Zaćma

zawartość:

• Klasyfikacja i przyczyny choroby
• Objawy zaćmy
• leczenie zaćmy

zaćma - choroba, która charakteryzuje się stopniowym zmętnienie soczewki, utraty przezroczystości, a tym samym zmniejszenie ostrości widzenia. W większości przypadków choroba ta występuje u osób w podeszłym wieku i jest wynikiem zmian związanych z wiekiem.

patologia Nazwa pochodzi od greckiego słowa oznaczającego „wodospad”. Jest to związane z faktem, że greccy lekarze wierzyli zaćmy konsekwencji opróżniania mętnej substancji ciekłej do przestrzeni między obiektywem a irysa.

Zaćma odnosi się do chorób przewlekłych. Występuje, gdy są nieodwracalne zmiany.

rozwój patologii

Obiektyw jest w zasadzie - przezroczyste soczewki optycznej, który zmienia kształt do optymalnego stężenia promieni świetlnych na siatkówce. Rozwój zaćmy jest związany ze zmianami w biochemicznym składem soczewki, a dokładnie - wymiana dla przejrzystości białek nierozpuszczalnych w wodzie. Proces ten towarzyszy niedożywienia i dopływu krwi do obiektywu. ich pęcznienie i rozwoju procesu zapalnego.

W rezultacie soczewka staje się gęsta i traci swoją przejrzystość. Promienie świetlne zaczynają przenikać przez nią tylko w niewielkich ilościach, tak że obraz traci ostrość, a ponieważ były niewyraźne. Pacjenci widzieć rzeczy tak, jakby przez mgłą szkła.

Klasyfikacja i przyczyny choroby

Zaćma może być jednostronne lub obustronne. Na podstawie ciężkości, co się dzieje w obiektywie procesu patologicznego wyróżnić stadia choroby:

• początkowy;
• dojrzewania;
• dojrzałe.

Zaćma może być wrodzone lub nabyte.

Przez rozwój zaćmy wrodzonej ołowiu:

• choroby dziedziczne;
• infekcja płodu w macicy;
• korzystanie z kobietą w ciąży pije alkohol lub narkotyki.

Przyczyny nabytych zaćmy są najczęściej:

• występujący w zmianach wiekowych obiektywu - w tym przypadku jest to tzw starcze zaćmy;
• Urazy oka - traumatyczne zaćmy;
• Operacje na oczy;
• efektów elektromagnetycznych lub promieniowania ultrafioletowego (odmiana promieniowanie choroby);
• złe nawyki: nadmierne spożywanie alkoholu, palenie tytoniu;
• wysokie natężenie światła;
• otrzymujących glikokortykosteroidy przez długi czas;
• predyspozycje genetyczne (występowanie choroby w jednym lub więcej najbliżsi krewni).

Zaćma często rozwija się na tle niektórych chorób. W tym przypadku mówimy o wtórnym postaci patologii. Najczęstszym zaćma pogorszenie wzroku występuje w obecności:

• cukrzyca;
• jaskra;
• reumatoidalne zapalenie stawów;
• wysokie ciśnienie krwi;
• przewlekłych chorób zakaźnych.

Patologia również klasyfikowane na podstawie określonej lokalizacji kieszeni zamglenia na soczewce, w zależności od zaćmy dzieli się na:

• z przodu;
• kopii;
• korowej;
• jądrowej;
• całkowite.

Objawy zaćmy

Zazwyczaj zaćma dotyka obu oczu. Najpierw jednak zmiany dotyczą jednego oka. Ostrość wzroku we wczesnym stadium jest właściwie niezmienione.

Na początkowym etapie patologii charakteryzuje się następującymi cechami:

• okresowo ostrość jest stracone;
• Wydaje się, niewyraźne widzenie;
• elementy mogą być podzielone na dwie części (ogólnie w drugim zamkniętym oku);
• Czasami obraz staje się żółtawy;
• przed oczami tam błyski światła, blask (szczególnie w nocy), są muchy, plamy;
• zmniejszenie kontrastu pomiędzy tłem i listów prowadzi do trudności w czytaniu;
• percepcji kolorów jest tłumiony;
• halogen pojawia się wokół światła;
• noc wzrok pogarsza się;
• obiekty, przedmioty mogą być postrzegane zniekształcony;
• Zwiększona wrażliwość na jasne światło;
• występują trudności w wyborze punktów, ponieważ mgławica i niejasność nie może być korekta spektakl.

Początkowy okres trwa od 1 do 3 lat, chociaż w niektórych przypadkach sięga 10-15 lat.

W miarę postępu choroby osiąga zaawansowane stadium. Jednocześnie zaczynają wykazywać następujące objawy:

• zmniejszona ostrość widzenia, a to nie jest ze względu na zwiększone obciążenia glaza
• istnieje stałe uczucie mgły przed glazami-
• w wielu przypadkach rozwija blizorukost-
• występują trudności z chteniem-
• rozwija nadwrażliwością svetu-
• odległe obiekty stają trudnorazlichimymi-
• jest wyjaśnienie źrenicy: okazuje szary, szarawy biały lub mleko (normalny powinien być czarny).

Na koniec etapu zaćmy charakteryzują się całkowitą utratę celu zachowania czułość.

leczenie zaćmy

Istnieje kilka sposobów leczenia zaćmy.

1. Na wczesnym etapie terapii lekowej z zaleceniami lekarza. Szeroko stosowane witaminy oczu kropli zawierających witaminy (A, B, C, PP), aminokwasy, przeciwutleniacze, glutation, cysteina, ATP vitayodurol, oftan-Katahrom, kvinaks. Należy jednak mieć na uwadze, że proces obiektyw kontrastowanie nieodwracalne. Stosowane leki mogą jedynie spowolnić postęp choroby, ale nie można go zatrzymać lub odwrócić.

2. Na początkowym etapie dobry wynik można również osiągnąć stosując sprzęt do fizjoterapii. Ich działanie jest kierowany do regulacji procesów metabolicznych w obiegu i przedniego odcinka oka. Głównymi zaletami tych urządzeń są:

• niemal całkowity brak przeciwwskazań i skutków ubocznych;
• zapewnienie zintegrowanej ekspozycji;
• gospodarka.

Najbardziej popularnym instrumentem jest okulary Sidorenko.

3. Do tej pory tylko radykalna metoda leczenia jest chirurgia.

Operacja składa się z dwóch etapów:

1. Pierwsza soczewka jest usuwany, i kapsułka jest utrzymywana.
2. Po drugie: ze sztucznego wszczepieniem soczewki - soczewki wewnątrzgałkowe (IOL).

Przeprowadzić trzy rodzaje operacji:

• fakoemulsyfikacji ultradźwiękowe;
• wewnątrztorebkowe usunięcie soczewki;
• zewnątrztorebkowe usunięcie soczewki.

Najczęstszym operacja jest przeprowadzana przez fakoemulsyfikacji. Uznaje się przez wiodących ekspertów najbardziej skutecznym sposobem leczenia zaćmy. Procedura różni atraumatyczna, bardzo bezpieczny i całkowicie bezbolesny. Do jego wykonania nie jest konieczne do wykonywania dużego nacięcia i szwów.

Po pierwsze przeprowadza znieczulenia wkraplania, po czym rogówki wprowadzania mikro nacięcia. Przelotowo szczególny podawano substancję chroniącą struktur oka przed szkodliwymi skutkami działania ultradźwiękami. Następnie, sekcja końcówka sondy jest włożona, w którym ultradźwiękowy zniszczenia zawartości uszkodzonej soczewki, a następnie jego zasysanie zemulgowanym stanie.

Decyzja o użyciu samouszczelniający nacięcie lub nałożenia szwów pooperacyjnych wykonanych u specjalisty, w zależności od konkretnej sytuacji.

Bez potrzeby operacji zszycia jest znacznie uproszczony, zredukowany okres rehabilitacji i prawdopodobieństwo wystąpienia powikłań.
Zastosowanie soczewek wewnątrzgałkowych, które są składane miękkie soczewki zapewniają maksymalny komfort i bezpieczeństwo pacjenta.

Materiał do wytwarzania soczewek z tworzyw sztucznych stosuje się obojętny, który nie jest odrzucane przez organizm. Wielkość i moc soczewki jest dobierana indywidualnie w wyniku dokładnego zbadania pacjenta przed zabiegiem.

Z uwagi na miękką i elastyczną konsystencję soczewki w jej złożonej microincision wtryskiwany do wnęki torebki soczewki, gdzie jest prostowane, i przywraca kształt jest stała.