Fobia społeczna

fobia społeczna (fobia społeczna) - ciągłe, wielokrotnie iteracyjny strach pewnych działań i sytuacji społecznej. Jest to jedna z najczęstszych Zaburzenia lękowe. Podczas życie strachu społeczeństwa występuje u 3-16% populacji, klinicznie istotne fobia społeczna występuje u 1-3% populacji. Kobiety i mężczyźni są dotknięte równie często. Zaburzenie zwykle objawia się w okresie dojrzewania. Następnie jego objawy mogą zniknąć lub stać się mniej widoczne, a następnie ponownie po uderzeniu przez niekorzystnej sytuacji życiowej.

fobia społeczna jest często połączone z innymi zaburzeniami, fobii, depresja, uogólnione zaburzenie lękowe, obsesyjny nerwica i Zaburzenia napadowe. To ma zwiększone ryzyko wystąpienia nałóg, alkoholizm, Zależności inne chemiczne i niechemiczne (np nałóg gry wideo). fobia społeczna ma negatywny wpływ na życie zawodowe i społeczne pacjentów, utrudnia poznanie nowych ludzi i nawiązać bliskie relacje. Ciężko uogólnione fobia społeczna (lęk większości sytuacji społecznych) pociąga za sobą rzeczywiste niepełnosprawności. Leczenie fobii społecznej odbywa się w dziedzinie psychoterapii specjalistów psychiatrii i psychologii klinicznej.

Przyczyny fobii społecznej

Przyczyny fobii społecznej, a to nie jest ustalona, ​​ale eksperci przeznaczyć szereg czynników, które zwiększają prawdopodobieństwo zachorowania na tę chorobę. Można przypuszczać, że rola odgrywana przez predyspozycje genetyczne. członkowie rodzin pacjentów z fobią społeczną są bardziej narażone na fobię społeczną i innych zaburzeń lękowych i fobii. Jednak to nie jest jeszcze możliwe określenie, jaką rolę w tym przypadku odgrywa dziedziczność, a co - dziecka stała komunikacja z zaniepokojonych rodziców i kopiowania zachowań znaczących dorosłych.

fobia społeczna jest bardziej powszechne u dzieci zbyt rygorystyczne i wymagające, dystansem emocjonalnym lub nadmiernych opiekuńczych rodziców. Przyczyną fobii społecznej z wysokimi standardami, dyscypliny i braku emocjonalnej zażyłości jest brak podstawowych zabezpieczeń. Dziecko, które we wczesnym okresie życia nie dostaje wystarczająco dużo „uderzeń emocjonalne”, żyje w strachu przed karą lub dezaprobaty, przyzwyczajeni do patrzenia na świat wystarczająco bezpieczne. Następnie taki obiekt wywołuje strach interakcji społecznych.

Przyczyną rozwoju fobii społecznej z nadopiekuńczość staje się niewystarczający niezależności dziecka ze stałym wskazaniem rzeczywistych lub urojonych zagrożeń, które mogą czyhają na dziecko (w tym - i w interakcje społeczne). rodzice Giperopekayuschie nieświadomie utrudniają dojrzewania syna lub córkę i ich dzieci, którzy cierpią na fobię społeczną, także nieświadomie starają się zaspokoić potrzeby rodziców, utrzymując zależność od rodziców, w tym - w sferze stosunków społecznych.

Innym czynnikiem, który zwiększa prawdopodobieństwo zachorowania na fobię społeczną, są częścią konfliktu społecznego, brak akceptacji społecznej i akceptacji w dzieciństwie. Pacjenci cierpiący na fobię społeczną często wspomnieć, że byli wyrzutkami w klasie, był zastraszany przez rówieśników, filc niepowodzenie ze względu na brak wysokiego statusu społecznego i materialnego rodziców nie mógł nawiązać dobre stosunki z kolegami po przeniesieniu do innej szkoły, i tak dalej. N.

Na wysokim poziomie lęku u pacjentów z fobią społeczną są bardzo ważne nie tylko „dzieci”, ale „tylko dla dorosłych” problemy z adaptacją w społeczeństwie, takie jak niekorzystnego klimatu i toczące się konflikty w zespole. Zazwyczaj pacjenci mają wpływ tych czynników przez długi czas. Rzadziej impulsem dla rozwoju fobii społecznej są jednorazowe poważne skutki traumatycznych, jak ciężką śmieszność, publiczną utraty reputacji i innych.

Objawy fobii społecznej

Pierwsze objawy fobii społecznej występują zwykle w okresie dojrzewania. Większość nastolatków objawy zaburzenia wyrażony nieznacznie. W kolejnym całkowite wyleczenie jest możliwe, falisty przebieg lub postęp fobii społecznej. Najwyraźniej to zaburzenie zwykle objawia się w wieku 30-45 lat. W niektórych przypadkach, w okresie dojrzewania jest uogólnione fobię społeczną, w której dzieci wyraziły obawę o wszelkich kontaktów społecznych, ograniczony krąg przyjaciół i członków rodziny z trudem poruszał się w szkole.

Głównym objawem fobii społecznej jest strach niektórych sytuacjach społecznych. Najczęstszym strach w fobii społecznej obejmują występów publicznych (w tym - w odpowiedzi na całej klasy lub grupy, w szkole lub na uczelni), wywiady z osobami, zajmując wysoką pozycję społeczną lub ma większą władzę (wodzowie, nauczyciele), żadnych kontaktów z obcymi, wywiadów, rozmów handlowych i spotkań z nieznanymi partnerami.

Ponadto, u pacjentów z fobią społeczną często doświadczają lęku podczas wykonywania różnych czynności w miejscach publicznych. Mogą bój się jeść, pić, zrobić kilka ruchów, czytać, pisać, i tak dalej. W obecności innych ludzi. Pacjenci, którzy cierpią z powodu fobii społecznej, mogą być niechętni do udziału w wydarzeniach społecznych (rajdy, pokazy, przedstawienia teatralne, koncerty), czuć ciężkiego niepokoju w czasie ich pobytu w sklepach (zwłaszcza dużych) i unikać publicznych toalet. Dla niektórych pacjentów, problem komunikacji fobia społeczna staje się w przypadku braku kontaktu wzrokowego (Telefon) lub zdalnej komunikacji (Skype).

Lęk przejawia się nie tylko w kontakcie z konkretnej sytuacji społecznej, ale również na myśl o tej sytuacji. Będąc w bezpiecznym środowisku, chorych fobii społecznej martwić, jak zachowywali się w przeszłości, jakie błędy zrobiłem, w jakie aspekty, ich zdaniem, wyglądała zabawne, śmieszne, żenujące i niegodne, i tak dalej. D. pacjentów cierpiących na fobię społeczną, bardzo martwi reakcja ludzi wokół nich, boją się oceny i zakładać najgorsze.

Typowe pacjenci z hipotezą fobia społeczna na mnie wszystko wyglądało skazany «» Wyglądałem jak kompletny kretyn «» ja, śmiali się ze mnie. " Takie hipotezy są występy i nie mają nic wspólnego z rzeczywistością. Jednakże, u pacjentów z fobią społeczną, budować swoje przyszłe zachowanie na podstawie tych prognoz. Oni od dawna zastanawiał się, jak działać, tak aby następnym razem nie popełnię tego samego wrażenia, albo przynajmniej „nie za hańbę.”

Tendencja do negatywnej oceny ich działań tworzą stronniczych opinii na temat własnych zachowań. U pacjentów z fobią społeczną są bardzo krytyczne o swój wygląd, mimika, gesty, słowa, chód, ruchy, a zwłaszcza tak dalej. N. Pacjenci, którzy cierpią z powodu fobii społecznej, stale poszukują dowodów na ich niższości społecznej, nieadekwatności i nieudolności. Przekonanie o bezwartościowości i pogardy dla innych, wysokim zaangażowaniem emocjonalnym i ponownej oceny istotności obawiano sytuacji wywołuje niepokój.

Niepokój w fobii społecznej intensywne i niekontrolowane. Towarzyszą objawy somatyczne różnym nasileniu. Istnieje kołatanie serca, duszność, drżenie, osłabienie w nogach, pocenie, zawroty głowy, dreszcze lub uczucie gorąca, trudności w połykaniu i inne nieprzyjemne objawy. Wydaje się, jak sobie w sytuacjach społecznych przerażające, a kiedy myśli o nieuchronności takiej sytuacji. Z biegiem czasu, to tworzą unikające zachowań. U pacjentów z fobią społeczną porzucić występy publiczne, zaplanować dzień, aby uniknąć wizyty w publicznych toalet, jedzenie w kawiarni lub jadalni, itd .. itd ..

Lęk, niepokój i unikające zachowanie znacznie pogorszyć jakość życia pacjentów z fobią społeczną mieć negatywny wpływ na relacje osobiste, ograniczyć realizację zawodową i społeczną. To zwiększa prawdopodobieństwo zachorowania na depresję. Niektóre osoby z fobią społeczną próbują zmniejszyć poziom lęku, biorąc alkoholu, narkotyków i substancji psychoaktywnych, które mogą doprowadzić do rozwoju alkoholizmu, narkomanii i uzależnienia od narkotyków. Istnieje duże współwystępowanie z innymi fobii społecznej Zaburzenia lękowe. W ciężkich przypadkach, pełna izolacja społeczna jest możliwa.

Diagnostyka i leczenie fobii społecznej

Diagnoza fobia społeczna opiera się na dolegliwości pacjenta i danych szczegółowych kwestionariuszy. Kryteria diagnostyczne dla fobii społecznej niepokój towarzyszą psychologicznych i wegetatywnych objawów lękowych, relacje z niektórych sytuacjach społecznych i unikać zachowań. Niektórzy pacjenci, którzy cierpią na fobię społeczną, poproś o pomoc nie jest psychologiem lub psychoterapeutą, a przez lekarzy ogólnych, prezentując skarg kołatanie serca, zawroty głowy i innych autonomicznych objawów lęku. Kiedy wyraźne objawy fizyczne wymagają wykluczenia patologii somatycznej.

Leczenie fobii społecznej jest zwykle wykonywane w warunkach ambulatoryjnych. Najbardziej skutecznym sposobem leczenia dla większości ekspertów, terapia poznawczo-behawioralna. Podczas terapii pacjent fobii społecznej przy wsparciu psychologa ujawnia uprzedzeń myślenia błędów i katastroficznych myśli, które powodują wystąpienie alarmu. Następnie psycholog pomaga pacjenta cierpiącego na fobię społeczną, zmianę myślenia poprzez specjalne ćwiczenia i prowadzenie systematycznej odczulanie - stopniowe zanurzenie w przerażającej sytuacji w bezpiecznym środowisku.

W leczeniu fobii społecznej i aktywnie wykorzystywać terapię grupową. Podczas zajęć grupowych, pacjenci spełniają umiejętności społecznych, stają się uczestnikami gier role-playing i uczy się technik relaksacyjnych. Praca w grupie pozwala zredukować charakterystykę społecznej fobii strachu reklamy, skonsolidować nowe wzorce zachowań, co prowadzi do uzyskania pomocy technicznej i innych uczestników. Z towarzyszącym depresji, zespołu lęku uogólnionego lęku napadowego i ciężką długoterminowej osłabiającego fobię społeczną podczas psychoterapii prowadzonej na tle terapii lekowej.

Używane środki uspokajające i przeciwdepresyjne. Środki uspokajające w fobii społecznej podawać do szybkiej korekty stanu psychicznego. Aby zapobiec rozwojowi czasie zależność podawania leków uspokajających nie powinna przekraczać 3-4 tygodni. Leki przeciwdepresyjne w fobii społecznej jest stosowany do usuwania niepokoju, poprawia nastrój, redukują stres, normalizacja snu i apetytu. Czas trwania kursu - od 4 miesięcy do sześciu miesięcy lub dłużej. Przy wysokiej lęk leki są czasami używane grupy beta-blokerów.

Całkowity czas trwania leczenia zależy od nasilenia i czasu trwania fobii społecznej może wahać się od 2-3 miesięcy do roku lub więcej. Prognoza korzystne w większości przypadków. Dzięki odpowiedniej obróbce, wysoki poziom motywacji i aktywnym udziale pacjenta fobii społecznej w procesie psychoterapii może być całkowicie wyleczony. Prognostycznie niekorzystne objawy są później leczenie, ciężka wykluczenie społeczne, fobia społeczna połączenie z innymi zaburzeniami psychicznymi, alkoholizmu i narkomanii.