Zaparcie

Pojęcie "zaparcie„Sugeruje trudności w wypróżnień, brak wypróżnienia przez ponad trzy dni.

Konieczne jest, aby odróżnić sytuację przewlekłe zaparcia (sporadyczny). Sytuacyjne zaparcie występuje w różnych prowokując go u osób, które są podatne na trudności kału, sytuacje (ciąża przejazdu - „turystycznej zaparcie”, stosowanie produktów, które utrudniają przejazd masy jelitowej, niedostatecznej ilości płynów, psychologiczne i emocjonalne, stres). Ponadto, zaparcia mogą być spowodowane zażywaniem narkotyków. Sytuacyjne zaparcia występują na krótki czas i, co do zasady, na własną rękę lub z pomocą środków przeczyszczających, pomyślnie rozwiązany. Takie warunki nie są uważane za chorobę.

Przewlekłe zaparcia jest regularne opóźnienia defekacji z 48 lub więcej godzin. To uwalnia niewielką ilość gęstej i suchych odchodów. Często po wypróżnieniu nie jest uczucie całkowitego opróżnienia jelit. Wskazują, że zaparcia możliwe, jeśli jeden pacjent, kilka lub wszystkie z tych cech. Ważną cechą diagnostyczną jest zmiana zwykłej częstotliwości i charakteru wypróżnień.

Zaparcie jest częstym zaburzeniem trawienia wśród ludności, skłonność do zaparć może prowadzić do poważnych chorób proktologiczna, więc kwestia ta ma wysoki stopień znaczenia społecznego. Ze względu na ich występowania i ciężkiego pogorszenia jakości życia pacjentów z przewlekłymi zaparciami są przydzielane w oddzielnym zespołem, a teraz problemy z zaparciami badano intensywnie Proktologia, gastroenterologii i innych specjalistów.

Najczęściej cierpią na zaparcia, małych dzieci i osób w podeszłym wieku (powyżej 60 lat).

Uczucie trudności defekacji niemożność ulgi mimo utrzymującej zastrzałowego, przy czym konieczne jest stosowanie dodatkowych zwolnij stymulujących odbytnicy z kału, etapy (ciśnienie na ścianach bocznych krocza odbytu, pochwy).

Trwały stan niedostatecznej opróżnieniu ampułki odbytnicy często prowadzi do rozwoju wypadnięcia zespołu krocza.

Przewlekłe zaparcia rozpoznaje się, gdy częstotliwość stolec staje się mniej niż 3 razy w tygodniu, defekacji trudne i wymaga wiele wysiłku, wyrażoną konsystencję stolca grube, nierówne, nie jest uczucie niecałkowitego opróżnienia odbytnicy kału.

Przyczyny przewlekłego zaparcia

Przyczyną zaparć może być konkretny styl życia, nawyki żywieniowe. Zaparcia przyczynia regularnie ograniczającą potrzebę oddawania kału ostatecznie zmniejszają odruch czynność jelit (przedłużająca leżenia, ruchliwej harmonogramu pracy, często przenosi). Częste stosowanie środków przeczyszczających spowodowane nadmierną oczekiwania stolec (wypróżnienia normalny rytm jest odbierany przez pacjenta, co dość często), stosowania diety ubogiej produkty zawierające włókna, brak ilości płynów - czynniki, które przyczyniają się do rozwoju przewlekłego trudność opróżnienia jelit.

Ponadto, zaparcia jest jedną z cech zespół jelita drażliwego. W tym patologicznym zakłócenia motoryki jelit i może wystąpić niestabilność kału: zaparcia oddzielania stałych stolce skąpe (czasami ze śluzem) może być przeplatany biegunka. stan naprężenia w takich przypadkach, tylko pogarsza funkcjonalną aktywność jelita.

Zaparcia mogą być spowodowane przez ciężkich warunkach często wymagają korekty chirurgicznej: niedrożności mechanicznej, coprostasis promocyjnej. W zależności od stopnia zwężenia prześwitu niedrożności jelitowej może być całkowita lub częściowa. Przyczyny niedrożności jelit światła może być procesy nowotworowe, bliznowacenie, zrosty, okrężnicy uchyłki, skręt, robak zakażenia.

Coprostasia charakteryzuje się długotrwałym brakiem fotela, uczucie pełności w jelitach, przechodząca ból brzucha. Czasami ciekłych zawartość jelit może się podłączyć i kału w postaci biegunki.

Powodować zaparcia można psychologiczne lęk wypróżnień, rozwijanie wskutek chorób odbytnicy, wraz z silnym bólem (szczelina odbytu, ostre hemoroidy, paraproctitis).

Zaburzenia neurologiczne (stres, depresja, nerwowego wstrząs) może również przyczyniać się do rozwoju chorób przewlekłych wypróżnienia.

Ponadto, wiele leków może powodować działania niepożądane, w tym hamowanie motoryki jelit, oraz promowanie zaparcia.

Patologia unerwienie ściany jelita (Choroba Hirschsprunga, stwardnienie rozsiane, szkoda i rdzeń kręgowy) i powodują przewlekłe zaparcia.

Klasyfikacja zaparcia

Zaparcia sklasyfikowane zgodnie z czynników etiologicznych i mechanizmów rozwoju: odżywcze (funkcje związane z dietą), neurogenne (spowodowane zaburzeniami czynności nerwowo-reflex) psychogennych (związany ze stanem psychoemocjonalnym), zaparcia chorób odbytnicy (hemoroidy, szczeliny odbytu, paraproctitis) toksyczne (zatrucie lub rtęcią, niektóre leki, przewlekłe zatrucie) proctogenic (związane z zaburzeniami czynnościowymi mięśni dna miednicy przepony), podczas gdy m zaparcia Przeszkody ochronę mechaniczną (w przypadku guzów, zwężeń, blizny, polipy, zaburzenia przewodu pokarmowego), jatrogenne zaparcia (w wyniku leków).

Objawy przewlekłego zaparcia

Zaparcia mogą towarzyszyć różne objawy, w zależności od choroby, jakie powodują. W niektórych przypadkach, zaparcia to jedyna skarga pacjenta.

Indywidualny rytm wypróżnienia mogą się różnić. W zależności od zmian częstotliwości defekacji zwykłego zaparcia mogą być uznane za opróżnianie z raz na 2-3 dni i często. Defekacji w zaparciach charakteryzuje się poważnymi napięciami, które wymaga znacznego wysiłku. Kał zwarte, suche, mogą przypominać suchych perełek jest w postaci ziaren, łańcuch. W niektórych przypadkach może być tzw biegunka blokowania, gdy tło długotrwałego braku prawidłowych wypróżnień i uczucie pełności w jamie brzusznej występuje biegunka luźne stolce ze śluzem. Ciekłe odchody zawierające śluz można zezwolić na długości istniejącej zaparcia wskutek podrażnienia ściany jelita.

Zaparcia często towarzyszy ból i ciężkości w żołądku jest ułatwione po wypróżnieniu, wylot gazu jelitowego. Wzdęcia jest również często towarzyszą trudności z przepływem masy jelitowej. Wzdęcia jest konsekwencją działalności mikroorganizmów zasiedlających jelito grube.

Pacjenci cierpiący na zaparcia, zmniejszenie apetytu może oznaczać, cuchnący oddech, odbijanie powietrza. Z reguły długości istniejącej przewlekłe zaparcie przyczyniać się obniżenie nastroju, zmniejszenie wydajności, zaburzenia snu, inny Zaburzenia nerwicowe.

Powikłania przewlekłego zaparcia

Przedłużone przewlekłe zaparcia mogą przyczynić się do rozwoju powikłań w przewodzie pokarmowym. Może to być choroba zapalna jelit (zapalenie jelita grubego, proctosigmoiditis) rektoanalnye patologii (hemoroidy, szczeliny odbytu, ropień) choroba uchyłkowa okrężnicy, wzrost (rozciąganie na szerokość i długość jelita grubego), - megacolon.

Jedną z najpoważniejszych konsekwencji długiego istniejących śluz może być uporczywe niedrożność jelit wymagające natychmiastowej operacji. Długi istniejących okluzji niedokrwienie wspiera ściany jelit i może prowadzić do martwicy.

W niektórych przypadkach może sygnalizować zaparcia się o nowotwór złośliwy, a także wskazanie choroby podatnych złośliwość. Ponadto, zaparcia żywieniowe skojarzony z niedoborem włókna w diecie, przyczyniają się do powstawania kancerogenów w jelitach oraz trudności przechodzenia zawartości jelitowej umożliwia rakotwórcze powodować długoterminowy drażniący.

U ludzi starszych i osób cierpiących na zaburzenia psychiczne, może być utworzona kałowymi powodu zapomnienia i braku kontroli nad regularnością wypróżnień.

Rozpoznanie przewlekłego zaparcia

Rozpoznanie przewlekłego zaparcia etapami.

W pierwszym etapie oceny objawów klinicznych (skargi, historię, badanie fizyczne) obrazu radiograficznego i pozwalające ocenić stan jelita grubego: perystaltykę szerokości prześwitu występujące powstawanie nowotworu, zwężenia ścian rozciąganie, wady wrodzone, rozszerzenie okrężnicy. Kiedy irrigoskopii wyraźnie wykrywane niedrożność jelit.

Drugi etap środków diagnostycznych przeprowadzić badanie endoskopowe wziernikowanie (jelita grubego), ogrodzenia biopsji błony śluzowej i histologiczną i cytologiczne, jeśli jest to konieczne.

Następnie przydzielony do badań metod funkcjonalnych warunkach jelit w zależności od wstępnych założeń. Może to być próby bakteriologiczne coprogram badania w celu określenia ukryte krwi, metod manometryczne mięśni ściany jelita (sphincterometry, anorektometriya), testy laboratoryjne do wykrywania zaburzeń funkcji wydzielniczych narządów przewodu pokarmowego i innych.

Przyporządkowanie poszczególnych metod diagnostycznych wykonywanych na podstawie skarg zidentyfikowanych wyposażony jelita, założenia dotyczące możliwych chorób współistniejących oraz do wyboru strategii leczenia.

Leczenie zaparć

Leczenie przewlekłego zaparcia nie ogranicza się do powołania przeczyszczających. Własna niedopuszczalne, ponieważ długo istniejący przewlekłe zaparcia mogą być objawem poważnej choroby lub w celu promowania rozwoju groźnych powikłań.

Ponadto, samo stosowanie środków przeczyszczających, nie biorąc pod uwagę jego specyficzne cechy, mechanizmy działania i ewentualnych skutków ubocznych często prowadzi do powstawania trwałych problemów z defekacji przez redukcję funkcji motorycznych jelit.

Na tej samej dawki środków przeczyszczających i zwiększona w czasie, leki te są całkowicie nieskuteczne.

Leczenie przewlekłego zaparcia oprócz leczenia objawowego, w tym środki mające na celu wykrycie i stan utwardzenia, które doprowadziły do ​​rozwoju zaparcia.

Poznanie mechanizmów przewlekłego zaparcia u pacjenta lekarz określa obróbce z czynników chorobotwórczych, które przyczynia się do bardziej efektywnego działania leków z objawami i powoduje błędne koło zaostrzając zaburzeń motoryki jelit.

Zalecenia dotyczące leczenia zaparć funkcjonalnej

zaparcia funkcjonalne mogą być różne przyczyny, ale zawsze leżeć patologii zakłócania właściwości funkcjonalne przewodu pokarmowego (w przeciwieństwie do zaparcia niedrożnością mechanicznego, gdy jako zasadę, że optymalny jest leczenie chirurgiczne) w oparciu o ich patogenezie.

W leczeniu zaparć jest ważną częścią diety. W diecie pacjentów otrzymujących muszą produktów bogatych włókien roślinnych (warzywa, owoce, ziarna), oraz dużą ilość (co najmniej dwa litry) dziennie. W przypadku, gdy na diecie tle wzrosła wzdęcia i wzdęcia rozwija, lekarz Mukofalk.

Ponadto, z diety wszystkie pokarmy wyklucza, które przyczyniają się do pogorszenia zaparcia.

Posiłki powinny być wykonywane według przepisów, co najmniej pięć razy dziennie w małych porcjach. W żadnym wypadku nie dopuścić długie przerwy między posiłkami.

Należy również dokładnie monitorować regularność wypróżnień. Wskazane jest, aby przywrócić atmosferę i rytm poszczególnych naturalnych wypróżnień, unikać umiar nietrzymania.

W przypadku, gdy lek promowanie pasażu jelitowego mas trudności (narkotyk ganglioplegic przeciwbólowe, preparaty żelaza, leków moczopędnych, doustnych środków antykoncepcyjnych), konieczne jest, aby je usunąć, a tam gdzie to możliwe, aby zastąpić leki nie mają wpływu na trawienie.

Jako stymulację układu trawiennego i wzmocnienie tonu mięśni jelitowych zaleca aktywny tryb życia, spacery, pływanie, aerobik. Ponadto, aktywne życie ma pozytywny wpływ na stan psycho-emocjonalny stres i sprzyja łatwy doświadczenie.

Przeczyszczające przepisywany tylko w przypadku uporczywego zaparcia, które nie mogą być dostosowującym diety i reżimu. Jednocześnie przepisać lek, biorąc pod uwagę rozwój mechanizmu zaparcia.

W powołanie przeczyszczających należy pamiętać, że długotrwałe przyjmowanie podrażniania ściany jelita znaczy, zwiększa perystaltykę jest obarczona z rozwojem zespołu metabolicznego „leniwa” jelit, gdy po odstawieniu leku jelitowej aktywności perystaltycznej spada do minimum.

Zapobieganie zaparciom

Zapobieganie zaparciom - jest wczesne wykrywanie i leczenie schorzeń przewodu pokarmowego i innych chorób, które przyczyniają się do zaparć, odpowiedniej diety, bogate w organicznej diecie błonnika, wystarczająca ilość płynów pić, a także aktywny tryb życia i szacunek dla posiłków i wypróżnień.