procesów zwyrodnieniowych narządów płciowych - marskość i leukoplakia sromu, stwardniające pozbawiając. Dla prawdziwych zmian przedrakowych w ginekologii m.in. dysplazja sromu (Atypowy rozrost).

Wśród czynników, które znacznie zwiększają ryzyko raka sromu, odróżnić obecność infekcji wirusem brodawczaka ludzkiego, HIV, czerniak lub nietypowy znamiona, otyłość, nadciśnienie, cukrzyca, późna menarche i wczesna menopauza. Istotną rolę w rozwoju raka sromu grając złe nawyki, częste zmiany partnerów seksualnych, chorób przenoszonych drogą płciową.

Klasyfikacja raka sromu

Przez histotypu w 80-90% przypadków rozpoznano raka płaskonabłonkowego sromu kształcie z wysokim stopniu zróżnicowania. U 2% pacjentów wykazało, złośliwy czerniak sromu- znacznie mniejsze - inne formy (pierwotny rak gruczołowy, rak, Pageta, rak podstawnokomórkowy, mięsak, rak gruczołu Bartholina).

W zależności od typu wzrostu są rozróżniane exophytic, guzkowe zapalenie, naciekający spęcznienia rak sromu.

Zgodnie z międzynarodową klasyfikacją kliniczną raka sromu oceniano częstość FIGO etapami (0-IV) Kryteria TNM i (gdzie T - guz pierwotny, N regionalnych węzłów chłonnych, M - odległe przerzuty)

etap 0 (TIS) - przedinwazyjnego raka sromu

etap I (T1), - ogranicza rozprzestrzenianie się nowotworu sromu lub krocza, lecz nie większej niż największy wymiar od 2 cm:

• IA (T1A) - zrębu inwazja mniej niż 1 cm
• IB (T1B) - inwazja zrębu więcej niż 1 cm

etap II (T2), - ogranicza rozprzestrzenianie się nowotworu sromu lub krocza, ale jest większa niż największy wymiar od 2 cm.

etap iii (T3 N1) - wzrost nowotworu może zostać rozprowadzona na pochwy, dolne części cewki moczowej, odbytu, regionalnych węzłów chłonnych po jednej stronie.

etap IVA (T4 N2) - wzrost nowotworu może rozciągać się na błonie śluzowej pęcherza górne odcinki cewki moczowej, odbytnicy, węzłów chłonnych po obu stronach.

stadium IVB (M1), - określa się za pomocą pilota w każdym występowania raka sromu przerzut.

Objawy raka sromu

Skarg raka sromu może być zmieniana. Typowe wczesne objawy są pieczenie, podrażnienie, świąd sromu, ubrany napadowe w przyrodzie i gorzej w nocy.

Wraz ze wzrostem guza i naruszenia tkanek wydaje się owrzodzeń troficznych śluzowej, sączeniem. Obrzęk i zaburzenia integralności sromu pokrywy objawia się bólem, surowiczego, ropne krwawy lub (w przypadku wtórnych infekcji) wydzieliny. zespół bólu szczególnie wyraźny, gdy guz łechtaczki infiltracji i głębokie tkanek. W wyniku rozpadu guza może wystąpić krwawienie masowe bogate śmierdzący wyładowania. Uruchamiając rak sromu jest oznaczony obrzęk chrząstek, kończyn, zaburzenia oddawania moczu i zaparcia.

Przerzuty raka sromu występuje lymphogenous sposobom- którym początkowo wpływ pachwinowych, biodrowych i następnie podbrzusza węzłów chłonnych. Najczęstsze objawy raka sromu w późniejszych etapach są niewysoka gorączka, zmęczenie, osłabienie, utratę zdolności do zarobkowania.

Rak sromu jest zróżnicowana ze vulvity, Bartholinitis, kiła, gruźlica, łagodny nowotwory sromu, choroby skóry (grzybicy skóry, dermatozy, zmian barwnikowych).

Diagnoza raka sromu

Podstawowym sposobem wykrywania raka sromu jest badanie ginekologiczne. Wizualnie w małej lub dużej wargi sromowe, łechtaczka, cewka moczowa może pokazać małe guzki, owrzodzenia lub pigmentowy wykształcenie Warty, różne barwy od niezmodyfikowanych tkanin. vulvoskopiya (kolposkopii) przeprowadza się do szczegółowej analizy nieprawidłowych obszarów sromu.

Sposób diagnozy oraz podejmowanie badania (mikroskopowych cytologiczne, bakteriologiczne) wymazy z powierzchni guzów, pochwy i szyjki macicy kanału. Decydującym Sposób diagnozowania raka sromu jest sromowy biopsji następnie histopatologicznego materiału.

Dla zaawansowania raka sromu, określając zakres procesu i obecność przerzutów wykonanych ultradźwięków miednicy, USG brzucha i węzłów chłonnych, skrzynia kletki wskazań - cystoskopii, anoscopy, rektoskopii. Jeśli to konieczne, pacjent skonsultować pulmonologa, proctologist, urologa.

Leczenie raka sromu

Najpowszechniej stosowany w raku sromu metod chirurgicznych i promieniowanie lecheniya- również możliwość przeprowadzenia terapii fotodynamicznej, laser ablacji i chemioterapii.

W drugim etapie 0 sromu (rak in situ) jest szerokie wycięcie (wycinania) komory sromu lub ablacji nowotworu. W najczęstszych zmian i inwazyjnym wzrostem (etap I) przedstawionym wulwektomia z jednostronnym węzłów chłonnych. Wulwektomia polega na usunięciu łechtaczki, tłuszcz, warg sromowych w okolicy łonowej.

Identyfikacja raka sromu w etapie II jest podstawą do radykalnej wulwektomia z dwustronnymi pachwinowych węzłów chłonnych udowej węzłów. Jeżeli guz jest zlokalizowana w łechtaczki, wymagane do wykonania pachwinowy udowej-biodrowej węzłów chłonnych. Jeśli jesteś zainteresowany węzłów chłonnych chirurgiczne usunięcie raka sromu etap dopełnia pooperacyjnego napromieniania obszarów regionalnych.

W przypadku resekcji raka sromu w III stadium, leczenie rozpoczyna się od rodników wulwektomia dwustronna pachwinowego udowej biodrowego węzłów chłonnych z napromieniowaniem następnie zdalne wszystkim zainteresowanym strefach.

Możliwość chirurgicznym leczeniu raka sromu stadium IV zależy od występowania zmian nowotworowych w sąsiedniej struktury. W pewnych przypadkach prowadzi się rodnik wulwektomia, usuwanie odbytnicy, pęcherza, pochwy, włókna, histerektomia z kolejnych obszarów napromieniania przerzutów.

W leczeniu raka sromu nieoperacyjnym jest inicjowane promieniowaniem (chemo-) terapie, a następnie, jeśli to możliwe, działają etap chirurgicznego.

Rokowanie w raku sromu

Późniejsza rokowanie jest określona przez początkowy etapu raka sromu i radykalizmu leczenia. Najbardziej agresywnym przebiegiem na raka sromu, jest zlokalizowany w łechtaczki, jak również naciekający spęcznienia typu rosta- najkorzystniejszą - nowotwory warg Gubernia pośredniego - raka warg sromowych.

Trzy lata przeżycia w terapii skojarzonej raka sromu jest 63-70% pięć lat - 57-60% - tylko w radioterapii - odpowiednio, 50% i 30%.