Uszkodzenie łąkotki stawu kolanowego

uszkodzenie łąkotki zajmuje pierwsze miejsce w częstości występowania wśród wszystkich uraz kolana. Najczęściej urazy menisku są wynikiem urazu sportowego. Wewnętrzna uszkodzenia łąkotki w 4-7 razy więcej zewnętrznych.

anatomia

Zwane klocki znajdujące się wewnątrz chrząstki łąkotki stawu kolanowego. Dwa boczne menisku: (zewnętrzne) i środkowe (wewnętrznej) znajduje się pomiędzy powierzchniami stawowymi piszczeli i kości udowej. Główne funkcje łąkotki - amortyzację podczas biegania i chodzenia. Ponadto łąkotki działają jako stabilizatory stawu kolanowego. Łąkotki są elastyczne i mogą zmieniać swój kształt podczas ruchu stawu kolanowego.

menisk Mobilność zmienia. Wewnątrz łąkotki związanego z więzadło poboczne piszczelowe i jest mniej mobilny niż zewnętrzna, więc jego uszkodzenie występuje często.

Wzdłuż krawędzi łąkotki jest połączony z torebką stawową i doprowadzającą ją do kapsułki ze względu na naczyniach krwionośnych. Wewnętrzna część łąkotki nie posiada własnych tętnic i otrzymują pokarm z płynu stawowego. Ta cecha powoduje, że jedzenie dobre fuzyjnego uszkodzenia łąkotki w granicznych i całkowity brak zrostów w wewnętrznej części uszkodzenia.

Powoduje uszkodzenia łąkotki

Zazwyczaj przyczyną menisku rozdarcia staje się rotacji (obrotu) w połowie wygięte lub zgięte podudzie, gdy obciążenie na nodze (w łyżwy i jazdy na nartach, w hokeja lub piłka nożna). Uszkodzenie wewnętrznej menisku występuje podczas obrotu rozchodu podudzia, uszkodzenie zewnętrznej - podczas obracania piszczelowej przyśrodkowej.

Mniejsze uszkodzenia łąkotki wynikiem padania na prostowane nóg (skoki i wysokość demontaż powłoki) lub bezpośrednie uderzenie w rejonie stawu kolanowego (uderzeń na krawędź stopnia uderza obiektu ruchomego).

Prawdopodobieństwo pęknięcia zwiększa się, gdy zwyrodnienie łąkotki wskutek urazu, przewlekłe wielokrotnego zatrucia, dna lub reumatyzm. Zmiany mogą być dołączone do innych urazów menisku elementów stawu kolanowego (więzadła, chrząstce, tkance tłuszczowej lub korpusu kapsułki).

Klasyfikacja uszkodzenia łąkotki

W traumatologii wyróżnić następujące rodzaje łąkotki łzy:

• Oddzielenie menisku do miejsca przyłączenia (możliwe oddzielenie przednich i tylnych rogów menisku oddzieleniu korpusu w strefie przyległej do torebki stawowej) -
• nieciągłości wewnętrznego (znajduje się od torebki stawowej) korpusu, przednie i tylne rogi meniskov-
• Połączenie uszkodzenie w perikapsulyarnoy (sąsiedztwie stawowej) strefa meniskov-
• meniskopatiya (zmiany menisku w wyniku degeneracji lub przewlekłego uszkodzenia) -
• zwyrodnienie torbielowate menisku (zwykle odczuwa zewnętrzną menisku).

Odróżnić niekompletne, kompletny poprzecznego, wzdłużnego ( „podlewania może obsługiwać”) i fragmentacja uchwyt kosz menisk łza. Możliwe uszkodzenie łąkotki offset i wolnostojący bez przesunięcia części.

Najczęściej są podłużne łzy łąkotki typu „podlewania może obsłużyć.” Rzadsze są izolowane uszkodzenia regulowany (25-30%) i przedni (9%) rogami. W wyniku powtarzających się dźwignie na rozdarcie uszkodzenia chrząstki menisku powstają wewnętrzne kłykcia kości udowej (chondromalacja) i więzadła krzyżowego.

Objawy rozdarcie menisku

Przydzielanie ostrych i przewlekłych Okresy uszkodzenia łąkotki. Okres ostry rozpoczyna się natychmiast po menisku łzy. Pacjent skarży się na intensywny na bóle stawów kolanowych. Przepływ w szczelinie poważnie ograniczone. Podudzie stałe zgięcie. Podczas próby, aby uzyskać wrażenie ruchu wspólnego klina - blokadę (blok, blok) stawów.

Możliwe uszkodzenie łąkotki, nie towarzyszy zablokowanie stawu kolanowego. W tym przypadku, ból na pierwszy rozpowszechnione w przyrodzie, a po wystąpieniu pęcznienia i hemarthrosis (Krew) lub wtrącenie (płynu) w złączu zostaje ściśle zlokalizowane wzdłuż linii wspólnej przestrzeni.

W przypadku braku łąkotki diagnostyka lock pęknięcia w ostrej przedstawia znaczne trudności. Brak charakterystycznych objawów prowadzi do tego, że pacjenci wykazują często diagnozy skręcenia lub uraz stawu kolanowego.

Diagnoza pęknięcia łąkotki jest bardziej pouczający w okresie podostrym (2-3 tygodni po urazie), gdy objawy niespecyficzne stają się mniej poważne urazy. Na tym etapie, uraz może ustalić diagnozę menisku łzy na podstawie miejscowego bólu i infilratsii we wspólnej przestrzeni, specjalne testy ból (mediolateral badania, objawów uciskowych, objawy rozszerzenia (Landes, Baikov, Roche) i objawów obrotowych) oraz danych z MRI stawu kolanowego.

Nawet jeśli uszkodzenie łąkotki nie jest diagnozowana w wyniku zabiegu ból, obrzęk i wysięk stawów znikają, jednak następnie ponownie po niewielkim urazie lub niezręcznej ruchu. Jeżeli objawy uszkodzenia łąkotki się ponownie, mówiąc o przewlekłym stadium choroby, która charakteryzuje się bólem, obniżony zakres ruchu i zapalenia.

Leczenie rozdarcie menisku

W ostrej fazy zablokowane połączenie, gdy na podstawie lokalnego znieczulenia blokady działają eliminacji, w obecności cieczy (lub efuzyjnej hemarthrosis stawów) przeprowadza wspólny przebicie. Potem na zgiętym lognetu kolanowego nałożyć tynk na okres 3 tygodni. W następnym wyznaczonym fizycznej terapii dla pacjenta i fizjoterapii.

Operacja jest pokazana w niemożności usunąć blokadę w ostre, powtarzającego się blokadę, ból i ograniczenie ruchu stawu w długotrwałym okresie. Obecnie wybór metody leczenia chirurgicznego jest korzystne interwencje artroskopowe, które zmniejszają poziom urazu stawu i zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia powikłań. Menisk, jeśli to możliwe, spróbuj zapisać jako po usunięciu przyspieszonego zużycia powierzchni stawowych, co prowadzi do szybkiego rozwoju zapalenie kości i stawów.