Bakteryjne zapalenie pochwy

Bakteryjne zapalenie pochwy - niezapalne proces zakaźnych, w którym normalny lactoflora pochwy podstawiony stowarzyszenia beztlenowce. Jest częstym patologia występuje u 21-33% pacjentów pragnących ginekologów. Może przystąpić ukrytych lub jawnych objawów klinicznych. Przy jednoczesnej poprawie ogólnego stanu bakteryjne zapalenie pochwy znikną objawy lub spłaszcza się pod wpływem różnych czynników endogennych i egzogennych się ponownie, co prowadzi do długiego cyklicznego przebiegu choroby. Patologia nie jest chorobą przenoszoną drogą płciową. Ze względu na zmiany hormonalne często występują w okresie ciąży i menopauzy. bakteryjne zapalenie pochwy leczenie jest prowadzone przez ekspertów w dziedzinie ginekologii.

Przyczyny bakteryjne zapalenie pochwy

Zwykle ponad 95% mikroflory pochwy u kobiet w wieku rozrodczym zrobić tlenową i beztlenową pałeczki kwasu mlekowego. Pozostałe 5% stanowią ponad 40 różnych gatunków mikroorganizmów. Stosunek bakterii tlenowych i beztlenowych w mikroflorze pochwy zdrowych wynosi 10: 1. Bakterie Lactobacillus są w oparciu o naturalną barierę między środowiskiem zewnętrznym i jamy macicy. Z powodu tworzenia się kwasów i uwalniania nadtlenku wodoru, tworzą one kwaśne środowisko, które zapobiega proliferacji patogenicznych i warunkowo patogennych mikroorganizmów.

W niekorzystnych warunkach wynikających z oddziaływania jednego lub większej liczby czynników endogennych i egzogennych, jakościowego i ilościowego składu zmian mikroflory. Liczba pałeczek kwasu mlekowego spada, zaczynają aktywnie rozmnażać innych mikroorganizmów, przede wszystkim - z anaerob obligatoryjny. liczba bakterii zwiększa całkowite. Rozwijanie bakteryjnego zakażenia pochwy. Charakterystyczną cechą tej choroby jest brak konkretnego patogenu. Przyczyną tego procesu infekcji się jeden rodzaj mikroorganizmom Zakażenia mieszane związku.

Bakteryjne zapalenie pochwy mogą wystąpić w chorobach układu odpornościowego ze względu na ogólne osłabienie ciała, ostrych i przewlekłych chorób zakaźnych. Innym czynnikiem przyczyniającym się do rozwoju bakteryjnego zakażenia pochwy są zmiany hormonalne przez zmianę fazy cyklu miesiączkowego, brak menstruacji, skąpe cykle jednofazowe w okresie ciąży w okresie dojrzewania i menopauzy. Duże znaczenie ma środki hormonalne (kortykosteroidy), doustne środki antykoncepcyjne, przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i środki przeciwgrzybicze.

Prawdopodobieństwo wystąpienia waginozy bakteryjnej zwiększa braku zgodności z zasadami higieny, często douching, zwiększenie dawki promieniowania (radioterapii, naświetlanie z narażenia na działanie substancji promieniotwórczych) wady układu rozrodczego, warunki po operacji polipów i torbiele pochwy, korzystać z IUD, membrany, plemnikobójczych i tamponów. Wśród czynników ryzyka rozwoju bakteryjnego zakażenia pochwy także stan po aborcji lub dostawy, zmiany zanikowe w błonie śluzowej pochwy i Bakterie jelitowe przerost.

Objawy bakteryjnego zapalenia pochwy

Najbardziej charakterystyczne i często jedynym objawem bakteryjnego zakażenia pochwy są z dróg rodnych, często o nieprzyjemnym zapachu przypominającym nieświeży zapach ryb. Typowo białe ciekłe biały lub lekko szaro. Mogą być obfite, stały, kontynuując przez kilka lat, lub niewiele, krótkoterminowej, pojawiających się od czasu do czasu. Średnia liczba leucorrhea w waginozy bakteryjnej - około 20 ml na dzień, co jest 10 razy większa niż normalnie ilość osadów. Przy długotrwałym przebiegu choroby (przez kilka lat), kolor i konsystencja wydzieliny często są zmieniane. Beli bardziej gęsty, pienisty, lepki, żółtawy lub zielony.

Charakter i ilość białe jak w bakteryjne zapalenie pochwy zmienia się w zależności od wieku, ogólnego stanu zdrowia, stan psychiczny i emocjonalny kobiety (uraz i intensywny stres), aktywności seksualnej, cyklu miesiączkowego, zaburzeń endokrynologicznych, chorób układu rozrodczego i chorób ogólnoustrojowych. W niektórych przypadkach, u pacjentów z bakteryjnym zakażeniem pochwy skarżą się na pieczenie, świąd, zaburzenia oddawania moczu, ból lub dyskomfort podczas intymności.

Ostrą lub senny, bezobjawowa monosemeiotic (tylko rozładowanie), lub przedmiotów polisimptomnoe choroby. U niektórych pacjentów objawy bakteryjnego zakażenia pochwy są przechowywane przez długi czas, podczas gdy inne występują okresowo pod wpływem niekorzystnych czynników. Przy podejmowaniu historii wydaje się, że ponad 90% pacjentów z podejrzeniem bakteryjnego zakażenia pochwy wcześniej skierowana do ginekologa i innych specjalistów z skarg dotyczących przydziału i inne objawy. Trzy czwarte pacjentów leczonych wielokrotnie nieswoiste zapalenie pochwy, Korzystanie antybakteryjne świece i podejmowanie różnorodnych doustnych leków przeciwbakteryjnych.

Podczas egzaminu miednicy pacjenta z objawami zapalenia pochwy bakteryjne zapalenia nie są wykrywane. ściany pochwy jest zwykle różowy, pacjenci menopauzy czasami zidentyfikowanych małe plamki czerwonawe. Wybór na bakteryjne zapalenie pochwy są równomiernie rozmieszczone na ścianach pochwy, doskonale usuwa z wacikiem. Podczas pomiaru za pomocą paska testowego określa się o więcej niż 4,5 pH. Podczas mieszania leucorrhea z 10% roztworem wodorotlenku potasu odnotowano pojawienie się lub wzmocnienia zapachu zepsutej ryby. Kiedy kolposkopii obrzęk, zaczerwienienie, infiltracja i krwotok nieobecny. U 39% pacjentów, u których zdiagnozowano zapalenie pochwy bakteryjne pochwy szyjki macicy: blizn erozja, ektropium lub szyjki macicy.

Rozpoznanie bakteryjnego zakażenia pochwy

Rozpoznanie bakteryjnego zakażenia pochwy jest ustalane na podstawie skarg, historii ginekologicznych danych egzaminacyjnych oraz specjalnych wyników badań. W badaniu, lekarz określa, czy choroby kobieta układu rozrodczego, hormonalnego i choroby somatyczne cierpienie, przyjmując, że hormony i antybiotyki, czy stosowania antykoncepcji, czy w historii porodu, poronienia i chirurgii na narządach płciowych, jaka jest intensywność życia seksualnego i tak dalej.

Podstawowe badania laboratoryjne bakteryjnego zapalenia pochwy jest mikroskopia rozmaz, w połączeniu z tylnym dachem i barwione przez gram. Podczas mikroskopii ocenić liczbę leukocytów, form studiów i typów mikroorganizmów należących do mikroflory pochwy. Duża liczba bakterii beztlenowych przez zmniejszenie ilości bakterii mlekowych wskazuje obecność waginozy bakteryjnej. Charakterystyczną cechą tej choroby są kluczowymi komórki - dojrzałe komórki nabłonkowe na membranie zostały zidentyfikowane różne mikroorganizmy (Gardnerella, ziarniaki, Mobiluncus). Normalnie, komórki te nie są zwykle wykrywane. W niektórych przypadkach możliwe fałszywe rozpoznanie bakteryjnego zapalenia pochwy spowodowane obecnością komórek nabłonkowych w wymazie z przywierających bakterii mlekowych.

W niektórych pracach, poświęconych badaniu bakteryjnego zakażenia pochwy są wymienione badania serologiczne, immuno technik diagnostycznych i kulturę tej choroby, ale dopóki takie techniki są interesujące czysto naukowym i nie są wykorzystywane w praktyce klinicznej. Kryteria diagnostyczne dla bakteryjnego zapalenia pochwy jest bielszy obecność specyficznego identyfikacja głównych komórek na rozmaz, pH 4,5, a nieświeży zapach w leucorrhea ryb przez reakcję z wodorotlenkiem potasu. Do diagnozy „bakteryjne zapalenie pochwy” wymagane jest posiadanie co najmniej trzy z czterech kryteriów.

W identyfikacji choroby współistniejące mogą wymagać dodatkowych badań i konsultacji różnych specjalistów. Pacjenci z bakteryjne zapalenie pochwy może zostać przekazana do konsultacji terapeuta, endokrynolog, urolog, chorób wenerycznych, mykolog lub gastroenterologa. W razie potrzeby, oznaczania miednicy ultradźwięków, ogólne badania krwi i biochemiczne krwi, moczu, kału przerost bakteryjny, badanie krwi, hormonów i innych badaniach.

Bakteryjne zapalenie pochwy jest zróżnicowany ze rzeżączka, rzęsistkowica, kandydozy pochwy i nieswoiste zapalenie pochwy. Cechy rzeżączki się ciecz z żółtawym odcieniem zielonkawym lub w połączeniu z bolesne oddawanie moczu. Obecność licznych dowodów rzęsistkowicy lepką pianę lub szaro-żółto-zielonego rozładowania ewentualnie nieświeży zapach. Czasami białka w połączeniu z swędzenie i ból przy oddawaniu moczu. Kandydoza można się spodziewać, kiedy kłaczkowatego białego serowy wytrąca się w połączeniu z pochwy, świąd i spalania. Aby wykluczyć te choroby wymagają specjalistycznych badań laboratoryjnych.

Leczenie i profilaktyka bakteryjnego zakażenia pochwy

Schemat leczenia określa się indywidualnie z uwagi na ciężkość objawów, czas trwania i kształtu waginozy bakteryjnej jednoczesnego procesu zapalnego zmienia chorób układu rozrodczego, somatycznych i endokrynne. Leczenie obejmuje dwa etapy: przyjmowania środków przeciwbakteryjnych i przywrócenie normalnej mikroflory. Przez cały okres leczenia pacjent z bakteryjne zapalenie pochwy jest zalecane, aby wykluczyć napojów alkoholowych, ograniczyć korzystanie z ciepłej i pikantnych potraw.

W pierwszym etapie metronidazol lub klindamycyna podawać doustnie lub dopochwowo, w postaci tabletek dopochwowych, czopków, lub kremów. Czas trwania środków wymienionych w bakteryjne zapalenie pochwy jest 7-10 dni. Jeśli to konieczne, jednocześnie stosowane leki przeciwhistaminowe i immunokorrektory. Do zapobiegania kandydozy (zwłaszcza dotyczy - w obecności grzyba w historii) stosuje się środki przeciwgrzybicze. Wprowadzenie lokalnej korekty pH znaczy o dużej zawartości kwasu mlekowego.

Po 1-2 tygodniach po zakończeniu pierwszego etapu leczenia, drugi testy laboratoryjne i badania w celu oceny skuteczności leczenia bakteryjnego zakażenia pochwy. Nawet po 2-3 dni zaczynają się do drugiego etapu, którego głównym zadaniem jest przywrócenie normalnego lactoflora. Używane probiotyki i eubiotics. W 90% przypadków prowadzić leczenie staje normalizacji mikroflory pochwy. Badania powtórzono po 10 dniach i 1-1,5 miesięcy. Po zakończeniu drugiego etapu obróbki. Gdy nacisk podczas bakteryjnego zakażenia pochwy zalecić dodatkowe badania w celu wykrycia czynników chorobotwórczych przyczyniających się do nawrotu choroby.

Środki do zapobiegania i wczesnego wykrywania bakteryjnego zakażenia pochwy to szacunek dla higieny intymnej, rozsądne wykorzystanie kobiecych produktów higienicznych, z wyjątkiem częstego douching i racjonalnego doboru metod ochrony, biorąc pod uwagę intensywność życia seksualnego, zdrowia i poziomu hormonów pacjenta. Uniknąć niekontrolowanego przyjmowania środków przeciwbakteryjnych i przeciwgrzybiczych, natychmiast skonsultować się z lekarzem na pojawienie się objawów choroby zapalne, regularnych wizyt u ginekologa dla profilaktycznych badań kontrolnych, w celu przeprowadzenia leczenia dysbioza jelit.