Syndrom Munchausena za

syndrom Munchausena - borderline zaburzenie psychiczne, jedna z odmian histeria. Objawia się symulacji oporowa różnych chorób. Po raz pierwszy został opisany w 1951 roku przez brytyjskiego endokrynologa i hematologa Richard Asher. Nazwa zespołu Munchausena został nazwany na cześć legendarnego barona Munchausena, znany ze swojej zdolności do wymyślania niesamowite historie. Przez pewien czas, nazwa odnosi się do wszystkich zaburzeń symulacyjnych, ale później stało się bardziej wąska interpretacja. Teraz nazywa syndrom Munchausena to tylko skrajną formą symulacji, w którym imitacją choroby staje się ważnym w życiu pacjenta.

W ciągu całego życia, pacjenci udać się do wielu różnych lekarzy. Zgłoszone przypadek, gdy pacjent cierpi na syndrom Mjunhgauzena około 40 niepotrzebnych operacji brzusznych i około 500 razy był hospitalizowany w różnych klinikach. Kiedyś było tak, że syndrom Munchausena rozwija się częściej u mężczyzn, ale w tej chwili psychiatrzy uważają, że jest bardziej powszechne u kobiet. Można przypuszczać, że pacjenci z zespołem Munchausena zrobić 0,8-9% ogólnej liczby pacjentów poszukujących opieki w szpitalach. Leczenie tej choroby jest prowadzone przez ekspertów w dziedzinie psychiatrii.

Przyczyny zespołu Munchausena

Przyczyną zespołu Munchausena potrzeba opieki i uwagi, których pacjent nie może spotkać się w inny sposób. Psychiatrzy uważają, że wielu pacjentów z syndromem Munchausena uprawiane w rodzinach niepełnych, gdzie jeden rodzic nie rezerw i zdolność do zaspokojenia potrzeb dziecka do poczucia intymności i bezpieczeństwa. Niektórzy pacjenci mieli zarówno ojca i matkę, ale dorastał w atmosferze chłód, odrzucenia i zaniedbania emocjonalne potrzeby dziecka.

Impulsem do powstania zespołu Munchausena, według ekspertów, jest to poważna choroba, że ​​pacjent cierpiał w dzieciństwie. Kiedy dziecko jest chore, postawa rodziców uległa drastycznej zmianie. Dzieciak brakowało poczucia troski i bezpieczeństwa czuł ich konieczność i znaczenie dla innych, bycia w centrum uwagi rodziców i personelu medycznego. To przyczyniło się do powstania patologicznych wzorców myślenia i zachowania „aby czuć opiekę, czują się ważne i konieczne, konieczne jest, aby być źle.”

Charakterystycznymi cechami pacjentów z zespołem Munchausena są niestabilne samoocena, egocentryzm, niedojrzałość emocjonalna, skłonność do fantazjowania, problemy z tożsamością i impulsywnych zachowań. Te cechy nie pozwalają pacjent z syndromem Munchausena za stworzenie stabilnego głębokiej intymności. relacje osobiste (rodzina rodzic, partner, dzieci), albo zniszczone, albo nie przynoszą wewnętrzną satysfakcję. Pozbawione opieki i intymności, pacjenci z zespołem Munchausena zaczynają wykorzystywać alternatywne, „zmuszony” drogę do zaspokajania własnych potrzeb, symulując konkretnej choroby.

Innym powodem, dla symulacji staje się konieczność zwiększenia poczucia własnej wartości w odniesieniu do stanu techniki. Jeśli lekarze zdiagnozować chorobę i rozpocząć leczenie pacjenta z zespołem Munchausena - staje się źródłem dumy „Ja nikogo nie goją, a najlepiej”. Jeśli eksperci uznają, zdrowia pacjenta - ma powód do winy lekarzy za ich brak profesjonalizmu, aby podkreślić wyjątkowość i złożoność diagnozy i leczenia tej choroby. W tym i w innym przypadku pacjent z syndromem Munchausena prezentuje się heroiczną postać z losem i osoby zorientowanych w sprawach medycyny.

Pacjenci z syndromem Munchausena rozpatruje specjalny literaturę medyczną. Są one dobrze znane objawy i przebieg choroby symulowanym, a więc, w przeciwieństwie do pacjentów z innymi zaburzeniami histerycznych, dokładnie odtworzyć obraz kliniczny choroby. Inteligencja ilorazu normalnej. Czasami pacjenci z zespołem Munchausena mają dobre wykształcenie, ale z powodu niedojrzałości psychicznej, nieprzystosowawczym zachowań i tendencji na pobyt nie może wziąć należne im statusu społecznego w świecie fantazji. Niektórzy pacjenci wędrować.

Objawy syndromu Munchausena

Pacjenci mogą symulować dowolny somatyczne, przynajmniej na chorobę psychiczną. Wybór świadomości pacjenta choroby określa się w odniesieniu do klinicznych objawów stanu chorobowego możliwości symulacji obiektywnych objawów (na przykład, obecności antykoagulanta prowokowania krwawienia przeczyszczającym indukowania biegunka) Oraz dostępność lekarzy danego profilu.

W badaniach zespół Munchausena, rozpowszechnione opisy symulacji gorączka o nieznanej etiologii, krwioplucie, wymioty i biegunka, ale psychiatrzy mówią, że teraz z powodu zwiększonej liczby specjalistów wąski profil z listy chorób symulowanych rozszerzył. Na przykład, jeśli w pobliżu pacjenta z zespołem Munchausena jest gabinet dermatologa - pacjent może symulować objawy choroby skóry, jeśli pacjent może łatwo dostać się na spotkanie z kardiologiem - miał objawy zawał mięśnia sercowego i t. d.

Wielu pacjentów z zespołem Mjunhgauzena wielokrotnie symulację warunków awaryjnych, na przykład perforację wrzody żołądka i inne podobne problemy, które wymagają pilnej interwencji chirurgicznej. Na ciele pacjenta z zespołem Munchausena może wykryć wiele blizn. Niektóre amputacji palca lub kończyny. Jeśli istnieje zewnętrzny dowód wielokrotnych odwołań do placówek medycznych, pacjentów ukryć historię medyczną i spróbuj nie wspominając o konkretnych lekarzy, aby uniknąć wykrycia.

Często pacjenci z zespołem Munchausena iść do lekarza na koniec zmiany lub wezwać karetkę w nocy. Niektórzy pacjenci starają się wybierać młodych niedoświadczonych fachowców - takie zachowanie może zmniejszyć ryzyko narażenia (niedoświadczonych lub zmęczony lekarz nie może zwrócić uwagę na nieścisłości w historii pacjenta lub błędnie interpretują objawy, biorąc symulację rzeczywistego obrazu choroby). Inni jednak przyjść do recepcji do „luminarzy medycyny”, aby zyskać reputację u pacjentów z bardzo trudnych przypadkach. Jeśli masz jakiekolwiek podejrzenia, oraz te i inne kategorycznie zaprzeczyć pola karnego. Możliwe agresja.

Zastępczy zespół Münchhausena

Zastępczy zespół Münchhausena lub zespołu Munchausena przez pełnomocnika - rodzaj zaburzenia psychicznego, w których pacjenci udają choroba nie jest w domu, a druga osoba. Jako przedstawiciel zazwyczaj służą małe dzieci, co najmniej - osoby starsze i niepełnosprawne. We wszystkich przypadkach, gdy ofiarą jest człowiek w stanie powiedzieć innym o działaniach pacjenta. Przekazane syndrom Munchausena jest częstsza u matek. Rzadziej to zaburzenie wpływa niepełnosprawną żonę, pielęgniarka oddziałach pediatrycznych i pielęgniarek opiekujących się osobami niepełnosprawnymi w placówkach.

Zazwyczaj pacjenci przekazane zespół Munchausena udaje krwawienie, wymioty, biegunka, zakażenia, gorączka, astma, alergie, zatrucia, zespół nagłego zgonu niemowląt. Na pojawienie się objawów u pacjentów z syndromem Munchausena użyciu różnych technik: dać ofiarą niepotrzebnych leków lub nie zapewniają niezbędne przekraczać dawki leku, hamują oddychanie, zamykając mu usta i nos z rękami, poduszka lub worek plastikowy, celowo powolne wezwać karetkę, etc. ,

Takie działania pozwalają pacjentom z zespołem Munchausena delegowany odtworzyć obraz poważnego stanu ofiary, a następnie podjąć kroki, aby zapisać go wyglądać jak bohater, ratownik i opiekuńczy osoby w oczach innych. Powtarzające się gwałtowne działania negatywnie wpłynąć na stan psychiczny i fizyczny stan zdrowia dzieci chorych z zespołem Munchausena. Wynik symulacji może spowodować śmierć lub przewlekłej choroby fizycznej.

Ze względu na podobieństwo „bezinteresowna Zbawiciel” Zastępczy zespół Münchhausena dawno zdiagnozowana. Otoczenia milczy o swoich podejrzeniach, ponieważ nie można niczego udowodnić, boi się popełniać błędy i być oskarżony o zniesławienie. Jeśli inny pracownik lub członek rodziny nadal postanowił wyrazić podejrzenia, pacjent z syndromem Munchausena przekazane interpretować takie działania jak złośliwe ściganie, przybiera pozycję ofiary, odpowiednio dostosowuje innych i dostaje dodatkowe korzyści być z powrotem w centrum uwagi.

Diagnostyka i leczenie syndrom Munchausena

Diagnoza zawiera znaczne trudności, ponieważ pacjenci są zaznajomieni z objawami choroby i symulowanych niezwykle przekonująco mimicznych różnych stanów patologicznych. Zespół diagnoza Mjunhgauzena pokazały wyniki dane kontroli i dodatkowych badań wykazujących brak patologii somatycznej. W procesie diagnozowania lekarzy czasami trzeba iść do placówek medycznych, które uprzednio leczonych pacjentów z syndromem Munchausena, samodzielnego przywracania obiektywnej historii i życia pacjenta. W niektórych krajach zachodnich stworzył nawet specjalną bazę danych z danymi z tych pacjentów, jednak działanie to nie zawsze jest skuteczne, zwłaszcza - gdy symulowanie warunków awaryjnych.

Pacjenci z syndromem Munchausena zwykle kategorycznie odmawiają leczenia psychiatrycznego. Z wyjątkiem stają ostrych kryzysów, podczas których pacjent zaczyna czuć się bezradni i próbuje otworzyć, aby znaleźć wsparcie ze strony psychologa lub psychiatry. pomoc specjalistyczna z zespołem Munchausena wydają się być ograniczone do wykwalifikowanej diagnozy, terminowe wyjątkiem chorób somatycznych, zapobieganie niepotrzebnych zabiegów, operacji i farmakoterapii. Kiedy syndrom Munchausena delegowany najważniejszym zadaniem jest izolowanie ofiary na utrzymanie zdrowia fizycznego i psychicznego.