Megakaryoblastoma

megakaryoblastoma  (Zwany także choroby - chłoniak Hodgkina, choroba Hodgkina) Czy patologia raka układu limfatycznego. Charakteryzuje się ona obecnością tkanki limfatycznej Komórki Bieriezowski-Sternberg-Reed, które eksperci wykryte podczas badania mikroskopowego. Komórki te zostały nazwane naukowców, którzy aktywnie uczestniczyli w procesie odkrywania i dalszych badań tych komórek. Bardzo często, chłoniaki u dzieci, które są w późnym okresie dojrzewania, a szczyt zachorowań na tę chorobę zaobserwowano w 20 i 50 lat. Hodgkin po raz pierwszy opisany przez Thomasa Hodgkina lekarz z Wielkiej Brytanii, stało się to w 1832 roku. Według statystyk, choroba Hodgkina jest trzy razy częściej w rodzinach, w których wcześniej były widoczne przypadki tej choroby. Przyczyny limfogranulomatoz do tej pory nie została wyjaśniona do końca. Tak, panuje przekonanie, że jest związany z chłoniakiem Wirus Epsteina-Barr.

Objawy choroby Hodgkina

Zazwyczaj, pierwsze i najbardziej zauważalne objawy choroby Hodgkina - znaczny wzrost wartości węzłów chłonnych na szyja, w pachy lub pachwina. Jeżeli w przypadku chorób zakaźnych, takich jak powiększenie węzłów chłonnych, będzie towarzyszyć czułości, kiedy węzły chłonne bezbolesny Chlamydia, ale bez zmniejszania rozmiaru węzłów podczas leczenia antybiotykami lub w nieobecności samego leczenia. W związku z tkanki limfatycznej, która znajduje się w klatce piersiowej, objawy jak choroba Hodgkina są trudności w oddychaniu lub kaszel, który objawia się przez stałą presją powiększenie węzłów chłonnych na płuca i oskrzela.

Ponadto, eksperci określają i inne objawy choroby Hodgkina. Tak, bardzo często dana osoba czuje się bardzo słaby, może to zwiększyć temperaturę ciała, pojawiają się nadmierne pocenie się, zaburzenia trawienne, swędząca skóra. Chory początek palić schudnąć dramatycznie.

W przypadku Chlamydii powiększenie węzłów chłonnych są ruchome nie lutowany do skóry. Czasami zaczynają bardzo szybko rosnąć, a następnie położyć duży wykształcenie. W niektórych przypadkach pacjenci czują ból powiększone węzły chłonne po wypiciu alkoholu.

Najczęstszym chłoniak zlokalizowane w tkance płucnej. W postaci zasady, zewnętrzne objawy choroby płuc u pacjenta nie są przestrzegane. Bardzo często, to płyn zbiera się w jamie opłucnej. Klęska opłucnej występuje u tych pacjentów, którzy mają chlamydie jednocześnie zwiększając węzłów śródpiersia, ponieważ istnieją zmiany w tkance płucnej. to guz Można później wysunął w serce, tchawica.

Nie mniej rzadką chorobą jest zlokalizowana w tkance kostnej. W tym przypadku wpływ kręgów późniejszym mostka, żeber, miednicy kostnej.

Zgodnie z ogólną zasadą, późno wykazują uszkodzenia wątroby, ponieważ cechy charakterystyczne tych zmian u pacjenta nie pokazuje.

Czasami również, że wpływ na ośrodkowy układ nerwowy, najczęściej rdzeń kręgowy. Konsekwencją tej porażki nasilają zaburzenia neurologiczne.

Rozpoznanie choroby Hodgkina

Jeśli pacjent ma podejrzenie chłoniaka, dla prawidłowej diagnozy należy przeprowadzić pewne badania. Pierwszy specjalista przeprowadza dokładną analizę pacjenta, skarżył. W obecności lub wyeliminowania objawów podejrzenie chłoniaka odbywa ogólne i testy biochemiczne krwi. W celu określenia obecności zmian w biopsji węzłów chłonnych są wykonane, a następnie zbadania zmian morfologicznych i immunologicznych.

Najdokładniejszym badaniu potwierdzającym diagnozę choroby Hodgkina, uważa się za mikroskopowe badanie próbki guza tkanki limfatycznej, które pochodzi biopsja. W trakcie badania morfologicznej pod mikroskopem można jednoznacznie stwierdzić, czy węzeł chłonny w komórkach nowotworowych, a także specyficzne Komórki Bieriezowski-Sternberg-Reed. Immunohistochemiczne badania przeprowadzone dla ostatecznego potwierdzenia diagnozy.

W celu diagnozowania choroby, w wyniku czego wzrosła jedynie węzłów chłonnych śródpiersia, zastosowano otwór diagnostycznych jamy klatki piersiowej.

W celu dokładnego określenia stopnia zaawansowania choroby Hodgkina stosowane radiodiagnostyki. Tak więc, podczas RTG, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny może wykryć obecność nowotworów w tych miejscach, że kiedy egzamin zewnętrzny, lekarz nie może zbadać.

Formy i stadia choroby Hodgkina

Specjaliści wyróżnić pięć typów choroby Hodgkina. Określić, jaki typ choroby występuje u pacjenta może być tylko w badaniu tkanki węzłów chłonnych podjęte na biopsję.

Więc dziś najbardziej rozpowszechnioną formą choroby Hodgkina jest traktowana jako opcja guzowaty skleroza. Również u pacjentów zdiagnozowano wariant mieszany komórek choroby, wariant z wyczerpaniem limfatycznej (jest to najrzadziej występuje), wariant z większej liczby limfocyty, guzkowy limfocytów choroba wykonania przewaga

W zależności od tego, jak choroba rozprzestrzenia się jej cztery etapy wyróżnia. W pierwszym etapie, nowotwór znajduje się w węzłach chłonnych w tym samym obszarze lub znajduje się w jednej ciało węzły chłonne. W drugim etapie, wpływ na węzły chłonne, w dwóch lub większej liczbie obszarów po jednej stronie membrany a jednostką węzłów chłonnych po jednej stronie membrany.

W trzecim etapie węzły chłonne wpływa już po obu stronach przepony można zaobserwować śledziony uszkodzenia. Na czwartym etapie choroby, w dodatku do węzłów chłonnych i wątroby jeszcze wpływu, jelita, nerki, szpik kostny, a także innych narządów, w których istnieją rozproszone uszkodzenia.

Leczenie choroby Hodgkina

Leczenie tej choroby jest skierowany na chorobę Hodgkina leczyć, niezależnie od tego, na jakim etapie choroba jest diagnozowana u pacjenta. Na pierwszym i drugim etapie prawdopodobieństwem całkowitego wyleczenia choroby jest bardzo wysokie. Podczas trzeciego i czwartego stadium choroby Hodgkina jest dość wysokie prawdopodobieństwo skutecznego leczenia tej choroby. W leczeniu choroby Hodgkina aktywnie stosować radioterapię czasami w połączeniu z chemoterapia.

Jeśli nie jest to wadą, choroby Hodgkina, to dość wysokie działanie obserwowano ze stosowania wysokich dawek chemioterapii autologicznych transplantacja szpiku kostnego.

W zależności od stopnia zaawansowania choroby oraz obecność innych chorób związanych określana optymalnego schematu leczenia lymphogranulomatosis. Aby zapobiec przyszłej nawrót choroby, należy poświęcić trochę czasu na leczeniu podtrzymującym lekarza, aby uniknąć przeciążenia fizycznego. Ponadto chlamydią przeciwwskazane fizjologicznych procedury elektryczne i cieplne, praca, która wpływa na zwiększenie promieniowania ludzkiego, prądy wysokiej częstotliwości, sole metali ciężkich.