Rzeżączka

rzeżączka (Rzeżączkę) - specyficznych procesów zakaźnych zapalną głównie układu moczowo-płciowego, co aktywatora gonokoków (Neisseria gonorrhoeae). Rzeżączka - choroba weneryczna zostały przekazane głównie podczas stosunku płciowego. Gonokokki śmierć szybko w środowisku (przy ogrzewaniu, suszenie, obróbkę antyseptyków bezpośrednie światło słoneczne). Gonokokki sposób wpływa na błonę śluzową cylindrycznych i nabłonka gruczołowego. Mogą one być umieszczone na powierzchni komórek, jak i wewnątrzkomórkowe (w leukocytach, Trichomonas, komórki nabłonka) mogą utworzyć kształt litery L (nie wrażliwe na działanie leków i przeciwciała).

W miejscu zniszczenia kilka typów rzeżączkowym infekcji:

• układu moczowo-płciowego rzeżączka organów wykonawczych
• odbytu rzeżączki (gonokokowe zapalenie odbytnicy) -
• rzeżączki układu mięśniowo-szkieletowego (gonartrit) -
• gonokokowe infekcje spojówki oka (blennophthalmia) -
• gonokokowe zapalenie gardła.

Rzeżączki dolnych części układu moczowo-płciowego (cewki, periuretalnyh łojowych, szyjki macicy) może rozciągać się do górnej części (macicy i przydatków, otrzewnej). Gonorrheal pochwy, prawie nie występuje, jak łuskowatego nabłonka błony śluzowej pochwy odporne Neisseria gonorrhoeae. Ale w niektórych zmian na błonach śluzowych (dla dziewczynek, dla kobiet w ciąży, menopauzy), jej rozwój jest możliwy.

Rzeżączka jest bardziej powszechne wśród młodzieży 20 - 30 lat, ale może wystąpić w każdym wieku. Bardzo wysokie ryzyko powikłań rzeżączki - wiele dróg moczowych (w tym seksualnej) Niepłodność u mężczyzn i kobiet. Gonococcus może wejść do krwiobiegu i krąży w całym ciele, powodując uszkodzenia stawów, czasem gonoreyny zapalenie wsierdzia i zapalenie opon mózgowych, bakteriemia, posocznica dotkliwe. Obserwowane zakażenie płodu zakażonej z matką podczas porodu rzeżączkę.

Kiedy usunięte objawy pacjentów rzeżączka ich choroby pogarszają się i rozprzestrzeniania infekcji dalej, nie wiedząc o tym.

Zakażenie rzeżączki

Rzeżączka jest wysoce zaraźliwą infekcją, 99% - jest transmisja seksualną. Zakażenie rzeżączki występuje w różnych formach stosunku płciowym w pochwie (normalne i „niekompletnych”), odbytu, jamy ustnej.

U kobiet po stosunku z chorym człowiekiem prawdopodobieństwa zakażenia rzeżączki wynosi 50-80%. Mężczyzna kontakt seksualny z kobietą z rzeżączką są zakażone nie zawsze - w 30-40% przypadków. Wynika to z kilku anatomicznych i funkcjonalne układu moczowo-płciowego u mężczyzn (wąski gonokoków kanału cewki mogą być myte moczu.) Prawdopodobieństwo zakażenia rzeżączką mężczyzn jest wyższa, gdy kobieta miesiączki, stosunek płciowy jest wydłużona i ma szybkie zakończenie.

Czasami może to spotkać szlaku kontaktowego zakażenia z matki na dziecko podczas porodu z rzeżączką i domu, pośrednie - poprzez osobiste przedmioty higieny (pościel, myjka, ręcznik), zazwyczaj dziewcząt.

Inkubację (utajone) okres rzeżączki może trwać od 1 dnia do 2 tygodni, czasem do 1 miesiąca.

Zakażenie noworodka z rzeżączką

Gonokoków nie mogą przenikać przez błony nieuszkodzone podczas ciąży, ale przedwczesne pęknięcie błon prowadzi do zakażenia płynu owodniowego i płodów. Zakażenie noworodka rzeżączka może wystąpić, gdyż przechodzi przez urodzenie kanał chorą matką. Jest zaskoczony, ze spojówki oka, nawet u dziewcząt i narządów płciowych. Ślepota u noworodków w połowie przypadków spowodowane przez zakażenie rzeżączką.

Objawy rzeżączki

Na podstawie czasu trwania choroby, rzeżączka odróżnić świeże (po infekcji < 2 месяцев) и хроническую гонорею (с момента заражения > 2 месяцев).

Świeże rzeżączki mogą wystąpić ostre, podostre, malosimptomno (letargu) formy. Nie gonokokkonositelstvo które subiektywnie nie jest widoczna, choć rzeżączka jest obecna w organizmie.

Obecnie rzeżączka nie zawsze mają typowe objawy kliniczne, jak często wykrywane mieszane zakażenie (z Trichomonas, chlamydia), Które mogą zmienić objawy, przedłużyć okres inkubacji komplikować diagnostykę i leczenie choroby. Istnieje wiele skąpoobjawowy i bezobjawowe przypadki rzeżączki.

Klasyczne objawy ostrej postaci rzeżączki u kobiet:

• ropne zapalenie pochwy i serosuppurative vydeleniya-
• przekrwienie, obrzęk i owrzodzenie śluzówki obolochek-
• częste oddawanie moczu i ból, pieczenie, zud-
• międzymiesiączkowe krwawienie-
• ból w jamie brzusznej.

W ponad połowie przypadków rzeżączki u kobiet Wpływy lub słaby, malosimptomno lub w ogóle nie widoczne. W tym przypadku dostęp do lekarza późniejszym ryzykiem wystąpienia zapalenia wschodzącego rzeżączki wpływa na macicę, jajowody, jajniki, otrzewnej. Może pogarszać stan ogólny wzrost temperatury (aż do 39 ° C), obserwuje Zaburzenia miesiączkowania, biegunka, nudności, wymioty.

U dziewcząt, rzeżączka ma ostry przebieg, objawiający się obrzękiem i przekrwienie błony śluzowej sromu i przedsionka, pieczenie i swędzenie genitaliów, wydzieliny ropnej, ból przy oddawaniu moczu.

Rzeżączka u mężczyzn występuje głównie w formie ostre zapalenie cewki moczowej:

• swędzenie, pieczenie, obrzęk cewki moczowej;
• obfite ropne, surowiczy, ropne;
• częste bolesne, czasami utrudnione oddawanie moczu.

Gdy typ rosnąco rzeżączki dotknięte jądra, prostata, pęcherzyki nasienne, temperatura wzrasta, jest gorączka, bolesne wypróżnianie.

Rzeżączkowym gardła może przejawiać się zaczerwienieniem i bólem gardła, gorączką, ale często bezobjawowy. Jeśli gonokokowe odbytnicy może wystąpić wyładowanie z odbytnicy, ból w okolicy odbytu, zwłaszcza gdy defekatsii- chociaż zwykle trochę wymawiane objawów.

Przewlekłe rzeżączka ma przewlekły przebieg z okresowymi zaostrzeniami przejawia się proces klejącej w miednicy, obniżenie popędu płciowego u mężczyzn, zaburzenia cyklu miesiączkowego i funkcji rozrodczych u kobiet.

powikłania rzeżączki

Bezobjawowe przypadki rzeżączki rzadko wykrywane na wczesnym etapie, co przyczynia się do dalszego rozprzestrzeniania się choroby i mają wysoki wskaźnik powikłań.

Typ rodowód infekcji u kobiet rzeżączki promować miesiączki, aborcji chirurgicznej, procedury diagnostyczne (łyżeczkowanie, biopsja intubacja), wprowadzenie domacicznych. Rzeżączki wpływa macicy, jajowodów, jajników tkanki do momentu wystąpienia wrzodów. Prowadzi to do zaburzenia cyklu miesiączkowego, występowanie zrostów w rurach, Rozwój bezpłodność, ciąża pozamaciczna. Jeżeli rzeżączka kobieta jest w ciąży, prawdopodobieństwo samoistnego poronienia, przedwczesnego porodu, zakażenia noworodka, a rozwój posocznicy po porodzie. Po infekcji noworodków rzeżączka, rozwijają zapalenie spojówek oka, które może prowadzić do ślepoty.

Poważne powikłania rzeżączki u mężczyzn gonokokowe najądrza, zaburzenia spermatogenezy, zmniejszona zdolność plemników do zapłodnienia.

Rzeżączki może poruszać się do pęcherza, moczowodu i nerek, gardła i odbytnicy wpływa na węzły chłonne, stawów i innych organów wewnętrznych.

Uniknąć niepotrzebnych komplikacji rzeżączki może, jeśli na początku leczenia, do ścisłego przestrzegania wenerologa spotkanie, prowadzić zdrowy tryb życia.

diagnoza rzeżączki

Do diagnozowania rzeżączki niewystarczającej dostępności objawów klinicznych pacjenta, konieczne jest zidentyfikowanie czynnika sprawczego metodami laboratoryjnymi:

• rozmaz mikroskopem materiału;
• Materiał bakposev na określonej pożywce hodowlanej do izolowania czystej kultury;
• ELISA i PCR diagnostyka.

Mikroskopia rozmaz Gram barwiony i błękit metylenowy, gonokoków są określone przez kształt typowego fasoli i parowania, jak i Gram-ujemnych wewnątrzkomórkowej lokalizacji. Rzeżączki nie zawsze może być wykryta przez ten sposób ze względu na jej niestabilność.

W diagnostyce rzeżączki przebiega bezobjawowo i u dzieci i kobiet w ciąży, bardziej odpowiednim sposobem jest kultury (90-100% jej dokładności). Zastosowanie podłoża selekcyjnego (agar krwi) z dodatkiem antybiotyków można dokładnie wykryć nawet małe ilości gonokoków i ich wrażliwości na leki.

Materiał do badań nad rzeżączki są ropne absolutorium z szyjki macicy (kobiety), cewkę moczową, dolną odbytnicy, gardła, spojówek oka. U dziewcząt i kobiet po 60 latach tylko przy wykorzystaniu metody hodowli.

Rzeżączki często występuje w postaci mieszanych infekcji. Zatem, pacjent z podejrzeniem rzeżączkę jest dalej badane i w przypadku innych chorób przenoszonych drogą płciową. Przeprowadzić przeciwciał HBV i C, do HIV, reakcje serologiczne kiła, Ogólnie i biochemiczne badanie krwi i moczu, w miednicy ultradźwięków cystoskopii, kobiety - kolposkopii, cytologia błony śluzowej kanału szyjki.

Badanie przeprowadzono przed leczeniem rzeżączki ponownie 7-10 dni po zabiegu, surowicy - w 3-6-9 miesięcy.

Konieczność stosowania „prowokację” do diagnozowania rzeżączki lekarz decyduje w każdym przypadku indywidualnie.

leczenie rzeżączki

Jest to niedopuszczalne samoleczenie rzeżączki, jest niebezpieczna dla przeniesienia choroby do postaci przewlekłej, oraz opracowanie nieodwracalnych uszkodzeń organizmu. Badania przesiewowe i leczenie podlegają wszystkich partnerów seksualnych u pacjentów z objawami rzeżączki, miał kontakt seksualny z nich w ciągu ostatnich 14 dni, lub ostatniego partnera seksualnego, jeśli kontakt nastąpiło przed tą datą. W przypadku braku objawów klinicznych u chorych z rzeżączką badać i leczyć wszystkich partnerów seksualnych w ciągu ostatnich 2 miesięcy. Podczas leczenia rzeżączki wyklucza alkohol, seks, podczas obserwacji poradni dozwolony seks z prezerwatywą.

Nowoczesne wenerologia jest uzbrojony skutecznych antybiotyków, aby skutecznie walczyć z rzeżączką. W leczeniu rzeżączki stanowił czas trwania od choroby, lokalizacji uszkodzenia, obecności lub braku powikłań jednoczesnego zakażenia. W ostrym rzeżączki wzrostowy typu wymagających hospitalizacji, leżenia w łóżku, środki lecznicze. W przypadku ropni septycznych (salpingitis, pelvioperitonita) Przeprowadził operację awaryjnego - laparoskopii lub laparotomii. Główną rolę w leczeniu rzeżączki podaje się antybiotyk, biorąc pod uwagę stabilność niektórych szczepów gonokoków na antybiotyki (na przykład penicylina). Gdy stosuje się nieefektywne antybiotyk przypisany inny lek, a biorąc pod uwagę wrażliwość patogenu rzeżączki niego.

Rzeżączki układu moczowo-płciowego leczeniu następujących antybiotyków ceftriakson, azytromycyna, cefiksymu, cyprofloksacynę, spektynomycynę. Alternatywne schematy leczenia rzeżączki obejmują stosowanie ofloksacyny, tsefozidima, kanamycyna (w nieobecności choroby ucha), amoksycylina, trimetoprym.

Dzieci do 14 lat w leczeniu fluorochinolony rzeżączka są przeciwwskazane, kobiet w ciąży i matek karmiących piersią, tetracykliny, fluorochinolony, aminoglikozydy. Antybiotyki nie wpływają płodu (ceftriakson, spektynomycyna, erytromycyna), przeprowadza zapobiegawczego niemowląt matek z rzeżączki (ceftriakson - domięśniowe, płukanie roztworem azotanu srebra lub r erytromycyny maść oczną).

Leczenie rzeżączki mogą być dostosowane, jeśli jest mieszana infekcja. Gdy torpid, przewlekłe i bezobjawowych formy rzeżączki ważną podstawowe leczenie skojarzone immunoterapii miejscowego leczenia i rehabilitacji.

Miejscowe leczenie rzeżączki obejmuje podawanie do pochwy, cewki 1-2% roztwór protorgola 0,5% roztworu azotanu srebra, microclysters z ekstraktu rumianku. Fiziolechenie (elektroforezy UFO UHF prądy magnetyczne, laser) stosowane w nieobecności ostrego stanu zapalnego. Immunoterapia rzeżączki jest przypisany do ostrzenia w celu zwiększenia odpowiedzi immunologicznej i dzielą się na szczególnych (gonovatsina) i nieswoistej (pirogenal, autohaemotherapy, prodigiozan, levamiozl, metylouracyl, gliceryny, i in.). Dzieci poniżej 3 lat immunoterapii nie jest przeprowadzana. Po leczeniu antybiotykami i bakterie kwasu mlekowego podawano bifidopreparaty (doustnie i dopochwowe).

Powodzenie wynik uważa się za leczenie rzeżączki zniknięcie objawów chorobowych i brak patogenu na wynikach badań laboratoryjnych (7-10 dni po rozpoczęciu leczenia).

Obecnie zakwestionował potrzebę różnego rodzaju prowokacje i licznych badań follow-up po leczeniu rzeżączki prowadzonych przez współczesnych wysoce skutecznych leków przeciwbakteryjnych. Zaleca oględziny pacjenta w celu określenia właściwego leczenia rzeżączki. Sterowanie laboratorium wymagane, jeśli objawy kliniczne, nie są nawroty choroby może ponownie zakażenia gonorrhoeae.

Zapobieganie rzeżączki

Zapobieganie rzeżączki, a także innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową, w tym:

• zapobieganie osobisty (z wyjątkiem przypadkowego seksu, stosowania prezerwatyw, higieny osobistej);
• Wczesne wykrywanie i leczenie pacjentów z rzeżączki, zwłaszcza w grupach wysokiego ryzyka;
• Egzaminy zawodowe (u dzieci obchodzi robotników, pracowników medycznych, pracowników gastronomii);
• obowiązkowe badania kobiet w ciąży i opieki ciąży.

W celu zapobieżenia bezpośrednio po urodzeniu noworodka rzeżączki w oku zaszczepił rozwiązanie sulfacyl sodu.