Szkliwiaka

Szkliwiaka jest najbardziej rozpowszechnioną formą zębopochodnych guza, który występuje w praktyce stomatologii chirurgicznej. Więcej niż 80% z szkliwiaka występuje na dolnej szczęce, a górna szczęka jest dotkniętych mniej. Występuje z równą częstością u mężczyzn i kobiet, zwykle w wieku 20-60 lat. Może rozwój szkliwiaka u dzieci i młodzieży, - choroby 6-7% wszystkich guzów łagodnych lokalizacji uzębienia u dzieci.

Według statystyk, znaczny odsetek pacjentów z szkliwiaka jest wykrywany na stosunkowo wczesnym etapie (1-6 miesięcy), co jest bardzo ważne dla skutecznego leczenia. Szkliwiaka często wykrywane po promieni rentgenowskich na innych chorób stomatologicznych, choć istnieje od niedawna i pójścia do lekarza (jeśli choroba okres od 1 roku do kilku lat), gdy guz opracował już znaczny obszar. Szkliwiaka często powtarza się, a gdy niekorzystny kurs i zaniedbania choroby możliwe złośliwość (Rak) łagodnych.

Przyczyny i klasyfikacja szkliwiaka

Obecnie istnieje kilka hipotez na temat przyczyn tego nowotworu. Niektórzy badacze sugerują związek z patologią choroby z kiełków zębów, inni uważają, że szkliwiaka wynika z zębopochodnych pozostałościami nabłonka (tzw wysp Malassa). Cokolwiek to było, dokładne przyczyny choroby nie są jeszcze ustalone.

Klinicznie izolowanych dwie postacie choroby - torbielowate i stałych (ciężkie). Torbielowaty szkliwiaka jest najczęściej, charakteryzuje się pojedyncze lub częściowo połączone torbiele, które są od wewnątrz wyłożone cienką nabłonka pochwy. Szkliwiaka masowe różnicą jest obecność w tkance gąbczastej, a czasami nie określono radiologicznie torbieli różnych rozmiarów, która przedłużyła patologia stopniowo łączą się w jeden lub więcej większych ubytków.

W obrazie mikroskopowym, istnieje wiele nowotworów pochodzenia: pęcherzykowy, pleomorficznych, akantomatozny, podstawowe komórek i komórek ziarnistych. Pierwsze dwa rodzaje szkliwiaka są najbardziej powszechne, ale często w ciągu tego samego nowotworu można spotkać różne typy budowy histologicznej. Grudkowego szkliwiaka znamienny oddzielnych wysp (mieszków) z komórek nabłonkowych, które są zlokalizowane w zrębie tkanki łącznej. Pleomorficznych szkliwiaka jest rozgałęziony zębopochodna nici nabłonkowych. Gdy akantomatoznoy szkliwiaka obserwowano poważne metaplazji płaskonabłonkowego z utworzeniem keratyny w obszarze komórki guza. Podstawnokomórkowy szkliwiaka komórek jest bardzo podobna do rak podstawnokomórkowy, i kształtu komory ziarnisty charakteryzuje się wysoką zawartością kwasolubnymi granulatu nabłonka. Dla szkliwiaka charakteryzują dwa rodzaje komórek: gwiaździstych i cylindryczna. Te ostatnie są ważne w nawrotu choroby, ponieważ mają długie przydatki nabłonka, z widokiem na zdrowe tkanki poza guzem.

objawy szkliwiaka

Szkliwiaka rozwój jest bardzo powolny, a pacjent przez dłuższy czas może nie zauważyć żadnych objawów. Jednakże z postępem choroby jest odkształcony szczęki. Pierwszym widocznym objawem choroby jest twarzy symetrii rozerwanie, obrzęk po kontuzji. Należy zauważyć, że stopień asymetrii może wahać się od małych do znacznie wymawiane. Szkliwiaka szczęki jest znacznie rzadziej, ale mogą wystąpić nawet wizualnie niezauważalne, a guz rozciąga się do zatoki szczękowej.

Kiedy guz zaczyna uszkodzić strukturę kości pacjenta jest ból, który może przejąć zęba. Następuje rozluźnienie i przesunięcie zębów. Szczękę w miejscu zmiany chorobowej stopniowo odkształcona, a w dalszym postępie choroby są cieńsze warstwy korowej kości - jest charakterystyczny pergaminu załamania. Palpacyjne zdefiniowane gładkie lub nierówne wrzecionowate część obrzęk kości, ścieńczenie kości i łatwo Flex sprężyny. Od strony ujścia widać deformacji kości wyrostka zębodołowego.

Skórę nad zagrożonym obszarze na dłuższy czas pozostają niezmienione, telefon komórkowy, łatwe w montażu w zakładce. Wraz z rozwojem szkliwiaka w szczęce wyrostka zębodołowego i podniebienie twarde są odkształcone, istnieje wysokie prawdopodobieństwo, rozprzestrzeniania się nowotworu w jamie nosowej i oczodołu. Choroba może być skomplikowane procesy zapalne - często znajdują się w jamie ustnej z przetoką sero-ropne wydzieliny. W niekorzystnych rozwoju lub leczenia przewlekłego prawdopodobnie nieprawidłowego choroby nowotworowej, to występuje w około 4% przypadków.

diagnoza szkliwiaka

Szkliwiaka dentysta diagnozowana na podstawie wywiadu, objawów klinicznych i dane uzyskane podczas testów .. RTG, tomografia komputerowa, cytologii i tak różni się od szkliwiaka torbiele dentystycznych zapalnej etiologii tsistadenoidnoy raka gruczołów ślinowych i rak płaskonabłonkowy. Duże znaczenie w diagnostyce badań radiograficznych: orthopantomography osiowym (osiowe) radiografii obraz w bocznej radiografii projekcji i kości zębodołu branie „na”, jeżeli jest to konieczne. Radiogramy obszarze zagrożonym w różnych występów pozwalają precyzyjnie określić wielkość i wymiary edukacji, strukturę trzonu granice guza stan korowej kości i innych.

Najbardziej pouczające dla dokładnego rozpoznania szkliwiaka jest edukacja cytologia punkcikowe. Do analizy wykrytych komórek ziarnistych tłuszczowych, komórki krwi, komórek nabłonka płaskiego, fibrynę włóknistych komórek gwiaździstych kryształów i cholesterolu. Badanie to można dokładnie potwierdzenia obecności łagodnego nowotworu.

leczenie szkliwiaka

Leczenie tej choroby jest chirurgiczne usunięcie chorej części guza szczęki w zdrowej tkance. Resekcja tkanki kostnej zależy od wielkości, lokalizacji i zaniedbania patologii.

Obecnie rzadkie przypadki szkliwiaka osiągają duże rozmiary, często uważają, że we wczesnych stadiach. We wczesnej diagnostyce guza nowoczesne techniki operacyjne pozwalają na usunięcie go bez resekcji lub częściowego disarticulation szczęki. Takie operacje nie przerwać ciągłości szczęki, często pozwalają utrzymać swoją funkcję i aby uniknąć szpecące twarz pacjenta. Aby zapobiec rozwojowi choroby nawrotowej, pooperacyjne Ścianka poddaje się działaniu stężonego roztworu fenolu elementów nabłonkowych szkliwiaka poddano ją martwicy.

W przypadku znacznego rozwoju resekcji guza przeprowadzono szczęki lub częściowej disarticulation (z roztworu ciągłość). Gdy szkliwiaka skomplikowane ropienie, eliminacji prowadzi się jednoczesne zapalenie chirurgicznej i usunięciu guza. Przed zabiegiem wykonane niezbędne zdrowie jamy ustnej. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym.

Pooperacyjne systemy oczyszczania zawsze zawiera antybakteryjny, objawowe leczenie i naprawczych. Dieta po usunięciu guza nie powinien zawierać grube i pokarmów stałych po jedzeniu należy myć jamy pooperacyjnej. W przypadku utraty znacznej ilości kości pacjenta w celu przywrócenia funkcji kości szczęki szczepienie wytwarzana i stosowana struktura ortopedycznej. Ponadto, społeczny aspekt rehabilitacji pacjenta, w którym psycholog mogą brać udział pod nominalnej zniekształcenia spowodowane działaniem wielkie znaczenie.

Przewidywanie i zapobieganie szkliwiaka

Ogromne znaczenie dla pomyślnego leczenia szkliwiaka z najmniejszych konsekwencji jest wczesne rozpoznanie choroby. W przypadku wczesnego wykrycia i prawidłowego leczenia chirurgicznego szkliwiaka prognozy zachęcające. W celu uniknięcia poważnych konsekwencji i nieodwracalną utratę tkanki kostnej, konieczne jest na pierwszym podejrzane objawy uzyskać konsultację stomatologiczną i zdać egzamin. Ponadto, w celu zapewnienia wczesnej diagnozy szkliwiaka zalecane jest w regularnych odstępach czasu (1) co sześć miesięcy, aby odwiedzić lekarza dla rutynowej kontroli.