Nietrzymanie moczu

nietrzymanie moczu (Nietrzymanie moczu) - mimowolny wyciek moczu, które nie mogą być sterowane przez wysiłku. Patologia jest rozpowszechniony na całym świecie. Dane dotyczące częstości występowania nietrzymania moczu są kontrowersyjne, zarówno ze względu na różnice w doborze badanej populacji, oraz fakt, że tylko niewielki odsetek pacjentów cierpiących na różne formy nietrzymania moczu odnosi się do instytucji medycznych.

Uśrednione dane sugerują, że nietrzymanie moczu w takiej czy innej formie, dotyka około 20% populacji światowej. Rosyjscy naukowcy w dziedzinie urologii twierdzą, że nietrzymanie moczu występuje u 12-70% dzieci i 15-40% dorosłych. Wraz z wiekiem częstość występowania nietrzymania moczu wzrasta zarówno u mężczyzn jak i kobiet. W grupie osób w wieku czterdziestu lat, nietrzymanie moczu występuje częściej u kobiet. W starszej grupie wiekowej, odsetek mężczyzn wzrasta ze względu na związane z wiekiem zmiany w prostacie.

Nietrzymanie moczu pogarsza jakość życia chorych, co prowadzi do rozwoju psycho-emocjonalne zaburzenia, zawodowych, społecznych, rodzinnych i wykluczeniem domowymi. Nietrzymanie moczu nie jest niezależnym choroba, ale raczej przejawem procesów patologicznych różnego pochodzenia. Podejście do leczenia nietrzymania moczu, musi być dostosowane do choroby.

Klasyfikacja nietrzymania moczu

Przeznaczyć fałszywego i prawdziwego moczu.

Fałsz moczu nazywa się mimowolny wyciek moczu w chwili urodzenia (całkowita

, schistocystis, ektopia moczowodu wydajność otworu pochwy lub cewki moczowej, itd.) lub nabyte (

po uszkodzeniu) uszkodzenia cewki moczowej lub moczowodu, pęcherza moczowego.

Prawdziwa moczu. Nietrzymanie moczu czy rozwija się w nieobecności tych i podobnych wad brutto jest nazywana prawdziwą.

Przyczyny nietrzymania moczu

Nieprawidłowości anatomiczne, a lokalne zaburzenia czucia. Wielokrotny lub zasłonięte pracy, otyłość, przewlekłe choroby zapalne narządów miednicy, przebyta operacja narządów miednicy, ciężarów i innych sportów zmienia normalne anatomii narządów miednicy i względnych pozycji, aby wpływać na próg wrażliwości receptorów nerwowych. Konsekwencją zmiany dróg moczowych, pęcherza moczowego, więzadeł i powięzi miednicy się moczu.

Hormonalne przyczyny nietrzymania moczu. Deficyt estrogenów u klimakterium Prowadzi to do rozwoju zmian zanikowych w błonach narządów układu moczowo-płciowego, więzadeł i mięśni dna miednicy, która z kolei staje się przyczyną nietrzymania moczu.

Urazy i chorób centralnym i obwodowym. Nietrzymanie moczu może rozwijać się w słabe krążenie, choroby zapalne, urazy i guzy mózgu i rdzenia kręgowego, cukrzyca, stwardnienie rozsiane oraz pewne wady ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego.

Rodzaje nietrzymania moczu

Po pierwsze, należy rozważyć proces normalnego oddawania moczu. Mocz jest wytwarzana w nerkach, jest dostarczany do pęcherza, a rozciąga się on gromadzi ściany. Wypieracza (mięśnie wydalania moczu) podczas napełniania pęcherza jest w stanie spoczynku. W pewnym receptorów ciśnienia na ściance pęcherzyka jest pobudzony. Nie jest parcie na mocz. Wypieracza napina relaksuje zwieracza pęcherza. Oddawanie moczu, gdy ciśnienie przewyższa ciśnienie w wypieracza w cewkę moczową. W normalny człowiek może kontrolować oddawanie moczu, napinając i rozluźniając zwieracz i mięśni dna miednicy.

Wysiłkowe nietrzymanie moczu

Nazywa wysiłkowe nietrzymanie moczu, które występuje, gdy stan moczu towarzyszy wzrost ciśnienia w jamie brzusznej (intensywnego wysiłku, kaszel, śmiech). Zachęcając do oddawania moczu podczas nieobecności.

Wysiłkowe nietrzymanie moczu występuje ze względu na osłabienie dna miednicy pod zmniejszonym zawartości kolagenu więzadeł miednicy. Obniżony poziom kolagenu jest wrodzona, ale występuje częściej z brakiem estrogenów w okresie menopauzy i po menopauzie wieku.

Wysiłkowe nietrzymanie moczu występuje częściej u kobiet, które palą. Wyniki palenia w obniżenie poziomu witaminy C w organizmie. Ponieważ redukcja witaminy C wpływa na wytrzymałość struktur kolagenowych, niektórzy badacze uważają, że przyczyną wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet, które palą się także niedobór kolagenu.

Jedną z przyczyn wysiłkowego nietrzymania moczu jest rozwój nadmiernej ruchliwości szyi pęcherza lub niewypłacalności stanowisku wagowych (zwieraczy) pęcherza moczowego. Szyjka w tych warunkach jest rozciągnięty lub odchylana. Zwieracz nie może w pełni być zmniejszona. Brak wystarczającej odporności przy wzroście ciśnienia w jamie brzusznej powoduje nietrzymania moczu.

Powodem wysiłkowego nietrzymania moczu w niektórych przypadkach staje się bezpośrednie uszkodzenie zwieracza (w złamanie kości miednicy, uszkodzenie zwieracza zewnętrznego u mężczyzn podczas operacji prostaty, etc.).

nietrzymanie moczu

Nazywa nietrzymanie moczu, które występuje, gdy nadrzędną (nadrzędne) parcia na mocz. Pacjent czuje potrzebę natychmiastowego oddania moczu i nie można odłożyć oddawanie moczu, nawet przez bardzo krótki okres czasu. W niektórych przypadkach nietrzymania moczu pragnienie nie jest wyrażona lub słabo wyrażone.

Napięcie mięśnia wypieracza podczas fazy napełniania (nadreaktywnego pęcherza) jest normą u dzieci w wieku 2-3 lat. Następnie zmienia ton wypieracza. Jednak około 10-15% osób pęcherza nadreaktywnego utrzymuje się przez całe życie. Nietrzymanie moczu w tym samym czasie pojawia się, gdy ciśnienie wewnątrz pęcherza moczowego przewyższa ciśnienie w cewkę moczową.

W niektórych przypadkach, nadreaktywności pęcherza rozwija się podczas procesów patologicznych ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Ponieważ czynnikiem wyzwalającym nietrzymania moczu może działać bodźców zewnętrznych (drga spożywanie napojów alkoholowych, szum przepływającej wody, wydajność reakcji z ciepłym pomieszczeniu na zimno). Znaczenie kontroli nad oddawaniem moczu, aw niektórych przypadkach powoduje neurotyczny „wiązanie” nietrzymanie moczu do określonych zdarzeń (np - pojawienie się w miejscu publicznym).

Mieszane nietrzymanie moczu

Z mieszanego nietrzymania moczu jest kombinacją objawów parcia i wysiłkowego nietrzymania moczu.

Paradoksalne nietrzymania moczu (nietrzymanie przelewowy)

Rozwija się u starszych pacjentów z chorobami narządów moczowych (najczęściej - gruczolaka prostaty, przynajmniej - zwężenie cewki moczowej różnej etiologii i rak prostaty). Ze względu na przepełnieniu i rozciągnięciem pęcherza z powodu długich dróg istniejącego odpływu.

Tymczasowy (przejściowe) moczenie

W niektórych przypadkach, nietrzymanie moczu rozwija się pod wpływem czynników zewnętrznych (ostre zapalenie pęcherza w podeszłym wieku, ciężkiego upojenia alkoholowego, zaparcie) I znika po usunięciu tych czynników.

Diagnostyka nietrzymania moczu

Diagnoza rozpoczyna się od określenia przyczyny i nasilenia nietrzymania moczu. Zbierz skarg pacjentów, szczegółową historię moczu. Pacjent wypełnia dzienniczek mikcji, co odzwierciedla ilość i częstość oddawania moczu. W badaniu z udziałem kobiet cierpiących na nietrzymanie moczu, duże znaczenie diagnostyczne jest konsultacja z ginekologiem prowadzącego egzamin miednicy, podczas której ujawnił przepukliny pęcherza, wypadanie macicy i pochwy. Test przeprowadzono kaszel (wyrażony wypadania macicy i przedniej ścianie pochwy, testu czasami otritsatelnym- w tym przypadku zakłada się, możliwie utajoną postać nietrzymania moczu). Aby dokładnie określić utratę moczu odbyło testu amortyzującego.

Anatomiczny stan miednicy, finansowane i odprowadzanie funkcji pęcherza moczowego, bada się za pomocą ultradźwięków pęcherza lub urethrocystography. Przeprowadzić badanie laboratoryjne moczu, posiewu moczu wykonywane na mikroflorę.

Leczenie nietrzymania moczu

Obecnie, nietrzymanie moczu jest traktowany jako konserwatywne (farmakologiczne i niefarmakologiczne leczenie) i szybko. Sposób terapeutyczny jest wybrany indywidualnie urologa po szczegółowym zbadaniu pacjenta określić przyczynę i stopień nietrzymania moczu. Wskazaniem do leczenia operacyjnego wysiłkowego nietrzymania moczu jest nieskuteczność lub brak efektu leczenia zachowawczego.

Niefarmakologiczne leczenie nietrzymania moczu

U wszystkich pacjentów z nietrzymaniem moczu wskazuje szkolenia pęcherza. Pacjentom zaleca się wykonywać ćwiczenia na mięśnie dna miednicy. Ręcznych działań ogólnych (normalizacja aktywności fizycznej, dieta, która sprzyja utracie masy ciała).

Trening pęcherza moczowego składa się z trzech etapów: szkolenia, harmonogram oddawania moczu i realizacji planu. Pacjent długo cierpiących na nietrzymanie moczu, wyprodukowany specjalny stereotypowego moczu. Pacjent obawia się, że oddawanie moczu może pojawić się w niewłaściwym czasie, więc spróbuj opróżnić pęcherza wcześniej, kiedy pierwszy słaby nietrzymania.

Trening pęcherza jest wykonywana w celu stopniowego zwiększenia odstępu czasowego między mikcji. Dla pacjenta oferowany jest indywidualny plan oddawania moczu. Jeśli parcie na mocz pojawia się przy nieodpowiednim czasie, pacjent powinien je posiadać, intensywny zmniejszenie zwieracza odbytu. Początkowo ustawić minimalny odstęp między oddawaniem moczu. Co 2-3 tygodnie, tym przedziale zwiększa się o 30 minut, aż osiągnie 3-3,5 godziny.

Zwykle trening pęcherza odbywa się równocześnie z przebiegu terapii lekowej. Zabieg trwa około trzech miesięcy. Po tym okresie czasu, pacjent jest zwykle utworzony nowy stereotyp oddawania moczu. Po pomyślnym odwołaniu leków leczenia nie powinien powodować częste oddawanie moczu lub prowadzić do nietrzymania moczu.

Specjalna technika treningu pęcherza moczowego u chorych z ciężką niepełnosprawnością intelektualną - tak zwany „oddawanie moczu na zawołanie”. Szkolenie odbywa się w trzech etapach. Początkowo, pacjent jest prowadzone w celu określenia, kiedy jest sucha, a gdy - mokro po oddaniu moczu. Następnie przeszkoleni rozpoznać i zgłosić chęć go innym. Na ostatnim etapie pacjenta osiągnąć całkowitą kontrolę nad oddawaniem moczu.

farmakoterapia nietrzymania moczu

Leki stosowane w leczeniu wszelkich rodzajów nietrzymania moczu. Największy wpływ leczenia farmakologicznego u pacjentów z nietrzymanie moczu. Leki przewidziane do zwiększenia funkcjonalne pojemność pęcherza i zmniejszyć aktywność skurczową.

Lekami z wyboru w leczeniu nietrzymania moczu są rozkurczowe i przeciwdepresyjne. Jednym z najskuteczniejszych leków stosowanych w leczeniu nietrzymania moczu, - driptan. Lek przerywa okolicznościowe irytujących impulsy z centralnego układu nerwowego i odpręża wypieracza. Dawkę dostosowuje się indywidualnie. Czas przebiegu leczenia nietrzymania moczu, z reguły nie przekracza 3 miesiące. Efekt leczenia trwa zwykle kilka miesięcy, czasami dłużej. Przy wznowieniu nietrzymania moczu, w pierwszym cyklu terapii lekowej.

Chirurgiczny leczenia nietrzymania moczu

W większości przypadków, to dobry wynik w leczeniu nietrzymania moczu jest możliwe osiągnięcie konserwatywnego metod. W przypadku niewystarczającej skuteczności lub braku efektu leczenia farmakologicznego i chirurgicznego leczenia nemidekamentoznoy odbyło nietrzymania moczu. Strategia działania określa się w zależności od kształtu i nietrzymania moczu wyniki wcześniejszego leczenia. Operacja wymaga zwykle chorych z wysiłkowym nietrzymaniem moczu i paradoksalne, przynajmniej - dla pacjentów cierpiących na nietrzymania moczu.

Istnieje minimalnie inwazyjnych metod leczenia nietrzymania moczu. Pacjent działać zastrzyk kolagenu, homogenizowane autozhira, pasta teflon, itp Technikę tę stosuje się do wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet, jeśli nie ma neurogenne zaburzenia pęcherza moczowego (pęcherz neurogenny). Leczenie nie pokazano wyrażony wypadnięcie pęcherza oraz ścianek pochwy.

W chirurgicznych pętli obróbki (zawiesia) nietrzymania moczu są powszechnie używanych operacji. Do wytwarzania wolnego pętli, materiałów syntetycznych (zestaw TVT, całkowity), klapkę w przedniej ściany pochwy musculoaponeurotic lub klapy. Najwyższą sprawność (90-96%) uzyskuje się za pomocą tworzyw sztucznych.

Problemy leczenia i profilaktyki nietrzymania moczu

Pomimo występowania nietrzymania moczu, tylko niewielka część pacjentów pomocy lekarskiej. Często przeszkodą uprzedzeń lub fałszywego wstydu. Ludzie starsi czasami dostrzec nietrzymanie moczu jest naturalnym procesem starzenia się. Przedłużone cierpienie prowadzi do rozwoju zaburzeń psycho-emocjonalnych, pogorszenia jakości życia i rzeczywistej niepełnosprawności pacjentów.

Tymczasem, nietrzymanie moczu, niezależnie od jej etiologii, nie jest naturalnym objawem, spowodowana odchyleń struktury lub funkcji niektórych narządów i w większości przypadków ustępuje w doborze odpowiednich metod leczenia. Należy pamiętać, że skuteczność interwencji terapeutycznych dla nietrzymania moczu wzrasta w przypadku wczesnego leczenia pacjenta.