Choroba całować

Mononukleoza zakaźna, znany także jako - choroby Filatov'S, gruczołowej gorączka, limfatycznego anginy, choroby Pfeiffera. Jest to ostra forma Epsteina-Barra infekcja wirusowa (EBV EBVI lub - wirus Epsteina-Barr), znamienne tym, gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, migdałków geniralizovannoy, powiększenie wątroby i śledziony (powiększenie wątroby i śledziony), a specyficzne zmiany hemogram.

Mononukleoza zakaźna została odkryta w 1885 roku, Filatov, zauważył choroba gorączkowa towarzyszył wzrost w większości węzłów chłonnych. 1909-1929g - Burns, schludny, Schwartz i inni opisali zmiany w hemogram w tej chorobie. 1964 - wirus Epsteina-Barra lub chłoniaka komórki izolowane z jednym z agentów z rodziny opryszczki, na ten sam wirus identyfikowane mononukleozy zakaźnej.

Wirus Epsteina-Barr

W rezultacie doszliśmy do wniosku, że ten wirus (EBV), w zależności od kształtu strumienia zapewnia szereg chorób:

- ostre lub przewlekłe mononukleoza,
- Nowotwory złośliwe (Brekita chłoniak, rak jamy nosowo-gardłowej, choroba Hodgkina),
- rozpocząć chorób autoimmunologicznych (wirus rozważyć zaangażowanie toczeń rumieniowaty i sarkoidozy),
- CFS (zespół przewlekłego zmęczenia).

Wirus Epsteina-Barr

Epstein Barr Virus - wirus DNA, kapsułka, która jest otoczona przez otoczki lipidowej. Odnosi się do grupy Y opryszczki (Herpes Ludzki wirus typu 4) i ma składniki antygenowe wspólne z innych wirusów z rodziny herpeswirusów (Herpesviridae). EBV jest tropowych (selektywne uszkodzenie) do limfocytów B i ta cecha patogenu, ponieważ mnoży się komórek układu odpornościowego, przez co komórki te klon wirusowego DNA, co w konsekwencji prowadzi do wtórnego niedoboru odporności! EBV również tropizm do niektórych tkanek - do limfocytów i siatkowego wynika to z uogólnionej adenopatią i powiększenie wątroby (powiększenie wątroby i slezonki). Jest możliwe, że cechy strukturalne i obecność tropizmu dla komórek układu odpornościowego powoduje długoterminową trwałość i stworzyć ryzyko złośliwej transformacji zainfekowanych komórek.

Do zewnętrznego środowiska, nie jest szczególnie stabilna, wrażliwych na działanie wysokiej temperatury (60 ° C) i środki dezynfekujące, ale jest utrzymywany w czasie zamrażania.

Jest powszechna. Wzrost częstości obserwowano częściej wiosną i jesienią. Częstotliwość wzlotów epidemicznych rejestrowane co 7 lat.

Przyczyny zanieczyszczenia z mononukleozy zakaźnej

Cechy Wiek zakażenia: częstsze u dzieci 1-5 lat. Do roku nie chorują z powodu obecności biernej odporności, który jest tworzony przez immunoglobulin, minęło od transplatsentarno matki (przez łożysko w czasie ciąży). Dorośli nie chorują, bo już zaszczepione 80-100%, czyli zarówno ospę wietrzną w dzieciństwie lub w chory usunięte postaci klinicznej.

Źródłem zakażenia - chorzy z różnymi objawami klinicznymi (nawet zniszczone), izolacja patogenu można zaoszczędzić nawet do 18 miesięcy trwania.

ścieżka transmisji:

- w powietrzu (z uwagi na brak stabilności czynnika w ten sposób odbywa się w bliskim kontakcie)
- kontakt-konsument (pacjent zakażonych przedmiotów śliny)
- pozajelitowego (transfuzję krwi, przeszczep narządu - przeszczepu narządu)
- przezłożyskowego (wewnątrzmacicznego zakażenia z matki na dziecko)

Objawy mononukleozy zakaźnej

Okres zakażenia i objawów, może być podzielony na kilka etapów:

= 1. Realizacja okresu inkubacji (od patogenów w czasie wprowadzania do pierwszych objawów klinicznych) trwa 4-7 dni. W tym okresie penetracji wirusa, przez błony śluzowe (część ustna gardła, gruczołów ślinowych, raka szyjki macicy, dróg żołądkowo-jelitowych). Gdy wirus zetknie się z limfocytów B przez ich zainfekowaniu, zmieniając swoją informację genetyczną na własną rękę, co powoduje dalsze zakłócenia zainfekowanych komórek - są oprócz obcego DNA są bardziej „nieśmiertelność komórkowej” - praktycznie niekontrolowany podział, a szkoda, bo już nie służyć funkcję ochronną, ale po prostu są nosicielami wirusa.

choroba całować

2. Lymphogenous poślizg wirusa regionalnych węzłów chłonnych, przejawia się wzrostem pewnych grup węzłów (2-4 dni derzhet 3-6 tygodnie), która była w pobliżu pierwotnego zakażenia (zanieczyszczenia powietrza - szyi / karku i węzłów limfatycznych podżuchwowych Sexual - pachwinowy ). Węzły chłonne są powiększone o średnicy 1-5 cm, bezbolesny nie przylutowane do siebie nawzajem, są ułożone w łańcuchu - szczególnie widoczny podczas obracania głowicy. Chłonnych towarzyszy gorączka upojenia i 39-40 ° C (wyświetlane jednocześnie z powiększeniem węzłów chłonnych i utrzymuje się do 2-3 tygodni).

3. Rozprzestrzenianie się wirusa przez chłonnych i naczyń krwionośnych będzie towarzyszyć uogólnione powiększenie węzłów chłonnych i powiększenie wątroby i śledziony - pojawienie się 3-5 dni. To jest z powodu proliferacji komórek zakażonych, ich śmierć, a w rezultacie wydajność wirusa z martwych komórek, a następnie zakażenia nowych i tekzhe dalszego zakażenia narządów i tkanek. Węzłów chłonnych i wątroby i śledziony, wirus tropik związanego z tych tkanek. W konsekwencji, może dołączyć i inne objawy:

• jaundiced skóry i twardówki,
• wysypka różnym charakterze (polimorf osutka)
• ciemny mocz i kał wyjaśnienia.

4. Odpowiedź immunologiczna: jako pierwsze linie obrony są interferony, makrofagów. Potem, aby pomóc im, aktywowane limfocyty T, - są one lizie (pochłaniać i trawienia) zakażone limfocyty B, w tym, gdzie są one osadzane w tkankach wirusy uwalniane z tych komórek z wytworzeniem przeciwciał CEC (krążących kompleksów immunologicznych), które są bardzo agresywne w stosunku do tkanin - jest częściowo wyjaśnia powstawanie reakcji autoimmunologicznych i ryzyko toczeń, cukrzyca itp tworząc CID wtórnego (odporności) - ze względu na uszkodzenia limfocytów B, ponieważ są prekursorami i IgG M jako ślad Następstwem infekcji ich syntezy, a także z uwagi na wyczerpywanie się limfocytów T i zwiększa ich apoptozę (programowaną śmierć).

5. rozwój powikłań bakteryjnych powstaje na tle IDS ze względu na aktywację naszej florze bakteryjnej lub przynależności zagranicznej. W rezultacie, rozwój ból gardła, zapalenie migdałków, migdałki. Są simpomy rozwijać 7. dni od początku zatrucia.

6. Etap rekonwalescencji lub w przypadku ciężkich identyfikatory CID - przewlekłe mononukleoza. Po odzyskaniu tworzą silną odporność, w przypadku przewlekłym - wiele powikłań bakteryjnych z jednoczesnym astenovegetative i zespół niebieskiego języka.

Rozpoznanie mononukleozy zakaźnej

1. wirusologiczna (izolacja patogenu ze śliną, waciki jamy ustnej, płynu mózgowo-rdzeniowego i krwi), powoduje się w ciągu 2-3 tygodni
2. genetyczna - PCR (reakcja łańcuchowa polimerazy) - Wykrywanie DNA wirusów
3. serologiczne: geterogemagglyutinatsii reakcji (nie jest używany i jest niepotrzebnie nizkospetsifichnym uninformative) i EIA (test immunoenzymatyczny) - najbardziej powszechnie stosowane, ponieważ w celu określenia odpowiedzi swoistych IgG i M jest wirus Epsteina-Barr, nawet wtedy, gdy niewielka, co pozwala na określenie stadium choroby (ostre lub przewlekłe)
4. badania immunologiczne (immunogram)

• Limfocyty T (CD8, CD16, IgG / M / A), i CRC - oznacza odpowiedź immunologiczną i dobrej kompensacji;
• CD3, CD4 / CD8

5. Sposób stężenia leukocytów do określenia obecności nieprawidłowych komórek jednojądrzastych i heterofilnymi przeciwciał, które są uwalniane przez komórki jednojądrzaste. Wykrycie tych nieprawidłowych komórek może być jeszcze zarejestrowana w okresie inkubacji.
6. biochemiczne metody: punkt do dekompensacji z narządów i układów: pryamogo bilirubina, ALT i AST, tymol, aminotransferaz i fosfatazy alkalicznej.
7. hematologiczna egzamin (KLA): Lts LF, M, OB, Nf przesunięty w lewo.

Leczenie mononukleozy zakaźnej

1. przyczynowy traktowania (na czynnik wywołujący) izoprinozin, Arbidol, valtsiklovir acyklowir

2. Patoneneticheskoe (bloki wzbudnicy mechanizmu działania): Immunomodulatory (interferon viferon, timolin, timogen IRC-19, etc.) i immunostymulujące (tsikloferon) - ale przydział immunogram pod kontrolą, ponieważ tej choroby jest bardzo wysokie ryzyko rozwoju chorób autoimmunologicznych które mogą zostać naruszone przez te leki,

3. Antybiotyk dostępu wtórnego mikroflora bakteryjna, zwykle powołane shirokospektornye antybiotyki z grupy cefalosporyn, aby określić wrażliwość patogenu na antybiotyk, a po upływie więcej niż wąskie ostrości.

4. Objawowe leczenie: przeciwgorączkowe, lokalne antyseptyczne, itp, to znaczy, w zależności od dominujących objawów.

rehabilitacja

kontrolą lekarską przez 6 miesięcy lub dłużej obejmujących pediatra, choroby zakaźne, specjaliści wąskie obszary (ENT kardiolog, immunologii, hematologia, onkologia) z dodatkowych badań klinicznych i laboratoryjnych (patrz Diagnostics sekcja + EEG, EKG, MRI, i tak dalej. d). Zwolnienie z wychowania fizycznego, emocjonalnego ochrony przed stresem - przestrzeganie reżimu bezpieczeństwa wokół 6-7 miesięcy. Należy zawsze mieć na baczności, gdyż każdy kompromis może powodować reakcje autoimmunologiczne uruchomić.

Powikłania mononukleozy zakaźnej

1. Hematologiczne: autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna, małopłytkowość, granulotsitopeniya- ewentualnego pęknięcia śledziony.
2. Neurologiczne: zapalenie mózgu, porażenie nerwów czaszkowych, rdzeniowych, zapalenie wielonerwowe. GI: rozwój cukrzycy typu 1, choroby wątroby.
3. Układu oddechowego: zapalenie płuc, niedrożność dróg oddechowych.
4. Serca i naczyń krwionośnych: układowe zapalenie naczyń, zapalenie osierdzia i mięśnia sercowego.

Zapobieganie mononukleozy zakaźnej

przestrzeganie higieny. Izolacja pacjenta przez 3-4 tygodnie w świetle danych klinicznych i laboratoryjnych. Ponadto, stosowanie środków diagnostycznych przed iw trakcie ciąży. Specyficzne konserwacja zapobiegawcza nie jest rozwijany.