Psychopatia

Psychopatia - zaburzenia psychiatryczne, obserwowane podczas całego życia pacjenta. Określony przez uporczywe naruszanie charakteru i zachowania, co prowadzi do pogorszenia przystosowania społecznego i osobistego. Według statystyk uzyskanych w roku 2008 w wyniku międzynarodowych badań na dużą skalę, psychopatia (w tym łagodnych formach) dotyka ponad 10% populacji. Jednocześnie występowanie niestabilności emocjonalnej, schizotypowe i histerię dissocial zaburzenia osobowości Jest to około 2% dla każdej choroby, a częstotliwość i lęk zaburzenia narcystyczne mieści się w zakresie od 0,5 do 1%.

Ujawnia połączenie z podłogą. Asteniczny, histeryczny i emocjonalnie niestabilne zaburzenia osobowości najczęściej diagnozowane u kobiet, a reszta psychopatii - mężczyzn. Niektórzy pacjenci mają połączenie charakterystycznych objawów stwardnienia zaburzenia osobowości. Z powodu występowania diagnostyce i leczeniu psychopatii staje się problemem, mający dużą wagę medyczną i społeczną. Leczenie tej choroby jest prowadzone przez ekspertów w dziedzinie psychiatrii, psychoterapii i psychologii klinicznej.

Przyczyny psychopatii

Znaczenie poszczególnych czynników w rozwoju psychopatii znacząco aż stało się jasne, że ze względu na trudności w badaniu okoliczności, które wpływają na powstawanie tej grupy zaburzeń psychicznych. To ustawia niewątpliwy znaczenie czynników genetycznych - krewni pacjentów z psychopatii są bardziej prawdopodobne niż średnia dla populacji, do identyfikacji podobnych zaburzeń. Psychopatia często cierpią z przedstawicieli dwóch lub więcej pokoleń tej samej rodziny, jak ojciec i syn, albo matki i córki. W tym samym czasie, nie możemy ignorować efekt błędnego systemu stosunków w rodzinie psychopaty i dużą liczbę patologicznych przekonań i wzorców zachowań, strawne potomnych, którzy od pierwszych dni życia, aż do wieku zajmuje większościowych z pacjentami psychopatycznych.

Wielu ekspertów uważa, że ​​rola w rozwoju psychopatii może grać skomplikowaną ciążę, trudny poród i wczesne chorób wieku dziecięcego. Mówi komunikacja z historii fizycznej dzieci, psychologiczne i przemocy seksualnej. Naukowcy uważają, że niekorzystne warunki życia w dzieciństwie pogorszyć genetycznie uwarunkowanych cech i cech osobowości i zwiększają ryzyko zachorowania psychopatii.

Klasyfikacja psychopatii

Tradycyjna klasyfikacja Gannushkina używane przez radzieckich i rosyjskich psychiatrów, wliczone siedem typów psychopatii: asteniczny, psychasthenic, schizoid, paranoidalne, pobudliwe, histeryczne i afektywne niestabilność. Od roku 1997, po przejściu ICD-10, choroby kwalifikatora psychopatia nazwano zaburzenia osobowości. ICD-10 są następujące typy zaburzeń osobowości:

• zaburzenia schizoid (odpowiada schizoid psychopatia)
• zaburzenia paranoidalne (Odpowiada paranoiczne psychopatii)
• zaburzenie schizotypowe
• zaburzenie antyspołeczne
• Zaburzenia emocjonalne niestabilny (odpowiadającym pobudliwy psychopatia)
• zaburzenia histeryczne (odpowiada histeryczny psychopatia)
  
• zaburzenia narcystyczne
• zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (Odpowiada psychasthenic psychopatii)
• zaburzenie unikające
• zaburzenie zależne (Odpowiada asteniczny psychopatii)
• Pasywne agresywne zaburzenie.

Należy zauważyć, że pomimo przyjęcia ICD-10, psychiatrzy wciąż nie ma absolutnej jedności w sprawie klasyfikacji psychopatii, ze względu na złożoność i znacznym polimorfizmem obrazu klinicznego tej choroby psychicznej.

Formy psychopatii

Osobowość schizoidalna (osobowość schizoidalna)

Główne cechy schizoidalne psychopatii ma potrzeby w związku, stabilny chęć zminimalizowania kontaktu społecznego, lekceważenia norm społecznych, emocjonalny chłód i oderwania się od swoich własnych uczuć w połączeniu z teoretyzowania i opieki w fantazji. Pacjenci cierpiący na schizoidalne psychopatii nie są w stanie pokazać jakieś silne emocje - zarówno pozytywne (radość, czułość, rozkoszy) i negatywne (gniew, złość).

Tacy pacjenci mają małe zainteresowanie seksualnej aktywności, przyjaźni i rodziny. Wolą żyć w izolacji. Osoby cierpiące na schizoidalne psychopatii, ciężko pracować w zespole, więc wybierać zawody, które wymagają indywidualnej aktywności. Albo cieszyć się niewielką liczbę działań, lub nie korzystają w ogóle. Są obojętny zarówno przekonaniem i zatwierdzania ich małej staranności norm społecznych.

Psychoanalitycy uważają, że przyczyną psychopatii jest to schizoid dwoistość wiadomości rodzicielskie i potrzeba bliskości w połączeniu ze strachu absorpcji że zmusza do zachować dystans do komunikowania się z ludźmi. Głównym ochrona psychiczna staje intelektualizacja. Wyraźna tendencja do sublimacji. Rozpoznanie osobowość schizoidalna jest narażony w obecności czterech lub więcej z tych objawów w wieku 18 lat i starszych, ich manifestacja w różnych kontekstach i dla utrzymania życia. Leczenie - dostosowanie społeczne, długoterminowa terapia psychoanalityczna.

Paranoiczne zaburzenie osobowości (osobowość paranoiczna)

Charakterystyczne cechy psychopatii są paranoidalne urazy, podejrzenia, zbyt ostry reakcją na odmowę lub niespełnienia wymagań, jak również zniekształcone postrzeganie tendencją do zniekształcania faktów, aby wziąć wszystko na własny koszt, aby interpretować działania innych w sposób negatywny, a podejrzewam ich o złych zamiarach. Pacjenci cierpiący na paranoidalną psychopatii stale kogoś lub czegoś niezadowolony. Nabywcy uważają, że trudno przebaczać błędy na każdym wypadku widzą złośliwość budować teorie spiskowe, wrażliwych na kwestie praw indywidualnych, uważany jest za neutralne lub pozytywne słowa i działania innych jako atak na jego reputacji. Charakterystyczną cechą tego psychopatii jest stała nadmierna zazdrość.

Podstawowe mechanizmy ochronne psychikę - projekcji, odmowa i powstawania reakcji. Pacjenci cierpiący na paranoidalną psychopatii, wiele z nich przeżywa wyraźne negatywne emocje (gniew, zazdrość, niechęć, pragnienie zemsty, gniewu, lęku, poczucia winy, wstydu), ale zaprzeczyć swoje uczucia i ich projekcji na innych. Diagnoza jest wykrycie trzech lub więcej z powyższych objawów psychopatologicznych. Warunkiem jest utrzymywanie się tych objawów, a ich wpływ na kilku stronach życia pacjenta. Leczenie obejmuje środki mające na celu adaptację społeczną i długiej psychoterapii.

zaburzenie osobowości pobudliwe (emocjonalnie niestabilne zaburzenia osobowości)

Istnieją dwa rodzaje pobudliwy psychopatii: zaburzenia osobowości i impulsywny zaburzenie osobowości borderline. Dla obu schorzeń charakteryzujących się impulsywności, podatności na szybki, jasny, niekontrolowaną ekspresję emocji, często niewłaściwe znaczenia realnych warunkach. Charakterystyczne cechy psychopatii jest niezrównoważony własnego „ja”, to poważny problem w budowaniu relacji społecznych, wysokiej wytrzymałości stosunków osobistych, wahania idealizacji partnera do dewaluacji.

Pacjenci z pobudliwych psychopatów przeżywają wyraźny strach przed samotnością, ale ze względu na przekonania, które pojawiły się już w dzieciństwie, nie można zbudować stabilny związek. Z jednej strony, osoby pobudliwy psychopatyczny wątpienia własnej wartości i znaczenia, należy rozważyć uczuć i interesów nieistotne i starają się je ukryć, az drugiej - zakłada się, że inni mogą z nich korzystać i podejrzewam innych w egoistycznych interesów. Wysoki stres emocjonalny „wycieki” w postaci niekontrolowanych wybuchów wściekłości i gniewu, często niezrozumiałych dla innych. Z tego psychopatii charakteryzuje się okresami niepokoju i rozdrażnienia, zachowania agresywne i auto-rozwiązłości seksualnej.

Wielu pacjentów dążyły samobójstwo i uzależnień. Opcja impulsywny pobudliwy zaburzenia psychopatyczne różni się od granicy wyraźniejszy agresywność, brutalność i niestabilności emocjonalnej oraz niższego poziomu kontroli nad własnym zachowaniem. Rozpoznanie psychopatii jest narażony w obecności wyraźnym impulsywność, znacznego obniżenia zdolności do planowania i niekontrolowane wybuchy złości. Leczenie - długa psychoterapia celu skorygowania patologiczne przekonania i sposób stabilizacji własnego „ja”, w połączeniu ze środkami adaptacji społecznej.

Histeryczny zaburzenie osobowości (histrioniczne zaburzenie osobowości)

Charakteryzuje się nadmierną uczuciowości, w związku z potrzebą wszelkie środki do utrzymania się w centrum uwagi. Ekspresja powierzchni, niestabilny, często - zbyt przesadzone (teatr). Aby przyciągnąć uwagę, pacjenci cierpiący na histerycznej psychopatii, aktywnie korzystać z własnej seksualności, biorąc pod uwagę jego wygląd jako narzędzie do manipulowania innymi.

Jest egocentryczne, powierzchowne osądy, brak konieczności pełnej analizy sytuacji i wysokiej sugestie. Pacjenci histerię psychopatii łatwo wpaść pod wpływem obcej. Diagnoza jest obecność trzech lub więcej stałych objawów typowych dla choroby. Leczenie - pomoc w adaptacji społecznej, długoterminowej psychoterapii. Najskuteczniejszą metodą jest uważany terapia psychoanalityczna.

inny psychopatia

psychasthenic psychopatia (Zaburzenie osobowości obsesyjno-kompulsywne) charakteryzuje niezdecydowanie, upór, nadmierne uwagi do szczegółów perfekcjonizm, akkuratizmom oraz konieczności kontrolowania jego otoczeniu. Pacjenci psychasthenic psychopatii zawsze coś bezcelowo planu, starając się brać pod uwagę najdrobniejsze szczegóły. Nabywcy uważają, że trudno się zrelaksować, oni zawsze wydają się znaleźć sobie jakieś „użyteczną aktywność”, preferując niepotrzebna praca odpocząć i porozmawiać z przyjaciółmi.

asteniczny psychopatia (Zaburzenie osobowości Dependent) objawia się usterka, czułości i nadmiernego popytu na opiekę innych. Pacjenci cierpiący na tym psychopatii, strachu przed wyimaginowanym rozstania, zagubiony w nieznanym otoczeniu, nadmiernie przywiązany do innych i boją się samotności. Mają tendencję do zajmowania pozycji niewolnika, unikanie odpowiedzialności, trudno jest podejmować żadnych decyzji. Obserwowany jednoczesne dysfunkcji autonomicznego i zwiększenie wyczerpania.

zaburzenia schizotypowe (Zaburzenia schizotypowe) upomniany niezdolność do zawarcia związku, nietypowe zachowania i mistycznego myślenia. Pacjenci czują, że mają jakiś niezwykły, co do zasady, zdolności psychiczne: aby odczytać przyszłość, zobaczyć i zrozumieć coś ukrytego przed wzrokiem innych osób posiada telepatii, itd. Charakteryzuje się niezwykłą zachowań i wypowiedzi, pełen metafor ...

antyspołeczne zaburzenia osobowości (Zaburzenie osobowości Antisocial) towarzyszy rażącym naruszeniem ogólnie przyjętych norm społecznych i brak poszanowania dla zasad postępowania w społeczeństwie. Pacjentów wykazujących obojętność na uczucia innych, unikania ryzyka, agresji i zachowań impulsywnych. W razie potrzeby pacjenci cierpiący na psychopatów antyspołecznych łatwo może zbiegać się z innymi ludźmi, ale mają bardzo ograniczoną zdolność do tworzenia załączników. Nie czuj się winny, mamy tendencję do obwiniania innych ludzi i znalezienie wiarygodnych wyjaśnień żadnych własnych działań.

Narcystyczne zaburzenie osobowości - zaburzenie osobowości, w którym nie ma zaufania do własnej wyjątkowości, potrzeba podziwu i brak empatii. Pacjenci są przekonani, że różnią się od „szarej masy”, że ich talenty i osiągnięcia mają szczególne znaczenie. Uważają, że powinni kochać, powinni podziwiać i muszą przestrzegać. „Pustą” wewnętrzne „ja”, osoba cierpiąca psychopatii wymaga stałego zewnętrznego dowody swego znaczenia i wyjątkowości. Pacjent czuje zazdrość innych i uważa, że ​​inni są zazdrośni o niego.

Osobowość unikająca (zaburzenia lękowe) - zaburzenie osobowości, w którym pacjenci są stale cierpi z powodu poczucia niższości. Są one bardzo wrażliwe na krytykę, strachu niezadowolenia i dezaprobaty innych, powstrzymać emocji w kontaktach z obcymi, uniknąć nowych działań. Wierzą w wyższość innych. Tak boi się odrzucenia, że ​​zachować dystans, nie pozwolić innym, aby dostać się wystarczająco blisko do zatwierdzenia lub odrzucenia.

Pasywne agresywne zaburzenia osobowości - zaburzenia osobowości, w którym znajduje się stały bierny opór każdego rodzaju działania. Pacjenci wahają się od protestu do pokuty, łatwo wchodzą w konflikt z innymi ludzie narzekać i krytykować innych, zazdroszczę szczęście innych. Mamy tendencję do zajmowania pozycji „wiecznego cierpiącego” przesadza swoje własne problemy.

Podstawą leczenia wszystkich tych psychopatii jest psychoterapia długoterminowa. Wybrana zgodnie z charakterystyką zaburzenia postępowania. W większości przypadków, najbardziej skuteczne są klasyczne psychoanaliza, terapia psychoanalityczna głęboko Jung, różne kombinacje i modyfikacje tych metod. W razie potrzeby, wyznaczyć na psychopatiach uspokajających i przeciwdepresyjnych. Odgrywa ważną rolę celowego przystosowania społecznego w okresie dojrzewania i wczesnej dorosłości: wsparcie dla dołączeniem do zespołu, pomóc w wyborze zawodu i tak dalej.