Przedsionkowy neuronitis

Przedsionkowy neuronitis - syndrom ostrej dysfunkcji przedsionkowej, nie towarzyszą zaburzenia słuchu straty i występuje w postaci pojedynczego epizodu zawroty głowy, trwające od 2-3 godzin do kilku dni. Po raz pierwszy został opisany w 1909 roku, a następnie bardziej szczegółowo w 1924 nazwą „przedsionkowego neurony” został wdrożony w neurologii 1949 przedsionkowy neuronitis trzeciej częstotliwości ostrego zespołu przedsionkowy zawroty głowy. Głównie chore osoby w grupie wiekowej od 30 do 60 lat. Zwiększenie obserwowanej w koniec sprężyny. Ostatnio nastąpiła tendencja do zwiększenia liczby pacjentów zgłaszających się do lekarza o zaburzeniach równowagi i zawroty głowy. W każdym przypadku ważne jest ustalenie przyczyny tych objawów i decyduje o postaci tej choroby w celu w kolejnym odpowiedniego leczenia.

Przyczyny przedsionkowego neyronita

Etiofaktory przedsionkowy neyronita nie jasne. Podłoże choroby uważa się za proces zapalny, który selektywnie wpływa nerwu przedsionkowego. Najprawdopodobniej zapalenie jest wirusową etiologię. Zostało to potwierdzone przez neyronita manifestacji po SARS. Istnieją przypadki, gdy tło z przedsionkowego neyronita opracowany opryszczkowe zapalenie mózgu, w związku z czym zakłada się, że jednym z aktów etiofaktorov wirusa opryszczka. Na rzecz etiologii zakaźnej dowody opisane przypadki wielu członków rodziny.

Kilku autorów na rzecz zakaźnych alergiczne neyronita przedsionkowego mechanizm rozwoju, w których wirusy są sensybilizatory i wywołują miejscowego procesu zapalnego autoimmunologicznej. Zapalenie zazwyczaj wpływa górną gałąź nerwu przedsionkowego. Patologia dolnej gałęzi zauważyć znacznie rzadziej. Nerw słuchowy jest w pełni nienaruszona. Ponadto opisano przypadki przedsionkowego neyronita pochodzenia toksycznego, spowodowane przez szereg antybiotyków aminoglikozydowych, zwłaszcza gentamycyna.

Objawy przedsionkowego neyronita

Podstawą obrazu klinicznego nieustalonych paroksyzmie zawrotów głowy. Pacjent może doświadczyć iluzji ruchów biernych własnego ciała w przestrzeni (wirowa, kołysząc się na falach, rozliczanie) lub urojony ruch obiektów. Ten ostatni jest nazywany „oscillopsia”. Zazwyczaj subiektywnie odczuwane przez ruch obiektów wokół pacjenta jest w kierunku chorym. Intensywność zawrotów głowy zwiększa się ze zmianami postawy i ruchów golovoy- może upaść, gdy próbuje nagrać oka pacjenta w jednym punkcie. Paroksyzm towarzyszą nudności i wymioty, trudności z utrzymaniem równowagi i niestabilności z powodu zaburzeń równowagi.

W niektórych przypadkach pacjenci wskazują poprzedzającego atak krótkich epizodów niestabilności lub zawroty głowy. Takie „prekursory” mogą być postrzegane jako kilka dni przed rozwojem pierwotnego przedsionkowego paroksyzm neyronita, a kilka godzin wcześniej. Czas trwania ostrej przedsionkowego konwulsje waha się od kilku godzin do 2-3 dni. Po niej zwykle jest jeszcze pewna niestabilność, kontynuując aż do kilku tygodni. Niektórzy pacjenci doświadczają trwałe zachowanie jednostronnej dysfunkcji przedsionkowej, ale z czasem jest to kompensowane i nie prowadzi do klinicznie zauważalnych zmian funkcjonalnych.

Neurony przedsionkowe nie towarzyszy powtórzenie napadów zawrotów głowy. Relapse występuje tylko w 2% przypadków, a wpływa jedynie zdrowe pierwszą stronę. Jeśli pacjent z rozpoznaniem przedsionkowego neuronitis nowych epizodów ostrego intensywnym zawrotów głowy, a następnie lekarze powinni rozważyć diagnozę.

Diagnozowanie przedsionkowego neyronita

Systemowy charakter zawrotów głowy wskazuje na porażkę aparatu przedsionkowego. Stan neurologiczny jest oznaczony spontaniczne oczopląs z szybkiej fazie w kierunku od chorego ucha. On utrzymuje się przez 3-5 dni po zakończeniu paroksyzmie. Przez kolejne 2 tygodnie objawionej oczopląs, spojrzenie uprowadzenie następuje, gdy kierunek zdrowego boku. W Romberga odchylenie pacjenta występuje w chorym. Mózgowe brak objawów, znaki i innych uszkodzeń ogniskowych macierzystych wyświetlaczy eliminuje charakter centralny patologia (guzy wewnątrzmózgowe, udar mózgu, zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowych itd.). Badanie z zastosowaniem analizatora akustycznego audiometrii definiuje pełne bezpieczeństwo słuchu. brak utratę słuchu To świadczy o porażce wyborczej przedsionkowego analizatora.

Oprócz badania przez neurologa lub otonevrologa, zalecany do konsultacji diagnoza vestibulologa z gospodarstwa vestibulometrii, elektronystagmografia i innych badaniach przedsionkowej analizatora. Potwierdzenia diagnozy umożliwia wykrycie jednostronną przedsionkowego arefleksja lub arefleksja podczas wykonywania otolitometrii pośrednie (kaloryczny test). Kiedy ujemne wyniki najnowszych badań przeprowadzonych przedsionkowego VI (potencjały wywołane), ponieważ patologii dolnych gałęzi nerwu nie zmienia wyników otolitometrii pośredniego. W ciężkich przypadkach, MRI mózgu pozwala wykluczyć patologię śródczaszkowe i ujawniają pośrednie znaki neyronita.

Rozpoznanie różnicowe przedsionkowego neyronita

Podczas przeszukania diagnostycznej wymaga różnicowania objawów neyronita ostrych objawów błędnika, perilymphatic przetoki, Choroba Meniere'a, przemijający atak niedokrwienny, zespół tętnicy kręgowej, najpierw pojawiły paroksyzm przedsionkowego migreny. Wyróżnieniem ostre błędnika jest jego wygląd na tle ostre zapalenie ucha środkowego lub ogólnoustrojowe zakażenie, obecność w obrazie klinicznym zaburzeń słuchu. U pacjentów z wywiadem perilymphatic przetoki jest zwykle korelacja z barotraumy, urazowe uszkodzenie mózgu, napięcie i silne kashlem- diagnoza być potwierdzona próbek przetoki.

Najbardziej trudne do odróżnienia przedsionkowego neuronów z nowej epizodami choroby Meniere'a. Na korzyść tego ostatniego oznacza połączenie zawroty głuchotę ucha hałas i poczucie pełności w uchu. cechą migreny jest obecność nietypowym neyronita głowy. Przemijający atak niedokrwienny ma czas do 24 godzin w celu całkowitego zniknięcia neurologiczne, Vol. H. i przedsionkowego objawy po tym okresie. Zespół tętnic kręgowych Wpływy z powtarzających się epizodów zawrotów głowy krótszy czas, zwykle występuje na tle patologii kręgosłupa szyjnego (osteochondroza, szyjny kręgosłupa, anomalie Kimerli).

Leczenie i rokowanie przedsionkowej neyronita

farmakoterapia objawowe i jest skierowany do środka zawrotów głowy i dysfunkcji przedsionkowej. Główne leki działają vestibulosupressory: dimenhydrynat, metoklopramid, fenotiazyny (Ftorfenazin, tietyloperazyny, tiorydazyna, promazyna) uspokajające benzodiazepiny (nozepam, diazepam, hidazepam). Ze względu wymiotów wymienionych farmaceutycznych są podawane przez wstrzyknięcie domięśniowe lub w postaci czopka. Czas trwania ich stosowania jest podyktowane nasilenia zawrotów głowy. Zwykle, jest ona ograniczona przez 3 dni, ponieważ leki te hamują przedsionkowy kompensacji.

Badania kliniczne wykazały większy odsetek przedsionkowego całkowitego wyleczenia u pacjentów leczonych równolegle do centralnej oczyszczalni metyloprednizolonu w dawce 100 mg przez trzy dni, po czym następuje spadek w dawce 20 mg co 3 dni. Leki przeciwwirusowe, w szczególności środków antiherpetic) nie wykazały znaczny wzrost skuteczności terapii. Wielu klinicystów oferujących wykorzystanie betaserk jako lek, który przyspiesza przedsionkowego odszkodowania. Jednak jego powołanie nie zastępuje obowiązkowego wdrożenia gimnastyki twarzy.

Ćwiczenia przedsionkowy ma na celu osiągnięcie przedsionkowego odszkodowania. Zaleca się 3-5-go dnia choroby, gdy pacjent został w pełni przeniesiony wymiotów. Przed tym okresie, chory powinien być zgodny z leżenia w łóżku i unieruchomienia głowy. Pierwsze ćwiczenie ćwiczeń przedsionkowego zwracają się do łóżka i siadając. Gdy pacjent może być zniesione przez ustalenie oczopląs wzrok są wprowadzane ćwiczenia z mocowania oka pod różnymi kątami, gładkie ruchy oczu, ruchu poziomego i pionowego głowicy w stałej wzrokiem. W tym okresie pacjent stopniowo odstawia się i chodzić. Jak ćwiczenia szkoleniowe wykorzystywane chodzenie z zamkniętymi oczami, przy wsparciu. 5-7-tym dniu, przy braku bezpośredniego Gaze oczopląs podawać ćwiczeń równowagi statycznej i dynamicznej. Na drugim i trzecim tygodniach trudnych ćwiczeń zaleca się w nadmiarze normalnym obciążeniu przedsionkowego.

Po doznaniu neyronita pełne przywrócenie funkcji przedsionkowej występuje u około 40% rekonwalescentów, niekompletnego - 30%. U pozostałych pacjentów zachowała stabilną przedsionkowego arefleksja. Jednakże, ze względu na jego charakter jednostronny i rozwoju przedsionkowego odszkodowania, to nie powoduje żadnych odczuć dyskomfort w codziennym życiu pacjentów.