Gruźlica jelit

Gruźlica jelita - stosunkowo rzadkie postaci pozapłucna gruźlica. Obecnie częstość występowania tej choroby wynosi około 45 przypadków na 100.000 mieszkańców. Pomimo postępu współczesnej TB, zwiększona częstość występowania zarówno gruźlicy płuc i brzucha trwa. Pilność problemu polega na tym, że nie ma żadnych metod przesiewowych i wczesne objawy kliniczne gruźlicy jelit. Malosimptomno ta postać, jego występowanie w formie z innych chorób prowadzących do stałego wykrywania wzrost zaawansowanej formy. Badanie na gruźlicę jelit są obsługiwane przez ekspertów w dziedzinie gastroenterologii, gruźlica, chirurgii.

Przyczyny gruźlicy jelit

Przyczyną tej choroby jest coraz Mycobacterium tuberculosis bezpośrednio w błonie śluzowej jelit. W zależności od sposobu penetracji mikroorganizmów wyizolowanych pierwszorzędowych i drugorzędowych gruźlicy jelit. Bardzo rzadko nagrany pierwszy typ, który jest znamienny tym, że powstawanie określonej zapalenia ogniska pierwotnego w śluzowej w wyniku wprowadzania mikroorganizmów w przewodzie pokarmowym z zewnątrz (na przykład, podczas konsumpcji mleka zainfekowanym).

Wykonanie wtórnego zakażenia gruźlicą jelita możliwe jest na trzy sposoby: krwiopochodnej, lymphogenous i deglyutatsionnym. Deglyutatsionny zakażenie mechanizm spożycia, zawierającej dużą liczbę bakterii w obecności plwociny gruźlica płuc z obszarów rozkładu. Wcześniej ta droga rozwoju uznano za główną patologia jelit, gruźlica zaobserwowano w końcowym etapie znanymi chorobami. Obecnie ważną rolę w tworzeniu gruźlicy jelit przedstawiono krwiopochodną i drogi limfatyczne (zmiany w jelicie zdiagnozowanych w moczowo pacjentów z gruźlicą, kości i stawów Systems).

W celu wytworzenia konkretnego gruźlicze zapalenie trzonu w jelitach nie jest wystarczający do wprowadzania mikroorganizmów. Rozwija się patologia naruszania oporowych i ogólna (ryzyko wzrasta z niespecyficznych chorób błony śluzowej przewodu pokarmowego, stany zapalne i zmiany zwyrodnieniowe układu nerwowego urządzenia ściany jelita).

jelitowych objawów tuberculosis

Cechą charakterystyczną tego obrazu klinicznego gruźlicy jelit jest brak specyficznych objawów. Ewentualnie bezobjawowe, gdy diagnoza jest ustanowiony przez wyniki autopsji. Pierwsze objawy choroby mogą objawiać długo po infekcji (od jednego roku do 10-15 lat). Symptomatologia jest określony przez etap, dystrybucji, lokalizacji uszkodzenia.

W pierwszym etapie rozwoju choroby pod nabłonek śluzówki utworzonych ziarniniaków. Podczas tego okresu, obraz kliniczny charakteryzujący się bólem brzucha osłabienia, nie posiadające wyraźne lokalizacji. są niestrawnośćMdłości, zaburzeń stolca (zaparcie, ustąpić biegunka). Dalszy rozwój tego procesu patologicznego towarzyszy rozpadu serowaciejącego ochagov- ból stanie się bardziej ciężkie, przewlekły ból, często zlokalizowane w odpowiednim biodrowego dołu (gruźlica jelit w większości przypadków dotyczy obszaru krętniczo-kątniczej) nie jest związany z pokarmu. Łączenie oznaki zatrucia Wskazówki ogólne pacjenta wyraźne osłabienie, złe samopoczucie, temperatura wzrasta do stan podgorączkowy zmniejszony ciężar. Obraz kliniczny gruźlicy jelit charakteryzuje się zmianą fazy ostrej oraz remisja: okresowo występują epizody hipertermii uzyskać objawy niestrawności.

W przypadku braku odpowiedniego leczenia może mieć wpływ na jelita stronie perforację w tym okresie i postępu konkretnego procesu, rozwój ograniczona lub rozproszonego zapalenie otrzewnej. Z klęsce dodatku występuje objawy ostre zapalenie wyrostka. Przerwa w jelit jamy paleniska obchodzony bogate biegunkę miesza się z krwi, nie może być leczenie przeciwzapalne i przeciwbiegunkowy. Jeżeli proces patologiczny udział krezkowych węzłów chłonnych pacjenta stwierdza się powstawanie stałego intensywnego tępy ból w pępka, które są wzmocnione przez zmianę położenia ciała, aktywność fizyczną. Objawy zatrucia są coraz częstsze.

Rozpoznanie gruźlicy jelit

Wykrycie tej patologii ważną rolę odgrywają eksperci ostrzegają przed gruźlicą jelit, szczegółowego zbadania pacjentów objawowych z nieokreślonych uszkodzeń jelita, ból w prawej okolicy biodrowej. gastroenterolog konsultacja sugeruje specyficzny stan zapalny. We wczesnym rozpoznaniu choroby jest trudne, ponieważ nie istnieją żadne konkretne badania w celu weryfikacji gruźlicę jelit. W tym samym czasie, niedostatek objawów prowadzi do tego, że pacjenci traktowani są już w późnych stadiach, kiedy jest tandetna martwicy.

W badaniach klinicznych testów krwi, mierzonym w neutrofili leukocytoza przesunięcia, eozynofilia, limfopenia przyspieszone ESR. Wykryto Dysproteinemia. Skatologiczne badanie pozwala ustawić tylko rodzaj zaburzeń trawiennych, prątki są wykrywane w kale jest niezwykle rzadkie. Tuberkulinowej testu w diagnostyce gruźlicy jelit mają jakąś wartość, ale są one pozytywne w mniej niż połowę czasu.

Istotną rolę dla badań rentgenowskich. Identyfikacja na zwykłym filmie brzucha węzłów chłonnych zwapniałymi sugeruje konkretną mesadenitis. radiografii jelit z kontrastem daje informację o lokalizacji, zakresu i rodzaju szkody. We wrzodziejącym wady określane objaw „niszach” - wykrywa się przerostu typu zapalenie guzowate infiltrat- wpływ na jelito nieregularne kontury, deformacji, pofałdowany zagęszczone sglazheny- wizualizowane owrzodzenia i zwężenie jelita krętego. Podczas pompowania jelita gazu sztywność ogranicza jej mobilność otrzewnowej szwu. Wyróżnieniem radiograficznego gruźlicy jelit od pokazanego wrzodziejące zapalenie jelita grubego zmiany chorobowe jelit jest na przemian ze zdrowych. Aby wyjaśnić proces diagnostyki i lokalizacji można przeprowadzić skanowanie CT, USG jamy brzusznej, ale te metody nie mają niezależne wartości.

Najbardziej wiarygodne wyniki uzyskuje się przez endoskopowym badaniu jelita grubego. W kolonoskopii ujawnił różne zmiany: wrzody nieregularny kształt, sztywność ścian, zwężenie światła jelita, pseudopolyps. Aby zweryfikować diagnozę wykonano endoskopową biopsję z badania histologicznego tkanki. Jednak ta metoda badania nie jest zawsze dobrze poinformowany: dla procesu lokalizacyjnego podśluzówkowe lub nie wystarczająco głębokie biopsji może tylko z nieswoistym zapaleniem obraz w biopsji. W niektórych przypadkach przeprowadzono laparoskopię diagnostyczną.

Rozpoznanie różnicowe z gruźlicą jelit przeprowadza się wrzodziejące zapalenie jelita grubego, Choroba Leśniowskiego-Crohna, zapalenie ślepej kiszki, nowotwory złośliwe, amyloidoza jelit.

leczenie gruźlicy jelit

Leczenie pacjentów z potwierdzoną gruźlicy jelit przeprowadza się specjalistyczne komórki ts przychodniach. Używane leki: izoniazyd, ryfampicyna, Pasco, ftivazid, tubazid, Tibon. Ze względu na występowanie form opornych prątków do jednoczesnego wyznaczenia dwóch leków. W przypadku braku skuteczności są przypisane leki drugiego rzutu: cykloseryna, etambutol, etionamid. leki leczenie tuberkulostaticheskoy odbywa się za półtora do dwóch lat, aby zakończyć zanik objawów klinicznych.

leczenie gruźlicy jelit również terapię dietą. Przypisane żywności z wystarczającą ilość białka, węglowodany, tłuszcze o wysokiej wartości odżywczej. Ponadto witamina odbyć. Wraz z rozwojem komplikacji (perforacja jelit, krwawienie, tworzenie przetoki, niedrożność jelit, zapalenie otrzewnej) leczenie chirurgiczne.

Przewidywania i zapobiegania gruźlicy jelit

Rokowanie tej choroby jest niekorzystne. Wynika to z pierwotnego wykrywania zaawansowanych form gruźlicy jelit, wysoki odsetek pacjentów, którzy własnym przerwało leczenie z powodu działań niepożądanych lub braku dyscypliny, wielu powikłań, w tym ograniczeń z jelit lumen niedrożności, obecność oporności Mycobacterium do chemioterapeutykami. Bardziej korzystne rokowaniem pokonania w jelicie grubym, jak jest to możliwe do przeprowadzenia szerokie wycięcie.

Szczególne zapobieganie gruźlica, w tym lokalizacji brzusznej szczepieniu BCG (wydajność osiąga 80%). Pod nadzorem specjalistów TB powinny być osoby z niedoborem odporności lub otrzymujących leki immunosupresyjne. Specyficzne chemioprofilaktyki (izoniazyd ustny na okres jednego roku) jest przypisana do ludzi, którzy mają kontakt z pacjentami z aktywną gruźlicą oraz z pozytywnymi wynikami testów tuberkulinowych.