Mononukleoza, objawy i leczenie mononukleozy zakaźnej

zawartość:

• Przyczyny mononukleozy zakaźnej
• ścieżka transmisji
• Objawy ostrej mononukleozy zakaźnej
• Objawy przewlekłego mononukleoza
• Powikłania mononukleozy zakaźnej
• Rozpoznanie mononukleozy zakaźnej
• Jakie choroby mogą być mylone z mononukleoza zakaźna?
• Leczenie mononukleozy zakaźnej

W 1885 roku, pierwszy spośród ostrego chłonnych rosyjski pediatra JF Fiłatow nadano chorobę zakaźną, który jest opisany jako idiopatycznego zapalenia szyjki macicy, gruczoły. Przez długi czas specjaliści odmówić przejęcia tej patologii odrębną jednostkę chorobową, biorąc pod uwagę zmiany charakterystyczne dla choroby we krwi jako leukemoid reakcji. Dopiero w 1964 roku, kanadyjscy naukowcy M.E.Epshteyn I.Barr i odkrył czynnik wywołujący mononukleozę zakaźną, po którym został nazwany. Inne nazwy chorób: angina limfatyczny, gruczołowej gorączka, choroba Pfeiffera.

Mononukleozę zakaźną - ostre anthroponotic infekcji spowodowanych przez wirus Epsteina-Barr. Charakteryzuje się zmiany w tkance limfatycznej nosogardzieli i wirników rozwojem gorączki, powiększenie wątroby i śledziony i węzłów chłonnych, a pojawienie się w obwodowych komórek jednojądrzastych krwi i nietypowych przeciwciał heterofilnych.

Przyczyny mononukleozy zakaźnej

Czynnikiem wywołującym zakażenie wirusem białaczki jest malokontagiozny, wirus Epsteina-Barr (EBV), należący do rodziny wirusów opryszczki. Posiada on właściwości onkogenne i oportunistyczne składa się z dwóch cząsteczek DNA, zdolne oraz innych patogenów w tej grupie utrzymywać życia w ciele ludzkim stały z gardła do środowiska zewnętrznego przez 18 miesięcy, po początkowej infekcji. Zdecydowana większość osób dorosłych zidentyfikowane heterofilne przeciwciał EBV, co potwierdza, przewlekłe zakażenie agenta.

Wirus dostaje się do organizmu wraz ze śliną (dlatego niektóre źródła mononukleozy zakaźnej jest nazywany „kissing choroba”). Głównym miejscem samopowielania cząstek wirusowych w organizmie gospodarza jest ustnej gardła. Po zniszczeniu tkanek limfoidalnych patogenów wprowadzonych do limfocytów B (Główną funkcją tych komórek we krwi - produkcja przeciwciał). Przez zapewnienie bezpośredniego lub pośredniego oddziaływania na odpowiedź immunologiczną, około jednego dnia, po wprowadzeniu antygenów wirusowych wykrytych bezpośrednio w zakażonej jądrze komórkowym. W ostrej postaci choroby wirusowe antygeny specyficzne wykryto w przybliżeniu w 20% komórek B krążących we krwi obwodowej. Ze skutkiem proliferacyjnej, wirus Epsteina-Barr promuje aktywną proliferację limfocytów B, z kolei pobudzają intensywną odpowiedź immunologiczną przez limfocyty CD8 + i CD3 + T.

ścieżka transmisji

Wirus Epsteina-Barr - jest wszechobecny członkiem gerpevirusov rodziny. Dlatego, mononukleoza zakaźna można znaleźć w prawie wszystkich krajach świata, zwykle jako sporadycznych przypadkach. Często ogniska zakażenia są zarejestrowane jesienią i wiosną. Choroba może mieć wpływ na pacjentów w każdym wieku, ale często cierpią z powodu zakaźnych dzieci mononukleoza, dorastających dziewcząt i chłopców. Dzieci chorują bardzo często. Po przejściu choroby u prawie wszystkich pacjentów grupy produkowane silną odporność. Obraz kliniczny choroby zależy od wieku, płci i stanu układu odpornościowego.

Źródła zakażenia są nośnikiem wirusa, a także u pacjentów z typowym (jawnych) i wymazane (bezobjawowych) formy choroby. Wirus jest przenoszony przez unoszące się w powietrzu kropelki lub zainfekowany przez ślinę. W rzadkich przypadkach, nie jest możliwe przekazywanie pionowy (od matki do płodu), zakażenie podczas transfuzji i kontaktów seksualnych. Jest też sugestia, że ​​EBV mogą być przekazywane za pośrednictwem artykułów gospodarstwa domowego i odżywcze (woda i żywność) przez.

Objawy ostrej mononukleozy zakaźnej

Średni czas inkubacji wynosi 7-10 dni (w zależności od różnych autorów, od 5 do 50 dni).

W okresie prodromalnej pacjenci skarżą się na osłabienie, nudności, zmęczenie, ból gardła. Objawy negatywne stopniowo zwiększać, temperatura ciała wzrasta, istnieją oznaki anginy, utrudnione oddychanie przez nos, puchną szyjnych węzłów chłonnych. Zwykle koniec pierwszego okresu tygodni ostrej choroby znaczny wzrost w wątrobie, śledzionie i węzłach chłonnych szyi na tylnej powierzchni, a pojawienie się w komórkach jednojądrzastych krwi obwodowej atypowych.

W 3-15% chorych z mononukleozy zakaźnej występuje pastoznost (pęcznienie) wiek, szyjki macicy, obrzęk tkanek i wysypki skórne (wysypka grudkowo).

Jednym z najbardziej charakterystycznych objawów tej choroby jest utrata części ustnej gardła. Rozwój procesu zapalnego towarzyszy zwiększone pęcznienie i Palatine nosogardzieli i migdałki. W konsekwencji, trudności w oddychaniu nosowym, oznaczonej zmiany tonu głosu (szczelność), pacjent oddycha ustami otwarte, emitując charakterystycznym „chrapanie” dźwięki. Należy zauważyć, że w mononukleozę zakaźną, mimo wyraźnego przekrwienia nosa w ostrej fazie choroby, nie były obserwowane objawy katar nosa wydzielaniem śluzu (stały). Taki stan jest wyjaśnione przez fakt, że rozwój choroby występuje gorszy uszkodzeń błony śluzowej (tył małżowiny nieżyt nosa). Jednakże w odniesieniu do stanu patologicznego cechuje zaczerwienienie i obrzęk tylnej ściany gardła i obecność gęstej śluzu.

Większość zakażonych dzieci (około 85%) w Palatine i nosogardzieli migdałkach są objęte nalotów. W początkowym okresie choroby są w postaci stałej, a następnie w postaci pasków lub wyspy. Występowanie płytki towarzyszy pogorszenia stanu ogólnego i wzrost temperatury ciała do 39-40°S.

Zwiększona wątroby i śledziony (powiększenie wątroby) - jeden charakterystyczne objawy obserwowane w 97-98% przypadków mononukleozy zakaźnej. wielkość wątroby zacząć zmieniać od pierwszych dniach choroby, osiągając maksymalną wydajność na 4-10 dni. Również może rozwinąć łagodna żółtaczka skóry i zażółcenie twardówki. Zazwyczaj rozwija się żółtaczka w środku choroby i stopniowo zanika wraz z innymi objawami klinicznymi. Pod koniec pierwszej, początek drugiego miesiąca wielkości wątroby jest w pełni znormalizowany, mniej ciało zostaje przedłużony o trzy miesiące.

Śledziony, a także wątroby, osiąga swój maksymalny rozmiar na 4-10 dni choroby. Pod koniec trzeciego tygodnia, połowa pacjentów nie jest już wyczuwalny.

Wysypka pojawia się w środku tej choroby może być pokrzywkową krwotoczny, odropodobna i szkarłatu. Zdarza się, że granica twarde i miękkie podniebienie pojawiają petihialnye osutka (wybroczyny). Zdjęcia wysypka w mononukleozy zakaźnej można zobaczyć po prawej stronie.

Układ sercowo-naczyniowy nie zaszły duże zmiany. Może wystąpić szmer skurczowy, przytłumione dźwięki serca oraz tachykardia. Jak zapalenie ustąpiły objawy negatywne zanikają.

Najczęściej wszystkie objawy choroby przejść przez 2-4 tygodni (czasami po 1,5 tygodni). Jednocześnie, normalizacja zwiększonej wielkości narządów mogą być opóźnione o 1,5-2 miesięcy. Ponadto, przez dłuższy czas może być wykryty w morfologii atypowych komórek jednojądrzastych.

U dzieci, przewlekłe lub nawracające mononukleoza nie dzieje. Pogoda korzystne.

Objawy przewlekłego mononukleoza

Ta postać choroby jest typowy tylko dla dorosłych pacjentów z upośledzeniem odporności. Powodem tego mogą być pewne choroby, długotrwałe stosowanie określonych preparatów medycznych, silne i stałym naprężeniu.

Kliniczne objawy przewlekłego mononukleoza może być bardzo zróżnicowane. Niektórzy pacjenci wykazują powiększenie śledziony (mniej wyraźny niż w ostrej fazie choroby), uogólnione powiększenie węzłów chłonnych, zapalenie wątroby (zapalenie wątroby). Temperatura ciała jest zazwyczaj prawidłowa lub niskiej jakości.

Pacjenci skarżą się na zmęczenie, osłabienie, senność lub zaburzenia snu (insonmiyu), mięśni i bóle głowy. Od czasu do czasu pojawia się ból brzucha, nudności i wymioty okazjonalny. Często wirus Epsteina-Barr jest aktywna u pacjentów zakażonych wirusem typu gerpevirusa 1-2. W takich przypadkach choroba przebiega z okresowymi bolesne owrzodzenia na wargach i zewnętrznych narządów płciowych. W niektórych przypadkach wysypka może rozprzestrzeniać się na inne części ciała. Istnieją spekulacje, że czynnikiem wywołującym mononukleozę zakaźną jest jedną z przyczyn syndrom chronicznego zmęczenia.

Powikłania mononukleozy zakaźnej

• Obrzęk śluzówki migdałków i gardła, co prowadzi do niedrożności górnych dróg oddechowych;
• Pęknięcie śledziony;
• Zapalenie opon mózgowych w płynie mózgowo-rdzeniowym z przewagą komórek jednojądrzastych;
• paraliż;
• Poprzeczne zapalenie rdzenia kręgowego;
• Ostra wiotkie porażenie z rozszczepienia białka komórek w płynie mózgowo-rdzeniowym (zespół Guillaina-Barrego);
• Zaburzenie psychosensorycznym;
• Śródmiąższowe zapalenie płuc;
• zapalenie wątroby;
• zapalenie mięśnia sercowego;
• Hemolityczna i niedokrwistość aplastyczna;
• Plamica.

Rozpoznanie mononukleozy zakaźnej

Kiedy diagnoza główną rolę odgrywają badania krwi w laboratorium. Generalnie, testy kliniczne ujawnić łagodny leukocytoza wzorze leukocytów - limfocytów shirokoplazmennye (atypowe komórki jednojądrowe). Najczęściej znajdują się one w środku choroby. U dzieci, komórki te mogą być obecne we krwi w ciągu 2-3 tygodni. Ilość atypowe komórki jednojądrzaste, w zależności od nasilenia stanu zapalnego, co mieści się w zakresie od 5 do 50% (lub więcej).

Podczas diagnostyki serologicznej przeciwciał heterofilnych osoczu wykrywano w odniesieniu do klasy immunoglobulin M

Jakie choroby mogą być mylone z mononukleoza zakaźna?

Mononukleoza zakaźna należy różnicować z:

• SARS adenowirusowy etiologii z ciężkiego zespołu jednojądrzastych;
• oropharynx błonicy;
• wirusowe zapalenie wątroby (żółtaczkowych);
• ostrej białaczki.

Należy zauważyć, że największe trudności powstają w diagnostyce różnicowej mononukleoza zakaźna i ostre zakażenia wirusowe dróg adenowirusowego etiologii, charakteryzującą się obecnością jednojądrzastych wyrażone zespołu. W tej sytuacji, charakterystyczne objawy to zapalenie spojówek, katar, kaszel i świszczący oddech w płucach, które nie są charakterystyczne dla gruczołowej gorączki. Wątroby i śledziony zwiększa się dość rzadkie i atypowe komórki jednojądrzaste SARS można określić w małych ilościach (5-10%), jeden raz.

W tej sytuacji, ostateczna diagnoza odbywa się dopiero po reakcji serologicznych.

Uwaga: obraz kliniczny mononukleozy zakaźnej u niemowląt rozwija, charakteryzuje się pewnymi osobliwościami. We wczesnych etapach procesu patologicznego często obserwowana kaszlu i nieżyt nosa, powieki w postaci pasty, obrzęk twarzy, grzechotanie oddech poliadenylacji (zapalenie węzłów chłonnych). Przez pierwsze trzy dni z typowym wygląd powłoki dusznicy w migdałkach, wysypki skórne i wzrost wzorze leukocytów, granulocytów obojętnochłonnych i zespołu segmentowego. W tworzeniu dodatnie wyniki serologiczne są znacznie mniejsze, a przy niższych mian.

Leczenie mononukleozy zakaźnej

Leczenie pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi form choroby mogą być wykonywane w domu (pacjent musi być izolowane). W cięższych przypadkach wymaga hospitalizacji. W powołaniu leżenia w łóżku jest brany pod uwagę stopień zatrucia. W takim przypadku, jeśli mononukleoza zakaźna występuje na tle zapalenia wątroby, zaleca się dietę z lekarzem (tabela №5).

Do tej pory specyficzne leczenie choroby nie istnieje. Pacjenci terapię objawową, jest powoływany przez odczulające, detoksykacji i leczenia naprawczej. W przypadku braku powikłań bakteryjnych stosowania antybiotyków jest przeciwwskazane. Tam musi być do płukania jamy ustnej i gardła antyseptyczne rozwiązań. Gdy przepływ hypertoxic i z objawami wynikającymi z powodu niedotlenienia wyrażone powiększone migdałki i obrzęki jamy ustnej i gardła, wykazuje krótki przebieg leczenia glukokortykoidami.

W leczeniu przedłużonego i przewlekłego mononukleozy zakaźnej stosowane immunokorrektory (leki przywrócić funkcjonowanie układu odpornościowego).

Specyficzna profilaktyka tej choroby nie został opracowany do tej pory.