Zapalenie cewki moczowej

zapalenie cewki moczowej - zapalenie ściany cewki. Zwykle ma ona charakter zaraźliwe. Rzadko zachodzi bez obecności czynnika zakaźnego (promieniowanie, toksyczne, alergiczne zapalenie cewki moczowej). Czasem przyczyną choroby się uszkodzenie podczas zabiegów diagnostycznych lub terapeutycznych (cewnikowania pęcherza moczowego u psów, podawanie leków i in.).

Zakaźne zapalenie cewki moczowej są podzielone na dwie główne grupy: specyficznych i niespecyficznych. Szczególne zapalenie cewki moczowej, wywoływanych przez patogeny, choroby przenoszone drogą płciową (gonococcus, Trichomonas, chlamydia, ureoplazma, Mycoplasma). Powodem rozwoju nieswoistego zapalenia cewki staje oportunistyczne flora (Staphylococcus aureus paciorkowiec, grzyby, Proteus, E. coli).

Izolowane pierwotne i wtórne cewki moczowej. W początkowej zapalenie cewki moczowej zakażenia wnika bezpośrednio do cewki moczowej, częściej - na kontakt seksualny z partnerem, który ma chorobę, przenoszonymi drogą płciową.

Wtórnym cewki moczowej występuje podczas propagacji ogniska zapalnego zakażenia, znajdującej się w innym narządzie (narządów miednicy, pęcherzyków nasiennych, pęcherza moczowego, gruczołu krokowego).

bakteryjne zapalenie cewki moczowej

Powodem rozwoju nieswoistego zapalenia cewki jest warunkowo patogennych flory. Drobnoustroje przenikają do cewki moczowej podczas długotrwałego cewnikowania u kobiet i u mężczyzn, przezcewkowej manipulacji endoskopowej lub kontakt seksualny z przypadkowym partnerem.

• Pierwotne zapalenie cewki moczowej bakterii

Są ostre i przewlekłe zapalenie cewki moczowej bakterii. W przypadku ostrego stanu zapalnego niespecyficznego różni się od klinicznych gonokokowego zapalenia cewki moczowej. Okres inkubacji może być inna. Miejscowe objawy zapalenia nie są tak wyraźne. Określony ból przy oddawaniu moczu, swędzenie, pieczenie, ropy lub wyładowania śluzowo-ropne, lekkim obrzękiem błony śluzowej cewki moczowej i tkanki otaczającej otwór zewnętrznej cewki moczowej.

Należy pamiętać, że na podstawie obrazu klinicznego i postać nie może być oddzielona diagnostyki różnicowej bakteryjnego i rzeżączkowym cewki moczowej. Diagnoza jest narażona tylko po odebraniu danych potwierdzających badaniach laboratoryjnych nieobecność gonokokowe: bakposev rzeżączki, diagnostykę PCR et al.

Przewlekłe zapalenie cewki moczowej występuje zwykle malosimptomno. Zauważono niewielki świąd i pieczenie podczas oddawania moczu, skąpe śluzowej rozładowania i wysokiej odporności na leczenie. Krótki i szeroki cewki moczowej u dziewcząt i kobiet, pozwalając infekcje swobodnego wstępu do pęcherza, powodując zapalenie pęcherza, która jest diagnozowana przez USG pęcherza. U mężczyzn, przewlekłe zapalenie cewki moczowej, w niektórych przypadkach skomplikowane colliculitis (zapalenie guzka nasion). Wzgórka nasiennego - miejsce zjazd kanały wydalniczy prostaty, oraz nasieniowód. Może to prowadzić do zapalenia i hematospermia zaburzenia wytrysku.

• Wtórne bakteryjne zapalenie cewki moczowej

czynnik zakaźny dostaje się do cewki moczowej z lokalnego ogniska zakażenia (w narządach miednicy, pęcherza moczowego, prostaty, pęcherzyków nasiennych) lub chorób zakaźnych (ból gardła, zapalenie płuc). Wtórne nieswoiste zapalenie cewki moczowej cechuje długi ukrytą. Pacjenci skarżą się na łagodny ból podczas oddawania moczu, skąpe absolutorium z cewki moczowej śluzowo-ropny charakter, bardziej wyraźny w godzinach porannych. U dzieci, ból podczas oddawania moczu są często brakuje. W badaniu ujawnił przekrwienia i przyczepność gąbki ujścia.

Podczas przeprowadzania dwóch lub trehstakannaya próbka pierwsza część mętny mocz zawiera dużą liczbę leukocytów. W trakcie drugiej części ilości leukocytów spada, a trzeci jest zazwyczaj prawidłowe. Aby wstępnie określić charakter mikroflory prowadzonych mikroskopowe badanie wydzielina z cewki moczowej. W celu wyjaśnienia rodzaju czynnika zakaźnego i ich wrażliwości na antybiotyki, przeprowadza się wysiewem lub rozładowanie z cewki moczowej spłukiwania.

• Leczenie bakteryjnego zapalenia cewki moczowej

Nowoczesna urologia oferuje skuteczne metody leczenia nieswoistego zapalenia cewki moczowej. Zasady postępowania zależy od rodzaju środka, nasilenia objawów, w obecności lub przy braku powikłań. Połączenie zapalenie cewki moczowej, zapalenie pęcherza moczowego jest wskazaniem do leczenia skojarzonego. W przewlekłe nieswoiste środki przeciwbakteryjne, proces odbioru uzupełnione wkraplania do cewki moczowej dioksidina rozwiązanie, koloidalnego srebra i azotan srebra, są podejmowane środki mające na celu normalizacji odporności. Wyniki terapii we wtórnym cewki moczowej w dużej mierze zależy od skuteczności leczenia choroby podstawowej (zwężenie cewki moczowej, vezikulita, gruczołu krokowego).

gonorrheal cewki moczowej

Zazwyczaj rozwija się w wyniku stosunku seksualnego z zakażonym partnerem, co najmniej - przez kontakt pośredni poprzez ręczniki, gąbki, pościel, nocniki. Przyczyną chorób u dzieci może być rooming z pacjentów dorosłych, korzystanie ze wspólnej toalety.

• Objawy i przebieg kliniczny

Pierwsze objawy pojawiają się 3-7 dni po zakażeniu. W niektórych przypadkach może być wzrost w okresie inkubacji wynoszącym 2-3 tygodni. W zależności od czasu trwania ostrej infekcji wydzielono (czas trwania choroby, przez co najmniej 2 miesiące), przewlekłe (czas trwania choroby ponad 2 miesiące) rzeżączki.

Ostra gonorrheal cewki moczowej zwykle zaczyna się nagle. Istnieją liczne żółto-szary kremowy ropna wydzielina z cewki moczowej, skurcze, pieczenie i ból podczas oddawania moczu. Z lokalizacją procesu zapalnego w przedniej cewki moczowej pacjenta jest zadowalające. Rozprzestrzenianie się stanu zapalnego w tylnej cewki separacji towarzyszy hipertermii do 38-39 ° C i ogólnych objawów zatrucia. Ból podczas oddawania moczu stają się bardziej wyraźne.

Przewlekłe zapalenie cewki moczowej gonorrheal rozwija:

1. U pacjentów z nieleczonym lub nie w pełni utwardzony ostrego zapalenia cewki moczowej gonokokowego etiologii-
2. U pacjentów z upośledzeniem odporności;
3. gdy udział w procesie zapalnym krokowego i tylną część cewki moczowej.

Zapalenie przewlekłe charakteryzuje się łagodne objawy. Pacjenci martwi się o swędzenie i lekkie pieczenie w cewce moczowej. Rozpocząć oddawanie moczu towarzyszy ból mrowienie niewyraźne. wyciek z cewki moczowej skąpe śluzówkowo-ropne, głównie w godzinach porannych. Rozmaz wskazuje obecność Neisseria gonorrhoeae i mikroflory średnich.

W przewlekłej gonorrheal cewki moczowej w procesie często uczestniczą kanały kasetonów łojowych. Zapalenie trudne odpływu, co prowadzi do zatykania przewodów, rozwój nacieków, ropnie i otorbione ubytków. Stan ogólny pacjenta pogarsza się, znamienny tym, ostry ból podczas oddawania moczu.

• diagnoza

Held mikroskopia wydzielina z cewki moczowej. Diagnoza zostanie potwierdzona przez obecność gonokoków (Neisseria gonorrhoeae) - fasolkowatej dwoinek gram-ujemne tlenowej. Standardowe badania składa się z dwóch faz, obejmuje metodę barwienia Grama i zieleń brylantowa (lub błękitu metylenowego).

• rozpoznanie różnicowe

Diagnoza jest zazwyczaj proste dzięki typowych objawów (ból podczas oddawania moczu, ropna wydzielina z cewki moczowej). Rozpoznanie różnicowe jest wykonywane gonorrheal zapalenie cewki moczowej i zapalenie cewki innej etiologii (Trichomonas, nespitsifichesky zapalenie cewki moczowej i t. D.). Kryteria diagnostyczne są wyniki badania mikroskopowego. Historia ujawnia istnienie kontaktów seksualnych z pacjentami z rzeżączką.

• leczenie

Leczenie rzeżączkowym cewki moczowej spędzić venereologists. Ostatnio nastąpił zwiększając oporność na penicylinę rzeżączki. Najwyższą skuteczność obserwuje się w momencie otrzymania cefalosporyny i fluorochinolony. Pacjenci są zachęcani do picia dużo płynów. Wykluczyć z diety alkoholu, tłustych i pikantnych potraw.

Przewlekłe zapalenie cewki moczowej gonorrheal jest wskazaniem do terapii skojarzonej. Pacjentowi zleca się antybiotyki i miejscowego leczenia. Gdy proliferacja tkanki ziarninowej i infiltrację komórkową (łagodny infiltracji) utrzymywanych wkraplania do cewki moczowej rozwiązań Collargol i azotan srebra. Z przewagą procesów bliznowatą sklerotyczne (ciało stałe) jest przeprowadzana infiltracyjne sondowania cewki moczowej metalu buzhami. Wyrażone granulacji tygodniowo kauteryzacji 10-20% roztworu azotanu srebra przez urethroscope.

• Kryteria leczyć

7-10 dni po zakończeniu leczenia, prowadzi się bezpośrednią mikroskopową badanie rozładowania cewki. Jeśli nie zostało wykryte przez gonokoków wykonać połączone prowokacji: biologiczną (pirogenal gonovaktsina lub domięśniowo) i chemiczną (wprowadzenie do R ra azotanu srebra cewki 0,5). Również odpowiednie mechaniczne (lub przedni ureteroscopy podawanie zgłębnik przekazywane do cewki moczowej) ciepła (grzanie induktotermicheskim prądu) i przewodu (alkohol tłuszczowy i żywności) prowokacji.

Następnie codziennie przez trzy dni badające tajny gruczołu krokowego moczu, nici i wymazów z cewki moczowej. W przypadku braku leukocytów i gonokoków prowokacji powtarza się po upływie jednego miesiąca. Po kolejnym miesiącu trzecim i ostatnim badaniu kontrolowanym. Jeśli objawy kliniczne są nieobecne, a gonokoków nie występują podczas uprawy i rozmaz, pacjent jest usuwany z rejestru.

Odporność nabyta nie tworzy z rzeżączki. Mężczyzna chorował w przeszłości rzeżączkowym cewki moczowej może zostać ponownie zainfekowany.

• perspektywy

Przy odpowiednim leczeniu, terminowe gonokokowe zapalenie cewki moczowej świeżego rokowaniem. W procesie transformacji w postaci przewlekłej i rozwoju powikłań rokowanie pogarsza. Gonokokowe endotoksyny ma działanie obliteracji żylaków na cewki tkanki, które może prowadzić do powstawania zwężeń (zwykle mnoga) przed cewką moczową. Częste powikłania przewlekłego zapalenia cewki moczowej u rzeżączki - vazikulit, najądrza, przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego. Wynik gruczołu krokowego może być impotencja, Wynik najądrza - bezpłodność w wyniku skurczu w żwaczu nasieniowodów.

Trichomonas zapalenie cewki moczowej

• Objawy i diagnoza

Trichomonas zapalenie cewki moczowej objawy pojawiają się po 5-15 dniach od zakażenia. Charakteryzuje się mrowienie, umiarkowanym białawy pienista wydzielina z cewki moczowej. Diagnozę potwierdzono przez wykrycie Trichomonas (Trichomonas vaginalis) i barwiono w preparatach natywnych. Zbadania rozładowania cewki moczowej, skrobanie lub osadu svezhevypuschennoy pierwszą porcję moczu. W preparatach natywnych są wyraźnie widoczne ruch wici z Trichomonas.

Często badanie natywnego preparatu (zwłaszcza u mężczyzn) przesuwając Trichomonas nie można zidentyfikować. Zwiększenia niezawodności pracy możliwe jest zastosowanie dodatkowych metod (mikroskopii barwionych wymazów, badanie roślin).

• leczenie

Protivotrihomonadnye wykorzystywane konkretnych leków, z których najbardziej skuteczne są metronidazol (inne nazwy: trihopol, flag) tiberal i tynidazolu. Schemat leczenia zależy od pacjenta, objawem obecności powikłań i zakażeń związanych z chorobami przenoszonymi drogą płciową. Własna niedopuszczalne ponieważ może to ułatwiać proces przejściowy w ostrym przewlekłym.

W celu zapobieżenia ponownemu zakażeniu jednocześnie traktuje regularne partnera seksualnego pacjenta. Podczas leczenia i przez jeden lub dwa miesiące po zakończeniu pacjenta należy pić dużo płynów, wykluczyć z diety pikantnym jedzeniem i alkoholem. W ogniotrwałej przewlekłego zapalenia jest powoływany jako ogólnego i miejscowego leczenia. W ciągu 5-6 dni, pacjent wykonuje wkraplanie 1% roztworu trihomonatsida okres 10-15 minut.

W niektórych przypadkach, mężczyźni rzęsistkowica są bezobjawowe lub towarzyszy niedostatek objawów. Pacjenci często nie są świadomi swojego stanu i rozprzestrzeniania infekcji wśród swoich partnerów seksualnych. W 15-20% przypadków przewlekłej Trichomonas moczowej opracowanie gruczołu krokowego, stan pacjenta pogarsza i komplikuje leczenia.

chlamydiami zapalenie cewki moczowej

Liczbę działa jak Chlamydia trachomatis serotypów od czynnika zakaźnego. Chlamydie znajdują się wewnątrz komórki, co jest charakterystyczne dla wirusów, ale obecność pewnych cech (DNA, RNA, rybosomy, ściany komórkowej) sklasyfikowanie mikroogranizmy jak bakterie. Hit komórkach nabłonka cewki moczowej, szyjki macicy, pochwy i spojówki. Przenoszoną drogą płciową.

Chlamydiami zapalenie cewki moczowej jest zazwyczaj nieświeży, malosimptomno. Zapalenie cewki moczowej, w niektórych przypadkach towarzyszy uszkodzenia stawów i zapalenie spojówek (Zespół cewkowo-Oculo-maziowej, choroba Reitera). kryterium diagnostycznym jest Obecność wybarwionych skrawków z cewki moczowej półksiężycowatych wewnątrzkomórkowych wtrąceń.

Leczenie. Problemy w leczeniu związane z infekcją Chlamydia słabej przepuszczalności błon komórkowych na antybiotyki. Charakteryzuje się powtarzającymi demonstracji po przebiegu leczenia. Aby poprawić skuteczność antybiotyków o szerokim spektrum działania w połączeniu z kortykosteroidami (deksametazon, prednizon). Maksymalna dawka prednizolon - 40 mg / dzień, kuracja - 2-3 tygodni. W trakcie leczenia, dawka hormonów jest stopniowo zmniejszana i odstawić.

Kandidamikotichesky cewki moczowej

Grzyby drożdżopodobne działać jako patogen. Zapalenie cewki moczowej rzadko etiologia grzybiczych zazwyczaj powikłaniem długotrwałego leczenia lekami przeciwbakteryjnymi. Czasami pojawia się po kontakcie seksualnym z kobietą, która cierpi kandidamikoticheskim sromu i pochwy. Ryzyko zarażenia wzrasta z historią chorób zapalnych lub uszkodzenie cewki moczowej.

Dla kandidamikoticheskogo cewki moczowej charakteryzuje objawów podklinicznych. Pacjenci skarżą się na lekkie pieczenie, swędzenie, słabe skąpe białawy wydzielina z cewki moczowej. Mikroskopia ostrego procesu ujawnia dużą liczbę drożdży. W przewlekłych stanach zapalnych w próbce jest zdominowany przez grzybni nici.

Leczenie polega na zniesienie środki przeciwbakteryjne i środki przeciwgrzybicze (nystatyna, terbinafina, flukonazol).