Transplantacji nerek (nerki)

transplantacji nerek jest zdecydowanie najbardziej skutecznego leczenia końcowego stadium niewydolności nerek. Ponadto koszt każdego pacjenta, która jest wykonana z przeszczepem nerki jest znacznie mniejsze w porównaniu do kosztów leczenia pacjenta poddawanych hemodializie i dializie otrzewnowej. Roczne tempo wzrostu u chorych na końcowe stadium nedostatatochnostyu nerek, stosownie do krajów takich jak Japonia, USA, jest 230-300 osób na 1 mln mieszkańców. Dlatego problem bezpieczeństwa dawców narządów przypadków jest szczególnie dotkliwy. Obecnie pozostaje wiele kwestii prawnych i etycznych transplantacji narządów.

Prawne aspekty transplantacji narządów i tkanek są zawarte w „Kodeksie podstawowych zasad przeszczepiania narządów ludzkich”, zatwierdzony przez 44 sesji WHO w 1991 roku i „Konwencję o Ochronie Praw Człowieka i Godności w odniesieniu do zastosowań biologii i medycyny”, która weszła w życie w dniu 24 stycznia 2002 w Strasburgu.

Kluczowym punktem problem transplantacji narządów i tkanek jest zasada legalności. W tym przypadku istnieją dwa główne modele prawne, które chronią prawa zwłok dawcy. To „domniemanie zgody”, czy model francuski, a „poinformował System zgoda” - amerykańsko-kanadyjski modelu. Według „domniemania zgody”, zakaz usuwania narządów po stwierdzeniu śmierci klinicznej stosuje się tylko do osób, które w czasie swojego życia na piśmie lub ustnie potwierdziły ich odrzucenie zbiorów narządów. Jako uzasadniony jest najbliżsi krewni zmarłego zakaz używania go jako dawcy zwłok. Oznacza to, że opiera się na modelu francuskim, zgoda na pobranie organów jest uważany za „default” nie otrzymał jeszcze odmowę. 

Natomiast w „świadomej zgody” systemu, usuwanie narządów odbywa się wyłącznie za pisemną zgodą dawcy, jak również wtedy, gdy krewni po śmierci również wyrazili zgodę.

W dzisiejszym świecie, zarówno wspólny wzór prawo przeszczepiania narządów, za zgodą domniemania działa w Belgii, Francji, Austrii, Polsce, na Łotwie, w Finlandii, Estonii, Litwy, Rosji i Białorusi. Świadoma zgoda jest obowiązkowa w Wielkiej Brytanii, USA, Kanady, Holandii, Szwajcarii, Niemczech. W każdym przypadku, przed pobraniem organów, lekarze są zobowiązani do informowania krewnych zmarłego o możliwości przeprowadzenia tej operacji i wykonać operację tylko wtedy, gdy zgodę. Jednak szwedzkie przepisy pozwalają „małoletni” usunięcie narządów i tkanek, takich jak przysadki, rogówki, bez zgody zmarłego lub jego krewnych.

Najpierw musimy zdefiniować podstawowe pojęcia w transplantacji. Dawca - osoba, narządu lub tkanki jest przeszczepiony innej osobie. Odbiorcą - osoba odbierająca z narządu lub tkanki. Transplant - narząd lub dawcą tkanek, która otrzymuje od odbiorcy. Uczulanie - szczególną wrażliwość organizmu na obce substancje, co prowadzi do rozwoju licznych reakcjach alergicznych.

Preparat do transplantacji nerek

Planując przeszczep nerki jest bardzo ważne, aby rozważyć immunologiczne aspekty tej metody leczenia. Po pierwsze, zgodność dawcy i biorcy przeszczepu zależy efektywność. Po drugie, niskie narządów dawcy poprawia kompatybilność uczulenie, że w czasie powtarzanych przeszczepów prowadzi częstsze odrzucenie organów. W celu oceny kompatybilności ciała identyfikowane cząsteczek HLA (ludzkie antygeny leukocytów), które w organizmie człowieka są MHC (głównego kompleksu zgodności tkankowej). Wskaźniki te określają dawcy i biorcy. W przypadku niedostatecznej zgodności przeszczepu po reakcje odrzucania przeszczepu rozwijać.

Następujące typy odrzucenia:

• nadostre odrzucenie - rozwija się w ciągu 1 godziny po transplantacji. Polega ona na uszkodzenie nerek istniejących przeciwciał u odbiorcy. Przeciwciała te wytwarza się zazwyczaj z powodu poprzedniego nieudanej przeszczepu ciąży lub transfuzji krwi.

• ostre odrzucenie pojawia się po 5-21 dni po transplantacji nerek. Reakcja ta jest w związku z tym, że w odpowiedzi na wprowadzenie korpusu przeszczepu wytworzenia przeciwciała, które chronią organizm przed ciała obcego. Te przeciwciała powodują śmierć przeszczepu.

• przewlekłe odrzucanie występuje w okresie długoterminowym. Powodem tego może być to zakażenie lub nie całkowicie wyleczone ostrych reakcji odrzucenia.

Jedną z głównych metod określania zgodności dawca-biorca jest przeprowadzenie próby krzyżowy (cross dopasowania). Za pomocą tego testu w odbiorcy surowicy określono wcześniej istniejących przeciwciał potencjalnie szkodliwych, które mogą doprowadzić do uszkodzenia przeszczepów. Ponieważ pacjenci monitorowania oczekiwaniu transplantację nerek, nie jest konieczne, raz na trzy miesiące, aby dostarczyć do laboratorium krew do oznaczania przeciwciał niebezpiecznych, które mogą być utworzone, na przykład, po przetoczeniu krwi. Gdy donor przeprowadza się test krzyżowej dopasowania.

Po przeszczepie jest również przeprowadzić próbę cross-match, która staje się dodatnia w przypadku odrzucenia przeszczepu. Przeciwciała określa się wszczepić w tygodniu 1,2 i 4 po wszczepieniu, a następnie, co 3 miesiące.

Wszyscy darczyńcy są podzielone na 2 rodzaje - żywych i zwłok. Żywych dawców - to osoba, która dobrowolnie przyznać narządu lub części narządu do przeszczepu. Zwłok pochodzące od dawców - to zmarły dawca którego narządy usuwane w czasie.

Przeszczep od żywego dawcy ma wiele zalet:

1. Wyniki operacji lepiej, ponieważ żyjące narządów dawcy są bardziej zgodne z organizmu biorcy. W związku z tym, po transplantacji immunosupresyjne stosowane bardziej oszczędne (przeważająca reakcji immuno-) terapii.

2. Obecność żywego dawcy może zmniejszyć czas spędzony na dializy odbiorcy. W niektórych przypadkach istnieje przeszczep przeddializacyjnym, czyli krótko po potwierdzeniu diagnozy schyłkową niewydolnością nerek. Ponadto Przeszczepianie narządów od żywego dawcy, zwykle planowane działania, a tym samym zachowanie wysokiej jakości życia biorcy.

przeszczep nerki

Przede wszystkim ważne w doborze dawcy do testów kompatybilności. W przypadku pozytywnych wyników przeprowadziła kompleksową kontrolę identyfikacji przeciwwskazań dawcy. Nerka darowizna jest przeciwwskazane:

• w chorobach dróg System-
• niewyrównaną chorobą układu sercowo-naczyniowego ciężka System-
• Nowotwory złośliwe dowolnym lokalizatsii-
• diabet- cukrzyca
• choroby zakrzepowo-zatorowej
• alkoholizm i choroba psychiczna systemu.

Dla oddania nerki wymaga, aby pozostała nerka była zupełnie zdrowa. W związku z tym dawców układu moczowego powinny być dokładnie zbadane.

Usunięcie donora nerek jest ważnym i niebezpiecznych operacji. Ryzyko związane z tej operacji, jest podzielona na dwie części:

• wcześniej związany z operacją i we wczesnym okresie pooperacyjnym.
• Późne związane z późniejszym życiu w braku nerki.

Studiowanie późno dawców ryzyka, naukowcy przeprowadzili jedno duże badanie. Oceniano dwie grupy ludzi. W odniesieniu do grupy kontrolnej leczonej osoby nerkę z powodu urazu lub guza. Badaną dawców nerek żywych po usunięciu narządów jest skuteczne. 20 lat po usunięciu nerki, naukowcy przeanalizowali przyczyny śmierci i jakość życia pacjentów. Stwierdzono, że różnice między kontroli i badanej grupie prawie nie było. Pozwoliło to autorom dać swoje badania „nerka darowizna przedłuża życie.”

dawców nerki operacja usuwania jest wykonywana zwykle otwarty.

Fragment z nerki a podczas wycofywania dawcy.

Pooperacyjnie przedstawia wczesną aktywację dawcy, profilaktyki powikłań zakrzepowo-zatorowych.

Zwłok dawców są osoby, które zmarły z urazowym uszkodzeniem mózgu, udar mózgu, pęknięcia tętniaka mózgu, a także guzy mózgu bez przerzutów. W obecności rozpoznaną chorobą nerek, wiek powyżej 65 lat, HIV, wirusów zapalenia wątroby typu B i C, posocznicy bakteryjnej, oddawanie krwi jest przeciwwskazane. usunięcie narządów odbywa się dopiero po upewnieniu się śmierć mózgu.

Po usunięciu przed przeniesieniem do nerek odbiorcy w stanie niedokrwienia (brak tlenu). Dlatego konieczne jest szereg działań mających na celu utrzymanie organizmu życia. Działania te obejmują ciała tak długo, jak to możliwe, aby utrzymać prawidłowe funkcjonowanie dawcy, zachowanie usunięcia nerek u szczególnym środowisku, i tak szybko, jak to możliwe, aby działanie odbiorców posiadających.

Pojemnik do przechowywania przeszczepów.

Po transplantacji nerek

Po operacji w ciągu tygodnia odbiorca jest w oddziale intensywnej terapii, co zapewnia ciągłe monitorowanie parametrów życiowych. W sprzyjających warunkach, spędza trochę czasu w szpitalu, a następnie wysłany do leczenia pacjenta pod nefrologii obserwacji. W tym przypadku, testy są regularnie przeprowadzane w celu oceny zgodności z funkcji przeszczepu. 

Tłumić powstawanie przeciwciał do przeszczepu stosuje się leczenie immunosupresyjne. Obejmuje cytostatykami (Sandimmun, takrolimus), leki mikrofenolovoy kwas (Myfortic) i hormony (metyloprednizolon) w określonym wzorze. środki przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze, mogą być stosowane, jeżeli jest to konieczne.

Przeszczep nerki sprzyja przeżywalności i jakości życia pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek. znaleziono amerykańscy naukowcy odkryli, że ryzyko zgonu u biorców przeszczepów po zabiegu w porównaniu z chorymi na dializy i przeszczep oczekiwaniu powyżej tylko w ciągu 100 dni po operacji. Po tym czasie, ryzyko zgonu jest zmniejszona prawie o połowę. Dlatego w chwili obecnej ze względu na różnego rodzaju terapii nerkozastępczej, przeszczep nerki staje się priorytetem.