Zakażenie wirusem cytomegalii

zawartość:

• Przyczyny zakażenia wirusem cytomegalii
• patogeneza
• Objawy zakażenia wirusem cytomegalii
• Leczenie zakażenia CMV

W późnych latach 20-wieku w kanalikach nerkowych liczby martwo urodzonych komórek płodu olbrzymich ilościach z charakterystycznymi wtrąceń w jądrze stwierdzono. Pół wieku później były one nazywane komórkami tsetomegalicheskimi. W połowie 20 wieku W. Rowe i L. Smith udało się wyizolować wirusa, który powoduje chorobę, w której znajduje się charakterystyczny rozwój wirusa cytomegalii. Nazwano to „wirus cytomegalii” (CMV), a sama patologia nazwie zakażenie wirusem cytomegalii.

contagium

wirus cytomegalii należący do rodzina wirusów herpes. W swojej strukturze zawiera DNA. Rozmiar - 180 nm. Powielanie prowadzi do powstania wtrąceń w jądrze komórki, przy czym komórki zaczynają wzrastać w wielkości i są przekształcane cytomegalic.

Istnieją trzy warianty antygenowe wirusa. Mają one właściwości charakterystyczne dla wirusów opryszczki: doskonale zachowany w temperaturze pokojowej inaktywowana przez zamrażanie i ogrzewanie, ulegają degradacji w środowisku kwaśnym. Wirus może zainfekować żadnych ludzkich tkanek i narządów.

Zasięg i stopień nasilenia konkretnej postaci chorób powodowanych przez nią w zależności od stanu przyjmującego obrona: infekcji wirusowej może przebiegać bezobjawowo, powodują lekki mononukleozę lub prowadzić do poważnych zakażeń układowych, obejmujące chorobę wątroby, płuc, nerek, etc.

Przyczyny zakażenia wirusem cytomegalii

zakażenie wirusem cytomegalii rozwija się w wyniku wnikania patogenów do organizmu. Wirus dostaje się do środowiska z płynami ustrojowymi osoby zakażonej: ślina, mleko z piersi, wydzielina z pochwy, nasienie, mocz, kał. W organizmie wirus dostaje się do noworodka karmione mlekiem matki.

Główne metody transmisji wirusa:

• w powietrzu;
• kontaktowy (zarówno bezpośredni - poprzez bezpośredni kontakt i pośredni - poprzez higieny osobistej, gospodarstwa domowego, itd.);
• przezłożyskowej;
• porodu (najbardziej niebezpieczna dla dziecka);
• podczas stosunku płciowego;
• przy przeszczepach narządów;
• ze względu na transfuzje krwi.

Zakażenie wirusem cytomegalii, z reguły prowadzi do przewozu życiu tego zakażenia.

patogeneza

W zależności od drogi zakażenia do bramy się zakażenia błon śluzowych górnych dróg oddechowych, narządów płciowych lub narządów przewodu pokarmowego.

Po wniknięciu do organizmu wirus dostanie się do krwiobiegu i w krótkim czasie jest osadzony w białych krwinkach, w jednojądrzastych fagocytach, w którym odbywa się proces replikacji.

Zainfekowane komórki rosną i nabierają charakterystycznej morfologii, która jest charakterystyczna dla obecności inkluzji jądrowych, które są skupiska wirusa.

Proces ten prowadzi do rozwoju zwapnień, guzowatych nacieków, zwłóknienie w różnych organach i strukturach zhelezistopodobnyh w obszarze mózgu.

Wirus zwykle utrzymują się przez stosunkowo długi czas w bogatej narządów tkanki limfatycznej, co jest chronione od przeciwciał i interfetrona. Jednocześnie ma hamujący wpływ na układ immunologiczny poprzez bezpośredni wpływ na limfocyty T.

Reaktywacja wirusa, jak również jego krwiopochodnej uogólnienie, prowadzące do pokonania wszystkich systemów i ortanov, na tle różnych stanów z niedoborem odporności:

• w trakcie ciąży;
• w dzieciństwie;
• przy dłuższym stosowaniu leków immunosupresyjnych lub cytostatyków;
• z powodu zakażenia wirusem HIV;
• naruszenie odporności komórkowej.

Aktywna forma infekcji wirusem cytomegalii jest uważany za wady komórkowych wskaźników odporności. Jest ona jednym z warunków związanych z AIDS.

Objawy zakażenia wirusem cytomegalii

Mononukleoza. Choroba ta jest najczęstszą postacią infekcji CMV w normalnym stanie odporności. Kliniczne objawy choroby są podobne do objawów mononukleozy zakaźnej spowodowanych innego rodzaju wirusa opryszczki - wirus Epsteina wirusa-Barr. Choroba występuje w postaci stanów grypopodobnych. zauważył:

• słabość;
• zmęczenie;
• złe samopoczucie;
• mięśni, stawów i bóle głowy;
• gorączka z dreszczami;
• powiększenie węzłów chłonnych;
• ból gardła;
• czasami skóra może wystąpić jak wysypka z różyczką.

W niektórych Suchan objawy infekcji CMV zapalenia wątroby występuje w postaci zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi (żółtaczka rzadkich przypadków). Czasami choroba może być skomplikowane przez zapalenie płuc.

Czas trwania obecnej patologii - od 9 dni do 2 miesięcy. W większości przypadków rokowanie jest korzystne. Rzadkie nawroty manifest osłabienie i złe samopoczucie z nieznacznym wzrostem węzłów chłonnych.

Wrodzone zakażenie wirusem cytomegalii. Zakażenie płodu w macicy nie zawsze prowadzi do manifestacji cytomegalii. W wielu przypadkach nie ma żadnych objawów. Obraz kliniczny 5% w przeliczeniu na zarażonych dzieci zmienia się w szerokim zakresie. Głównie objawia się:

• opóźnienie wzrostu wewnątrzmacicznego, wcześniactwo
• wysypka w postaci drobnych krovoizliyaniy-
• zapalenie siatkówki (może powodować zmniejszenie lub utratę wzroku) -
• żółtaczka (z powodu choroby wątroby) -
• opóźnienie w razvitii- psychicznego
• utratę słuchu.

nabyty CMVzakażenie noworodków. Ta forma choroby jest wynikiem infekcji wirusowej podczas przechodzenia płodu przez kanał rodny lub po pojawieniu się dziecka na świat - poprzez mleko matki lub przez kontakt. W większości przypadków zakażenie nie objawiać.

Choroba rozwija się przede wszystkim u wcześniaków. Główne cechy:

• wysypka;
• zapalenie wątroby;
• powiększenie węzłów chłonnych;
• długotrwałe zapalenie płuc;
• w wielu przypadkach - zakażenie bakteryjne;
• opóźnienie w rozwoju fizycznym.

osoba ze słabej obrony immunologicznej. Grupa ta obejmuje:

• pacjenci z różnymi typami wrodzonej odporności;
• AIDS;
• przeszczepach narządów i szpiku kostnego;

Stopień objawów zależy od stanu odporności. Najpoważniejsze konsekwencje wynikające z długotrwałego stosowania z lekami immunosupresyjnymi.

Pacjent uogólnione zakażenie. Ma wpływ na następujące podmioty:

• nerek;
• wątroby;
• siatkówki;
• światło;
• trzustka.

Zakażenie wirusem cytomegalii występuje u prawie wszystkich chorych na AIDS. Na początkowym etapie przedstawiono:

• gorączka;
• ból głowy;
• pocenie się (szczególnie w nocy);
• bóle mięśni i stawów.

Wraz z rozwojem następujących objawów choroby dołączone są:

• objawy zapalenia płuc obejmują kaszel i duszność;
• wrzód żołądka, jelita, przełyku - często prowadzić do krwawienia, pęknięcie dotkniętego narządu ściany;
• zapalenie siatkówki (Rita);
• zapalenie wątroby;
• encephalitis (zapalenie rdzenia) - objawia się dezorientacja, senność, oczopląs;
• niewydolność wielonarządowa, w którym wirus infekuje wszystkie narządy - często prowadzi do śmierci.

Po przeszczepieniu narządów wirus infekuje go przeszczepionych narządów. W przypadku przeszczepu szpiku kostnego może rozwinąć cytomegalii zapalenie wątroby, transplantacji wątroby - przeszczepiony wątroby, etc.

Leczenie zakażenia CMV

W normalnym nośnej odporność wirusem mononukleozy, a nie wymagają specyficznego leczenia. W drugim przypadku, podejmują takie same środki jak przeziębienie. Leczenie jest przyporządkowany po wykryciu ogólnych form procesu infekcji. Stosowane leki przeciwwirusowe: gancyklowir, foskarnet, walgancyklowiru. Jednak mają one wysoki stopień toksyczności oraz szereg poważnych skutków ubocznych.

1. Nie są one stosowane w przypadku normalnego stanu odporności.
2. Dzieci i kobiety w ciąży, leki te mogą być podawane wyłącznie ze względów zdrowotnych.
3. Dawka wymaga ścisłej regulacji w obecności choroby nerek.

Foskarnet jest najbardziej skuteczny u pacjentów z AIDS. W niektórych przypadkach, tsitotekt - antitsitomegalovirusny immunoglobuliny.