Autonomia funkcjonalną tarczycy

W celu zapewnienia prawidłowego stężenia hormonów tarczycy (tyroksyny - trójjodotyroniny i T4 - T3) muszą być wystarczające spożycie jod, który tworzy część ich cząsteczek. W kontekście długo utrzymującą się niedoborem jodu, naruszając mechanizmów dostosowawczych opracowanie autonomię tarczycy z przetrwałym nadmiernym wydzielaniem hormonów tarczycy. Funkcjonalny autonomia tarczycy występuje przeważnie u osób w starszym wieku niż 50 lat i jest częste, a najbardziej znaczący klinicznie przyczyną nadczynność tarczycy w regionach z niedoborem jodu. 

Autonomię tarczycy mogą być unifokalnoy (pojedynczy odrębnym izolatce - thyrotoxic gruczolak), wieloogniskowa (z kilku niezależnych masywnych formacjach - Multi-toksyczne wola) i rozsiane (dyfundują tkanki prostaty się w tyreocytach działających autonomicznie). Najczęściej funkcjonalnie autonomiczną tkanki tarczycy jest w brodawkach, około 20% przypadków - rozpowszechniana tarczycy.

W przypadku braku autonomię nadczynność tarczycy jest uważany być kompensowane, jeśli w ogóle - dekompensacji.

Przyczyny i patogeneza autonomię tarczycy

Powodem rozwoju autonomię tarczycy jest długi nadmiernej stymulacji prostaty, który występuje wśród pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym niedoborem jodu i dostępne tyreocyty mikroheterogenności. Wzrost syntezy TSH w warunkach niedoboru jodu pomaga utrzymać wytwarzanie hormonów tarczycy, na normalnym poziomie. Choroba przewlekła nadmierna tarczycy prowadzi do tkanki rozrost tarczycy i rozproszonego wzrostu prostaty (dyfuzję eutyreozy wole). Otrzymany w ten sposób preferencyjny wzrost komórek o dużym potencjale proliferacyjnym, bardziej aktywne dzielenie i formowania bryłek (węzłowy i wole wolem eutyreozy).

Ze względu na opóźnienie procesów naprawczych w urządzeniu genetycznej podziału komórki powstają somatyczną mutację aktywującą (gen receptora TSH podjednostki cyklazy adenylanowej kaskady) powodujące uporczywe aktywację syntezy hormonów tarczycy, niezależną od czynności przysadki regulacyjnych, np. E. autonomię gruczołu tarczowego.

W początkowych etapach autonomię tarczycy powstają „gorących miejsc”, ale zachowane eutyreozy i normalny poziom TSH (formularz wej). Stopniowo w czasie trwających niedobór jodu kwota autonomiczny tarczycy wzrostu tkanki przekracza pewien próg - tworzą wiele toksycznych wole z subklinicznych objawów, wówczas oczywistym nadczynność tarczycy. Tak więc nie jest hamowanie wydzielania TSH i zmniejszenia absorpcji jodu niezmodyfikowanej otaczających tkanki tarczycy (postać niewyrównaną autonomii funkcjonalne). Proces formowania autonomię tarczycy łagodnym lub umiarkowanym niedoborem jodu ma wiele dziesięcioleci.

Objawy autonomię tarczycy

Obraz kliniczny autonomię tarczycy jest określony zespół nadczynności i podobne objawy na chorobę Gravesa-Basedowa (dyfuzję toksyczne wole). Charakterystyczną cechą nadczynności w autonomię tarczycy jest długi subkliniczne, a następnie do stopniowego rozwoju objawów nadczynności, bez Basedowa, atypowe skąpej obrazu klinicznego choroby u osób starszych. Gdy eutyreozy podkliniczne i oczywiście autonomię tarczycy mogą pozostać bessimptomnoy- kompensowane postacią choroby zwykle wykryć tylko podczas badań scyntygraficznych.

Dodatkowe cechy niewyrównaną autonomię tarczycy mogą być izolowane temperatura stan podgorączkowy, słaba odporność na ciepło, pocenie, utrata masy ciała, zanik mięśni i osłabienie, drażliwość, niepokój, bezsenność, obrzęk, zaburzenia sercowo-naczyniowe, zaburzenia żołądkowe.

Jawny nadczynność w autonomię tarczycy pojawia progresji arytmie (sercetachykardia zatokowa, migotanie przedsionków), Zwiększona częstość akcji serca, podwyższone ciśnienie krwi, myocardiodystrophy, rozwój niewydolność serca.

Diagnoza autonomię tarczycy

Wartość diagnostyczną gdy autonomię tarczycy ma danych historii klinicznej i w medycynie, wyniki kompleksowego badania laboratoryjne czynności tarczycy (oznaczenie TSH, T3 - T4 - wolny, przeciwciała przeciwko receptorowi TSH we krwi), ultradźwiękami, scyntygrafia i biopsja aspiracyjna węzłów biopsji tarczycy rak z cytologii.

W przypadku autonomię tarczycy z subkliniczną nadczynnością zaznaczone zmniejszenie TTG normalne wartości T3 i T4, przy ekspresji tyreotoksykozy - TSH przy jednoczesnym zmniejszeniu poziomu T4 i T3 zwiększa się.

Za pomocą ultradźwiękowego i tarczycy określić swoją objętość, obecność guzków i przyspieszenie przepływu krwi. Przemieszczenie niezależnych węzłów 15 ml (średnica 3 cm) jest uważany za krytyczny pod względem nadczynności tarczycy.

scyntygrafii tarczycy (w tym supressionnaya trakcie robienia tyroksynę) ujawnia wszystkie trzy autonomii funkcjonalnych, w celu oceny aktywności funkcjonalnej środowiska tkanki tarczycy.

Rozpoznanie różnicowe tarczycy przeprowadzono rozproszony toksyczne wola rozpowszechnione typu autonomii funkcjonalnej. Gdy średnica węzły tarczycy większa niż 1 cm, precyzyjne wykonanie biopsji cienkoigłowej pod kontrolą USG z cytologii punkcikowate umożliwiający 80% zróżnicowanej thyrotoxic gruczolak silnie zróżnicowane gruczolakoraka.

Leczenie autonomię tarczycy

Dziś w endokrynologii nie istnieje jedno podejście do leczenia funkcjonalnej autonomii tarczycy: w zależności od konkretnej sytuacji stosuje zachowawcze, chirurgiczne technik i terapii jodem radioaktywnym - w monoterapii lub w połączeniu ze sobą.

Gdy przedstawiono skompensowany autonomię tarczycy aktywnego nadzoru rocznego badania pacjenta endokrynologa i zakaz podawania leków jodu.

W wyrównaną autonomię nadczynności tarczycy i rozwijających w przygotowaniu do zabiegu leczenia z zastosowaniem radiojodu lub przeciwciał wykonano preparaty leków - tireostatikami (Mercazolilum, propitsilom) w celu uzyskania eutyreozy. 

Operacja jest wskazane w wielu miejscach węzła i toksycznych wola z niezależnie funkcjonującego objętość tkanki niż 3 cm. Rodzaj zależy od częstotliwości występowania autonomię tarczycy i może różnić się od sumy częściowej resekcji tarczycy do całkowitej tarczycy. Gdy thyrotoxic kompensacji gruczolaki po nadczynności tarczycy działa usunięcie chorej frakcji gruczołu przesmyk (gemitireodektomiyu).

Obecnie sposobem z wyboru przy autonomię tarczycy pod terapii radioaktywnym jodem (I-131) zmniejsza liczbę komórek gipersekretiruyuschie stopniowo zmniejsza poziom hormonów tarczycy.

Po operacji i terapii radiojodem może rozwinąć niedoczynność tarczycy, wymaga powołania się przez całe życie terapii zastępczej z L-tyroksyny w dawce wiekowej.

Zapobieganie i rokowanie autonomię tarczycy

W regionach normalnego spożycia jodu jest utrzymywana wystarczająco wysoka częstość sferoidalnego i wolu guzkowym. Pomimo ryzyka, większość pacjentów z wolu wola euterioidnym z prawidłową wlotowego jodu autonomię tarczycy i nadczynność zespołu nie rozwijają.

jako zaburzenia niedoboru jodu, tym, autonomię tarczycy, obserwowanego zmniejszenia spożycia jodu poniżej zalecanego norm ochrony jest przeprowadzenie ogólne (jodowana soli) i profilaktyki indywidualnego jodu (zwłaszcza u dzieci, kobiety ciężarne i karmiące). Dziennego zapotrzebowania na jod w zależności od wieku, od 100 do 200 mikrogramów.

Wczesne wykrycie i odpowiednie leczenie funkcjonalnej autonomii tarczycy jest szczególnie ważne, aby zapobiec ryzyku powikłań układu krążenia, ośrodkowego układu nerwowego i innych narządów.