Reakcje afektywne szoku

Reakcje afektywne szoku - ostre zaburzenia psychiczne wynikające z nagłym zagrożeniem fizycznym, mniej społecznej przeżywalności. Świadomość przejawia się zwężenie, częściową utratę kontaktu z otoczeniem, uczuciowej, roślinnej i somatycznej nerek. Prawdopodobieństwo i nasilenie zaburzeń ze względu na znaczenie sytuacji, typ układu nerwowego, aktualnego stanu fizycznego i psychicznego pacjenta.

Reakcje afektywne-shock nie są objawem przewlekłej choroby psychicznej. Mogą one występować w normalnych ludzi psychicznie nagle doświadczonych niewspółmiernie wysokie obciążenie psychiczne w nadmiarze do adaptacji układu nerwowego poprzez budowanie obrony psychologicznych lub poprzez analizowanie i przetwarzanie informacji. Jednocześnie, prawdopodobieństwo wystąpienia tych reakcji wzrasta wraz z akcentowania osobowości, stany graniczne, Zaburzenia depresyjne, subdepression, nerwice i t. d. Leczenie reakcje afektywne-uderzeniowe przeprowadzone przez specjalistów w dziedzinie psychiatrii i psychologię psychoterapii.

Przyczyny reakcji szoku afektywne

Ostre reakcje na stres psychotyczne powstają w sytuacjach bardzo duże znaczenie. Warunkiem jest niespodzianka i subiektywne postrzeganie jako zagrożenie dalszego fizycznej, społecznej, psychologicznej lub pacjent przetrwanie. Najczęściej reakcje te występują w sytuacjach obejmujących bezpośrednie zagrożenie dla życia podczas wojny incydentów kryminalnych, katastrof sztucznymi i naturalnymi, przy zgłaszaniu poważną chorobę.

Reakcje afektywne-shock może stać się również konsekwencją urazu związanego z nagłym zgonem, ewentualnie zmiany w życiu społecznym i osobistym pacjenta. Ostra psychoza reaktywna może spowodować śmierć stać blisko, zwolnienie, ruina, areszt, więzienie, i inne podobne wydarzenia. W niektórych przypadkach reakcje amortyzatory rozwijać się w sytuacjach, które nie stanowią wyjątkowe znaczenie dla innych, ale które są niezwykle ważne dla pacjenta ze względu na charakter jego widzenia świata, wartości, i tak dalej. N.

Prawdopodobieństwo krótkoterminowego psychozą reaktywną zależy od charakteru i rodzaju cech osobowości pacjenta. Zaburzenie to występuje częściej u pacjentów emocjonalnie labilne, wrażliwych, trudne do odczytania zmiany. Liczy się stan fizyczny i psychiczny pacjenta w chwili urazu. Wśród czynników predysponujących to poprzedni ostrej choroby somatyczne i nasilenie choroby przewlekłe, zmęczenie fizyczne, stres psychiczny, przedłużone i emocjonalnego.

Dzieci postrzegają świat „w tej chwili” i zobaczyć perspektywę słabych, mają silnie rozwinięty emocjonalny i pomysłowe percepcję, ale nadal brakuje zdolność do krytycznej analizy, więc „próg” od pojawienia się reakcji wstrząsu u dzieci jest znacznie niższa. Reakcje afektywne-shock u dzieci mogą być wywołane przez jakiekolwiek silne uderzenie. Jako nastolatek na stresory zwiększa odporność u pacjentów w okresie dojrzewania i po okresie dojrzewania w wieku, w krytycznych warunkach wykazywać prawie taką samą reakcję dorosłych.

Objawy reakcji szoku afektywne

Ostre reakcje występują zarówno w czasie traumatycznego wydarzenia, lub bezpośrednio po nim. Charakterystycznymi cechami takich reakcji są zwężone specjalny stan świadomości, częściowe naruszenie orientacji do miejsca, czasu i bieżących wydarzeń, utrata zdolności do elastycznie dostosować swoje zachowanie do zmieniających się okoliczności, zaburzenia zachowania, obecność wyrażonej wegetatywnych i objawów somatycznych. Niemiecki psychiatra Ernst Kretschmer są dwa główne typy reakcji: „burza silnik” „tanatoza” i W nowoczesnych klasyfikacjach „tanatoza” odpowiada hipokinetyczne i „burzy silnika” - wariant odpowiedzi hiperkinetyczny.

Wariant hipokinetyczne przejawia zdziwieniu, bezruch i utratę zdolności produkcyjnej kontaktu z innymi ludźmi. Pacjenci nie zauważyć zmiany w środowisku, nie starają się coś z tym zrobić, nawet w celu uniknięcia niebezpieczeństwa śmierci, nie odpowiadać na pytania i nie było jasne, że rozprawa się do nich mówi. Skóra jest blada, zimna, jego twarz zastygła w wyraz przerażenia. sławny nadmierna potliwość. Możliwe mimowolne oddawanie moczu i kału. Czas trwania tego stanu - od kilku minut do kilku godzin. Przy przedłużających się reakcji na wstrząsy, pacjenci leżą w pozycji embrionalnej, nie dostrzegając niczego wokół, nie ma jedzenia i wody. Następnie istnieje całkowita lub prawie całkowita amnezja - pacjent nie pamięta któregokolwiek ze zdarzeń lub ich własne zachowanie podczas tych wydarzeń.

Hiperkinetyczny wykonania pokazany wzbudzenia i znaczenia, różnorodnej aktywności ruchowej. Pacjenci krzyczą, gwałtowny, szlochać łamanie run (czasami - w kierunku niebezpieczeństwa). Jest nadmierne pocenie, kołatanie serca, zaczerwienienie lub blanszowanie skóry. Podobnie jak w poprzednim przypadku, nie może być mimowolne oddawanie moczu i wypróżnianie. Po zwolnieniu szoku rozwija amnezji.

Hipokinetyczne i wariant hiperkinetyczny są najbardziej prymitywne sposoby reagowania na ostry stres nadmiernie ciężkiego. Dzieci rozwijają tylko te dwa rodzaje reakcji afektywnych szoku. U młodzieży i dorosłych, a także z powyższych sposobów reakcji, może wystąpić stan emocjonalnej otępieniu lub emocjonalne paraliżu. Warunek ten może również występować w dwóch wariantach.

W pierwszym rozwiązaniu, mimo grożącego niebezpieczeństwa, pacjent staje się ospały, jest obojętny na otaczające biernie przestrzegać wszelkich instrukcji i wymagań, bez oceny racjonalności i własnych perspektyw w przypadku spełnienia tych wymagań. W drugim przykładzie, pacjent wykazuje aktywność, jego zachowanie wyrafinowany, elastyczny, ukierunkowane, co pozwala skutecznie wyeliminować zagrożenie dla siebie i dla innych, ale całkowicie pozbawione koloru emocjonalnym. Po obserwuje się zwolnienie tego warunku astenia, apatia i częściowe amnezji. akcje własne wyraźnie zapisane w pamięci, oraz okoliczności, w których miały miejsce, zostały zapomniane lub „wyprane”.

Diagnozowania niepożądanych afektywne-uderzeniowe

Diagnozy ostrego szoku psychoza reaktywna jest zwykle trudna do psychiatra. Wykazała wyraźny związek z poprzedniego ostrego urazu. Doświadczenia pacjenta skupione na traumatyczne wydarzenie. Przy wyjściu z tego stanu na wspomnienie traumatycznego wydarzenia obserwowane charakterystyczny uczuciowe i reakcje wegetatywne: zaczerwienienie lub bladość skóry, duszność, zmiany w ekspresji twarzy, tempo, głośność i treść wypowiedzi.

Gdy przewlekły przebieg psychoza reaktywna wymaga diagnostyki różnicowej schizofrenia, choroba afektywna dwubiegunowa i inne przewlekłe choroby psychiczne przejawiać pod wpływem traumatycznego wydarzenia, jak również z ostrą histerycznej psychozy. Wyjaśnić diagnozę na podstawie wyników obserwacji pacjenta. Obecność choroby psychicznej wskazuje na brak wyraźnych doświadczeń komunikacja z traumatycznego zdarzenia, zachowania i wypowiedzi, potwierdzające obecność urojenia i halucynacje.

Pogoda korzystne. Po spadku istotności traumatycznych sytuacji przejawów psychozą reaktywną całkowicie znikają, zastąpione przez bardziej lub mniej wyraźne osłabienie, a następnie odzysku. Czasami po reakcji szoku stresu rozwija depresja reaktywna, możliwe - przy wyraźnym elementem histerycznej. W rzadkich przypadkach, pełne odzyskanie nie występuje, wymienić ostre reakcje sytuacyjne są stopniowo zmienia charakter towarzyszy psihopatizatsii lub naruszenie rozwoju osobistego.