Metody badań neuroobrazowania

Bez względu na to jaki był doskonały miejscowego diagnozowania chorób układu nerwowego, bez względu na rozległe doświadczenie posiadał żadnych anatomiczne klinicysty weryfikacji diagnoza jest pożądane, ponieważ często jest konieczne. Do wyboru leczenia, zwłaszcza jeśli chodzi o operacje neurochirurgiczne potrzebują jasnego zrozumienia charakteru, dokładnej lokalizacji i wielkości procesu patologicznego, jego stosunek do otaczających struktur mózgu i innych. Odpowiedzi na te pytania dostarczają nieprzepuszczalne dla promieni rentgenowskich metod badawczych, zapewniając wizualizację procesu patologicznego. Niektóre z tych metod badawczych, takich jak pneumoencefalografia i wentrykulografii z powietrzem, które pojawiły się na początku XX wieku, jest obecnie prawie nie stosuje się, ustępując miejsca bardziej czytelne i bezpiecznych metod, takich jak komputer i mózgu i rdzenia kręgowego MRI.

Craniography.

Czaszka ma złożoną budowę anatomiczną, więc oprócz przeglądu obrazów w bezpośrednich i projekcjach bocznych sprawiają, że specjalne strzałów próbnych. Craniography rozpoznaje wrodzonych i nabytych deformacji czaszkowego, urazu kości, pierwotnych i wtórnych procesów nowotworowych, pewnych zmian zapalnych, dysplazja włóknista, przejaw wielu chorób wewnątrzwydzielniczych i innych uszkodzeń. Gdy craniography zidentyfikowane śródczaszkowe fizjologicznych i patologicznych zwapnień, umożliwiając jego przesunięcie w kierunku układu ustalenia procesu objętości półkuli.

Do miejscowego diagnoza jest ważna w ustalaniu radiogramy zmian kostnych ze względu na wpływ wewnątrzczaszkowego procesu patologicznego (rozrost tkanki kostnej, Uzury, wzrost rozwoju bruzd naczyniowych, etc.). Typowe miejscowe zmiany siodła z nowotworami przysadki, rozszerzenie wewnętrznej słuchowego przy neuromas nerwów czaszkowych VIII rozszerzania i zmieniającym krawędzie glejaki nerwowych i dziury na Al.

Kiedy X-ray wykrywa typowe objawy wodogłowia: Zmiana kształtu czaszki, zwiększając jego wielkość, spłaszczone bazę, zwiększona wzór naczyń zestaw kości. Ujawnione ogólnych zmian w czaszce powodu długotrwałego wzrostu ciśnienia śródczaszkowego: zmiany wtórne siodła, skrócenia i porowatość jego oparciem, porowatość przednich i tylnych procesów nachyloną ekspansji wejściu do gniazda i do dołu wgłębienie, przy czym zmiana w strukturze kości się w tak zwanych wrażenia cyfrowych Różnice rozszczepu szwy czaszkowe.

Spondylography.

Badanie rentgenowskie kręgosłupa zwykle w kierunku poprzecznym i rzucie czołowym. Jeśli to konieczne, wykonać radiogramy obserwacji i zdjęć w specjalnych projekcjach. Spondylography wykazuje nienormalne krzywizny kręgosłupa, kifozę (skrzywienie kręgosłupa, oś obrotu), rozwój anomalii kręgów. Jest to podstawowa metoda diagnozowania urazowego uszkodzenia rdzenia, niespecyficzna i specyficzna (TB) na jej zmian.

Badanie rentgenowskie wykrywa przejawach kręgów osteochondroza :. zwężenie przestrzeni międzykręgowej, zmiana kręgów, tylno kostne, unkovertebralny zwyrodnieniowej stawów, itp To określa się jako wielkości rdzenia kanał, a zwłaszcza jej średnica strzałkowej. Identyfikowania możliwych niestabilność odcinka kręgowego kręgu offsetowej (spondylolisthesis).

Spondylography ujawnia zmiany w guzach rdzenia kręgowego i korzeni: rozszerzenie otworu międzykręgowego kręgosłupa neuromas na korzenie, zniszczenie kręgosłupa w guzach pozaszpikowych, lokalne rozbudowy kanału kręgowego. ujawniły również zniszczenie kręgów nowotworów przerzutowych.

Promieni rentgenowskich badanie płynu mózgowo-rdzeniowego ścieżek. Środki kontrastowe stosowane w badaniu rentgenowskim mózgu i rdzenia kręgowego przestrzenie płynu mózgowo-rdzeniowego może być inna. rozpuszczalnych w wodzie substancji (CPNM dimer-X AMIPAK) łatwe mieszanie z płynem mózgowo-rdzeniowym, dają dobre zmętnienie (jakby komory formy mózgu i przestrzeni podpajęczynówkowej), ale może to nie zawsze jest wyraźnie zauważalny poziom niedrożności. Dla tych celów lepiej jest używać ciężkich środków kontrastowych, gęstość względna jest większa niż 1,0 (mayodil, yodfendilat).

Dla kontrastu przepływa ciecz można stosować gazy - powietrze, tlen, hel.

Wentrykulografii.

Badanie promieni rentgenowskich z komór mózgu, stosuje się głównie w diagnostyce różnicowej żujących i otwartej (przekazującego) wodogłowie. Badanie rozpoczyna się na przebicie, z przodu lub komór bocznych. Gdy wentrykulografii mayodilom nakłucie rogu przedniego bocznego komory pacjenta wytwarza się w pozycji na brzuchu i podawano środek kontrastowy (1,5-2,0 ml), po głowicą pozycjonującą sidya- jest lekko nachylona do przodu i po przeciwnej stronie. W przypadku braku blokady ciężkiej cieczy przepływa środek kontrastujący przenika przez otwory w komorze międzykomorowej III wodociągu środkowej komory mózgowej, IV i dużym zbiorniku z kanału kręgowego. Obecność przeszkód stwarzających opóźnienie środka kontrastowego, który jest ustalany na zdjęcia rentgenowskie czaszki wykonanych w dwóch projekcjach. Wentrykulografii nie powinno być dokonane w przypadku guzów, krwiaków, ropnie, torbiele pasożytnicze półkul mózgowych, a to pogarsza stan pacjentów, dając niewiele informacji.

Pneumoencefalografia.

Badanie rentgenowskie komór mózgu i przestrzeni podpajęczynówkowej, wprowadzając powietrze do przestrzeni podpajęczynówkowej w pozycji siedzącej pacjenta za pomocą punkcji lędźwiowej. Ta procedura jest możliwe z dwóch metod znacznie różniących się od siebie: z hodowli, bez usuwania płynu mózgowo-rdzeniowego. Pneumoencefalografia W pierwszym sposobie, usiłując osiągnąć dobre napełnienie komór i przestrzeń podpajęczynówkowa duże ilości powietrza wprowadza się (60-80 ml lub więcej) i tak, aby nie powodować znacznego wzrostu ciśnienia śródczaszkowego, płynu mózgowo-rdzeniowego, podawanych równolegle. Gdy pneumoencefalografia bez usuwania płynu mózgowo powietrze wprowadza się w niewielkiej ilości (nie przekraczającym 20-25 ml) powoli i dokładnie prowadzony z oczekiwaną lokalizacji procesu chorobowego. Jeśli istnieje potrzeba wprowadzenia powietrza do podstawy przestrzeni podpajęczynówkowej mózgu (w cysternach), podczas manipulacji głowy pacjenta wyrzuca z powrotem najbardziej do tyłu. Zwykły rentgenowskie i tomografia czaszki w dwóch projekcjach odbywa się w pozycji siedzącej pacjenta. Metoda ta nazywana jest pnevmotsisternografiey odpowiednio. Chociaż ventrikulo- pneumoencefalografia i pozostawić do wyjaśnienia istoty i położenie w szeregu procesów patologicznych (guzy konsekwencje urazowego uszkodzenia mózgu, chorób naczyniowych i zapalnych), nie są praktycznie stosowane w ostatnich latach, ponieważ są one inwazyjne i wydajność jego informacyjnej zawartości komputera i obrazowaniu rezonansem magnetycznym ,

Mielografii.

Wprowadzenie środka kontrastowego do przestrzeni podpajęczynówkowej w rdzeniu kręgowym, a następnie radiografii rdzenia umożliwia sprecyzowanie charakteru i umiejscowienia procesu chorobowego. Mielografii pokazuje nowotwory rdzenia kręgowego, przepukliny dysku międzykręgowego, przewlekłe rdzenia pajęczynówki i innych procesów patologicznych, które ograniczają światło kanału kręgowego.

Odróżnić mielografii w górę i w dół, w zależności od rodzaju i względnej gęstości środka kontrastowego. Podczas wprowadzania mielografii zstępującego mayodila produkować w dużych zbiornikach suboccipital przebicie, wyekstrahowano 23 ml płynu mózgowo-rdzeniowego i podawano równą ilość mayodila. badanie rentgenowskie odbywa się w trakcie posiedzenia lub pacjenta leżącego na stole z uniesionym końcem głowy. W bloku rdzenia kręgowego przestrzeni podpajęczynówkowej nad palenisko patologicznego zatrzymuje kontrastu ( „kierowca” objawu).

Kiedy uplink średni mielografii kontrast jest wstrzykiwany za pomocą punkcji lędźwiowej. Rentgenowskie kręgosłupa prowadzi się w obniżonej końca głowicy tabeli. Dolna granica trudności alkoholi może zostać wykryte.

Gdy środek kontrastowy można stosować powietrze (airmyelography) i radioaktywnego gazu obojętnego - ksenonowej (izotopowe mielografii). W tym ostatnim przypadku, rozkład ksenonu w przestrzeni podpajęczynówkowej określa się za pomocą licznika radiostsintillyatsionnogo wrażliwej.

W obecności dowodów rezonansu magnetycznego ograniczone mielografii.

Widoczny na zdjęciach RTG naczynia krwionośne badawcze.

Angiografia mózgowa.

Środek kontrastowy wprowadza się do wielkich naczyń głowy i zrobić prześwietlenie szybki seryjny urządzenia rejestrującego do specjalnej konstrukcji. Metody angiograficzne można podzielić na bezpośrednie, w którym przebicie jest tętnicą szyjną lub kręgów, oraz cewnik, gdy środek kontrastowy zostanie wprowadzony do dużych naczyń głowy przez cewnikowanie poprzez udowej i tętnicy ramienną pachowego. Angiografia mózgowa pozwala na określenie charakteru i umiejscowienia procesu patologicznego i jest stosowany w diagnostyce guzów mózgu, wady układu sercowo-naczyniowego (tętniaki tętnicze i tętniczo, przetoka tętniczo-żylna), niektóre formy udaru sprecyzowanie wskazań do zabiegu, jak również do monitorowania wyników szeregu zabiegów chirurgicznych.

Angiografia jest ważne dla badania krążenia obocznego oraz określenie przepływu mózgowego. Izolowane tętnicze, żylne kapilarnej i fazy przechodzącej przez środek kontrastowy naczyń mózgowych. W przeciwieństwie do normalnego łożysku naczyniowym mózgu liści na 8-9 sekundy, ale z nagłym wzrostem ciśnienia śródczaszkowego spowodowanego przez guz, krwiak, obrzęk mózgu, wodogłowie, mózgowe krążenie czas ten może zostać przedłużony do 15-20 sekund. Na biegunie nadciśnienia śródczaszkowego i śmierć mózgu następuje zatrzymanie krążenia mózgowego - Środek kontrastowy nie płynie w naczyniach mózgowych. Przyspieszenie przepływu mózgowego widziany z zespoleń tętniczo i tętniaków.

Spinal angiografii.

Angiografii rdzenia jest również wykonywana przez cewnik do tętnic krovosnabzhayushih rdzeń kręgowy na różnych poziomach. Potrzeba do tego złożonego i czasochłonnego badań wydaje się podejrzewa tętniczo wad rdzenia kręgowego w pewnych nowotwory rdzenia.

Wszelkie badania radiologiczne należy uzasadnić, czyli musi być prowadzone pod ścisłą wskazań. Głównym argumentem powinna być konieczność uzyskania ważnych informacji diagnostycznych. Gdy ta sama informacja preferencji treść powinna być podana do tych badań, nie są związane z promieniowaniem pacjenta lub towarzyszą mniejsze napromieniowanie. Ze szczególną ostrożnością nadaje się do badań przesiewowych (zapobiegawcze) badaniu radiologicznym. Testowanie badania rentgenowskie zostały przeprowadzone dla kobiet w ciąży i dzieci poniżej 14 lat. Radiologiczne badania dotyczące narażenia narządów płciowych (badanie jelita, nerki, lędźwiowego kręgosłupa, miednicy i innych.), Kobiety w wieku rozrodczym są zalecane przez pierwszy tydzień po menstruacji. Ograniczenie stosowania badań rentgenowskich w czasie ciąży ze względu na potencjalne ryzyko negatywnego wpływu dodatkowego promieniowania na rozwój płodu. Choć zdecydowana większość procedur medycznych wykorzystujących promieniowanie rentgenowskie, nie są narażone na rozwój dziecka krytycznej ekspozycji oraz znaczne ryzyko, w niektórych przypadkach, może być mała szansa negatywnym wpływem promieniowania rentgenowskiego dla płodu. Ryzyko badania rentgenowskiego zależy od wieku ciążowego i rodzaju zabiegu. W badaniach głowy, kończyn, klatki piersiowej przy użyciu specjalnego fartuchy ochronne dla kobiet w ciąży, co do zasady, że dziecko nie jest narażone na bezpośrednie działanie promieniowania, a więc procedura badania jest praktycznie bezpieczne dla niego. Jedynie w rzadkich przypadkach podczas ciąży istnieje potrzeba przeprowadzenia badania rentgenowskie jamy brzusznej lub miednicy, ale nawet w takiej sytuacji, lekarz może przepisać specjalny rodzaj badania lub, jeśli to możliwe, aby ograniczyć liczbę badań i obszar napromieniania. Ze względu na fakt, że przeważająca liczba badań radiologicznych prowadzone u kobiet w ciąży ze względów zdrowotnych (konieczność unikania zapalenie płuc czy gruźlica), ryzyko badania danych dla matki i nienarodzonego dziecka jest zawsze nieporównywalnie niższy niż ewentualne szkody, które mogą doprowadzić ich do odrzucenia badania. Procedury wykorzystujące konwencjonalną rentgenowską (zwykły rentgenowskie fluoroskopii, tomografia komputerowa) są bezpieczne dla matek karmiących. Rentgenowskie nie wpływają na skład mleka kobiecego. W przypadku niebezpieczeństwa karmiących matek są tylko zdjęcia rentgenowskie, które obejmują podawanie substancji radioaktywnych. Przed tym badaniem karmiących matek trzeba powiedzieć lekarzom o laktacji, ponieważ niektóre leki mogą dostać się do mleka. W celu uniknięcia skutków substancji promieniotwórczych w ciele dziecka, lekarze mogą doradzić matek krótko przerwać karmienie, w zależności od rodzaju i ilości substancji radioaktywnych. Podobnie jak w przypadku kobiet w ciąży, badanie rentgenowskie z dziećmi przeprowadza się z powodów zdrowotnych, a ryzyko jest prawie zawsze niższa od ewentualnego ryzyka choroby, o którym badanie jest przeprowadzane.