Lędźwiowego kręgosłupa

lędźwiowy kręgosłupa - Proces zwyrodnieniowy-dystroficzne w kręgosłupie lędźwiowym. W sercu procesu polega latéral dystrofii lub przednie krążki międzykręgowe pierścienie włókniste i tworzenie guzków kostnych na bocznych i przednich powierzchni kręgów. Przejawia sztywność, ból lub dyskomfort. W 27-37% pacjentów nie towarzyszą objawy kliniczne. Zauważono, zarówno u mężczyzn jak i kobiet. Zachorowalność wzrasta gwałtownie z wiekiem.

Obecnie eksperci uważają kręgosłupa, spondiloartroz i osteochondroza jako równe objawy starzenia sposobie kręgosłup. Wielu pacjentów z kombinacji tych chorób, a także ból jest często wynikiem spondyloarthrosis lub degeneracyjnej dyskopatii, spondylozy i wyodrębniany, może przebiegać bezobjawowo. Leczenie odbywa lędźwiowego kręgosłupa ortopedii, traumatologii i vertebrologists.

Przyczyny lędźwiowego kręgosłupa

Nowoczesne ekspertów w dziedzinie ortopedii i traumatologii tendencję do traktowania lędźwiowego kręgosłupa to patologia, która występuje pod wpływem wielu czynników, z których najważniejszym są naturalne związane z wiekiem zmiany w krążków międzykręgowych, kości i więzadeł kręgosłupa. Wraz z tym jest rola siedzący tryb życia współczesnego człowieka. Kręgosłupa lędźwiowego i otaczające mięśnie są pozbawieni normalnych obciążeń fizjologicznych stopniowo słabnąć. Na tym tle, aktywność fizyczna jednorazowa podczas epizodycznych prób „aby prowadzić zdrowy tryb życia” często powodują mikrourazy kręgosłupa i więzadeł sprowokować zwiększoną wymianą uszkodzonych więzadeł kości.

Czynniki powodujące rozwój kręgosłupa są również przeciążenie metaboliczne i kręgosłupa, w tym - z nadwagą (otyłość), Ciężka praca fizyczna, niedożywienie, obecność chorób przewlekłych: miażdżyca, cukrzyca i tak dalej .. Niektórzy autorzy zauważyli predyspozycje konstytucyjne. Dodatkowo, lędźwiowego kręgosłupa mogą występować w różnych czasach po spowodować szkody i choroby zakaźne albo się pogorszyć łamanie postawy - kifoza, skolioza i kifoskolioza.

Wysokość płyty w lędźwiowego spondylozy długo pozostaje stała, stosunek poszczególnych elementów kręgosłupa nie zostaną naruszone, jednak w spondylarthrosis nieobecności (artroza małe stawy międzykręgowe) i osteochondrosis choroby jest często bezobjawowy. W późniejszych etapach lub w połączeniu z innym procesem ściskania spondylozy zwyrodnieniową nerwów, dystroficznych jest możliwe, co może objawiać się utratą czucia bólu i ruchu.

Objawy lędźwiowego kręgosłupa

Nieskomplikowany kręgosłupa przebiega bezobjawowo lub objawia się miejscowym bólem w obszarze zagrożonym. Przerywany ból, wzmacniany z intensywnej aktywności fizycznej i niekorzystnych warunkach pogodowych. zmęczenie i ograniczenie ruchomości kręgosłupa lędźwiowego jest również możliwe. W tworzeniu kompresji korzeni i nerwów przepukliny dysku z rozwojem ischias Ból może promieniować do pośladków i rozmieszczone na tylnej powierzchni dolnych.

Za ból związany z przepukliną charakterystycznym zysk gdy pochylony do przodu, długotrwałego siedzącej lub stojącej. Jeśli ból jest spowodowany przez zapalenie kości i stawów (Aspekt zwyrodnieniowa stawów), ból na ogół zwiększa się wraz z pozycji i odległości, i zmniejsza się lub zanika po spłaszczeniu tułowia. Podczas kompresji korzeni nerwowych mogą pojawić się mrowienie i drętwienie w kończynach dolnych, a niekiedy występuje osłabienie mięśni. W ostrym uwięźnięcia nerwu możliwe ostre bóle krzyża w połączeniu z zaburzeniem czynności jelit lub pęcherza moczowego, ciężkim osłabieniem mięśni, w jednej lub obu kończyn dolnych, drętwienie obszaru kulszowej lub krocza.

Diagnoza lędźwiowego kręgosłupa

Diagnozę potwierdzono z zastosowaniem danych otrzymanych od rentgenowskim kręgosłupa. Na podstawie rentgenowskiego widać na występowanie i nasilenie zmian patologicznych. Obecność lędźwiowego kręgosłupa wskazują osteofity wzdłuż krawędzi organów jednego lub więcej kręgów. Wygląd kostnych narośli może przypominać występy dziób, małych i masywne uchwyty „klina”, które łączą się z korpusu sąsiednimi kręgami.

Kiedy kręgosłupa często występuje niezgodność z objawami klinicznymi i radiologicznymi. Dostępny jako przejaw rażącego światła patologicznych zmian na zdjęcia rentgenowskie, a także jasnych objawów klinicznych w umiarkowanych lub słabo wyrażone objawy radiologiczne kręgosłupa. obraz rentgenowski zmienia się powoli, stopniowo, na przestrzeni lat. Gdy znaczące trwania choroby w obrazach może być wykryta z nadmierną proliferacją osteofitów bloków mocujących powstawanie między dwoma lub więcej kręgami.

W niektórych przypadkach proces różnicowej diagnozy za pomocą skanowania radioizotopu. Jeśli podejrzewasz, że zwężenie kanału kręgowego, oprócz CT rentgenowskim kręgosłupa jest przepisywany. W razie potrzeby, tworzenie wizualizacji tkanek miękkich (nerwów, wiązadeł, krążki), a w celu zidentyfikowania kompresji strukturach nerwowych pacjenta przesłanego przez MRI kręgosłupa. Pacjenci z zaburzeniami neurologicznymi badając neurologa. Aby ocenić stan funkcjonalny nerwów zaangażowanych używany elektromiografii.

Leczenie kręgosłupa lędźwiowego

Leczenie odbywa lędźwiowego kręgosłupa ortopedycznego lub vertebrologists. Jeśli istnieją objawy neurologiczne, pacjenci są zwykle przekazywane do jurysdykcji neurologów i neurochirurgów. Pacjenci są instruowani, aby przestrzegać trybu jazdy racjonalny, nie supercool i nie przeciążać kręgosłupa. Bólu i skurczów mięśni i mięśniowych zwiotczających przepisanych leków z grupy NLPZ. Wśród stosowania NLPZ naproksen, movalis, ibuprofen, w tym środki zwiotczające mięśnie - tyzanidyny, cyklobenzapryna i innych środków. Z intensywnym bólem w niektórych przypadkach, stosowanie tramadolu i innych opioidów. Przewlekłego bólu, a czasami stosowanie mniejszych dawek trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (doksepina, amitryptylina).

Ważnym elementem w leczeniu spondylozy lędźwiowej fizjoterapii jest przeprowadzane w okresie remisji. To pozwala wzmocnić mięśnie przykręgowej a tym samym zmniejszyć obciążenie kręgosłupa. Ponadto, zmniejszenie bólu i poprawie funkcjonalności kręgosłupa w wyniku regularnego stosowania ćwiczeń szkoleniowych. Szeroko stosowane fizykoterapii, w tym: - diatermię, elektroforezę jodem i wapnia, zastosowanie parafiny i ozokeryt. We wczesnych stadiach ultradźwięków jest stosowana.

Aby uaktywnić procesy metaboliczne w tkankach pacjentów są kierowane do masażu, do poprawy przewodzenia nerwów - na akupunkturę. W przypadku braku manipulacji określone czasami przeciwwskazania. Kiedy uporczywy ból podawać sterydy do przestrzeni zewnątrzoponowej lub punktów spustowych. Pacjenci dać wskazówki do leczenia sanatoryjnego (radonu i siarkowodoru kąpieli medycznych, błoto itd. D).

Operacje chirurgiczne lędźwiowego kręgosłupa wymaga bardzo rzadko. Wskazaniami do zabiegu są widoczne zaburzenia neurologiczne po niepowodzeniu leczenia zachowawczego. Pacjenci zazwyczaj pracują w ciężkich kompresji osteofity korzeni nerwowych lub przepuklina dysku, jak również zespół ogona końskiego. Operacja odbywa się w zaplanowany sposób, po dokładnym zbadaniu, w kręgosłupie lub neurochirurgii dziale. Podczas operacji lekarz usuwa kostne, jeżeli jest to konieczne, przeprowadza zamocowanie nóżka, międzytrzonowego fuzyjne i tak dalej. D.

Rokowanie lędźwiowego kręgosłupa stosunkowo korzystne. W przypadku braku innych involutive procesami choroby kręgosłupa lędźwiowego często przebiega bez wyraźnej bólu i zaburzeń neurologicznych. Systematyczna obserwacja i regularne odpowiednie leczenie w celu ustabilizowania stanu pacjenta i przez długi czas, aby utrzymać funkcjonalność kręgosłupa, ale pełne odzyskanie nie jest możliwe, ponieważ współczesna medycyna nie jest znany lek lub non-lek metody, które można „odwrócić” zmiany zwyrodnieniowe w kręgosłupie. W obecności towarzyszącą chorobą zwyrodnieniową dysku i spondyloarthrosis zwiększa prawdopodobieństwo przepukliny międzykręgowej, amplifikacji bólu i pojawieniem objawów neurologicznych, które negatywnie wpływają na zdolność do pracy i jakości życia.