Wirus cytomegalii

choroby gruczołów ślinowych - choroby zakaźne pochodzenia wirusowego, przenoszoną drogą płciową, przezłożyskowej, krajowego, poprzez transfuzję krwi. Objawowo przybiera formę gorzkim zimnie. Wyraźne osłabienie, złe samopoczucie, bóle głowy i stawów, katar, a wzrost zapalenia ślinianek, nadmierne ślinienie się. Często bezobjawowy. Nasilenie choroby spowodowane ogólnym stanem odporności. W postaci uogólnionej ciężkich kieszeni zapalenie występuje w organizmie. Choroba gruczołu śliny jest niebezpieczne w czasie ciąży: może powodować poronienia, wady wrodzone, obumarcie płodu, wrodzonej cytomegalii.

wirus cytomegalii

choroby gruczołów ślinowych - choroby zakaźne pochodzenia wirusowego, przenoszoną drogą płciową, przezłożyskowej, krajowego, poprzez transfuzję krwi. Objawowo przybiera formę gorzkim zimnie. Wyraźne osłabienie, złe samopoczucie, bóle głowy i stawów, katar, a wzrost zapalenia ślinianek, nadmierne ślinienie się. Często bezobjawowy. Nasilenie choroby spowodowane ogólnym stanem odporności. W postaci uogólnionej ciężkich kieszeni zapalenie występuje w organizmie. Choroba gruczołu śliny jest niebezpieczne w czasie ciąży: może powodować poronienia, wady wrodzone, obumarcie płodu, wrodzonej cytomegalii.

Inne nazwy CMV napotykane źródeł medycznych - wirus cytomegalii (CMV), inklyuzionnaya choroby gruczołów ślinowych, wirusa choroby gruczołów ślinowych, inkluzji choroby. Patogen CMV - wirus cytomegalii - należy do rodziny opryszczki osób. Komórki zakażone wirusem cytomegalii, wzrosła wielokrotnie w wielkości, więc nazwa choroby „choroba gruczołów ślinowych” jest tłumaczone jako „komórek olbrzymich”.

Cytomegalii jest powszechną infekcją, a wiele osób, jako nosicieli wirusa cytomegalii, nie są nawet świadomi. Obecność przeciwciał CMV występuje u 10-15% populacji w wieku lat nastu i 50% dorosłych. Według niektórych źródeł, cytomegalowirus nośnik określony w 80% kobiet w okresie rozrodczym. Odnosi się to przede wszystkim do bezobjawowe i malosimptomno za zakażenia wirusem cytomegalii.

Nie wszyscy ludzie-nosicielami wirusa cytomegalii są chore. Cytomegalii jest często w organizmie przez wiele lat i nigdy nie może wyrazić siebie, a nie zaszkodzić osobie. Przejawem utajonego zakażenia występuje z reguły, z osłabieniem odporności.

Grożąc w skutkach jest ryzyko cytomegalii u pacjentów ze zmniejszoną odpornością (Zakażonych HIV, poddawanych przeszczepowi szpiku lub narządów wewnętrznych, biorąc leki immunosupresyjne) dla postaci wrodzonej cytomegalii u kobiet w ciąży.

Drogi przenoszenia infekcji cytomegalowirusem

choroby gruczołów ślinowych nie jest wysoce zaraźliwa infekcja. Zwykle infekcja występuje w bliskim, przedłużony kontakt z nośnikami cytomegalii. CMV jest przenoszony w jeden z następujących sposobów:

• w powietrzu: kichanie, kaszel, mówienie, całowanie, itp.
• Seksualnie: poprzez kontakt seksualny poprzez nasienia, pochwy i szyjki macicy sliz-
• transfuzji: transfuzja krwi masy leukocytów, czasami - przy przeszczepach narządów i tkaney-
• przezłożyskowej: podczas ciąży od matki do płodu.

Mechanizm rozwoju zakażenia CMV

Gdy w krwi wyrażone cytomegalii wywołuje reakcję immunologiczną, która objawia się w rozwoju białka przeciwciał ochronnych - M i immunoglobuliny G (IgG i IgM) i przeciwwirusowej komórki reakcji - formowanie limfocytów płytę 4 i płyty 8.

Hamowanie odporności komórkowej w zakażeniu wirusem HIV prowadzi do rozwoju zakażenia CMV aktywnego i nazywa je.

Wykształcenie immunoglobulina M, wskazując, zakażenia pierwotnego następuje po 1-2 miesięcy po zakażeniu wirusem cytomegalii. Po 4-5 miesięcy IgM zastąpione IgG wykrywano w krwi przez resztę ich życia.

Gdy silny CMV immunitet nie wywołuje objawy kliniczne, przebieg zakażenia występuje bezobjawowo, ukryte, chociaż obecność wirusa jest określona w wielu tkankach i narządach.

Uderzanie komórki, wirus cytomegalii, powoduje wzrost wielkości, pod mikroskopem komórki dotknięte są jak sowa „oka”. Cytomegalii jest zdefiniowana w organizmie do końca życia.

Nawet w nosiciel z cytomegalii jest potencjalnie zakaźny do niezakażonych osoby. Wyjątkiem jest ścieżka transmisji cytomegalii wewnątrzmacicznego z matki do płodu, która występuje głównie w aktywnym procesem, a tylko 5% przypadków powoduje wrodzonej cytomegalii, ale w innych jest bezobjawowy.

Formy infekcji CMV

wrodzona choroba gruczołu ślinowego

95% płodowej wewnątrzmacicznego zakażenia wirusem cytomegalii nie prowadzić do rozwoju choroby i objawów. Wrodzone zakażenie CMV występuje u niemowląt, których matki doznał podstawowy cytomegalii. Wrodzony CMV mogą wystąpić u noworodków w różnych postaciach:

Śmiertelność po wewnątrzmacicznej infekcji wirusem cytomegalii sięga 20-30%. Z ocalałych dzieci najczęściej mają upośledzenia umysłowego lub niepełnosprawności słuchu i wzroku.

Nabyta choroba gruczołu ślinowego noworodków

Po zakażeniu wirusem cytomegalii podczas porodu (w pasażu płodu przez kanał urodzeń) lub poporodowym (na przypadkowy kontakt z zakażoną matki lub karmienia) w większości przypadków rozwija bezobjawowa infekcja CMV.

Jednakże, wcześniactwo CMV może powodować przewlekły niemowlęta zapalenie płuc, który jest często połączone jednoczesnego zakażenia bakteryjnego.

Często w zmianach przez wirusa cytomegalii u dzieci oznaczony spowolnienie rozwoju fizycznego, powiększenie węzłów chłonnych, zapalenie wątroby, wysypki.

mononukleoza

Osoby, które pojawiły się od okresu noworodkowego i z normalnym układem odpornościowym, CMV może powodować syndrom mononukleoza-jak rozwijać. Podczas mononukleazopodobnogo zespół nie różni się od kliniki mononukleoza zakaźna, spowodował inny rodzaj wirusa opryszczki - wirusa Epsteina-Barr wirus. W zespole mononukleoza-jak przypomina coed uporczywe zakażenia. Zauważono:

W niektórych przypadkach towarzyszy rozwój mononukleozy zapalenie wątroby - żółtaczka oraz zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi.

Jeszcze rzadziej (do 6% przypadków) jest powikłaniem mononukleozy podobny syndrom zapalenia płuc. Jednak u osób o normalnej reaktywności immunologicznej to występuje bez objawów klinicznych, ujawniła tylko w świetle rentgenowskim.

Czas przepływu zespół mononukleoza jak wynosi od 9 do 60 dni. Wtedy zwykle przychodzi pełnego odzyskania, choć przez kilka miesięcy może być przechowywany resztkowych objawów złe samopoczucie, osłabienie, obrzęk węzłów chłonnych. W rzadkich przypadkach, aktywacja infekcji CMV, powoduje gorączkę okresowe, pocenie się, uderzenia gorąca, i złe samopoczucie.

Zakażenie wirusem cytomegalii u osób z osłabionym układem odpornościowym

Osłabienia odporności u pacjentów cierpiących na zespół wrodzonych i nabytych (AIDS), niedobór odporności, jak również u pacjentów poddawanych transplantacji narządów wewnętrznych i tkanki: serce, płuca, nerki, wątroba, szpik kostny. Po przeszczepieniu narządu pacjenci muszą brać leki immunosupresyjne stale, co prowadzi do znacznego zahamowania odpowiedzi immunologicznej, która powoduje działanie CMV w organizmie.

U pacjentów po przeszczepach narządów, cytomegalii powoduje uszkodzenie tkanki dawcy i narządów (zapalenie wątroby - wątroba po przeszczepie, zapalenie płuc z przeszczepu płuc, etc ...). Po przeszczepie szpiku kostnego u 15-20% pacjentów cytomegalii może powodować zapalenie płuc z dużą śmiertelnością (84-88%). Największe niebezpieczeństwo przedstawia sytuację, gdy zainfekowany CMV niezakażonych materiału dawcy przeszczepionego odbiorcę.

CMV dotyka praktycznie wszystkie osoby zakażone wirusem HIV. Na początku choroby oznaczony złe samopoczucie, bóle stawów i mięśni, gorączka, nocne poty. Następnie do tych objawów może dołączyć uszkodzenie płuc, wirusa cytomegalii (zapalenie płuc), wątroby (zapalenie wątroby), mózgu (zapalenie mózgu), Retinal (Ruthin), wrzodziejące zapalenie i zmiany chorobowe krwawienie z przewodu pokarmowego.

Mężczyźni mogą mieć wpływ cytomegalii jądra, prostata, kobiety - szyjki macicy, wewnętrzna warstwa macicy, pochwa, jajnik.

Powikłania zakażenia CMV zakażonych HIV może stać krwawienie wewnętrzne zaatakowanych narządów, utrata wzroku. Niewydolność wielonarządowa CMV może prowadzić do dysfunkcji i śmierci pacjenta.

Rozpoznanie zakażenia wirusem cytomegalii

Dla celów diagnozy infekcji CMV przeprowadzono określenia laboratoryjnej krwi przeciwciał swoistych dla wirusa cytomegalii - immunoglobuliny M i G

Obecność immunoglobuliny M może oznaczać pierwotnej infekcji wirus cytomegalii bądź CMV reaktywacji przewlekłego zakażenia. Określenie wysokich mian IgM u kobiet w ciąży mogą stanowić zagrożenie zakażenia płodów. Zwiększenie IgM wykryto we krwi po 4-7 tygodni od zakażenia wirusem cytomegalii i obserwowano przez 16-20 tygodni.

Zwiększenie immunoglobuliny G rozwija się w trakcie działania rozpadu zakażenia wirusem cytomegalii. Ich obecność we krwi wskazuje na obecność wirusa cytomegalii w organizmie, lecz nie odzwierciedlać aktywnego zakażenia.

W celu określenia cytomegalii DNA w komórkach krwi i śluzowych (materiałów zeskrobin z kanału szyjki macicy i cewki moczowej, plwociny, ślina, itd.) Wykorzystywane przez diagnostycznych metodą PCR (reakcja łańcuchowa polimerazy). zachowanie szczególnie pouczające ilościowy PCR, co daje wyobrażenie o aktywności wirusa cytomegalii i powoduje infekcję.

Diagnozy infekcji wirusem cytomegalii jest oparty na izolacji wirusa cytomegalii w materiale klinicznym lub w czterokrotnym wzrostem miana przeciwciał.

W zależności od wpływają narządy infekcji wirusem cytomegalii, pacjent powinien skonsultować się z ginekologiem, takie androlog, gastroenterologa lub innego specjalisty. Ponadto, zgodnie ze świadectwem USG jamy brzusznej, kolposkopii, gastroskopii MRI mózgu i inne testy.

Leczenie zakażenia wirusem cytomegalii

Zespół nieskomplikowany Forms mononukleazopodobnogo nie wymaga specyficznego leczenia. Imprezy odbywają się zazwyczaj identyczne leczenie przeziębienia. Do usuwania toksycznych objawów wywołanych przez wirusa cytomegalii zaleca pić dużo płynów.

Leczenie zakażenia wirusem cytomegalii u osób zagrożonych, przeprowadził przeciwwirusowe gancyklowirem czynnik (tsimevenom). Ostre gancyklowir cytomegalii jest podawany dożylnie, t. K. tabletkowanej postaci leku mają działanie profilaktyczne przeciwko wirusowi cytomegalii. Od gancyklowir ma poważne skutki uboczne (powoduje zahamowanie hematopoezy - niedokrwistość, neutropenia, małopłytkowość, reakcje skórne, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, gorączka i dreszcze, itd.), jego zastosowanie jest ograniczone w ciąży kobiet, dzieci i osób cierpiących niewydolność nerek (Tylko ze względów zdrowotnych), nie stosuje się u pacjentów bez upośledzonej odporności.

Do leczenia w CMV u pacjentów zakażonych HIV jest najbardziej skuteczny lek foskarnet, ma również szereg skutków ubocznych. Foskarnet może spowodować o naruszenie przepisów metabolizmie elektrolitów (spadek w osoczu krwi potasu i magnezu), wrzodów narządów, zaburzenia oddawania moczu, mdłości, uszkodzenie nerek. Te niepożądane reakcje wymagają starannego stosowania i terminowego modyfikacja dawki.

Zapobieganie zakażeniu wirusem cytomegalii

Szczególnie dotkliwy problem profilaktyki zakażeń wirusem cytomegalii stoi u osób z grup ryzyka. Najbardziej podatne na zakażenie CMV i rozwój choroby HIV-dodatnich (zwłaszcza AIDS), pacjenci po transplantacji narządów oraz osób o różnej genezie niedoboru odporności.

Nieswoiste metody zapobiegawcze (np higieny osobistej) są nieskuteczne przeciwko zakażeniu wirusem cytomegalii, ponieważ mogą one nawet w powietrzu.

Specyficzna profilaktyka zakażeń wirusem cytomegalii jest przeprowadzane z gancyklowiru, acyklowiru, foskarnetem wśród pacjentów z grupy ryzyka. Ponadto, aby uniknąć ryzyka zakażenia biorców cytomegalii w przeszczepianiu narządów i tkanek wymaga starannego doboru dawcy oraz monitorowanie materiału dawcy na obecność infekcji CMV.

Szczególnym zagrożeniem jest wirus cytomegalii w czasie ciąży, gdyż może to powodować poronienia, urodzenia martwego dziecka lub spowodować poważne wady wrodzone u dziecka. Dlatego wirus cytomegalii, wraz z opryszczką, toksoplazmoza i różyczka, jest jednym z tych zakażeń, które badanych kobiety powinny profilaktycznie, nawet na etapie planowania ciąży.